Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2015

Σκέψεις και προβληματισμοί (38)

Είμαστε κόμβοι ενέργειας μέσα σε ένα ενεργειακό σύμπαν. Η φυσική το έχει πλέον αποδείξει αυτό, το έχει εξηγήσει  πολύ καλά και σε βίντεό του ο Έλληνας αστροφυσικός Μάνος Δανέζης.
Η ύλη από την οποία αποτελούμαστε δεν είναι παρά συμπυκνωμένη ενέργεια. Ο όρος «εν-έργεια» δείχνει πως αυτή είναι μία κατάσταση κατά την οποία μπορεί να παραχθεί έργο. Και, όπως η καινούργια φυσική (η κβαντική) έχει αποδείξει, για να παραχθεί αυτή η ύλη, πρέπει να υπάρχει κάποιος παρατηρητής (πείραμα διπλής σχισμής).

Ως συμπυκνωμένα σημεία ενέργειας λοιπόν
μέσα στο σύμπαν, εμείς οι άνθρωποι παράγουμε κάποιο έργο, όπως κάθε τι υλικό γύρω μας. Η διαφορά μας από τα άψυχα υλικά είναι πως εμείς μπορούμε να επηρεάσουμε το έργο που παράγουμε, με αυτό που λέμε ψυχή, Εαυτό, ή όπως αλλιώς θέλει να το ονομάσει κάποιος, το μέρος αυτό της ύπαρξής μας που μας διαφοροποιεί από την άψυχη ύλη.
Εκείνη, η άψυχη, παράγει, κατά την άποψή μου, το έργο με το οποίο την έχει επιφορτίσει ο παρατηρητής που την έχει υλοποιήσει, έστω και αν αυτό είναι αδύνατον να γίνει κατανοητό με το τόσο μικρό εύρος της ανθρώπινής μας συνείδησης.
Εμείς όμως, τα έμψυχα όντα, μπορούμε και επηρεάζουμε το έργο που παράγουμε. Πώς ;
Μα, επηρεάζοντας τη συχνότητα της ενέργειας που μας αποτελεί και που εκπέμπεται από εμάς. Γιατί η ενέργεια δεν είναι κάτι στατικό, μεταδίδεται κατά κύματα  τριγύρω και συχνότητα είναι, χονδρικά, ο αριθμός των κυμάτων που εκπέμπεται κάθε δευτερόλεπτο.  Είναι δε γνωστό πως οι πολύ υψηλές συχνότητες συνοδεύονται από μεγάλα ποσά ενέργειας.

Από τις ιατρικές έρευνες τώρα, είναι γνωστό από τα πειράματα του Heart Math Institute  πως το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο της καρδιάς μας επηρεάζει όλες τις ενέργειες που παράγονται στο σώμα μας, γιατί είναι το πιο δυνατό ηλεκτρομαγνητικό πεδίο του σώματος.  Και όταν αυτό είναι αρμονικό (coherent), πράγμα που επιτυγχάνεται όταν νιώθουμε θετικά συναισθήματα, τότε όλες οι ενέργειες που παράγονται στο σώμα ομαλοποιούνται και συγχρονίζονται καθιστώντας μας ένα «λέιζερ», κατά κάποιο τρόπο.

Αν υποθέσουμε πως σε αυτή την ιδανική κατάσταση εκπέμπουμε την πιο ψηλή ενεργειακή συχνότητα με την μεγαλύτερη ενέργεια, θεωρώ πως εμείς οι άνθρωποι, χάρη στην συνείδησή μας (επεξεργασία σκέψεων και συνειρμών), έχουμε, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα ζώα, την ικανότητα να ελέγχουμε το έργο που παράγουμε στη γη, επηρεάζοντας, με τα συναισθήματα που αυτή η συνείδηση δημιουργεί, την ενέργεια που διαθέτουμε. Όταν, δηλαδή, ζούμε με την καρδιά γεμάτη θετικά συναισθήματα, διαθέτοντας και εκπέμποντας το μεγαλύτερο ποσό ενέργειας γύρω μας, προφανώς βρισκόμαστε στον δρόμο του έργου για το οποίο υλοποιηθήκαμε και μπορούμε να το διεκπεραιώσουμε ικανοποιητικά.

