Το μεγαλείο της ύπαρξης...

Γιατί καταφεύγουν οι άνθρωποι στο ποτό, στο φαγητό, στις ουσίες ή ακόμη και στη συνεχή εργασία; 

Μα για να νιώσουν χαρά…

Προσπαθούν να βρουν την χαρά που έχει ανάγκη η ψυχή τους, για να ξεφύγει από τα προβλήματα και τις δυσκολίες της ζωής. Για να σταματήσει η αντίδραση του στρες που ταλαιπωρεί το μυαλό και το κορμί τους. Αλλά αντί να την σταματήσουν με αυτόν τον τρόπο την κάνουν όλο και πιο δυνατή. Δυναμώνουν οι νευρικές συνδέσεις στον εγκέφαλο που οδηγούν στο κέντρο του στρες, αφού ανόητος ο άνθρωπος προσπαθεί να χαρεί σκεπτόμενος συγχρόνως τα προβλήματά του… Καταστρέφει
έτσι το σώμα και τη ζωή του.

Μα υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από την ίδια τη ζωή; Υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από το θαύμα της ύπαρξης;

Πόσο τυφλός μπορεί να είναι κάποιος για να μην το βλέπει; Να μην το αντιλαμβάνεται;

Λίγες στιγμές αυτοσυγκέντρωσης, στην σιωπηρή παρακολούθηση του μεγαλείου της αναπνοής ή των χτύπων της καρδιάς μας είναι αρκετές για να μας θυμίσουν αυτό το θαύμα. Πόσοι όμως αφιερώνουν αυτές τις λίγες στιγμές στη συνειδητοποίησή του;

Ελάχιστοι, δυστυχώς…

Εάν το έκαναν για λίγα λεπτά δύο – τρεις φορές μέσα στην ημέρα τους, θα έβλεπαν τη ζωή τους να αλλάζει με πολύ γρήγορο ρυθμό. Γιατί σε αυτές τις στιγμές αυτοσυγκέντρωσης, η αντίδραση του στρες σταματάει στον εγκέφαλο, και όσο πιο συχνά γίνεται αυτό, τόσο αποδυναμώνεται ο νευρικός δρόμος που οδηγεί τα ερεθίσματα στο κέντρο του στρες.

Ο εγκέφαλός μας έχει αυτή την καταπληκτική ιδιότητα. Ονομάζεται νευροπλαστικότητα. Όσο πιο συχνά χρησιμοποιούνται κάποιες από τις συνδέσεις των κυττάρων του, τόσο πιο ισχυρή γίνεται η σύνδεσή τους. Ενώ οι συνδέσεις που δεν χρησιμοποιούνται συχνά, «κλαδεύονται» ως άχρηστες…

Είναι τόσο απλή η μετάβαση από το συνεχές στρες και τα αρνητικά συναισθήματα στη απόλαυση της χαράς της ζωής, που οι περισσότεροι από εμάς την θεωρούν αδύνατη. Και όμως δεν χρειάζονται παρά λίγα λεπτά καθημερινά αφιερωμένα στην αυτοσυγκέντρωση και την σιωπή, υπομονή και επιμονή για να αλλάξει κάποιος τον εαυτό και τη ζωή του. Για να αλλάξει η διαδρομή που ακολουθούν τα ερεθίσματα μέσα στον εγκέφαλό του και να μην ερεθίζουν αυτά συνεχώς το κέντρο του στρες.

Χωρίς την συνεχή αντίδραση του στρες, το σώμα με τη δική του σοφία επιδιορθώνει τις βλάβες του, η συνολική ενεργειακή κατάσταση του οργανισμού γίνεται πολύ πιο ομαλή και η υγεία όσο και η ζωή του ανθρώπου βελτιώνεται.

Δεν είναι δύσκολο να το κάνει ο καθένας. Χρειάζεται μόνον να κατανοήσει την σοβαρότητα της λειτουργία αυτής, να την εμπιστευτεί και να την βάλει στην καθημερινότητά του.

Ενημερώστε με, αν θέλετε,  όσοι το αποφασίσετε, ή αν χρειάζεστε περισσότερες πληροφορίες για να το κατανοήσετε.

Με αγάπη