Σοφά λόγια (44)

ΚΑΠΟΙΟΣ  ΕΙΠΕ...    

Πρώτα σε αγνοούν
Μετά σε κοροϊδεύουν
Μετά σε πολεμούν
Και ύστερα...
ΝΙΚΑΣ

~Μαχάτμα Γκάντι~

Υγιεινές συνταγές/σούπες (5)

Γαλλική κρεμμυδόσουπα
Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Μια που το χειμωνιάτικο κρύο ακόμη δεν λέει να μας αφήσει, σκέφτηκα να σας δώσω τη συνταγή από τη πολύ γνωστή Γαλλική σούπα, τη κρεμμυδόσουπα. Είναι μια χορταστική υγιεινή σούπα, ένα κι ένα για να μας ζεστάνει ετούτες τις κρύες ημέρες, Απολαύστε την.

ΟΙ  ΣΥΝΤΑΓΕΣ  ΜΟΥ

Κρεμμυδόσουπα (6 μερίδες)

6    κρεμμύδια μεγάλα

6    κουταλιές λάδι (+λίγο βούτυρο για τη μυρωδιά, αν σας αρέσει)

2    κ. σ. αλεύρι   
1    ποτήρι νερού κρασί άσπρο
½   ποτήρι νερού κρασί κόκκινο
2    λίτρα νερό
1    κεφάλι σκόρδο ολόκληρο χαραγμένο με μαχαίρι λίγο στη μέση οριζόντια
bouquet garnis (2 φύλλα δάφνης και 2 κλωναράκια θυμάρι τυλιγμένα και δεμένα με 3-4 κλωνάρια μαϊντανό)
αλάτι, πιπέρι

Μαραίνουμε τα κρεμμύδια στο λάδι σε χαμηλή φωτιά μέχρι να μαλακώσουν.

Προσθέτουμε το αλεύρι και ψήνουμε λίγο ακόμη.

Προσθέτουμε το κρασί και περιμένουμε να εξατμισθεί το αλκοόλ ανακατεύοντας, για να μη κολλήσει το αλεύρι.

Προσθέτουμε το νερό, το σκόρδο, αλάτι (όχι πολύ, γιατί θα μπει από πάνω και το τυρί), πιπέρι και το bouquet garnis. Αυτό το τελευταίο μπορείτε αν θέλετε να το κλείσετε και να το δέσετε μέσα ένα κομμάτι γάζα για να μην σκορπίσουν τα υλικά και δεν μπορείτε να τα βρείτε για να τα αφαιρέσετε στο τέλος.

Βράζουμε περίπου 45΄.

Βγάζουμε το σκόρδο και το bouquet garnis.
Σερβίρουμε τη σούπα σε ατομικά πυρέξ ή πήλινα δοχεία, βάζουμε από πάνω μία λεπτή φέτα μαύρο ψωμί ψημένο, πασπαλίζουμε με μία χούφτα τριμμένη γραβιέρα Κρήτης ή κασέρι  και ψήνουμε μέχρι να αρχίσει να λιώνει το τυρί στο γκριλ.

Σερβίρουμε αμέσως.

Ολιστική ή ενοποιημένη ιατρική/Καρκίνος (2)

Καρκίνος, ένας γνωστός άγνωστος...(1)

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Ένιωσα σήμερα την ανάγκη να μιλήσω λίγο για τον καρκίνο. Την πάθηση αυτή, το όνομα της οποίας είναι ταμπού για πολλούς και πολλές ανάμεσά μας. Δεν αντιμετωπίζονται όμως τα πράγματα με ξόρκια και άρνηση. Η πάθηση αυτή, όπως όλες, αντιμετωπίζεται με γνώση και σωστή ενημέρωση, πράγμα που δυστυχώς δεν υπάρχει γύρω μας σε αφθονία, λόγω συμφερόντων αλλά και άγνοιας πολλών από αυτούς  που εμπλέκονται στο πρόβλημα.

Μία ερώτηση στην οποία απάντησα πρόσφατα στο facebook, έγινε αιτία να γράψω αυτό το σημερινό άρθρο και ελπίζω όσα θα πω να φανούν χρήσιμα σε αρκετούς και αρκετές.

Το πρώτο λοιπόν που πρέπει να ξέρουμε είναι πως ο καρκίνος είναι και αυτός μία πάθηση για την οποία φταίνε αλλαγές που τα διάφορα στρες της ζωής κάνουν στα γονίδιά μας. Είναι η ίδια αιτία που μας οδηγεί σε όλες τις παθήσεις, ανάλογα με την ευαισθησία του κάθε οργανισμού (της αντοχής δηλαδή που έχουν τα διάφορα γονίδιά του).

