Ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας (22)

Ο οργανισμός μας φτιάχνει την ...μαριχουάνα του!... (1ο μέρος)

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Για τις γνωστές εθιστικές ουσίες, μαριχουάνα κ.λπ. οι περισσότεροι γνωρίζετε τις βλαπτικές τους επιδράσεις στον οργανισμό. Πόσοι ωστόσο γνωρίζετε πως στον οργανισμό μας ανακαλύπτονται όλο και περισσότερες ουσίες με τις ίδιες ιδιότητες; 

ΕΠΙΓΕΝΕΤΙΚΗ : Παράγοντες που αλλάζουν τα γονίδιά μας (21)

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Στη σελίδα των εκπαιδευτικών βίντεο ετούτου του ιστοτόπου, υπάρχει ένα βίντεο με τον τίτλο "τα γονίδια δεν είναι το πεπρωμένο μας" (κλικ εδώ για να το παρακολουθήσετε). Σε αυτό σας μιλάω για την νέα επιστήμη, την "Επιγενετική"  σύμφωνα με τις έρευνες της οποίας, ξέρουμε τώρα, πως τα γονίδιά μας έχουν πολλούς βαθμούς δράσης και αλληλεπίδρασης μεταξύ τους και πως περιβαλλοντολογικές συνθήκες, μπορούν να αλλάξουν αυτή την λειτουργία τους.

Σε αυτές τις περιβαλλοντολογικές συνθήκες συμπεριλαμβάνεται και ο ψυχισμός μας, εξ αιτίας του οποίου παράγονται και κυκλοφορούν στο αίμα μας διάφορα μόρια (νευροπεπτίδια) τα οποία αλλάζουν το περιβάλλον των κυττάρων μας, όπως σας εξήγησα σε ένα άλλο εκπαιδευτικό βίντεο με τον τίτλο "ο ρόλος των συναισθημάτων στην υγεία" (κλικ εδώ ).
Για όλα τα πιο πάνω μπορείτε να διαβάσετε και σχετικά άρθρα στη σελίδα με τον τίτλο "ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας", κάνοντας κλικ εδώ.

Για μία σχετική λοιπόν με τα πιο πάνω και πολύ ενδιαφέρουσα διαπίστωση που έκαναν ερευνητές πρόσφατα, θέλω σήμερα να σας μιλήσω. 

Παρατηρώντας τις μέλισσες, είδαν πως αυτές που ξεκινούν την ζωή τους σαν τροφοί (της βασίλισσας και των μωρών) στη συνέχεια (μετά από 2-3 εβδομάδες) μετατρέπονται σε εργάτριες και κουβαλούν γύρη στη κυψέλη. Οι ερευνητές, (στο νοσοκομείο Johns Hopkins της Ιατρικής σχολής του πανεπιστημίου της Βαλτιμόρης), άδειασαν δοκιμαστικά μία κυψέλη από όλες τις τροφούς. Παρατήρησαν τότε, πως κάποιες από τις εργάτριες, μετατράπηκαν και πάλι σε τροφούς και μπήκαν στην υπηρεσία της βασίλισσας και των μωρών της. 

Ερευνώντας το DNA των εγκεφαλικών κυττάρων των μελισσών, είδαν αυτοί, πως ολόκληρη ομάδα γονιδίων, περίπου 150 τον αριθμό, άλλαζαν την λειτουργία τους (άλλα έσβηναν τελείως, άλλα άρχιζαν να λειτουργούν, ενώ έως τότε σιωπούσαν κ.λπ.) προκειμένου να επιτευχθεί αυτή η αλλαγή στις λειτουργίες των μελισσών.

Τα γονίδιά μας σίγουρα αλλάζουν, δεν χωράει πια καμία αμφιβολία. Στην προκειμένη περίπτωση όμως οι ερευνητές προσπαθούν να καταλάβουν τι είναι αυτό που τα έκανε να αλλάξουν. Η αλλαγή της συμπεριφοράς των μελισσών ευθύνεται για την αλλαγή αυτή, ή συμβαίνει το αντίθετο;

Σε πολύ δύσκολες φάσεις έχει φτάσει με την ανάπτυξή της η δυτική επιστήμη. Τα όσα ανακαλύπτει στις μέρες μας, υπερβαίνουν τις περισσότερες φορές την ικανότητα του λογικού μας εγκεφάλου να τα εξηγήσει.  Είμαι περίεργη να δω πού θα μας οδηγήσει αυτό. 

Μήπως βρισκόμαστε κοντά σε κάποιο κβαντικό εξελικτικό άλμα της ανθρωπότητας;... 

Πηγή: Nature Neuroscience, DOI: 10.1038/nn.3218

Ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας (20)

Τα "πηδηχτά" γονίδια (Jumping genes) 

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Η ανακάλυψη πριν λίγα χρόνια του DNA και του ανθρώπινου γονιδιώματος, τα γονίδια δηλαδή που αυτό περιέχει, (σας έχω αναλυτικά εξηγήσει το θέμα αυτό εδώ), έκαναν τους επιστήμονες για άλλη μια φορά να νιώσουν υπερήφανοι και σπουδαίοι.

Πίστεψαν πως βρήκαν τη λύση πολλών προβλημάτων υγείας. Εύκολα και αβίαστα θεώρησαν τους εαυτούς τους αντιπροσώπους του Θεού και στο όνομα της καλής υγείας άρχισαν να σκοτώνουν έμβρυα πριν αυτά γεννηθούν, εάν είχαν κάποιο  γονίδιο που οι ερευνητές είχαν συνδέσει με καρκίνο. Πίστευαν έτσι με την "Ευγονική", έτσι ονομάστηκε η καινούργια αυτή επιστήμη, πως θα μπορούσαν να προφυλάξουν τους καινούργιους  ανθρώπους από το να παρουσιάσουν καρκίνο, στη ζωή τους...

Για άλλη μια φορά γελάστηκαν... Αποδείχτηκε για άλλη μια φορά, πως τα μυστικά της φύσης είναι πολύ μεγάλα για τον μικρούλη ανθρώπινο εγκέφαλο, ακόμη και αυτόν, των «μεγάλων» επιστημόνων.   

Με την πρόοδο των ερευνών, όλο και περισσότερα «καρκινικά» γονίδια άρχισαν να ανακαλύπτονται, αλλά παράλληλα άρχισαν να ανακαλύπτονται όλο και περισσότερα γονίδια που επισκευάζουν αυτά τα καρκινικά γονίδια. Και τότε κατάλαβαν οι ερευνητές πως κάτι άλλο συμβαίνει. Πως κάτι επηρεάζει και «χαλάει» τα γονίδια και πως ο οργανισμός έχει την ικανότητα να τα επιδιορθώνει, κάποιες φορές. Η έρευνα έφτασε έτσι στην ανακάλυψη πως το χρόνιο στρες με τον καταρράκτη αντιδράσεων που προκαλεί στον οργανισμό μέσω έκκρισης διαφόρων ορμονών, ευθύνεται για την δημιουργία προβληματικών γονιδίων και τα νοσήματα στα οποία αυτά οδηγούν τον οργανισμό.

Οι έρευνες λοιπόν άλλαξαν στόχο, και καινούργιες θεραπείες που υπήρχαν παλαιότερα και είχαν απαξιωθεί από τους επιστήμονες ονομάζοντάς τες «εναλλακτικές» για να δείξουν πως δεν είχαν αυτές επιστημονική βαρύτητα, άρχισαν να ερευνώνται από καινούργια οπτική γωνία. Πολλά από τα αποτελέσματα των ερευνών αυτών είναι πολύ ενδιαφέροντα και οδήγησαν σε συμπεράσματα, που έφεραν ξανά τις θεραπείες αυτές στο προσκήνιο της επικαιρότητας, τις έβαλαν πλάι σε αυτές της  κλασσικής ιατρικής και τους δόθηκε το καινούργιο όνομα  «συμπληρωματικές».  

Δεν θα πάψει βέβαια ο άνθρωπος να συνεχίσει να ερευνά και να μπαίνει όλο και πιο βαθιά στο μεγαλείο τη ζωής. Και να εκπλήσσεται, θα πρέπει να συμπληρώσω. 

Τέτοια έκπληξη αισθάνθηκαν και ερευνητές, όταν ανακάλυψαν πρόσφατα, πως  τα γονίδιά μας μπορούν να αντιγράφουν τους εαυτούς τους και να τοποθετούν την νέα κόπια τους σε άλλο σημείο του γονιδιώματος επηρεάζοντας έτσι και αλλάζοντας τη λειτουργία πολλών γειτονικών γονιδίων, πράγμα που αλλάζει όπως καταλαβαίνετε και τη λειτουργία των κυττάρων που τα περιέχουν!... Ονομάστηκαν αυτά «jumping genes», γονίδια που πηδάνε, δηλαδή.   Σε αυτά τα «πηδηχτά» γονίδια αποδίδουν τώρα, οι επιστήμονες την ποικιλομορφία που παρουσιάζει το ανθρώπινο είδος.  Και βέβαια αυτή η ανακάλυψη, κάνει, όπως καταλαβαίνετε,  την κληρονομικότητα να μην έχει πια τόσο σημαντικό ρόλο στην υγεία και τη ζωή μας, όσο πιστεύαμε μέχρι πρότινος.  

