Δώστε αγάπη στα παιδιά!

Σε σεμινάρια, άρθρα, βιβλία και βίντεο που έχω κατά καιρούς αναρτήσει, έχω επανειλημμένα επισημάνει την μεγάλη σημασία που έχει η παιδική ηλικία για την μετέπειτα ζωή κάθε ανθρώπου.

Από την γέννηση μέχρι τα 7-8 χρόνια, ο παιδικός εγκέφαλος λειτουργεί σε κατάσταση ύπνωσης (τόσο πιο βαθιάς, όσο πιο μικρό είναι το παιδί). Γι αυτό και το παιδί αντιλαμβάνεται τα πάντα, δίχως να ακούει ή να καταλαβαίνει λέξεις. Ο εγκέφαλός του, ενεργειακά, επικοινωνεί με τα πάντα γύρω του κι η μνήμη του, όπως και η πρόσβαση σε αυτή, (πρόσφατη και παλαιά), είναι ανοικτή, δίχως περιορισμούς. Το λεγόμενο «υποσυνείδητο» και «ασυνείδητο» δεν είναι κλειστό για το παιδί.

Όπως εύκολα μαθαίνουν σε αυτές τις ηλικίες γλώσσες περισσότερες από μία (λόγω εύκολης καταγραφής στο υποσυνείδητο), έτσι και όσα άλλα μηνύματα προσλαμβάνουν, με τα συναισθήματα που αυτά τους δημιουργούν, καταγράφονται και αυτά στο υποσυνείδητο…

Αν όλες αυτές οι καταγραφές είναι θετικές, η ζωή και η υγεία του ανθρώπου
αυτού στην ενηλικίωση θα είναι πολύ καλή. Αν όμως οι καταγραφές είναι προβληματικές, το άτομο στην ζωή του θα αντιμετωπίζει προβλήματα. Αυτό γίνεται, επειδή, όπως πολλές φορές σας έχω πει, οι πράξεις μας καθορίζονται κατά 90% από το υποσυνείδητό μας και όχι από την λογική μας, όπως οι περισσότεροι νομίζουν. Γιατί η ανάσυρση μνήμης από το υποσυνείδητο είναι 1 εκατομμύριο φορές γρηγορότερη  από την ανάσυρση πληροφορίας από την πρόσφατη μνήμη μας…

Ο λόγος που η φύση το έχει κάνει αυτό είναι, γιατί  στην παιδική ηλικία μαθαίνει ο άνθρωπος να ζει. Μαθαίνει τι πρέπει να φοβάται και τι όχι για να μπορέσει να επιβιώσει (ένστικτο αυτοσυντήρησης). Και αυτές οι πληροφορίες, καταγεγραμμένες στο υποσυνείδητο καθορίζουν τις συμπεριφορές του σε ολόκληρη τη ζωή του.

Χρειάζεται να το μάθει ο κόσμος αυτό. Το επαναλαμβάνω και θα το επαναλαμβάνω όσο ακόμη μπορώ : Δεν γίνεται να αλλάξει η ζωή και η υγεία μας αν δεν αλλάξουμε τις καταγραφές που υπάρχουν από την παιδική μας ηλικία στο υποσυνείδητο.

Αιτία για να αναφερθώ και πάλι σε τούτη την ανάρτηση σε αυτό το θέμα στάθηκε ένα άρθρο που διάβασα πρόσφατα με τα αποτελέσματα μιας νέας έρευνας που αφορούσε τα ψυχωτικά επεισόδια. Αναφέρουν στο άρθρο οι ερευνητές ότι διαπίστωσαν, πως υπάρχει πολύ μεγαλύτερο ποσοστό ψυχωτικών επεισοδίων στα άτομα που έχουν υποστεί κάποιο είδος κακοποίησης στην παιδική τους ηλικία (ενδοοικογενειακή βία, μπούλινγκ, ή συναισθηματική παραμέληση του παιδιού) απ΄ότι στους υπόλοιπους ανθρώπους.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο διαδίκτυο  στις 21 Νοεμβρίου στο JAMA Psychiatry και δεν μου προκάλεσε, βέβαια, καμία εντύπωση. Απλά μου υπενθύμισε πως είναι καιρός να σας θυμίσω το θέμα και εγώ, για άλλη μια φορά.

ΔΩΣΤΕ ΑΓΑΠΗ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ! 
Μόνον έτσι μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο η κοινωνία μας.

Πηγή: https://www.medscape.com/viewarticle/905553?nlid=126324_4561&src=wnl_dne_181127_mscpedit&uac=101389ST&impID=1813522&faf=1