Γεια σας φίλες και φίλοι μου
Είναι πραγματικά εντυπωσιακό, πώς τα ίδια γεγονότα, τις ίδιες
πληροφορίες, διαφορετικά μάτια και αυτιά τα αντιλαμβάνονται διαφορετικά…Διαβάζουμε
ή ακούμε όλοι τις ίδιες λέξεις, αλλά καταλαβαίνουμε οι μισοί κάτι άλλο και οι
άλλοι μισοί κάτι άλλο επίσης…
Μου πήρε λίγο χρόνο να αντιληφθώ τι συμβαίνει. Πώς συνάδελφοι και φίλοι που πίστευα και εκτιμούσα αντιλαμβάνονται όσα ζούμε τελείως διαφορετικά από εμένα. Ενώ υπάρχουν και πολλοί άλλοι,
γνωστοί και άγνωστοι, των οποίων η αντίληψη ταυτίζεται με τη δική μου.Σήμερα συνήλθα και είπα στον εαυτό μου: καλως ήρθες στη γη…
Ήσουν ψηλά στον αέρα και πάλι για αρκετό καιρό. Βρίσκεσαι στην ΥΛΗ…
Αν δεν υπάρχουν δύο άκρα, δεν υπάρχει ύλη. Γιν και γιανγκ,
άσπρο και μαύρο χρειάζεται για να υπάρξουν όλες οι αποχρώσεις του γκρι… Το έχουμε πει πολλές φορές. Η
δυαδικότητα είναι το χαρακτηριστικό της ύλης. Είναι αδύνατον να καταργηθεί αυτή,
όσο ζούμε στο μάτριξ της ύλης… Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να πάρουμε
θέση σε ποιο χρώμα θέλουμε να ζούμε. Ο πόλεμος θα είναι συνεχής και
ασταμάτητος. Όσοι ζουν στο μαύρο, θα τον χαίρονται και θα τον απολαμβάνουν, αφού λειτουργούν με τη λογική τους που είναι στηριγμένη στους φόβους του υποσυνειδήτου τους.
Όσοι ζουν στο άσπρο, απλά θα κατανοούν, θα τον αποδέχονται και θα κάνουν ότι μπορούν
για να τον βιώνουν όσο γίνεται πιο ήρεμα και χαλαρά, γιατί έχουν δώσει την πρωτοκαθεδρία στη καρδιά τους και λειτουργούν με ανοχή και αγάπη. Κι έτσι θα κυλάει η ζωή
στον πλανήτη. Αυτά που λέγονται πως το φως θα διαλύσει το σκοτάδι είναι μάλλον ουτοπίες...
Η επιλογή χρώματος είναι δική μας απόφαση. Στο άσπρο είναι, νομίζω,
φυσικό, να βρίσκονται όσοι είναι πιο κοντά στην πνευματική τους φύση. Πιο
έτοιμοι δηλαδή για την ενότητα μέσα από την αγάπη. Μόνον που αυτή δεν είναι
δυνατόν να γίνει αντιληπτή στον πλανήτη γη, όσο αυτός ανήκει στην ύλη. Εκτός κι
αν πλησιάζει η δική του ενεργειακή αλλαγή που θα τον βγάλει από την ύλη…
Κάποιοι ισχυρίζονται πως αυτή η ώρα πλησιάζει. Ίσως πράγματι να πλησιάζει αυτή για
κάποιους, όχι για όλους όμως. Γιατί ο καθένας μας ζει στο δικό του μάτριξ και
δεν αντιλαμβανόμαστε με τον ίδιο τρόπο τα γεγονότα, όσο και αν πιστεύουμε το αντίθετο…
Φοβάμαι πως κάποιοι ίσως με ξεγράψουν από φίλη μετά από αυτή
την ανάρτηση, αλλά δεν πειράζει. Κάποιοι
άλλοι θα βρεθούν να συμφωνήσουν. Αυτό όπως είπαμε θα συμβαίνει πάντα. Κι έτσι η
ζωή μας κυλάει με καινούργιες γνωριμίες, καινούργιες εμπειρίες, καινούργια
μαθήματα… Αυτό είναι το θαύμα που λέγεται ΖΩΗ! Αυτό είναι το μαγικό μάτριξ το οποίο έχουμε έρθει να βιώσουμε. Το "γιατί;" δεν νομίζω να μπορέσουμε να το απαντήσουμε όσο βρισκόμαστε μέσα του...
Με αγάπη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου