Πώς δημιουργούνται οι ασθένειες (4)

 Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Όπως είπαμε στην προηγούμενη ανάρτηση, σύμφωνα με την νέα επιστήμη της Επιγενετικής, ο τρόπος ζωής και σκέψης μας επηρεάζει τον τρόπο λειτουργίας των γονιδίων μας οδηγώντας μας σε υγεία ή ασθένεια.

Πώς είναι δυνατόν να αρρωσταίνουν σοβαρά (λευχαιμίες, καρκίνοι κ.λπ) μικρά παιδιά, τι λανθασμένο τρόπο ζωής μπορεί να έχουν αυτά και τι αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα, ρωτούν μερικοί. Μα τα γονίδιά μας τα κληρονομούμε από τους γονείς μας  και εκείνοι τα έχουν κληρονομήσει από τους δικούς τους γονείς κ.ο.κ Αν λοιπόν επί σειρά γενεών οι άνθρωποι δεν έχουν προσπαθήσει να αλλάξουν προς το καλύτερο τον τρόπο ζωής και σκέψης τους,

ώστε να βελτιώσουν τη λειτουργία γονιδίων με διαταραγμένη λειτουργία που κληρονόμησαν από τους γονείς τους, αν δηλαδή αντί να βελτιώσουν τη προβληματική λειτουργία ζουν και σκέφτονται με τρόπο που την επιδεινώνει αυτή τη λειτουργία, τότε σε κάποια γενεά, η λειτουργία αυτών των γονιδίων θα έχει τόσο πολύ διαταραχθεί, που τα παιδιά που θα γεννηθούν, θα παρουσιάσουν νόσο.

Το γνωστό σε όλους μας «αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα» ερμηνεύεται με ακριβώς αυτόν τον τρόπο. Τίποτα δεν είναι τυχαίο.

Δεν μας έφτιαξε η φύση ατελείς. Το σώμα μας διαθέτει τεράστια σοφία και ικανότητα αυτοίασης. Αρκεί εμείς να μην εμποδίζουμε αυτό το θαυμαστό έργο.

Στην προηγούμενη ανάρτηση είπα πως όλα αυτά πρέπει να τα διδάσκονται τα παιδιά από νωρίς στο σχολείο. Επειδή όμως κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να γίνει, ας ενημερώσουμε τουλάχιστον, όσοι μπορούμε, τους νέους ανθρώπους να φροντίσουν τους εαυτούς τους πριν γίνουν γονείς. Πριν μεταφέρουν τα γονίδιά τους σε επόμενη γενεά, να έχουν φροντίσει με τον τρόπο ζωής και σκέψης τους να βελτιώσουν τη λειτουργία των γονιδίων τους, ιδιαίτερα αν στην οικογένεια (γονείς, παππούδες κ.λπ)  υπάρχει ιστορικό ασθένειας και μάλιστα σοβαρής. Η ευθύνη αυτή ανήκει και πάλι στη πολιτεία, η οποία θα έπρεπε να μεριμνήσει γι αυτό εκπαιδεύοντας τουλάχιστον τους μαθητές του λυκείου (αν δεν τον έχει κάνει από το δημοτικό), αλλά όπως είπαμε και στις προηγούμενες αναρτήσεις αυτό είναι αντίθετο με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα... Και οι πολιτικοί μας (ανεξαρτήτως κόμματος) είναι τα στόματα και τα αυτιά αυτών των συμφερόντων, δυστυχώς... 

Έχουμε μεγάλη ευθύνη για τα γονίδια που μεταφέρουμε στα παιδιά μας, αλλά κανείς δεν μας το έχει πει. Δεν σημαίνει αυτό πως πρέπει να νιώθουμε τύψεις και ενοχές, αφού κανείς δεν φρόντισε να μας ενημερώσει όπως έπρεπε. Απλά πρέπει επιτέλους να αρχίσει αυτό να γίνεται γνωστό, προς όφελος της κοινωνίας. Έχουμε χρέος να το κάνουμε όσοι ασχολούμαστε και μελετάμε αυτά τα θέματα. Γι αυτό επιμένω κι εγώ με τις αναρτήσεις, και τα βιβλία μου τόσο πολύ...

Όταν οι γονείς είναι πολύ νέοι, έχουν λιγότερες πιθανότητες να γεννήσουν προβληματικά παιδιά, γιατί στην μικρή μέχρι τότε ζωή τους, δεν έχουν προλάβει να επιδεινώσουν κι άλλο τη λειτουργία προβληματικών γονιδίων που πιθανόν έχουν κληρονομήσει από τους γονείς τους. Μία λειτουργία που δεν είναι τόσο επιδεινωμένη ώστε να εκδηλωθεί κάποια νόσος, αφού οι ίδιοι είναι γεροί.

Επειδή όμως στην εποχή μας οι άνθρωποι γίνονται γονείς σε όλο και μεγαλύτερη ηλικία, λόγω σπουδών, εργασίας κ.λπ δυστυχώς υπάρχει αρκετός χρόνος για επιδείνωση ήδη προβληματικών κληρονομημένων γονιδίων, αν ο τρόπος  ζωής και σκέψης τους δεν είναι σωστός.  Έτσι αυξάνει ο αριθμός παιδιών που εμφανίζουν από νωρίς προβλήματα ψυχικής ή σωματικής υγείας. Και το κακό είναι πως οι συνθήκες ζωής, ιδιαίτερα στις μεγαλουπόλεις, είναι τελείως αντίθετες με αυτό που εννοούμε με τον όρο «σωστός τρόπος ζωής και σκέψης»…

 Συνεχίζεται