Αναφέρεται πως αυτά τα πηδηχτά γονίδια αποτελούν περίπου το μισό από το ανθρώπινο γονιδίωμα, καθώς γονίδια αντέγραφαν και μετέφεραν κόπιες του εαυτού τους σε άλλο μέρος του γονιδιώματος ανά τους αιώνες.  

Στον καθένα μας, περίπου 80 – 100 τέτοια γονίδια είναι τώρα ενεργά,  αντιγράφοντας τους εαυτούς τους και τοποθετώντας τους σε νέες θέσεις, δηλώνουν οι ερευνητές του νοσοκομείου Johns Hopkins, που ασχολούνται με το θέμα. Ένας στους 50 ανθρώπους, λένε, παρουσιάζει κάποια τέτοια αλλαγή, που δεν υπήρχε στους γονείς του.  

Νέο ενδιαφέρον πεδίο άνοιξε, όπως καταλαβαίνετε. Οι ερευνητές θα αρχίσουν τώρα να ψάχνουν την σύνδεση αυτών των «πηδηχτών» γονιδίων με όλα τα νοσήματα. Από τον αυτισμό, μέχρι τον καρκίνο.

Κάποιοι όμως ελπίζω να αρχίσουν να ερευνούν και την αιτία που κάνει αυτά τα "πηδηχτά" γονίδια να αρχίζουν να αντιγράφουν τους εαυτούς τους και να τους τοποθετούν όπου τους αρέσει, επηρεάζοντας έτσι πολλές από τις λειτουργίες του οργανισμού.
Υπάρχουν όμως και επιστήμονες που έχουν ήδη διατυπώσει θεωρίες, στηριγμένες σε γερά θεμέλια ερευνών, πως τέτοια "πηδηχτά" κομμάτια του DNA μας, καταγράφουν συναισθήματα, χρησιμεύουν δηλαδή σαν αρχεία συναισθηματικής μνήμης. Αυτά τα πηδηχτά κομμάτια του DNA στα οποία αναφέρονται οι έρευνες αυτές, είναι κομμάτια του DNA που δεν περιέχουν εντολές για την κατασκευή από το κύτταρο πρωτεϊνών. Δεν ανήκουν δηλαδή αυτά στα γνωστά μας γονίδια, αλλά στο υπόλοιπο DNA μας, (junk DNA) του οποίου την χρησιμότητα δεν έχει ακόμη καταφέρει να ανακαλύψει η επιστήμη. 
Η πολύ ενδιαφέρουσα αυτή άποψη, εάν τελικά αποδειχθεί αληθινή, από περισσότερες έρευνες, θα έχει μεγάλη επίδραση στην ιατρική που ξέρουμε μέχρι σήμερα.

Όταν θα έχω κάτι νεότερο, θα σας ενημερώσω και πάλι.

Με αγάπη        

Πηγές:  

http://www.scientificamerican.com/article.cfm?id=what-makes-each-brain-unique

http://www.sciencedaily.com/releases/2011/02/110204205507.htm
http://thesecondevolution.com/mh-paper2005.pdf  

Ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας (19)

Νευροπεπτίδια : τα μόρια των συναισθημάτων ( 3η συνέχεια τελευταία)

Τα νευροπεπτίδια (ή ενδογενή οπιοειδή, όπως ονομάζονται επίσης) άλλαξαν, με την ανακάλυψή τους, τελείως την ιδέα που είχαμε μέχρι τότε για την λειτουργία του εγκεφάλου μας. 

Και ενώ είχαμε φτάσει να πιστεύουμε πως ο εγκέφαλός μας λειτουργεί σαν ένα τελευταίας τεχνολογίας κομπιούτερ, τώρα, μετά την ανακάλυψη των νευροπεπτιδίων και την συνεχιζόμενη έρευνα επάνω σε αυτά, ξέρουμε πως κάθε ένα νευρικό κύτταρο λειτουργεί σαν ένα τελευταίας τεχνολογίας κομπιούτερ, λέει ο συγγραφέας του βιβλίου «Neuropeptides: Unlocking the Secrets of the Brain» (1).

Πριν την ανακάλυψη των νευροπεπτιδίων, πιστεύαμε πως η μετάδοση ενός ερεθίσματος στον εγκέφαλο γίνεται ευθέως από το ένα κύτταρο στο άλλο με την βοήθεια κάποιων χημικών μορίων που εκκρίνονται στο διάστημα των δύο εκατομμυριοστών του εκατοστού που υπάρχει ανάμεσα στους δύο νευρώνες (νευρικά κύτταρα)  Τα χημικά αυτά μόρια είχαν ονομαστεί νευροδιαβιβαστές και τα πιο γνωστά από αυτά είναι η ντοπαμίνη, η ακετυλχολίνη, η αδρεναλίνη και η σεροτονίνη. Μέχρι πρόσφατα πιστεύαμε πως αυτά τα χημικά μόρια ήταν αυτά που «άναβαν» ή «έσβηναν» τα νευρικά κύτταρα, ώστε να μεταδοθεί ή όχι σε αυτά ένα ερέθισμα.

Η ανακάλυψη όμως των νευροπεπτιδίων άλλαξε την αντίληψή μας αυτή. Τα νευροπεπτίδια διαφέρουν από τους πιο πάνω νευροδιαβιβαστές ως προς το ότι αποτελούνται από αμινοξέα και όχι από ανόργανα χημικά συστατικά αφενός και αφετέρου ως προς το  ότι «κουμπώνουν» επάνω στα κύτταρα σε ειδικές γι αυτά θέσεις  που λέγονται «υποδοχείς» (οι ειδικές κεραίες για τις οποίες σας είχα μιλήσει στο πρώτο άρθρο της σειράς, που μπορείτε να ξαναδείτε κάνοντας κλικ εδώ). 

Τα συναισθήματά μας οδηγούν στην παραγωγή αυτών των νευροπεπτιδίων και αυτή η εξειδίκευσή τους ως προς την θέση αλλά και ως προς την λειτουργία τους επάνω στα κύτταρα κάνει αυτά τα νευροπεπτίδια να είναι μάλλον το ίδιο το μήνυμα παρά απλοί μεταφορείς του. Γι αυτό και ονομάστηκαν «μόρια των συναισθημάτων».

Δεν έχει όμως ξεκαθαριστεί ακόμη η σχέση του κάθε νευροπεπτιδίου, απ’ όσα μέχρι τώρα έχουν ανακαλυφθεί, με τα διάφορα συναισθήματα.

Ωστόσο θεωρούνται αυτά προς το παρόν, η ηλεκτροχημική κόλα που κρατάει όλα αυτά τα υψηλής τεχνολογίας κομπιούτερ (τα νευρικά μας κύτταρα) σε επαφή και σωστή διασύνδεση μεταξύ τους. 

Είναι ένα εκπληκτικό θαύμα ο ανθρώπινος οργανισμός και πολύ πιο περίπλοκος απ’ ότι η ιατρική επιστήμη πίστευε μέχρι σήμερα.
Γίνεται όλο και πιο φανερό πως δεν είναι δυνατόν να θεραπεύει κανείς κάποιο πρόβλημα χορηγώντας απλά κάποια χημική ουσία με τη μορφή ενός χαπιού.

Με αγάπη


Πηγή:1. http://www.doitnow.org/pages/brain.html  
    

Ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας (18)

Νευροπεπτίδια: τα μόρια των συναισθημάτων (2η συνέχεια)
(Το πρώτο άρθρο μπορείτε να ξαναδείτε κάνοντας κλικ εδώ).

Από τις πρώτες έρευνες που έγιναν πριν από αρκετά χρόνια στον τομέα αυτό της ψυχονευροανοσολογίας, είναι αυτές που έγιναν σε φοιτητές την περίοδο των εξετάσεων.

Ξέροντας οι ερευνητές πως κατά την περίοδο των εξετάσεων αυξάνει το άγχος των φοιτητών, αποφάσισαν να μελετήσουν τις επιδράσεις που το αρνητικό αυτό συναίσθημα μπορούσε να έχει στο ανοσοποιητικό σύστημα των φοιτητών και να τις συγκρίνουν με αυτές άλλων φοιτητών που ασκούντο με ασκήσεις χαλάρωσης ή ύπνωσης.

Τα αποτελέσματα ήταν θεαματικά.

Στις ομάδες της χαλάρωσης και της ύπνωσης, τα ΝΚ κύτταρα (λευκά αιμοσφαίρια που καταστρέφουν τα καρκινικά κύτταρα) είχαν πολύ καλύτερη λειτουργία κατά την περίοδο των εξετάσεων σε σύγκριση με τις ομάδες που δεν ασκούντο σε χαλάρωση ή ύπνωση.

Οι ερευνητές απέδειξαν μάλιστα, πως η χαλάρωση και η ύπνωση, ακόμη και προληπτικά δρούσαν θετικά στο ανοσοποιητικό. Οι φοιτητές δηλαδή που ασκούντο σε χαλάρωση ή ύπνωση στα διαστήματα ανάμεσα στις εξετάσεις είχαν πολύ μεγαλύτερο ποσοστό Τ-λεμφοκυττάρων κατά τις εξετάσεις  και το ποσοστό αυτό ήταν τόσο μεγαλύτερο όσο πιο συχνά οι φοιτητές ασκούντο σε χαλάρωση ή ύπνωση, πράγμα που εξασφάλιζε στους  φοιτητές αυτούς, μεγαλύτερη αντοχή στις λοιμώξεις.

