Ερασιτέχνης κηπουρός/Ανθόκηπος/Αν.-Φθιν. (11)

Γεια σας φίλοι μου

Εποχή της γλυτσίνιας θα μπορούσε να ονομαστεί αυτή η εποχή. Όπως σας είπα και στο τελευταίο άρθρο στα «ταξίδια μου» το νησί μας έχει ένα απίστευτο Πασχαλινό χρώμα χάρη στις πολλές γλυτσίνιες που υπάρχουν εδώ, ανθισμένες αυτόν τον καιρό.

Ο κήπος μου δεν θα μπορούσε να πάει πίσω. Έχω δύο τέτοια αναρριχώμενα φυτά. Ένα στη πίσω αυλή του σπιτιού και ένα στην σιδερένια πέργκολα του γκαράζ. Πέρυσι σας είχα φωτογραφήσει τη γλυτσίνια της πίσω αυλής (τη φωτογραφία μπορείτε να ξαναδείτε εδώ). Για ποικιλία λοιπόν σήμερα σας φωτογράφισα το φυτό αυτό από διαφορετικές οπτικές γωνίες, αλλά σας φωτογράφισα και εκείνο που ανθίζει στη πέργκολα του γκαράζ (φωτ. κάτω δεξιά). Αυτό το τελευταίο δεν το κλαδεύω, επειδή το έχω αφήσει να σκεπάσει όλη τη πέργκολα για να έχει σκιά το καλοκαίρι το αυτοκίνητο και όπως βλέπετε τα τσαμπιά με τα λουλούδια του είναι μικρότερα από αυτά της πίσω αυλής που το φυτό το κλαδεύω κάθε χειμώνα απαραίτητα (σας έχω δείξει τον τρόπο εδώ), για να κρατάει το σχήμα του και να κάνει τα λουλούδια του σε μεγάλα τσαμπιά. Δεν είναι πολύ όμορφα; Αφήστε που μοσχοβολούν με μία πολύ ελαφριά μυρωδιά που σε πάει στα …. ουράνια!….

Αν δεν έχετε την τύχη να έχετε κοντά σας καμία ανθισμένη γλυτσίνια, απολαύστε τουλάχιστον την εικόνα της σε ετούτες τις φωτογραφίες.

Σας φωτογράφισα και τη μικρή ακόμη κερασιά μου, που άνθισε και γέμισε λευκά λουλούδια αυτές τις ημέρες. Είμαι περίεργη να δω αν θα με αφήσουν οι μύκητες και τα σκουλικάκια να μοιραστώ μαζί τους τα λιγοστά της κεράσια εφέτος.

Με αγάπη

Ερασιτέχνης κηπουρός/Ανθόκηπος/Αν.-Φθιν. (10)

Γεια σας φίλοι μου

Ένα-ένα άρχισαν να ανθίζουν και τα υπόλοιπα δέντρα του κήπου, μετά την αμυγδαλιά μου. Γέμισε ροζ ανθάκια η άγρια δαμασκηνιά μου, ενώ η μικρή ήμερη ποικιλία της ντύθηκε λευκή νυφούλα. Το πιστεύετε πως αυτό το μικρούλι δεντράκι μου χάρισε δύο κιλά δαμάσκηνα το περασμένο καλοκαίρι; Κι όμως είναι αλήθεια. Ελπίζω εφέτος να μαζέψω ακόμη περισσότερα. Είναι ξέρετε ένα δέντρο που δεν χρειάζεται πολλή περιποίηση, ούτε πολλά ραντίσματα. Δεν το έχω κλαδέψει, όπως βλέπετε, καθόλου ακόμη γιατί είναι πολύ μικρό.

