Επιστήμη και επιστήμονες

 Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Πολλές φορές σας έχω μιλήσει για τα γονίδια και τον ρόλο του στρες και της διαχείρισής του στη δική τους λειτουργία. Θα βρείτε αρκετά σχετικά άρθρα σε ετούτη εδώ την ιστοσελίδα. Πρόσφατα επρόκειτο να κάνω στην Αθήνα σεμινάριο διάρκειας αρκετών ωρών για το θέμα αυτό. Δυστυχώς, όμως, ένα ατύχημα που κατέληξε σε κάταγμα στο αριστερό μου χέρι, οδήγησε σε ματαίωση αυτού του τόσο ενδιαφέροντος σεμιναρίου. 

Θα προσπαθήσω όμως, να ενσωματώσω κάποια από τα πιο σημαντικά του μέρη του στο επόμενο σεμινάριο με θέμα την ενεργειακή κατάσταση του οργανισμού που θα πραγματοποιήσω στην Αθήνα στις 13 Απριλίου, ώστε να ενημερωθούν όσοι το παρακολουθήσουν για όλα αυτά τα τόσο σημαντικά για την υγεία και τη ζωή μας θέματα. (πληροφορίες και εγγραφές στο sciencehealth.gr)

Ο λόγος που στα σεμινάρια του στρες, εκτός από συμβουλές και ασκήσεις, εξηγώ όσο αναλυτικότερα και απλά μπορώ

τους τρόπους με τους οποίους λειτουργεί ο οργανισμός μας είναι, γιατί πιστεύω πως, όταν καταλάβει καλά κάποιος αυτό το θέμα, πείθεται ευκολότερα να κάνει όσα πρέπει (σωστή διαχείριση στρες) για να προφυλάξει ή να βελτιώσει την υγεία και τη ζωή του.

Διαπιστώνοντας  το μεγαλείο αυτού του θαύματος που λέγεται "ζωντανός οργανισμός" νομίζω πως νιώθει ο καθένας ένα είδος υποχρέωσης να σεβαστεί αυτό το θαύμα. Και ο σεβασμός αυτός εκφράζεται με σωστό τρόπο ζωής και σκέψης, πράγμα που οδηγεί σε βελτίωση υγείας και ζωής.

Αν ήταν όσο πρέπει ενημερωμένοι για τα πιο πάνω οι περισσότεροι γύρω μας, πολλά προβλήματα στη ζωή μας θα είχαν αποσοβηθεί. Ένα από αυτά είναι και αυτό που δημιουργήθηκε πρόσφατα με την "τραγελαφική" αντιμετώπιση του ιού covid, παγκόσμια. Όταν κάποιος γνωρίζει πως από την δίμετρη (περίπου) αλυσίδα  του ανθρώπινου DNA μόνο το 1,5% γνωρίζουμε τι κάνει, ενώ του υπόλοιπου η λειτουργία ερευνάται και θα ερευνάται ακόμη για πολύ,  πώς είναι δυνατόν να εμπιστευθεί να του χορηγηθεί ένα σκεύασμα που μπορεί να επηρεάσει αυτό το DNΑ; 

Πόσο μας έχει τυφλώσει ο φόβος; Πραγματικά είναι απορίας άξιος για μένα ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισαν το θέμα οι περισσότεροι συνάδελφοί μου. Είχα γράψει σε μία ανάρτησή μου τότε πως ¨η μπάλα βρίσκεται στα χέρια των γιατρών" εννοώντας πως περίμενα να πάρουν αυτοί θέση αρνητική σε αυτόν τον μαζικό υποχρεωτικό εμβολιασμό, αλλά δυστυχώς δεν το έκαναν. Άγνοια; φόβος; συμφέρον; Δεν έχω απάντηση στο ερώτημα.

Στα δικά μου σεμινάρια, που έχουν ανανεωμένο το περιεχόμενο του μεταπτυχιακού μαθήματος που επί 6 χρόνια δίδασκα στο πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων, γιατροί δεν δηλώνουν συμμετοχή, δυστυχώς. Απλοί άνθρωποι έρχονται, τα ακούν και εκπαιδεύονται στη σωστή διαχείριση του στρες. Οι γιατροί παραμένουν δυστυχώς αιχμάλωτοι των οικονομικών συμφερόντων των φαρμακευτικών εταιρειών, δίχως ίσως να το αντιλαμβάνονται, τυφλωμένοι από την λανθασμένη ερμηνεία του όρου "επιστήμη". 

Η επιστήμη δεν σταματάει σε όσα μάθαμε στο πανεπιστήμιο. Δεν είναι στατική. Η επιστήμη ερευνά συνεχώς την υλική μας "πραγματικότητα" και ανακαλύπτει συνεχώς νέες πλευρές της. Αν δεν ενημερώνεται συνεχώς κάποιος για τις νεότερες έρευνες δεν δικαιούται να ονομάζει τον εαυτό του "επιστήμονα", κατά την άποψή μου. 

Ίσως να φαίνομαι σε πολλούς σκληρή, αλλά φταίει η μεγάλη ευθύνη που νιώθω σαν γιατρός για την υγεία γενικά και η μεγάλη αγάπη κι ο σεβασμός που τρέφω για το θαύμα της ζωής.

Με αγάπη και για εσάς