Μία άλλη έρευνα που έγινε σε ασθματικά παιδιά πριν αρκετό καιρό στην Βενεζουέλα (1999), έδειξε πως στα παιδιά που έμαθαν να ασκούνται σε χαλάρωση και οραματισμούς διαχείρισης συναισθημάτων, βελτιώθηκε κατά πολύ η πνευμονική τους λειτουργία, είχαν πολύ λιγότερες κρίσεις άσθματος κατά την εξάμηνη περίοδο της έρευνας και χρειάστηκαν αυτά πολύ λιγότερα βρογχοδιασταλτικά από μία άλλη ομάδα παιδιών που απλά έπαιρναν τα φάρμακά τους (ομάδα ελέγχου) .

Σε μίαν άλλη τώρα έρευνα που έγινε σε άτομα που φρόντιζαν συγγενικά τους άτομα με νόσο Αλτσχάιμερ, βρήκαν οι ερευνητές πως η επούλωση τραύματος (μετά από πειραματικό ελαφρύ τραυματισμό του δέρματος) ήταν πολύ πιο αργή σε αυτούς απ’ ότι στα άτομα μιας ομάδας ελέγχου που δεν ασχολείτο με τέτοια στρεσογόνο κατάσταση.

Όλα τα πιο πάνω αποτελέσματα οφείλονται σε αλλαγές των κυττάρων του ανοσοποιητικού μας συστήματος, που γίνονται μέσω ερεθισμάτων που το λεγόμενο «αυτόνομο» νευρικό μας σύστημα στέλνει σε αυτά.Στα λευκά μας δηλαδή αιμοσφαίρια.

Έφτασε φίλες και φίλοι μου η εποχή που αυτό το νευρικό σύστημα που μαθαίναμε πριν λίγα χρόνια στην ιατρική σχολή πως λέγεται «αυτόνομο» επειδή  λειτουργεί έξω από την δική μας συνείδηση και δεν μπορούμε να το επηρεάσουμε, κάθε άλλο παρά αυτόνομο είναι.

Μπορεί να μην μπορούμε να το επηρεάσουμε λογικά, μπορούμε όμως, όπως αποδεικνύεται στις μέρες μας, να το επηρεάσουμε συναισθηματικά. Και αυτό με την σειρά του επηρεάζει τη λειτουργία του ανοσοποιητικού μας. 
Τα νευροπεπτίδιά μας, όπως σας εξήγησα στο πρώτο άρθρο της σειράς (μπορείτε να το ξαναδείτε κάνοντας κλικ εδώ), είναι υπεύθυνα γι αυτή την επίδραση.

Δεν είναι καταπληκτικό, το πώς αλλάζουν οι απόψεις μας με τον καιρό, το πώς αλλάζει  η ιατρική; 

Συνεχίζεται

Πηγή: 
http://www.psy.vanderbilt.edu/courses/hon182/Trilling,_Jeffrey_Selections_from_Current_Literature_Psychoneuroimmunology_0318.pdf

Ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας (17)

Νευροπεπτίδια : τα μόρια των συναισθημάτων.

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Μια που πολύ συχνά σας μιλάω για τον ρόλο που τα συναισθήματα παίζουν στην υγεία και τη ζωή μας γενικότερα, σκέφτηκα να σας μιλήσω σήμερα για τα καινούργια επιστημονικά δεδομένα που στηρίζουν αυτές τις απόψεις από πλευράς βιολογίας. 

Έτσι θα μπορέσουν να πεισθούν, ελπίζω, και οι αμφισβητίες τεχνοκράτες που υπάρχουν ανάμεσά σας, πράγμα που μπορεί να τους οδηγήσει τελικά να κάνουν κάτι και αυτοί για την υγεία και την ζωή τόσο την δική τους όσο και όσων επηρεάζουν γύρω τους με οποιονδήποτε τρόπο.

Πριν λίγα χρόνια λοιπόν, η Αμερικανίδα ερευνήτρια, φαρμακολόγος και μοριακή βιολόγος Candace Pert, όπως έγραψε και στο βιβλίο της με τον τίτλο  "Molecules of emotion" (μόρια των συναισθημάτων) ανακάλυψε πως τα συναισθήματά μας οδηγούν στην παραγωγή από τα κύτταρα του νευρικού μας συστήματος κάποιων μικρών πρωτεϊνών, που ονομάστηκαν νευροπεπτίδια.

Νευροπεπτίδιο Υ

Αυτά τα μικρά μόρια, επηρεάζουν όλα μας τα κύτταρα, γιατί τα κύτταρά μας έχουν υποδοχείς για αυτά τα νευροπεπτίδια. Έχουν δηλαδή, για να το πούμε πιο απλά, ειδικές κεραίες, που αναγνωρίζουν και δεσμεύουν επάνω τους αυτά  τα νευροπεπτίδια. Και ανάλογα με το είδος του νευροπεπτιδίου που κολλάει επάνω τους, αλλάζει και η λειτουργία των κυττάρων.

Τα συναισθήματά μας, ξέρουμε δηλαδή πια τώρα με απόλυτη βεβαιότητα πως επηρεάζουν τη λειτουργία των κυττάρων μας, άρα και τη λειτουργία ολόκληρου του οργανισμού μας.

Τα κύτταρα που έχουν μέχρι τώρα ερευνηθεί περισσότερο ως προς αυτή την  επίδραση που έχουν επάνω τους τα συναισθήματά μας, είναι  τα κύτταρα του ανοσοποιητικού μας.

Μία ολόκληρη καινούργια επιστήμη ιδρύθηκε που ασχολείται με αυτό το θέμα η «ψυχονευροανοσολογία».

συνεχίζεται

Ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας (16)

Εποχή των αλλεργιών.  Το ανοσοποιητικό μας σύστημα και το στρες. (2)

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Για τις αλλεργίες μας δεν φταίνε μόνον τα μαστοκύτταρα, την λειτουργία των οποίων σας εξήγησα στο προηγούμενο άρθρο μου αυτής της στήλης (κλικ εδώ αν θέλετε να το ξαναδείτε). Τον δικό τους ρόλο στις αλλεργίες σας τον ανέλυσα για να καταλάβετε το γιατί η προτεινόμενη θεραπεία είναι τα αντισταμινικά.  
Φταίνε όμως για την αλλεργική αντίδραση του οργανισμού εξ ίσου και τα υπόλοιπα κύτταρα του ανοσοποιητικού μας, που δυσλειτουργούν εξ αιτίας των ορμονών του στρες.

Τα μαστοκύτταρα είναι απλοί «καμικάζοι» όπως είπαμε.  Η ευθύνη όμως για την αναγνώριση ενός εισβολέα ως εχθρού για το σώμα μας ή όχι (αν δηλαδή την γύρη του πεύκου πρέπει να την αντιμετωπίσει ο οργανισμός όπως ένα μικρόβιο και να φτιάξει αντισώματα για την προστασία του) ανήκει σε κάποια άλλα είδη λευκών αιμοσφαιρίων. Τον ρόλο αυτόν παίζουν τα μακροφάγα και τα Β και Τ- λεμφοκύτταρα. Οι μηχανισμοί είναι εκπληκτικοί. Τα κύτταρα όλα αυτά του ανοσοποιητικού μας λειτουργούν σαν μία συγχρονισμένη ποδοσφαιρική ομάδα προκειμένου να αναγνωρίσουν κάποιον εχθρό και στη συνέχεια να τον πολεμήσουν αποτελεσματικά.

Οι ορμόνες του στρες όμως αποδιοργανώνουν όλες αυτές τις λειτουργίες, και ακολουθεί το μπέρδεμα που μπορεί να λέγεται αλλεργία, ή και καρκίνος!....

Ναι… ναι… μην σας κάνει εντύπωση. Αυτή είναι η αλήθεια.

Σας έχω αναλύσει αρκετά απλουστευμένα τη λειτουργία όλων των κυττάρων του ανοσοποιητικού μας σε μία σειρά 7 άρθρων με τον τίτλο «Ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας/ανοσοποιητικό», το πρώτο από τα οπποία μπορείτε να ξανδείτε κάνονταςκλικ εδώ. 
Νομίζω πως αξίζει να κάνετε τον κόπο να διαβάσετε αυτά τα άρθρα για να κατανοήσετε το μεγαλείο αυτού του οργανισμού που λειτουργεί ασταμάτητα μέρα και νύχτα για το δικό σας καλό.

Όταν δείτε με πόση σοφία αυτό που άλλοι το λένε «φύση» άλλοι «σύμπαν» και άλλοι  «Θεό» έχει κάνει να λειτουργούν τα πάντα, θα καταλάβετε, ελπίζω, την ευθύνη που έχετε να προστατέψετε αυτό το σώμα από τα όλο και περισσότερα στρες που εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε στη ζωή μας, και να το αφήσετε στην ησυχία του να παίξει ανεμπόδιστα και όπως πρέπει τον ρόλο για τον οποίο πλάστηκε σε τούτον εδώ τον πλανήτη.

Κάτι τέτοιο βέβαια σημαίνει επίσης πολύ καλή υγεία και ευτυχία, όπως καταλαβαίνετε.