Ο άνθρωπος όταν πρωτοπαρουσιάστηκε επάνω στη γη είχε ουσιαστικά εχθρούς τα θηρία και τις καιρικές συνθήκες. Αυτά ήταν εκείνα που του προκαλούσαν φόβο και ανάγκη για άμυνα και με βάση αυτά φτιάχτηκε η αντίστοιχη αντίδραση του οργανισμού μας στα στρες.

Μόλις δηλαδή ο εγκέφαλος αισθανόταν φόβο, άρχιζε η παραγωγή διαφόρων ορμονών και άλλων χημικών ουσιών, που είχαν σαν κατάληξη την έκκριση αδρεναλίνης και κορτιζόνης από τα επινεφρίδιά μας (μικροί αδένες που βρίσκονται επάνω από τους νεφρούς μας) για να αυξηθεί η δύναμή μας και να μπορέσουμε ή να παλέψουμε με το θεριό ή να το βάλουμε στα πόδια για να γλυτώσουμε.  Γι αυτό τον λόγο η αντίδραση αυτή του οργανισμού στο στρες έχει ονομαστεί αντίδραση μάχης ή φυγής (fight or flight) και παραμένει η ίδια μέχρι και σήμερα.

Εάν τώρα το στρες διαρκέσει πολύ, και δεν υπάρχει τρόπος οι ορμόνες αυτές να καταναλωθούν με πάλη ή τρέξιμο, θα καταστρέψουν, δυστυχώς, τα κύτταρά μας και θα αρρωστήσουμε.

Εάν όμως ένα στρες επαναληφθεί πολλές φορές, τα κύτταρά μας, από καθαρή άμυνα (δεν θέλουν να καταστραφούν) κάνουν αλλαγές στα γονίδια που περιέχουν στον πυρήνα τους (DNA) ώστε αυτά, με την καινούργια τους λειτουργία, να κάνουν το κύτταρο πιο ανθεκτικό στο πιο πάνω στρες και να μην οδηγηθεί στην καταστροφή. Αυτές οι αλλαγές της λειτουργίας των γονιδίων μας μπορεί να πετύχουν και να οδηγήσουν σε κύτταρα πιο ανθεκτικά. Μπορεί όμως και να αποτύχουν και να οδηγήσουν τελικά σε κύτταρα προβληματικά, όπως τα καρκινικά ή  τα μειωμένης αντοχής κύτταρα του ανοσοποιητικού μας.  Και αυτές οι αλλαγές της λειτουργίας των γονιδίων μας, κληρονομούνται στην συνέχεια από τα παιδιά μας και οδηγούν στην εξέλιξη του είδους μας.

Καταλαβαίνετε τώρα, πως όσο περνούσαν τα χρόνια, τα στρες, οι αιτίες δηλαδή που αποσυντονίζουν τον οργανισμό από την ισορροπία του, γινόντουσαν και γίνονται όλο και περισσότερα. Χημικά στις τροφές μας, μόλυνση της ατμόσφαιρας, ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες, ηχορύπανση και άλλα πολλά, μαζί με αρνητικά μας συναισθήματα, λειτουργούν σαν συνεχή στρες επάνω στον οργανισμό μας, και τα γονίδιά μας προσπαθούν με αλλαγές συνεχείς να κάνουν ικανά τα κύτταρά μας να επιβιώσουν.

Αν σε αυτή την προσπάθεια επιβίωσης κάποια από αυτά γίνουν καρκινικά, ο οργανισμός μας τα αναγνωρίζει σαν βλαβερά και τα καταστρέφει στέλνοντας εναντίον τους κύτταρα του ανοσοποιητικού του, που είναι ειδικά για αυτή την δουλειά. Είναι φτιαγμένα να τρώνε και να καταστρέφουν τα καρκινικά κύτταρα. Αν όμως τα στρες έχουν βλάψει και τα κύτταρα του ανοσοποιητικού μας και δεν μπορούν αυτά να εκπληρώσουν του έργο τους, τότε τα καρκινικά κύτταρα θα επιβιώσουν και θα πολλαπλασιαστούν. Δεν φταίνε αυτά. Δεν θέλουν το κακό μας. Είναι απλά κύτταρα που προσπάθησαν, αλλάζοντας τα γονίδιά τους, να επιβιώσουν από τα στρες.

Δεν είναι όπως βλέπετε κάποια τρομερή και τραγική νόσος ο καρκίνος. Είναι και αυτή μία νόσος του στρες. Πρέπει να το καταλάβουμε για να μπορέσουμε να τον αντιμετωπίσουμε σωστά. Τα πολλά, όλο και περισσότερα, στρες με τα οποία μας βομβαρδίζει ο πολιτισμός μας ευθύνονται για όλες σχεδόν τις αρρώστιες και τις ταλαιπωρίες μας από αυτές. 