Αλλά εκτός από τη μικρή δαμασκηνιά και δύο μικροί θάμνοι στον κήπο, άνθισαν με άσπρα λουλούδια, αυτή την εποχή. Η μικρή λευκή τσιντόνια μου (hamaemelis, επί το επιστημονικότερον) και το λευκό μου δεντρολίβανο (φωτ.κάτω δεξιά). Το ξέρατε πως υπάρχει δεντρολίβανο που αντί για τα γνωστά μπλε –μωβ λουλουδάκια βγάζει άσπρα μικρά λουλούδια σαν και αυτά; Έχει και λίγο διαφορετική μυρωδιά και γεύση. Μία ενδιάμεση μυρωδιά ανάμεσα σε φασκόμηλο και δεντρολίβανο. Φτιάχνει πολύ ευωδιαστό τσάι. Το ξέρετε πως το αφέψημα του δεντρολίβανου γενικά, καταπραύνει τους σπασμούς της κοιλιακής χώρας, ενισχύει την μνήμη και θεωρείται απαραίτητο συμπλήρωμα της δίαιτας των διαβητικών;
Το μεγάλωσα από ένα μικρό κοτσάνι που έκοψα από έναν φιλικό κήπο πριν από δύο χρόνια. Κόβουμε το κοτσανάκι κοντά σε ένα κόμπο, το βουτάμε σε νερό και στη συνέχεια σε ορμόνη ριζοβολίας και το φυτεύουμε σε μικρό γλαστράκι, όπως έχουμε ξαναπεί. 

Αυτές τις μέρες άρχισα να κλαδεύω την αχλαδιά και τις μηλιές μου. Σας έχω δείξει πώς γίνεται και αυτή η δουλειά παλαιότερα. Έπρεπε να το  είχα κάνει αρκετά πιο πριν βέβαια, αλλά δεν μου το επέτρεψε ο Κερκυραϊκός καιρός.
 Τις πορτοκαλλιές και τις μανταρινιές κλαδεύουμε επίσης αυτή την εποχή, γιατί τώρα που τελειώνουν οι καρποί τους, πρέπει να αραιώσουμε τα εσωτερικά κλαδιά για να αναπνέουν τα δέντρα και να μπαίνει μέσα τους το φως του ήλιου. Συγχρόνως χαμηλώνουμε και το ύψος τους για να μπορούμε να τα ψεκάζουμε ευκολότερα, αλλά και να κόβουμε ευκολότερα τους καρπούς.

Είναι αρκετά κουραστική η δουλειά του κήπου αυτόν τον καιρό. Τα δέντρα χρειάζονται κλάδεμα, ενώ τα παρτέρια δεν προλαβαίνω να τα ξεχορταριάζω, γιατί η συνεχής βροχή στο νησί, έχει θεριέψει τα χόρτα και τις τσουκνίδες. Δεν παραπονιέμαι όμως, γιατί η γυμναστική αυτή με αναζωογονεί και μου χαρίζει μια απίστευτη ευφορία.

Με αγάπη

Ερασιτέχνης κηπουρός/Ανθόκηπος/Αν.-Φθιν. (9)

Γεια σας φίλοι μου

Απτόητη η φύση από τις ανωμαλίες του καιρού. Ο κήπος μου γεμίζει όλο και πιο πολύ από λουλούδια. Ο χειμώνας μπορεί να τρίζει φεύγοντας τα δόντια του, όμως ποιος τον φοβάται; Δέντρα και λουλούδια έχουν αρχίσει τον τρελό ανοιξιάτικο χορό τους και αψηφούν το κρύο. Είναι αποφασισμένα να γονιμοποιηθούν και να αφήσουν απογόνους. Σπουδαίος στόχος και δυνατός και το σημαντικότερο, σχεδιασμένος από τις συμπαντικές δυνάμεις....  Κανένα  εμπόδιο δεν μπορεί να τον αλλάξει.

Μήπως είναι ένα μάθημα και αυτό; Μήπως πρέπει να το σκεφτούμε καλύτερα; ΄Εχοντας δυνατούς στόχους και μένοντας ακλόνητοι, όρθιοι μπροστά στα εμπόδια μπορούμε να πετύχουμε αυτό που θέλουμε τελικά; ή μήπως θα πρέπει να είναι αυτός ο στόχος σύμφωνος με τη συμπαντική ανάγκη για να είναι πολύ ευκολότερο να επιτευχθεί; Αυτό είναι ένα ερώτημα που τελευταία με παιδεύει.
Θυμάστε στη σελίδα «σοφά λόγια» τη φράση του Θωμά Έντισον που σας έγραψα; "Πολλοί από τους αποτυχημένους της ζωής είναι άνθρωποι που δεν κατάλαβαν πόσο κοντά στην επιτυχία βρισκόντουσαν πριν τα παρατήσουν...."