Με αγάπη

Ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας (15)

Εποχή των αλλεργιών. Το ανοσοποιητικό μας σύστημα και το στρες.(1)

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Πολλοί και πολλές ανάμεσά σας θα υποφέρουν από αλλεργίες. Το ξέρετε πως γι αυτές ευθύνεται το ανοσοποιητικό μας σύστημα; Κάποια είδη λευκοκυττάρων είναι υπεύθυνα για τις αλλεργικές αντιδράσεις μας και ο σκοπός τους δεν είναι βέβαια να μας βλάψουν.Φταίνε τα στρες της ζωής που τα μπερδεύουν και αλλάζουν την λειτουργία τους.

Τα μαστοκύτταρα π.χ. (ένα είδος λευκών αιμοσφαιρίων) είναι γεμάτα ισταμίνη. Είναι δηλαδή μικρές βόμβες ισταμίνης. Και ο σκοπός της ύπαρξή τους είναι  η προστασία μας από διάφορους ξενιστές (μικρόβια κ,λ.π) που μπορεί να μπουν στον οργανισμό και να μας βλάψουν. Πώς ακριβώς μας προστατεύουν; Μα λειτουργώντας σαν «ομάδες αυτοκτονίας»!... Πηγαίνουν δηλαδή κοντά στους ξενιστές που απρόσκλητοι μπήκαν στο σώμα μας και εκρήγνυνται, σκορπώντας γύρω την ισταμίνη τους, που είναι μία ουσία καυστική που καταστρέφει τους ξενιστές αυτούς.

Τα μαστοκύτταρα δηλαδή αυτοκτονούν για χάρη μας!... Είναι "καμικάζι" φίλοι μας και μάλιστα υπερπροστατευτικοί.

Όταν όμως στο σώμα μας κυκλοφορούν πολλές ποσότητες ορμονών του στρες (αδρναλίνη και κορτιζόνη), οι ορμόνες αυτές ερεθίζουν τα μαστοκύτταρα, και τα κάνουν να εκρήγνυνται χωρίς να υπάρχει γύρω τους εχθρός. Έτσι η ισταμίνη που χύνεται γύρω, αφού δεν καταναλώνεται σε μάχη εναντίον κάποιου εχθρού, μένει και ερεθίζει το δέρμα, τον βλεννογόνο της μύτης μας, τα μάτια μας ή όποια άλλη περιοχή του σώματος βρίσκεται κοντά στο σημείο της έκρηξης αυτής.

Αν όμως καθημερινά φροντίζουμε με τους πέντε τρόπους που επανειλημμένα σας   έχω πει {άσκηση, σωστή διατροφή, χαλάρωση, διαχείριση συναισθημάτων (ενεργειακή εναρμόνιση) και γέλιο} να αντιμετωπίζουμε τα στρες της ζωής, τίποτα δεν θα ενοχλεί τα κύτταρα του ανοσοποιητικού μας, και οι αλλεργίες θα σταματήσουν.

Δεν είναι τα φάρμακα , σας βεβαιώνω, που θα σας βοηθήσουν στις αλλεργίες σας. Τα γνωστά σε όλους σας "αντισταμινικά" δεν είναι τίποτ' άλλο παρά ουσίες που δεσμεύουν την ισταμίνη που ξεχύνεται από τα μαστοκύτταρα. Αλλά τι να σας κάνουν αυτά όταν οι ορμόνες του στρες κάνουν όλο και περισσότερα μαστοκύτταρα να εκρήγνυνται με αποτέλεσμα όλο και περισσότερη ισταμίνη να χύνεται τριγύρω;  

Μόνον η σωστή αντιμετώπιση των στρες της ζωής σας μπορεί να σας απαλλάξει ή έστω να βελτιώσει τις αλλεργίες σας, πιστέψτε με.

Με αγάπη

Ο μυστικός κόσμος το κορμιού μας -βιολογία- (14)

Κυτταροσκελετός - Ιντεγκρίνες   

Γεια σας
Σε μια ομιλία που έκανα πριν λίγες ημέρες σε συναδέλφους σχετικά με τα νεότερα δεδομένα της βιολογίας, μου έγινε η ερώτηση: δηλαδή θέλεις να πεις πως είναι ολόκληρος ο οργανισμός μας μόνον ένα κύτταρο;
Και η απάντησή μου ήταν : ναι
Τα κύτταρά μας δεν είναι κλεισμένα και απομονωμένα σε μία μεμβράνη την οποία διαπερνούν μόνον ιόντα και χημικές ουσίες, όπως νομίζαμε παλαιότερα. Τώρα ξέρουμε πως τα κύτταρά μας έχουν μέσα τους ένα δίκτυο πρωτεϊνών που αποτελούν τον σκελετό του κυττάρου (κυτταροσκελετός). Οι πρωτεΐνες αυτές είναι ίδιες με αυτές που αποτελούν τα κόκκαλα, τους τένοντες και του μυς του σώματός μας, και βοηθούν το κύτταρο να κινηθεί και να λειτουργήσει, όπως έχουμε ξαναπεί σε αυτή την στήλη. Στο εσωτερικό του κυττάρου το δίκτυο αυτό φτάνει μέχρι τον πυρήνα και το DNA, ενώ επικοινωνεί και με το εξωτερικό του κυττάρου (τον συνδετικό ιστό που υπάρχει ανάμεσα στα κύτταρα) με ένα άλλο σύστημα πρωτεϊνών που λέγονται ιντεγκρίνες. Αυτές οι τελευταίες, δίνουν σήματα και προς τις δύο κατευθύνσεις. Από το εσωτερικό προς το εξωτερικό του κυττάρου και αντίθετα, από το εξωτερικό προς το εσωτερικό του κυττάρου.
Έτσι, όλα μας τα κύτταρα είναι άμεσα συνδεδεμένα και επικοινωνούν  τέλεια από το ένα DNA στο άλλο με ένα πολύπλοκο δίκτυο πρωτεϊνών (ζώσα ουσία, living matrix), γιατί και ο συνδετικός ιστός που βρίσκεται ανάμεσα στα κύτταρα αποτελείται και αυτός από πρωτεϊνες (το γνωστό μας κολλαγόνο είναι μία από αυτές).  
Είναι δηλαδή ο άνθρωπος ένα κύτταρο της ανθρωπότητας. Και όπως είπαν και οι κοινωνιολόγοι που έγραψαν πρόσφατα το βιβλίο «Οι συνδεδεμένοι» οι άνθρωποι μεταξύ μας είμαστε απόλυτα συνδεδεμένοι με ενεργειακούς δρόμους που ανακαλύπτονται σιγά-σιγά από την επιστήμη. Έτσι με τον ίδιο τρόπο η ανθρωπότητα είναι ένα κύτταρο της γης, και η γη ένα κύτταρο του γαλαξία μας, και ο γαλαξίας μας ένα κύτταρο του σύμπαντος….
Και αυτό που έχει πει ο φυσικός  F. Capra στο βιβλίο του «το ΤΑΟ και η φυσική» (1974) πως τα κβάντα (υποατομικά σωματίδια)  δεν μπορούν να εννοηθούν σαν μεμονωμένες οντότητες, αλλά αποτελούν ένα αναπόσπαστο τμήμα ενός οργανικού ακατάπαυστα παλλόμενου και μεταβαλλόμενου συνόλου, του σύμπαντος, ισχύει κατά την ταπεινή μου άποψη και για εμάς τους ανθρώπους. Η διασύνδεση αυτή είναι γενική. Αφού η ύλη που μας αποτελεί είναι ένα σύνολο από κβάντα, είμαστε και εμείς αναπόσπαστα κομμάτια  αυτής της  δυναμικά μεταβαλλόμενης συνεχώς, "σοφής " συμπαντικής ενέργειας, που εγώ προσωπικά καθόλου δεν φοβάμαι να την ονομάσω Θεό…
Και η αίσθηση αυτή μου χαρίζει μεγάλη ψυχική δύναμη και ηρεμία.Εύχομαι αυτή η ιδέα να μπορέσει να δώσει λίγη απο αυτή την ηρεμία και σε όσους ανάμεσά σας αγωνιούν και νιώθουν μεγάλη ψυχική αναστάτωση αυτούς τους δύσκολους για όλο τον κόσμο καιρούς.
Με αγάπη

Ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας-βιολογία- (13)

Φανταστικό ταξίδι μέσα στο σώμα μας (2 τελευταίο) 
Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Συνεχίζουμε και ολοκληρώνουμε σήμερα το φανταστικό ταξίδι μας στο εσωτερικό του κορμιού μας.

Είχαμε στο προηγούμενο άρθρο μείνει εκεί που, σαν την μικρή Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων, τρέχετε μέσα στη πόλη του κυττάρου σας να βρείτε το ταξί με το ειδικό σήμα που θα σας περάσει μέσα από μία από τις πολλές πύλες που υπάρχουν επάνω στη σφαίρα του πυρήνα του κυττάρου σας, στο εσωτερικό αυτού του πυρήνα.