Συνεχίζεται

Πηγές:

1. http://www.biomedcentral.com/content/pdf/bcr315.pdf

2. http://211.167.248.24/n3236760/n3239148/n3239152/n3247758/n3248020/appendix/3_286-289_.pdf

3. http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0009279705004333

Ολιστική ή Ενοποιημένη ιατρική (14)

Τα σκυλιά στις αίθουσες αναμονής των ιατρείων, μπορούν να μειώσουν τον πόνο των ασθενών!...

Γεια σας

Δεν ξέρω πόσο απίθανα θα σας φανούν τα αποτελέσματα μιας πρόσφατης έρευνας που πρόκειται να σας ανακοινώσω αμέσως πιο κάτω, είναι όμως απολύτως σοβαρά και ενδεικτικά της ενεργειακής μας φύσης και της ενεργειακής μας σύνδεσης με όλα τα έμβια και μη όντα αυτού του πλανήτη, όπως πολλές φορές σας έχω πει σε άρθρα μου.

Στο 6^ο λοιπόν παγκόσμιο συνέδριο του Παγκόσμιου Ινστιτούτου Πόνου που έγινε πριν λίγες ημέρες στην Αμερική, ανακοινώθηκε εργασία στην οποία βρέθηκε πως όταν οι ασθενείς που επρόκειτο να εξετασθούν στα ιατρεία πόνου από τους γιατρούς τους περίμεναν την εξέτασή τους σε μία αίθουσα όπου υπήρχε ένα σκυλί με τον εκπαιδευτή του, παρουσίαζαν 40% μείωση της κατάθλιψης και του άγχους τους και 20%  μείωση της κόπωσής τους, σε αντίθεση με εκείνους που περίμεναν σε μία κανονική αίθουσα αναμονής.

Το απίστευτο είναι πως στους ασθενείς που περίμεναν στην αίθουσα με τον σκύλο, ελαττώθηκε κατά 25% και ο πόνος τους και αυτό δεν είχε σχέση με την ώρα που παρέμειναν οι ασθενείς μέσα στην αίθουσα αυτή. Τα αποτελέσματα ήταν το ίδιο σημαντικά είτε αυτοί παρέμειναν μόνον λίγα λεπτά στην αίθουσα με τον σκύλο είτε περισσότερη ώρα, σε αντίθεση με τους ασθενείς  που περίμεναν στην κανονική αίθουσα αναμονής, που δεν έδειξαν βελτίωση σε καμία παράμετρο από αυτές που μετρήθηκαν.

Και βέβαια όπως ήταν φυσικό, ήταν οι ασθενείς που περίμεναν στην αίθουσα με τον σκύλο που είχαν και την μεγαλύτερη μείωση του πόνου τους με τη θεραπεία που τους δόθηκε στη συνέχεια.

Οι συγγενείς και οι φίλοι που συνόδευαν τους ασθενείς στην αίθουσα που υπήρχε ο σκύλος, όπως και το προσωπικό που εργαζόταν εκεί, έδειξαν επίσης να έχουν βελτίωση στην κλίμακα του στρες και του άγχους τους, όταν μετρήθηκαν αυτά.

Οι ερευνητές αναφέρουν πως η έρευνά τους παίρνοντας υπ όψιν όλες τις απαραίτητες παραμέτρους, κατέληξε σε σοβαρά αποτελέσματα, τα οποία θα πρέπει να ληφθούν υπ όψιν από το Σύστημα Υγείας, ιδιαίτερα τώρα στους δύσκολους οικονομικά καιρούς που ζούμε.

Θα ήθελα να προσθέσω εδώ και εγώ πως, αν ετούτη η παγκόσμια οικονομική κρίση οδηγήσει επιτέλους την ιατρική στους ενεργειακούς δρόμους που θα έπρεπε να έχει πάρει από καιρό, δεν θα πάει τουλάχιστον χαμένη η ταλαιπωρία η ψυχική και σωματική τόσων ανθρώπων που υποφέρουν από αυτήν.

Και τώρα θα ήθελα να σας ρωτήσω. Έχετε σκύλο ή γάτα στο σπίτι σας; Μήπως τώρα το ξανασκεφθείτε και αποφασίσετε να φροντίσετε κανένα αδέσποτο ζωάκι που ταλαιπωρείται στους δρόμους, φροντίζοντας έτσι μαζί με αυτό και την δική σας υγεία;…

Με αγάπη

 Πηγή:
http://www.medscape.com/viewarticle/758556sssdmh=dm1.758553&src=nldne

Το ξέρετε ότι...(27)

Οι σπόροι της κινόας και του αμάρανθου περιέχουν πλήρεις πρωτεϊνες, δηλαδή πρωτεϊνες που περιέχουν όλα τα απαραίτητα για τον ανθρώπινο οργανισμό αμινοξέα, πράγμα που δεν συμβαίνει με τις υπόλοιπες φυτικές τροφές;

* Γι αυτό οι σπόροι αυτοί δεν πρέπει να λείπουν από τη διατροφή των χορτοφάγων.  