Το θέμα είναι όμως, όχι μόνον η δυσκολία να νιώθει κάποιος διαρκώς θετικά συναισθήματα επάνω στη γη, αλλά και το κατά πόσο απολαμβάνει αυτόν τον δρόμο και το έργο που του έχει ανατεθεί, αν η υλοποίησή του εξαρτάται από κάποιον άλλον παρατηρητή (Θεός ;).
Αν πάλι για την υλοποίησή του είναι ο ίδιος υπεύθυνος, όπως πιστεύεται από άλλους και είναι ο ίδιος  τόσο παρατηρητής όσο και υλοποιημένος εαυτός, και το έργο που καλείται να επιτελέσει είναι δική του απόφαση, το ερώτημα γίνεται ακόμη πιο δύσκολο ως προς το εάν του αρέσει και απολαμβάνει το έργο που έχει αποφασίσει να επιτελέσει επάνω στη γη, γιατί μπορεί η επιλογή να μην είναι θέμα δικής του ευχαρίστησης αλλά κάποιας άλλης διαφορετικής ανάγκης δικής του ή γενικότερης, που δεν μπορεί ο εγκέφαλός μας με τις πεπερασμένες του ικανότητες να αντιληφθεί.

Γι αυτό νομίζω, η αίσθηση που θα αφήνει η πραγματοποίηση ενός έργου σύμφωνου με τον σκοπό υλοποίησης του κάθε ανθρώπου, (όποιος και αν ορίζει αυτόν τον σκοπό), δεν θα πρέπει να περιμένει κανείς να είναι ευτυχία και χαρά, αλλά βαθιά ικανοποίηση πως επιτεύχθηκε ένας στόχος.

Η απαλλαγή από αρνητικά συναισθήματα και η ήρεμη ικανοποίηση, είναι επομένως ότι πρέπει να επιδιώκει  κανείς στην επίγεια ζωή του και όχι τις μεγάλες εξάρσεις χαράς και ευτυχίας που πολλοί ανάμεσά μας αναζητούν με κάθε τρόπο, πράγμα που τους δημιουργεί, στη συνέχεια, διάφορα προβλήματα. Αυτό πιθανόν να είναι και το νόημα της Βουδιστικής «νιρβάνα».
Συμφωνείτε ;

4 σχόλια:

Κ.Γ.Ν. είπε...