Πολλά ταξί λοιπόν βλέπετε να κυκλοφορούν τριγύρω και τα οδηγούν σχεδόν όλα γυναίκες…. Ρωτάτε το όνομά τους … Τι περίεργο έχουν όλες οι γυναίκες οδηγοί το ίδιο όνομα (Πρωτεΐνη) μόνο στα επίθετα διαφέρουν. Σας δείχνουν όμως ευγενικά το ταξί με το ειδικό σήμα που μπορεί να σας περάσει στο εσωτερικό του πυρήνα. Το σταματάτε, μπαίνετε μέσα και χωρίς άλλη ταλαιπωρία περνάτε από μία πύλη του πυρήνα. Ο φρουρός χαιρετάει με ευγένεια την κα Πρωτείνη με το ειδικό σήμα (φαίνεται να τη γνωρίζει…) και της δείχνει τον δρόμο προς το εσωτερικό του πυρήνα.

Περνώντας την πύλη, το ταξί σας βρίσκεται μέσα σε ένα τούνελ μακρύ που στο τέλος του υπάρχει μία ακόμη πύλη. Την περνάτε και αυτή και βγαίνετε στο εσωτερικό του πυρήνα… Επιτέλους...

Εδώ το ταξί σας αφήνει . Μπορείτε να συνεχίσετε την εξερεύνησή σας περπατώντας….

Κοιτάτε γύρω σας με θαυμασμό… Παντού βλέπετε σκάλες φωτεινές να κολυμπούν στον χώρο, αλλάζοντας συνεχώς αποχρώσεις στο φως τους και σχήμα…. Μοιάζουν ενωμένες μεταξύ τους…. αλλού όμως τυλίγονται γύρω από κάτι μεγάλα κουβάρια, αλλού μαζεύονται και τυλίγονται μεταξύ τους σφιχτά, βρίσκονται σε συνεχή αλλαγή…. ενώ τριγύρω τους τρέχουν με ταχύτητα φορτηγά γεμάτα με φακέλους και ντοσιέ.

Σταματάτε ένα τέτοιο φορτηγό και ρωτάτε τι είναι όλοι αυτοί οι φάκελοι και πού τους πηγαίνουν.

-Είναι γεμάτοι πληροφορίες, σας απαντούν. Πληροφορίες και εντολές προς τα διάφορα εργοστάσια και τις εταιρείες της πόλης για να παραχθούν τα απαραίτητα για την επιβίωση αυτής της πόλης προϊόντα και εργαλεία.  

Τώρα καταλάβατε…. Εδώ μέσα είναι το αρχηγείο, η κεντρική διοίκηση της πόλης…

Και εσείς, με την απορία και τον θαυμασμό της μικρής Αλίκης πλησιάζετε κοντά…. όλο και πιο κοντά μια τέτοια σκάλα, προσπαθώντας να καταλάβετε από πού πηγάζουν όλες αυτές οι πληροφορίες….

Βλέπετε πως αποτελείται από χιλιάδες λαμπάκια αναμμένα…. είναι τα «μόρια» του DNA σας.

Πλησιάζετε πολύ κοντά σε ένα τέτοιο λαμπάκι…. το βλέπετε πελώριο μπροστά στα μάτια σας και με τις μαγικές ικανότητες της μικρής Αλίκης, ανοίγετε μια πόρτα και μπαίνετε μέσα…

Αντί όμως να βρεθείτε μέσα σε ένα γραφείο με πρόσωπα, όπως νομίζατε, που θα συνεδριάζουν γύρω από μεγάλα τραπέζια, βρίσκεστε να κολυμπάτε μέσα σε ένα πελώριο γαλαξία...

Τριγύρω σας υπάρχουν πολλοί ήλιοι γύρω από τους οποίους τριγυρίζουν σε διάφορες τροχιές πλανήτες…  Είναι τα «άτομα» που αποτελούν τα μόρια του DNA σας. Οι ήλιοι είναι οι πυρήνες τους και οι πλανήτες που γυρίζουν γύρω τους , τα ηλεκτρόνιά τους…

Κοιτάτε με έκθαμβα μάτια όλα αυτά τα ηλιακά συστήματα γύρω σας!...

-Τώρα, σας χρειάζονται φτερά…  σκέφτεστε. Πρέπει να μπείτε μέσα σε έναν ήλιο από αυτούς, για να βρείτε επιτέλους αυτούς ή αυτόν που διοικεί αυτή την πόλη…

Σαν την μικρή Αλίκη λοιπόν, βγάζετε από την τσέπη σας τα φτερά σας, τα φοράτε και αρχίζετε να πετάτε πλησιάζοντας έναν από αυτούς του ήλιους που βλέπετε τριγύρω σας…

Φτάνετε κοντά του ( στον πυρήνα του ατόμου) ανοίγετε μια πόρτα και …μπαίνετε μέσα….

Προς μεγάλη σας έκπληξη όμως ούτε εδώ βρίσκετε διοικητικές επιτροπές να συνεδριάζουν. Αντίθετα, βρίσκεστε να κολυμπάτε μέσα σε έναν ουρανό γεμάτο αστέρια που αναβοσβήνουν γύρω σας…. Είναι τα σωματίδια που απαρτίζουν τον πυρήνα του ατόμου, τα κβάντα, που άλλοτε είναι σωματίδια και άλλοτε καθαρή ενέργεια…

Και τότε, γεμάτη θαυμασμό η μικρή Αλίκη μέσα σας αναφωνεί, καθώς κοιτάτε γύρω σας τα αστέρια αυτά στον ουρανό να αναβοσβήνουν:

-Δεν υπάρχει κεντρική διοίκηση!!!... Τα κύτταρά μου διοικούνται από το σύμπαν!....

Με αγάπη                                                

Ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας -βιολογία-(12)

Φανταστικό ταξίδι μέσα στο σώμα μας (1)
Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Τι θα λέγατε αν σήμερα σας πρότεινα να ξαναγίνετε όλοι και όλες παιδιά και να παίξετε το παιχνίδι «Η Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων»;

Αφορμή μου έδωσε το σχόλιο ενός φίλου της ιστοσελίδας που μου ζήτησε να μιλήσω για την ενεργειακή μας φύση. Σκέφτηκα λοιπόν να σας ζητήσω να μισοκλείσετε για λίγο τώρα τα μάτια, να φανταστείτε πως είσαστε η μικρή Αλίκη και να ξεκινήσετε ένα ταξίδι στο εσωτερικό του κορμιού σας... Πρόκειται για ένα "μαγικό !..." ταξίδι όπως σας έχω ξαναπεί, που αξίζει να το ζήσετε.

Βρίσκεστε επάνω στο στήθος σας λοιπόν, στο μέρος της καρδιάς , ανοίγετε μία μικρή πόρτα, μπαίνετε μέσα στο στήθος σας και αντί να βρείτε μπροστά σας όπως η μικρή Αλίκη ένα μεγάλο φλιτζάνι για να μπείτε μέσα του, βρίσκεστε μπροστά σε μια περίεργη μεγάλη μαλακή κόκκινη μπάλα που σφύζει… την καρδιά σας….

Πλησιάζετε με περιέργεια κοντά της  και βλέπετε πως αυτό το παιχνίδι μοιάζει με ένα μεγάλο  σφαιρικό παζλ…

Πλησιάζετε ακόμη περισσότερο και βλέπετε από κοντά ένα κομματάκι αυτού του παζλ που τώρα φαντάζει πελώριο μπροστά στα μάτια σας… Είναι ένα κύτταρό σας….

Με περιέργεια βλέπετε  πορτούλες επάνω του να ανοιγοκλείνουν και κάτι περίεργα ανθρωπάκια που μοιάζουν με ηλεκτρικά λαμπιόνια  με  το γράμμα Κ ζωγραφισμένο επάνω τους να βγαίνουν από μέσα, ενώ άλλα ανθρωπάκια με το γράμμα Ν επάνω τους,  να μπαίνουν μέσα… Είναι τα ιόντα Καλίου και Νατρίου, φορτισμένα σωματίδια που μπαινοβγαίνουν έτσι μέσα στο κύτταρό σας, αλλάζοντας την ηλεκτρική του κατάσταση.   

Παρακολουθείτε για λίγο αυτό το πήγαιν-έλα και μετά, με την εξυπνάδα και τις μαγικές ικανότητες της Αλίκης,  κρύβεστε πίσω από ένα τέτοιο λαμπιόνι με το γράμμα Ν και μπαίνετε και εσείς μαζί του μέσα σε αυτό το κύτταρό σας….

Σε μία τεράστια  μαγική πόλη βρίσκεστε τώρα…. Τριγύρω σας  υπάρχουν σπίτια…. εργοστάσια…. δρόμοι τεράστιοι όπου φορτηγά αυτοκίνητα μεταφέρουν εμπορεύματα…  και σιδηροτροχιές με τραίνα που κινούνται επάνω τους με ταχύτητες μεγάλες….

Με έκπληξή σας βλέπετε πως πολλοί από αυτούς τους δρόμους, όπως και σιδηροτροχιές τραίνων σπάνε ξαφνικά και από τα κομματάκια τους που εκσφενδονίζονται τριγύρω, ξαναφτιάχνονται με τρόπο μαγικό, καινούργιοι δρόμοι και σιδηροτροχιές προς άλλες κατευθύνσεις ….

(Αυτός είναι ο κυτταροσκελετός . Το σύστημα μυών, τενόντων και οστών του κυττάρου μας. Οι δομές αυτού του κυτταροσκελετού, χαλάνε και ξαναφτιάχνονται ανάλογα με τις ανάγκες των κυττάρων και βοηθάει τα κύτταρα να κινούνται προς κάθε κατεύθυνση).