** Για συνταγές με κινόα κάντε κλικ εδώ. Τον αμάρανθο, αφού τον βράσετε σε νερό (2,5 φορές τον όγκο του) επί 20 περίπου λεπτά, τον χρησιμοποιείτε αντί για ρύζι σε φαγητά και πίτες (για συνταγές, κλικ εδώ).

Ερασιτέχνης κηπουρός/Ανθόκηπος/Χειμώνας (11)

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Καιρό έχω να σας μιλήσω για τον κήπο μου, γιατί οι βροχές, το κρύο και το χαλάζι, δεν άφησαν τίποτα από τα λαχανικά που είχα φυτέψει  να προκόψει, ενώ κατέστρεψαν πολλά από τα φυτά στον λουλουδόκηπο.

Ο καιρός αυτός από την άλλη δεν με αφήνει να γυμναστώ κάνοντας κηπουρικές δουλειές, πράγμα που με θυμώνει, γιατί χάνω τα διπλά οφέλη αυτή της άσκησης: την εκγύμναση των μυών και του σώματός μου γενικότερα από τη μία, και την απόλαυση καλλιεργημένων από τα χέρια μου λαχανικών, από την άλλη.  

Τα μανουσάκια όμως, που εδώ και λίγες ημέρες ξεπροβάλλουν δειλά –δειλά εδώ και εκεί, καθώς και τα ροζ λουλούδια που εμφανίστηκαν ανάμεσα στα  μεγάλα φύλλα αυτού του φυτού που εξ αιτίας τους έχει το περίεργο όνομα «αυτιά του ελέφαντα», μου δείχνουν πως η Άνοιξη πλησιάζει με βήμα ταχύ…

Ανασκουμπώθηκα λοιπόν και εγώ και άρχισα να παίζω κυνηγητό με τον καιρό. Μόλις η βροχή σταματάει για λίγο, βγαίνω έξω και αρχίζω το κλάδεμα και μόλις οι πρώτες ψιχάλες ξαναρχίσουν να πέφτουν, μαζεύω τα σύνεργά μου και μπαίνω και πάλι στο σπίτι. Πρόλαβα μέχρι τώρα και κλάδεψα τις τριανταφυλλιές μου τις θαμνώδεις, τις γλυτσίνιες μου, τις αχλαδιές και τις μηλιές μου και το χιώτικο γιασεμί μου. Αυτό το τελευταίο ξέρετε, εάν δεν το κλαδεύετε, γεμίζει ξερά κλωνάρια κάτω από τα καινούργια που ανθίζουν  άνοιξη και καλοκαίρι, και το θέαμα δεν είναι και τόσο ωραίο. Εάν όμως το κλαδεύετε τέτοια εποχή, πάνω ακριβώς από τους μεγάλους κόμβους που έχει κάνει στα χοντρά του κλαδιά,  αφήνοντας ελάχιστα λεπτά κλωνάρια, θα γεμίσει καινούργια κλωνάρια σύντομα, θα ανθίσει και θα είναι καταπράσινο μέχρι τον επόμενο χειμώνα.

Το Κερκυραϊκό γιασεμί  μου με τα ροζ μπουμπούκια όμως, που ανθίζει πολύ νωρίτερα, άρχισε κιόλας να μπουμπουκιάζει (σας το έχω φωτογραφήσει παλαιότερα) και ετοιμάζονται να ανοίξουν και τα μικρά άσπρα λουλούδια του βιβούρνου. Δεν παραπονιέμαι λοιπόν, όλα δείχνουν πως ξυπνάει σιγά-σιγά ο κήπος από τον χειμωνιάτικο ύπνο του.

Θα μπορέσω επομένως να ασχοληθώ και με τον λαχανόκηπο σε λίγο, όπου η μόνη δουλειά που μπόρεσα να κάνω αυτές τις ημέρες, ήταν να κόψω τα χαμηλά φύλλα από τις αγκινάρες μου για να προλάβω τις αρρώστιες, και να σκαλίσω λίγο το χώμα τους για να αεριστεί. Ο βροχερός καιρός βλέπετε δεν έχει ευνοήσει ούτε το σπανάκι, ούτε τα μαρουλάκια και τα κρεμμυδάκια που έχω εδώ και τόσο καιρό φυτέψει.

Ελπίζω γρήγορα να αρχίσω και πάλι να σας φωτογραφίζω τα αναπτυσσόμενα φυτά μου και τα ανθισμένα τους λουλούδια.

Με αγάπη