Όρθιοι λοιπόν με το βλέμμα στραμμένο σταθερά στους στόχους μας. Αν τώρα αυτοί οι στόχοι θα βοηθήσουν εκτός από εμάς και άλλους ανθρώπους, με οποιονδήποτε τρόπο, είναι κατά την ταπεινή μου άποψη πιο βέβαιο πως θα βάλει το ... χεράκι του και το σύμπαν για να τους πετύχουμε. Έτσι όρθιοι και   απτόητοι, θα ετοιμαζόμαστε για την «Άνοιξη», όποια και αν είναι αυτή για τον καθένα….

Σαν τα λουλούδια στον κήπο μου.  Φρέζες, κίτρινοι νάρκισσοι και γαλάζια άγρια ζουμπούλια σκορπίζουν τριγύρω μοσχοβολιά, που όσο δυνατός και αν είναι ο κρύος χειμωνιάτικος αέρας, δεν είναι ικανός να την εξαφανίσει.
Δίπλα τους ένα μικρό φυτό που ξερίζωσα πριν από καιρό από το βουνό, και που πολλαπλασιαζόμενο συνεχώς, καλύπτει πολύ όμορφα τα κενά σημεία στα παρτέρια, άνθισε και αυτό με γαλάζια λουλουδάκια. Υπάρχει και η πανασέ ποικιλία του (πανασέ λέγονται οι ποικιλίες που έχουν αυτό το λευκό περίγραμμα στα φύλλα τους). Την βρήκα στο Πήλιο πριν από καιρό που είχα κάνει εκεί ένα ταξίδι και έφερα μια μικρή ριζούλα. Δεν έχει όμως μεγαλώσει ακόμη αρκετά για να ανθίσει. Κάπου είχα διαβάσει το όνομα αυτού του πολύ ανθεκτικού και εύκολου στη συντήρηση φυτού που ομορφαίνει πολύ τα παρτέρια. Νομίζω πως λέγεται "Vinca".

Με αγάπη

Ερασιτέχνης κηπουρός/Ανθόκηπος/Αν.-Φθιν. (8)

Γεια σας φίλοι μου

Μπήκε η άνοιξη για τα καλά!.... Παρ ότι βρισκόμαστε ακόμη στον χειμώνα, η φύση στη νησί μας έβαλε τα ανοιξιάτικά της. Γέμισαν οι δρόμοι από αγριολούλουδα. Μένω βλέπετε σε βουνό και οι δρόμοι μας στις άκρες τους έχουν πάντα λίγο χώμα (το κατεβάζουν οι βροχές), που μαζί με το εκπληκτικό λίπασμα από τα φύλλα της ελιάς με τις οποίες είναι γεμάτη η Κερκυραϊκή ύπαιθρος φτιάχνουν ένα ιδανικό υπόστρωμα για την ανάπτυξή φυτών. Έτσι αυτές τις μέρες οργιάζουν εκεί οι μικρές κάτασπρες ανοιξιάτικες μαργαρίτες και άλλα ροζ και κίτρινα αγριολούλουδα, που κάνουν την εμφάνιση των δρόμων γιορτινή.

Στον κήπο ανθίζουν όπως βλέπετε όλο και περισσότερο τα "αυτιά του ελέφαντα" καθώς και η αμυγδαλιά μου που βρίσκεται από πάνω τους, αλλά και μικρή μου ροζ καμέλια. Όποιες και αν είναι οι προβλέψεις των φίλων μετεωρολόγων, η φύση αποφάσισε πως ήρθε η άνοιξη και εγώ την πιστεύω.

Ας ανασκουμπωθούμε να φυτέψουμε λοιπόν. Τα κοτσάνια από τα περισσότερα φυτά που κλαδέψαμε αυτή την εποχή, βουτηγμένα σε λίγη ορμόνη ριζοβολίας που θα αγοράσουμε από τα γεωπονικά καταστήματα, μπορούν εύκολα αν φυτευτούν σε μικρά γλαστράκια να μας δώσουν καινούργια φυτά, για να έχουμε να αντικαταστήσουμε όσα μας χαλάσουν στον κήπο, ή για να χαρίζουμε σε φίλους και γνωστούς. Σας το έχω ξαναπεί, πως εγώ έχω πάντα μερικά έτοιμα γλαστράκια για χάρισμα στον κήπο. Είναι πολύ ωραίο το συναίσθημα να μπορείς πάντα να προσφέρεις κάτι σε όποιον επισκέπτεται τον κήπο σου….