Στο βάθος, διακρίνετε μία πελώρια σφαίρα και παίρνετε το δρόμο που σας οδηγεί σε αυτήν, γεμάτοι περιέργεια….

Προχωράτε… προχωράτε… και σαν την μικρή Αλίκη ανοίγετε το στόμα και τα μάτια σας από θαυμασμό, όταν φθάνετε μπροστά σε αυτή την πελώρια σφαίρα…. Είναι γεμάτη μικροσκοπικές πύλες  γύρω-γύρω….Βρίσκεστε μπροστά στον πυρήνα του κυττάρου σας....

Εδώ δεν περνάνε τώρα τα μαγικά σας. Δεν μπορείτε όπως πριν να ανοίξετε μια πόρτα και να μπείτε μέσα…. Μπορείτε όμως να γίνετε ακόμη πιο μικροί …. και να χωρέσετε, σκέφτεστε, να περάσετε μέσα από μία από αυτές τις πύλες….

Αυτό και κάνετε….

Μικραίνετε λοιπόν ακόμη περισσότερο και προσπαθείτε να περάσετε από μία τέτοια πύλη… Τα πράγματα όμως δεν είναι εύκολα, όπως νομίζετε...

Ένας φρουρός σας σταματάει  εδώ και σας ζητάει να του δείξετε την ειδική ταυτότητα με την οποία πρέπει να είναι εφοδιασμένος όποιος θέλει να περάσει από μία τέτοια πύλη !…..

Του λέτε πως δεν έχετε τέτοια ταυτότητα και αυτός σας στέλνει να πάτε να βρείτε ένα ταξί ειδικό, που είναι εφοδιασμένο με αυτή την ταυτότητα για να σας περάσει εκείνο από την πύλη…..

Τρέχετε λοιπόν να βρείτε το μαγικό αυτό ταξί….

Συνεχίζεται

Ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας -βιολογία- (11)

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Αποφασισμένη σήμερα να σας γράψω ένα άρθρο σχετικό με την λειτουργία του οργανισμού μας, άνοιξα τα άρθρα της στήλης «Ο μαγικός κόσμος του κορμιού μας/το κύτταρο» για να δω τι έχω ήδη γράψει εκεί, για να μην επαναλαμβάνομαι. Διαβάζοντας όμως το πρώτο άρθρο αυτής της στήλης, αισθάνθηκα πως είναι και σήμερα το ίδιο επίκαιρο ή ίσως ακόμη πιο επίκαιρο από τότε που το πρωτοδημοσίευσα και αποφάσισα να σας το αναμεταδώσω. Είμαι σίγουρη πως πολλοί ανάμεσά σας δεν θα το έχετε διαβάσει και θα ήθελα να σας δώσω άλλη μια φορά την ευκαιρία να δείτε τον εαυτό σας με άλλα μάτια  μέσα από το άρθρο αυτό και να τονώσετε την πίστη στις δυνατότητές σας και στο δικαίωμά σας για ένα καλύτερο μέλλον,πράγμα απαραίτητο στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, ιδιαίτερα στην πατρίδα μας. 

Διαβάστε λοιπόν το άρθρο και ανατρέξτε και στα υπόλοιπα άρθρα αυτής της στήλης όποτε ευκαιρείτε, για να αισθανθείτε το μεγαλείο της ύπαρξής σας και να τονώνετε την αυτοεκτίμησή σας. Στο αρχικό άρθρο υπάρχει και ένα ενδιαφέρον σχετικό βίντεο που μπορείτε να δείτε, όσοι το επιθυμείτε.   

ΤΟ ΚΥΤΤΑΡΟ  ΚΑΙ ΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΤΟΥ (1)  Επανάληψη

Γεια σας φίλοι μου

Οι εξελίξεις στη χώρα μας με έβαλαν σε σκέψεις πολλές, όπως όλους μας, πιστεύω. Σε αυτή τη κρίσιμη στιγμή,  αποφάσισα να ξεκινήσω με μία νέα σειρά άρθρων να σας δείξω και να επισημάνω το μεγαλείο της ύπαρξής σας. Σε αυτή τη σειρά άρθρων θα προσπαθήσω να σας εξηγήσω όσο γίνεται πιο απλά και κατανοητά τις λειτουργίες που κάνει κάθε κύτταρό μας. Θα μιλήσουμε λίγο για βιολογία δηλαδή.  Δε ξέρω πόσοι από εσάς θα ενδιαφερθούν για αυτά τα άρθρα, όμως νομίζω πως είναι απαραίτητο να ξέρει κανείς τι ακριβώς είναι αυτό το κορμί που τον κουβαλάει σε αυτή τη ζωή, πόση νοημοσύνη κρύβει και τι ικανότητες έχει.  Αν καταλάβουμε πως δεν είμαστε ένα μάτσο κρέας και κόκαλα, αλλά μία κοινωνία τρισεκατομμυρίων κυττάρων που διαθέτουν μία εκπληκτική νοημοσύνη, πολύ ανώτερη από αυτή που εμείς (το σύνολό τους!) διαθέτουμε, ίσως δούμε το σώμα μας και τις δυνατότητες ίασής του, αλλά και τον εαυτό μας ολόκληρο, με άλλα μάτια.

Φοβάμαι πως ζούμε τη ζωή μας τελείως λάθος, και οι διάφοροι «μεγάλοι κύριοι» που έχουν μετατρέψει τα πάντα σε αυτή τη ζωή σε χρήμα και οικονομικό όφελος, μας αποσυντονίζουν συνεχώς και μας αποπροσανατολίζουν από το στόχο μας, που θα έπρεπε να είναι η μεγαλύτερη επαφή μας με τη σοφία που κρύβουμε μέσα μας, αυτή των κυττάρων μας.

 Όταν ένας ηγέτης που οδηγεί και κυβερνάει έναν λαό δεν αφουγκράζεται τις σκέψεις, τα αισθήματα και τις ανάγκες του λαού του, είναι βέβαιο πως θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια αυτόν τον λαό σε διάλυση και καταστροφή, έτσι δεν είναι; Ένας ηγέτης, αντίθετα, που σέβεται τους ανθρώπους που κυβερνάει, ακούει τα προβλήματά τους, αισθάνεται τον πόνο τους και κάνει ότι περισσότερο μπορεί για το καλό τους, δεν είναι βέβαιο πως θα οδηγήσει τη χώρα του σε ευημερία και ευτυχία;

 Αυτό ακριβώς κάνουμε αγαπητοί μου, με το να μη καταλαβαίνουμε πως σαν ανθρώπινα πλάσματα έχουμε ο καθένας από εμάς την ευθύνη για την υγεία, ευημερία και ευτυχία ενός ολόκληρου λαού τρισεκατομμυρίων κυττάρων που ανυπεράσπιστα (παρά την μεγάλη νοημοσύνη τους) είναι αφημένα στα χέρια μας, ή μάλλον για να ακριβολογώ, είναι αφημένα στο μυαλό μας, αφού αυτό δυστυχώς μας έχουν μάθει πως τα ξέρει όλα και πως αυτό πρέπει να κυβερνάει αυτή την ανυπεράσπιστη κοινωνία.  

Είναι όμως τα πράγματα έτσι; Προσωπικά πιστεύω πως όχι. Αυτός ο πολύ-τιμημένος και αναδειγμένος σε ηγέτη, για τόσα χρόνια τώρα, εγκέφαλός μας, δεν είναι τίποτ’ άλλο, κατά την ταπεινή μου άποψη, παρά το προσωπικό μας laptop με το οποίο προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε με ένα παγκόσμιο ενεργειακό δίκτυο πολύ πιο δυνατό και πολύπλοκο από τις δικές του δυστυχώς δυνατότητες σύλληψης και επεξεργασίας. Συγχρόνως πιστεύω όμως, πως αυτό το laptop έχει και άλλους σκληρούς δίσκους, τους οποίους προς το παρόν έχουμε αφήσει, οι περισσότεροι από εμάς ανεκμετάλλευτους, και με τους οποίους θα μπορούσε να μας δώσει μία καλύτερη πληροφόρηση για το εκπληκτικό σε πληροφορίες διαδίκτυο που υπάρχει γύρω μας. Φοβάμαι πως οι λεγόμενοι «ισχυροί» δεν μας θέλουν καλά ενημερωμένους, έτσι δεν είναι; Σίγουρα δεν θα μπορούν να χειριστούν όπως θέλουν ανθρώπους καλά ενημερωμένους και διαδικτυακά ενωμένους, δεν συμφωνείτε;

Μήπως η σωστή μας αντίδραση, λοιπόν, στην ολοένα αυξανόμενη καταπίεση και διάλυση των αξιών μας και των δυνατοτήτων μας σαν ανθρώπινο είδος, είναι η κατανόηση του εαυτού μας στο σύνολό του και η ανατοποθέτησή του στο βάθρο που του αξίζει;

Θα ήθελα πολύ να ανοίγαμε μια τέτοια συζήτηση. Εγώ πάντως από αυτή εδώ την ιστοσελίδα θα ξεκινήσω να σας ξετυλίγω σιγά-σιγά το μεγαλείο που έχουμε σαν οργανισμοί, ελπίζοντας να αφυπνίσω κάποιους από εσάς, έστω και λίγους….