Δεν θα με έφτανε μια ώρα να μιλήσω για αυτό το άρθρο. Συμφωνώ απόλυτα με την κατάληξη: "Η απαλλαγή από αρνητικά συναισθήματα και η ήρεμη ικανοποίηση, είναι επομένως ότι πρέπει να επιδιώκει κανείς στην επίγεια ζωή του και όχι τις μεγάλες εξάρσεις χαράς και ευτυχίας που πολλοί ανάμεσά μας αναζητούν με κάθε τρόπο". Αλλά αυτή η κατάληξη του άρθρου δεν είναι συμπέρασμα από την προηγούμενη ανάλυση της ζωής σαν ενέργεια που αυτοκαθοριζόμενη παράγει έργο. Το άρθρο είναι ωραίο και ευχάριστο, επειδή εμφανίζει τη ζωή μας σαν μια παγκόσμια και πνευματική διεργασία σε αντίθεση με την υλιστική και μηχανιστική άποψη όσων αντιλαμβάνονται τον κόσμο σαν ξεχωριστά σώματα. Όμως δεν είναι έτσι απλή η φυσική ερμηνεία για την ύπαρξη της ζωής και για την ανθρώπινη συμπεριφορά. Ενδεικτικά ένα λάθος σας: “επηρεάζοντας τη συχνότητα της ενέργειας που μας αποτελεί”. Επειδή δεν σχολιάζω από κακοπιστία (όπως συνήθως εγώ δέχομαι), μπορώ να δεχτώ αυτή την εξήγηση αλληγορικά. Όμως κυριολεκτικά, η ενέργεια που μας αποτελεί δεν είναι μια ομοιογενής ποσότητα, δεν έχει μια μόνο συχνότητα, δεν είναι μόνο η συχνότητα που καθορίζει τι θα κάνει η ενέργεια και φυσικά η κατανεμημένη ενέργεια δεν έχει τη δράση της μόνο με κύματα ή με μια μορφή. Επίσης επαναλαμβάνετε μερικά λανθασμένα συμπεράσματα για τη ζωή που μερικοί βγάζουν από κβαντικά φαινόμενα (στην μικροσκοπική περιοχή των στιγμιαίων σωματιδίων/αλληλεπιδράσεων και σε χρόνους που δύσκολα μετριούνται). Λ.χ. το πείραμα της διπλής σχισμής δεν εξηγεί πώς παράγεται η ύλη, ούτε αποδεικνύει ότι η φυσική ύλη δεν υπάρχει χωρίς τον παρατηρητή (με μια εξαίρεση ίσως αν βάζουμε στη θέση του “παρατηρητή” έναν Θεό). Επίσης, όσοι τα λένε αυτά (και δυστυχώς για την κοινωνία, γνωστοί φυσικοί ανάμεσα σε αυτούς) νομίζουν ότι γνωρίζουν τι είναι “ο παρατηρητής”. Θέλω να πω, ότι ο παρατηρητής δεν είναι οπωσδήποτε το μάτι ενός βιολογικού οργανισμού, όπως αυθαίρετα κάποιοι επιλέγουν, επειδή δεν μπορούν να σκεφτούν κάτι άλλο.

Eleni Tsoukali είπε...

Ευχαριστώ για τον κόπο σας να σχολιάσετε το άρθρο μου. Συμφωνώ με αρκετές από τις παρατηρήσεις σας, αλλά μη ξεχνάτε πως σε ένα μικρό και περιεκτικό άρθρο η προσπάθεια που γίνεται είναι μόνον να προβληματίσει και όχι να εξηγήσει αναλυτικά τα πράγματα. Οι δε εκφράσεις που χρησιμοποιούνται είναι τέτοιες που να γίνονται κατανοητές από άτομα που δεν έχουν πολλές γνώσεις φυσικής και βιολογίας. Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να συζητούσαμε από κοντά όλες σας τις παρατηρήσεις,αλλά σίγουρα δεν μπορεί αν γίνει αυτό σε ετούτη εδώ τη σελίδα.
Και πάλι ευχαριστώ για την κουβέντα μας.

Eleni Tsoukali είπε...

Μπήκα (αργοπορημένα είναι αλήθεια, λόγω φόρτου εργασίας) στην ιστοσελίδα σας και θαύμασα την δουλειά σας. Συγχαρητήρια! Θα ήθελα πολύ να γνωριστούμε και από κοντά.

Eleni Tsoukali είπε...

Το τελευταίο σχόλιο (Μπήκα ...) καταχωρήθηκε κάτω από το δικό μου όνομα, αλλά δεν το έγραψα εγώ. Παρακαλώ όποιος το έγραψε να το διορθώσει για να βγει κάποιο νόημα. Ευχαριστώ

Αποποίηση ευθύνης


Κάθε ιατρική πληροφορία που δημοσιεύεται σε αυτή την
ιστοσελίδα δεν μπορεί να χρησιμεύσει σαν υποκατάστατο ιατρικής συμβουλής και θα
πρέπει πάντα να συμβουλεύεστε σχετικά τον
γιατρό σας, που γνωρίζει την συνολική κατάσταση της υγείας σας.