Φυτεύουμε επίσης ριζώματα αυτόν τον καιρό. Ντάλιες, ανεμώνες κ.λ.π.

Και τέλος σπέρνουμε τους σπόρους μας. Λουλούδια και λαχανικά.

Τα λουλούδια μπορούμε να τα σπείρουμε κατευθείαν στο μέρος που πρόκειται να ανθίσουν. Είτε σε γλάστρες είτε στον κήπο, αφού αφρατέψουμε λίγο το χώμα σκαλίζοντάς το και προσθέτοντας κοπριά.

Τα λαχανικά όμως (ντομάτες,πιπεριές, μελιτζάνες, αγγούρια),  και κάποια πολύ ευαίσθητα λουλούδια, τα σπέρνουμε πρώτα σε μικρά δοχεία, με λίγο χώμα (2-3 δάχτυλα), για να μπορούμε εύκολα χωρίς να βλάψουμε τις ευαίσθητες ρίζες τους να τα μεταφυτέψουμε αργότερα (μόλις φτάσουν τα 5-10 εκ. ύψος) ένα-ένα ξεχωριστά σε μικρά γλαστράκια μέχρι να μεγαλώσουν αρκετά και να ζεστάνει ο καιρός, ώστε να τα φυτέψουμε έξω στον κήπο.

Μουσκεύουμε καλά το χώμα στα δοχεία μας, ρίχνουμε επάνω τους σπόρους μας (φροντίζοντας να είναι αρκετά αραιοί) και στη συνέχεια πασπαλίζουμε από πάνω τους λίγο στεγνό χώμα, ίσα-ίσα να σκεπαστούν, και σκεπάζουμε τα δοχεία μας είτε με το διαφανές καπάκι τους (αν έχουν) είτε με πλαστική μεμβράνη στην οποία ανοίγουμε 2-3 τρύπες με μία οδοντογλυφίδα, για να μη σαπίσουν τα μικρά φυτά από τους υδρατμούς.

Μπορούμε για τη σπορά αυτή να χρησιμοποιήσουμε ειδικά μικρά πλαστικά δοχεία με καπάκι, που τώρα υπάρχουν και στην Ελληνική αγορά (βρήκα κάποια παρόμοια με αυτά που εγώ παλαιότερα είχα αγοράσει από την Αγγλία, στη διεύθυνση http://www.superflowers.gr/ ). Αν όμως δεν θέλετε να ξοδευτείτε, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε πλαστικά ποτήρια γι αυτή τη δουλειά, ή μικρά πλαστικά δοχεία από γιαούρτι, βούτυρο κ.λ.π., αφού πρώτα ανοίξετε στο κάτω μέρος τους μία –δυο τρύπες για αποστράγγιση. Μην τα γεμίσετε όμως με χώμα. Βάλτε όπως σας είπα πιο πάνω μόνον 2-3 δάχτυλα χώμα μουσκεμένο καλά και αφού βάλετε τους σπόρους σας και τους πασπαλίσετε από πάνω με λίγο στεγνό χώμα, σκεπάστε τα με πλαστική μεμβράνη στην οποία θα ανοίξετε 2-3 τρύπες με μία οδοντογλυφίδα.

Φυλάμε όλα τα δοχεία σποράς μας σε φωτεινό μέρος, που να μη το χτυπάει ο ήλιος ούτε ο αέρας και περιμένουμε να εμφανιστούν τα μικρά καινούργια φυτά μας.