Με αγάπη  

Ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας -βιολογία- (10)

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Συνεχίζοντας την κουβέντα μας για το μεγαλείο της ύπαρξής μας και αυτού του σώματος με το οποίο την βιώνουμε, πρέπει να σας θυμίσω πως τα γονίδια δεν είναι το πεπρωμένο μας, όπως πίστευε η επιστήμη μέχρι πρόσφατα.

Σας έχω μιλήσει γι αυτό και σε προηγούμενα άρθρα αυτής της στήλης. Επανέρχομαι όμως, γιατί θεωρώ πολύ σημαντικό να κατανοήσετε την επίδραση που εσείς οι ίδιοι έχετε επάνω στα γονίδιά σας. Πολύ συχνά ακούω γύρω μου τη φράση «τι να κάνουμε, το έχω στο DNA μου…» για κάποια προβλήματα υγείας ή χαρακτήρα που έχει κάποιος. Εκτός από κάποιες γενετικές ανωμαλίες όμως, προβλήματα υγείας με τα οποία γεννιέται κάποιος δηλαδή, όλα τα υπόλοιπα εξαρτώνται από το περιβάλλον μας ή από την άποψη που εμείς έχουμε για το περιβάλλον μας. Υπάρχει δηλαδή συμμετοχή του νου μας στις δράσεις των γονιδίων μας. Με αυτόν, καθώς και με τη διατροφή μας και αλλαγές στο περιβάλλον, μπορούμε να φτιάξουμε μέχρι  30.000 παραλλαγές για κάθε γονίδιό μας, λέει σήμερα η επιστήμη !...

Αν έχουμε κληρονομήσει καρκινικά γονίδια δηλαδή από τους γονείς μας, μπορούμε να τα αλλάξουμε, και όχι μόνον να μην αρρωστήσουμε εμείς από αυτά, αλλά να τα μεταφέρουμε στη συνέχεια αλλαγμένα και στα παιδιά μας, ώστε να μην κινδυνεύουν από αυτά!...Αυτά μελετάει τώρα η καινούργια επιστήμη η Επιγενετική, όπως σας έχω ξαναπεί σε προηγούμενα άρθρα μου και σας έχω εξηγήσει λεπτομερειακά στο βιβλίο μου «πώς να νικήσετε το στρες» εκδ. ΑΡΧΕΤΥΠΟ.

Τα γονίδια λοιπόν, δεν είναι το πεπρωμένο μας. Αντίθετα η ευθύνη η δική μας για την μεταφορά «καλών» γονιδίων στα παιδιά μας, είναι μεγάλη και είναι σημαντικό να το γνωρίζουν οι νέοι άνθρωποι αυτό, πριν φτάσουν σε ηλικία γονιμοποίησης, ώστε να πάρουν τα μέτρα τους εγκαίρως.

Όλες οι συμβουλές που σας δίνω σε αυτή την ιστοσελίδα, όπως και στο βιβλίο μου, (σωστή διατροφή, άσκηση, χαλάρωση, διαχείριση συναισθημάτων, ενεργειακή εναρμόνιση) βοηθούν σε αυτό.

Στη μαγεία της δημιουργίας, φαίνεται πως τίποτα δεν είναι τυχαίο, λέει σε άρθρο του ο βιολόγος Bruce Lipton. Αντίθετα προς τις τυχαίες μεταλλάξεις που πιστεύαμε μέχρι πρόσφατα πως συμβαίνουν στα γονίδιά μας, η επιστήμη έχει διαπιστώσει τώρα μηχανισμούς μεταλλάξεων προσαρμογής, με τους οποίους οι οργανισμοί προσαρμόζουν τη λειτουργία των γονιδίων τους, έτσι ώστε να μπορούν να αντέξουν στις υπάρχουσες περιβαλλοντολογικές συνθήκες.

Δεν φαίνεται να ήρθαμε εδώ τυχαία, λέει ο βιολόγος και συμφωνώ απόλυτα μαζί του. Κάθε νέος οργανισμός που εμφανίζεται στην βιόσφαιρα, φέρνει αρμονία και ισορροπία στον μαγικό αυτόν Κήπο. Και είναι στο χέρι μας, μια που έχουμε έναν νου που μπορεί να κατανοεί πολύ περισσότερα πράγματα από ότι τα υπόλοιπα ζώα, να βοηθήσουμε ετούτον τον πλανήτη, να σωθεί και να συνεχίσει να εξελίσσεται. Αυτός φαίνεται να είναι ο ρόλος μας σε αυτόν.  Η επιστήμη και η εξέλιξη, είναι με το μέρος μας σε αυτή την προσπάθεια, λέει ο βιολόγος. Γιατί η εξέλιξη δεν είναι πεπρωμένο, όπως φαίνεται,  αλλά πρακτική.

Ο ρόλος μας επομένως είναι ενεργητικός και πολύ σοβαρός. Πότε άραγε οι άνθρωποι θα το αντιληφθούν αυτό και θα αρχίσουν να χρησιμοποιούν τον νου τους για το καλό της ανθρωπότητας και του πλανήτη;
Με αγάπη

Πηγές: 1.Ελένη Τσουκαλή «Πώς να νικήσετε το στρες» Εδ. ΑΡΧΕΤΥΠΟ
            2. www.brucelipton.com  

Ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας -βιολογία- (9)

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Ο οργανισμός μας είναι, όπως έχουμε πει πολλές μέχρι τώρα φορές σε αυτή τη στήλη, ένα πυκνό πεδίο όπου ενέργειες ηλεκτρικές και μαγνητικές αλληλεπιδρούν για να πραγματοποιεί αυτός τις λειτουργίες του, πράγμα που όταν γίνεται σωστά μας χαρίζει ισορροπία και υγεία.

Το σώμα μας είναι ένα πυκνό ηλεκτρομαγνητικό πεδίο. Γιατί αποτελείται από κύτταρα, τα κύτταρα από μόρια, τα μόρια από άτομα, τα άτομα από κβάντα (υποατομικά σωματίδια). Αυτά τα κβάντα που αποτελούν το δομικό μας στοιχείο, είναι, σύμφωνα με τη καινούργια φυσική (κβαντική), συγχρόνως σωματίδια αλλά και ηλεκτρομαγνητικά κύματα (ύλη δηλαδή και ενέργεια) ενώ κατ’ άλλους είναι παλλόμενες ενεργειακές χορδές.

Τα κύτταρά μας είναι σύνολα τέτοιων κβάντων με εκπληκτικές ιδιότητες. Ενέργειες παράγονται συνεχώς σε αυτά με τις οποίες επικοινωνούν μεταξύ τους με μεγάλη ακρίβεια  και ενορχηστρώνουν την συνολική λειτουργία του οργανισμού μας.

Είναι τα κύτταρά μας δηλαδή όντα με νοημοσύνη, σύμπαντα σοφά. Εκατό τρισεκατομμύρια τέτοια εκπληκτικά σε νοημοσύνη και ικανότητες κύτταρα απαρτίζουν αυτό που λέμε «σώμα» μας. Συνειδητοποιείτε τώρα πόση αξία έχει αυτό το σώμα; Πόση αξία έχει ο καθένας από εμάς; Πόσο εκπληκτικές οντότητες είμαστε; Πόσο πρέπει να σεβόμαστε την εκπληκτική μοναδικότητα ο ένας του άλλου και πόση σημασία έχει η ισορροπία όλως αυτών των ενεργειών μέσα μας προκειμένου να είμαστε και να αισθανόμαστε «καλά»;

κύτταρο

Τα στρες της ζωής διαταράσσουν τόσο την λειτουργία των κυττάρων μας όσο και τον ψυχισμό μας. Αυτός με τη σειρά του μέσω των αρνητικών συναισθημάτων διαταράσσει ακόμη περισσότερο τη λειτουργία των κυττάρων μας αποδιοργανώνοντας τις ενέργειες που παράγονται από αυτά και οδηγεί έτσι τα όργανα και το σώμα μας σε νόσο.

Δεν ξέρω πόσο κουραστική σας γίνομαι επαναλαμβάνοντας πολλές φορές αυτές τις έννοιες. Θεωρώ όμως πως η κατανόηση της σύστασης του ανθρώπινου σώματος σαν ένα μεγαλειώδες ενεργειακό σύνολο, αναπόσπαστο κομμάτι της παγκόσμιας ενέργειας,  είναι η βάση τόσο για την σωματική όσο και για την ψυχική υγεία, γι αυτό επιμένω τόσο.

Στο βιβλίο μου «Πώς να νικήσετε το στρες» εκδ. ΑΡΧΕΤΥΠΟ, σας τα έχω αναλύσει διεξοδικά όλα αυτά. Επειδή όμως οι περισσότεροι ανάμεσά σας πιστεύω πως δεν το έχουν ούτε πρόκειται να το διαβάσουν, θεωρώ υποχρέωσή μου να σας μεταφέρω σε αυτήν εδώ την στήλη κάποιες από τις τόσο σημαντικές αυτές πληροφορίες, όσο πιο απλουστευμένες γίνεται, για να μπορέσετε να καταλάβετε την αξία της ενασχόλησης με τον ψυχισμό σας και με την εσωτερική σας ισορροπία, μέσα από τις τεχνικές της διαχείρισης συναισθημάτων και ενεργειακής εναρμόνισης που υπάρχουν στις αντίστοιχες στήλες αυτού του μπλοκ.

