Η ανησυχία και το άγχος της εποχής...

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Με την ευκαιρία της πανδημίας από τον νέο ιό και τις αλλαγές που αυτή η πανδημία έφερε στη ζωή όλων μας, κλείνοντάς μας στο σπίτι, μειώνοντας τα έσοδά μας και απομακρύνοντάς μας από φιλίες και παρέες, επιστήμονες αποφάσισαν να μελετήσουν τις επιπτώσεις που το άγχος και η ανησυχία μπορεί να έχουν στην υγεία.

Με εντυπωσιάζει το γεγονός, πως ενώ γνωρίζουμε εδώ και χρόνια τις επιπτώσεις που το στρες (ψυχικό, φυσικό και περιβαλλοντικό) έχει στη λειτουργία του οργανισμού, οι επιστήμονες επιμένουν να ερευνούν έναν-έναν παράγοντες

Ένα αληθινό παραμύθι...

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Εποχή της γλυτσίνιας! Στη Κέρκυρα την λένε «πασχαλιά» επειδή η άνθισή της συνδέεται με την εποχή του Πάσχα. Κοσμεί και τον δικό μου κήπο το φυτό. Το πώς, έγινε αυτό όμως, μοιάζει με παραμύθι, που όμως είναι πραγματικότητα. Δεν ξέρω πόσοι θα το πιστέψουν, αλλά εγώ θα σας το πω:

Όταν αγόρασα πριν 20 χρόνια το σπίτι αυτό που ζω, υπήρχε στο πίσω μέρος του μία μικρή αυλή στρωμένη με τσιμέντο που την χρησιμοποιούσε ο προηγούμενος ιδιοκτήτης για γκαράζ. Η μικρή αυτή αυλή συνορεύει  με την αυλή ενός γείτονα από την οποία την χωρίζει μία μικρή πέτρινη μάντρα. Στον χώρο αυτόν προσθέσαμε εμείς μία μικρή αποθήκη που

Το φετινό Πάσχα

Γεια σας φίλες και φίλοι

Στα εβδομήντα τρία χρόνια της ζωής μου σε τούτο τον πλανήτη, είναι η πρώτη φορά εφέτος, που αισθάνομαι πως μπορεί μετά από την μεγάλη εβδομάδα που βιώνουμε να έρθει μία πραγματική ΑΝΑΣΤΑΣΗ και το εύχομαι σε όλες και όλους από την καρδιά μου.

Το είχαμε καταντήσει και το Πάσχα, όπως όλα στη ζωή μας δυστυχώς, μία καταναλωτική γιορτή, κάτι σαν την γιορτή των ερωτευμένων. Μόνον που αντί για σοκολάτες με σχήμα καρδούλας αγοράζαμε σοκολάτες με σχήμα  κουνελάκι, λαμπάδες με κολλημένα επάνω τους αυτοκινητάκια και σούπερμαν…

Όλα ευκαιρία για εορτασμούς και καλοπέραση. Η αναβίωση του Θείου δράματος μία θεατρική παράσταση

Μετά την πανδημία...

Γεια σας

Η επιδημία από τον καινούργιο ιό καλά κρατεί και τα προβλήματα σε κάθε σπίτι αυξάνουν… Από τη μία το άγχος της πιθανής μετάδοσης της λοίμωξης, από την άλλη η ψυχική καταπίεση με τον υποχρεωτικό εγκλεισμό στο σπίτι (ιδιαίτερα ατόμων που ζουν σε διαμερίσματα). Ταυτόχρονα τα οικονομικά προβλήματα κάθε σχεδόν οικογένειας αυξάνουν καθώς όλο και περισσότερες επιχειρήσεις κλείνουν, έστω και προσωρινά, αλλά και όσες εξακολουθούν να λειτουργούν, βλέπουν τον τζίρο τους να μειώνεται σημαντικά.

Είναι βέβαιο πως μία γερή οικονομική κρίση θα ακολουθήσει την κρίση της επιδημίας που ζούμε. Βιώνουμε, δηλαδή,

Τα φυτά περπατούν!

Γεια σας φίλες και φίλοι

Η άνοιξη έχε μπει για τα καλά... Στον κήπο μου τα λουλούδια ανθίζουν το ένα μετά το άλλο. Πεταλούδες πετούν ανέμελες. Τα μάτια δεν χορταίνουν να θαυμάζουν ομορφιά!

Και εγώ σκυμμένη, με το τσαπί στο χέρι και το κλαδευτήρι,  προσπαθώ, καθημερινά, να βοηθήσω όσο μπορώ  αυτή την ομορφιά να αναδειχθεί, απαλλαγμένη από ζιζάνια και απρόσκλητους επισκέπτες...

Γιατί η φύση δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τα δικά μας γούστα, ξέρετε. Εκείνη συνεχίζει το έργο της ανεξάρτητα με το τι θέλουμε εμείς. Αν λοιπόν τα γούστα μας δεν ταυτίζονται απόλυτα με τα δικά της, πρέπει συνεχώς κάτι να ξεριζώνουμε, κάτι να μεταφυτεύουμε και κάτι να κλαδεύουμε, προκειμένου να κρατάμε τον κήπο μας σε μία αρμονία χρωμάτων και όγκων συμβατή με το δικό μας γούστο, 

Δουλειά αρκετά κουραστική αλλά πολύ χαλαρωτική και βοηθητική για την υγεία, ψυχική και σωματική, όπως πολλές φορές σας έχω πει.

Τυχεροί όσοι έχουν την τύχη να ζουν στην εξοχή, αυτή την εποχή της απομόνωσης και του εγκλεισμού. Γιατί μόνος δεν μπορείς να αισθανθείς όταν περιβάλλεσαι

Η πανδημία και εμείς

Γεια σας

Νιώθω πολλή ευγνωμοσύνη που σε μία τέτοια τόσο δύσκολη εποχή έχω την τύχη να ζω μόνη μου σ΄έναν όμορφο χώρο, σ’ ένα βουνό όπου εύκολα περπατώντας μπορεί κάποιος να φτάσει στην κορυφή του, ή να κατεβεί μέχρι την θάλασσα από την άλλη μεριά, περιτριγυρισμένος από ελιές και κυπαρίσσια, δέντρα που χαρακτηρίζουν την πανέμορφη Κερκυραϊκή φύση.

Ομολογώ πως ετούτος ο εγκλεισμός είναι για μένα ευκαιρία για περισσότερη σιωπή και επαφή με τον εαυτό μου και τη φύση. Σκέφτομαι όμως και νοιάζομαι πολύ τον κόσμο