Και ξέρετε αυτή η καινούργια αντίληψη της σύστασης γενικά της ύλης σαν ένα συνεχώς παλλόμενο ενεργειακό πεδίο, αποτελεί μία μοντέρνα άποψη της αρχαίας «πνευματικότητας» όπως λέει ο βιολόγος Bruce Lipton. Γιατί σε ένα σύμπαν φτιαγμένο από ενέργεια όλα είναι μεταξύ τους συνδεδεμένα, όλα είναι ένα: Ενέργεια.

Συνεχίζεται

Πηγές : Ελένη Τσουκαλή "Πώς να νικήσετε το στρες" εκδ. ΑΡΧΕΤΥΠΟ
            

             http://www.brucelipton.com/

Ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας -βιολογία-(8)

Γεια σας φίλοι μου

Σήμερα μαζί με τις ευχές μου, αποφάσισα να σας μιλήσω για ένα ακόμη «θαύμα» του οργανισμού μας και όχι μόνον (συμβαίνει και σε άλλα ζώα και στα φυτά), που ανακαλύφθηκε σχετικά πρόσφατα και χάρισε το βραβείο Νόμπελ στους ερευνητές που το ανακάλυψαν, Andrew Fire και Craig Mello. Έναν μηχανισμό με τον οποίο ο οργανισμός μας κάνει κάποια γονίδια να σωπαίνουν. Να μη δίνουν δηλαδή εντολές για την παραγωγή των πρωτεϊνών για τις οποίες είναι αυτά υπεύθυνα. Ανήκει η ανακάλυψη αυτή στην Επιγενετική, την καινούργια αυτή επιστήμη που ερευνά το πώς αλλάζουν οι εντολές που περιέχονται στα γονίδιά μας, από διάφορους παράγοντες.

Μη θεωρήσετε πως όλα αυτά είναι ιατρική και βιολογία και δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον για εσάς. Έχουν μεγάλο ενδιαφέρον γιατί δείχνουν τη μαγεία, την πολυπλοκότητα και την τεράστια ευφυΐα αυτού του οργανισμού που αποτελεί το σώμα μας, που με τόση απαξίωση παιδεύουμε οι περισσότεροι από εμάς , με το να μην το αντιμετωπίζουμε με την σοβαρότητα, την εκτίμηση και την αγάπη που του αξίζει, προσφέροντάς του άσκηση, σωστή διατροφή, διαχείριση συναισθημάτων και εναρμόνιση των ενεργειών του. Αυτό προσπαθώ να σας πω μέσα από τη σειρά των άρθρων που περιγράφουν τον μαγικό κόσμο του κορμιού μας. Όταν κάποιος συνειδητοποιήσει αυτή τη μαγεία, τη τεράστια ενέργεια, που κρύβεται μέσα του, αυτόματα θα αλλάξει συμπεριφορά απέναντι σε αυτό το σώμα που του έχει προσφερθεί για να απολαμβάνει το θαύμα αυτής της ζωής, και θα του φέρεται με τον απαιτούμενο σεβασμό και αγάπη, σταματώντας κακές έξεις και συμπεριφορές που το καταστρέφουν και οδηγούν σε νόσο.

Όπως έχουμε ξαναπεί λοιπόν (ετικέτα «ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας», 4), όλες οι λειτουργίες στο σώμα μας γίνονται μέσω παραγωγής των ειδικών για κάθε περίπτωση πρωτεϊνών από τα κύτταρα, μετά από εντολή που έρχεται σε αυτά μέσω του RNA (αντιγραφέας του DNA) από το DNA. Η εντολή που δίνει κάθε γονίδιο (κομμάτι του DNA), αντιγράφεται δηλαδή από το RNA και μεταφέρεται έξω από τον πυρήνα του κυττάρου, μέσα στον οποίο βρίσκεται κλεισμένο για προφύλαξη το DNA, και φτάνει στη περιοχή του κυττάρου όπου συνθέτονται οι πρωτεΐνες.

Οι Νομπελίστες ερευνητές ανακάλυψαν λοιπόν πως όταν ο αντιγραφέας του DNA αποτελείται από μία (μονή) αλυσίδα αμινοξέων, τότε αυτός αντιγράφει καλά την εντολή από τα γονίδια που βρίσκονται στο DNA και τη μεταφέρει έξω στο κυτταρόπλασμα όπου συντίθεται η ανάλογη πρωτεΐνη. (αρ. άνω γωνία κάτω εικόνας)

Όταν όμως ο αντιγραφέας (RNA) αποτελείται από δύο αλυσίδες αμινοξέων (όπως δηλαδή ακριβώς και το DNA, πράγμα που συμβαίνει σε πολλούς ιούς), τότε ένας καταρράκτης αντιδράσεων δημιουργείται, που κάνει το γονίδιο του οποίου την εντολή έχει αντιγράψει το RNA, να σιωπήσει. Να μη μεταφερθεί δηλαδή στο κύτταρο η εντολή αυτού του γονιδίου για την παραγωγή πρωτεΐνης.

Η λειτουργία αυτή έχει ρόλο προστατευτικό για τον οργανισμό, εναντίον των ιών. Στον άνθρωπο βέβαια υπάρχουν και άλλοι τρόποι άμυνας εναντίον των ιών μέσω των κυττάρων του ανοσοποιητικού μας (σας έχω μιλήσει και γι αυτό στην ετικέτα «ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας/ανοσοποιητικό»), πράγμα που δεν συμβαίνει όμως σε χαμηλότερους, στην σκάλα της εξέλιξης, οργανισμούς.

Ακούστε (όσοι βέβαια από εσάς ενδιαφέρεστε), με πόση σοφία παλεύει ένας οργανισμός τους ιούς, καταστρέφοντας το RNA που περιέχουν και κάνοντας έτσι τα δικά τους γονίδια να σωπάσουν, ώστε να μη μπορούν αυτοί να πολλαπλασιαστούν παράγοντας τις απαραίτητες πρωτεΐνες που θα τους κράταγαν στη ζωή:

‘Οταν το RNA που περιέχει τον κώδικα ενός γονιδίου έχει διπλή έλικα, όπως συμβαίνει με πολλούς ιούς, και βρεθεί μέσα σε ένα δικό μας κύτταρο, κολλάει αμέσως επάνω του μία πρωτεΐνη που λέγεται «Dicer», η οποία αναγκάζει αυτό το διπλής έλικας RNA να σπάσει σε κομμάτια. Σε αυτά τα κομμάτια έρχεται τώρα και κολλάει μία άλλη πρωτεΐνη που λέγεται RISC. Μόλις γίνει αυτό, η μία έλικα του RNA που υπάρχει σε αυτά τα σύμπλοκα κομμάτια (τα ενωμένα με τη RISC) καταστρέφεται, ενώ η άλλη χρησιμεύει σαν κράχτης για την ανίχνευση παρόμοιων μικρών μονών αλυσίδων RNA που περιέχουν εντολές του DNA αυτού του ιού. Αν τώρα ένα τέτοιο μικρό κομμάτι RNA που περιέχει την ίδια εντολή με αυτό που είναι ενωμένο με τη πρωτεΐνη RISC (προερχόμενο από τον ιό) βρεθεί στον ίδιο χώρο, ελκώμενο από αυτήν θα κολλήσει επάνω της φτιάχνοντας και πάλι διπλή αλυσίδα, η οποία με τη σειρά της θα διασπαστεί επειδή θα κολλήσει επάνω της μία πρωτεΐνη Dicer κ.ο.κ. Ο κύκλος έτσι καταστροφής των αντιγραφέων (RNA) συνεχίζεται, και ο ιός δεν μπορεί να δώσει εντολές στο κύτταρό μας να παράγει τις πρωτεΐνες που εκείνος χρειάζεται για να επιζήσει, αφού όλες οι εντολές του με αυτόν τον τρόπο απενεργοποιούνται.

Μαγικό!.... Έτσι;

Ο ρόλος αυτής της λειτουργίας δεν είναι μόνον η καταστροφή ιών αλλά και η προστασία των ίδιων μας των γονιδίων από αλλαγές θέσεων που αυτά υφίστανται λόγω κακής αντιγραφής τους πολλές φορές, αλλά δέν κρίνω σκόπιμο να σας κουράσω περισσότερο με τόσες πολλές ειδικές γνώσεις.  

Μπορείτε να δείτε στην επάνω αλλά και στην κάτω εικόνα σχηματικά, όσα σας ανέπτυξα (κάντε κλικ επάνω τους, και δεύτερο κλικ, για να τις μεγενθύνετε). Στην κάτω εικόνα υπάρχει σχηματικά και το πείραμα που έκαναν οι δύο νομπελίστες επιστήμονες που ανακάλυψαν αυτό το φαινόμενο της απενεργοποίησης του RNA ενίοντας σε ποντίκια πότε μονές και πότε διπλές έλικες RNA που μετέφεραν εντολή ενός γονιδίου που προκαλούσε σύσπαση στους μυς των ποντικιών (στη μέση αριστερά).

Με αγάπη

Πηγή: http://nobelprize.org/nobel_prizes/medicine/laureates/2006/press.html