Τον αρακά όπως και το σπανάκι, τα σέσκουλα, τα αντίδια και τη ρόκα, τα σπέρνουμε κατευθείαν σε καλά προετοιμασμένο έδαφος (σκαλισμένο και εμπλουτισμένο με κοπριά) στην θέση που θέλουμε να αναπτυχθούν στον κήπο ή σε μεγάλες γλάστρες.
Τα κολοκύθια τέλος, μπορούν να μπουν κατευθείαν στο έδαφος, ένας -ένας οι σπόροι σε απόσταση 30 -40 εκ. μεταξύ τους, αφού ζεστάνει πρώτα ο καιρός, ή να φυτέψουμε έναν-έναν τους σπόρους σε μικρά γλαστράκια από τώρα, και να μεταφυτευθούν αργότερα στις μόνιμες θέσεις τους.

Καλή επιτυχία και καλές συγκομιδές να έχουμε (!)….

Ερασιτέχνης κηπουρός/Ανθόκηπος/Αν.-Φθιν. (7)

Γεια σας φίλοι μου

Ο κήπος μου επιτέλους άρχισε να γίνεται φθινοπωρινός, με τα κιτρινοκόκκινα χρώματα που παίρνουν τα φυλλώματα των οπωροφόρων δέντρων. Αχλαδιές, μηλιές, δαμασκηνιές, ροδιές , το ένα μετά το άλλο τα δέντρα αλλάζουν χρώμα και λίγο-λίγο χάνουν τα φύλλα τους και απογυμνώνονται, περιμένοντας την άνοιξη για να ξαναφουντώσουν. Τις ελάχιστες μέρες που ο ήλιος φωτίζει αυτό τον καιρό το νησί μας, κάνει τον κήπο να μοιάζει με νεραϊδότοπο έτσι όπως φωτίζονται από τις ακτίνες του  όλα αυτά τα χρυσοκόκκινα φυλλώματα....

Κάποιες γωνιές του κήπου όμως το φθινόπωρο και τα πρώτα κρύα του χειμώνα, δεν λένε ακόμη να τις αγγίξουν. Μια μικρή αζαλέα συνεχίζει να ανθίζει όπως βλέπετε, πάνω από τα αργυρόχρωμα φύλλα ενός «ελίχρυσουμ πετιολάρε». Αυτό το τελευταίο είναι ένα χαμηλό φυτό (σας έχω ξαναμιλήσει γι αυτό) που έρπει και καλύπτει τα κενά που υπάρχουν στα παρτέρια ανάμεσα στα λουλούδια, ομορφαίνοντάς τα κιόλας με την αντίθεση που κάνουν τα γκριζωπά φυλλαράκια του με το έντονο πράσινο των φύλλων των περισσότερων λουλουδιών.

Άλλο ένα φυτό με γκρίζα φύλλα που έχω χρησιμοποιήσει στον κήπο για αντίθεση είναι η αρτεμίσια. Εύκολο στη συντήρησή του φυτό που πολύ εύκολα πολλαπλασιάζεται με μοσχεύματα (μικρά κλαδιά βουτηγμένα σε ορμόνη ριζοβολίας). Στη φωτογραφία τη βλέπετε να αναδεικνύει , έτσι όπως είναι φυτεμένη στη βάση του, το τρελό…. "πουλί" μου  (στρελίτζια είναι το όνομά του -strelitzia-)που άνθισε και αυτό τώρα ξεγελασμένο από τον καιρό.

Για άλλη μια φορά επαναλαμβάνω για όσους φίλους ή φίλες ρωτούν και ξαναρωτούν πότε πρέπει να λιπαίνουν τα διάφορα φυτά τους : στον κήπο, λιπαίνουμε με κοπριά ή λίπασμα κατά το τέλος Φεβρουαρίου και στη συνέχεια άλλη μια φορά τον Απρίλιο. Εγώ προσωπικά, τον Μάιο προσθέτω και σίδηρο σε όλα τα φυτά μου. Διαπίστωσα πως με αυτόν τον τρόπο γίνονται πιο γερά και έχουν καλύτερη ανθοφορία.

Στις γλάστρες όμως συνεχίζουμε να λιπαίνουμε με λίπασμα μία φορά τον μήνα τα φυτά μας, σταματώντας μόνον τον Αύγουστο που κάνει πολλή ζέστη και τους δύο χειμωνιάτικους μήνες Ιανουάριο και Φεβρουάριο, που κάνει πολύ κρύο. 
Μη ξεχνάτε όμως πως οι καμέλιες και οι γαρδένιες  εκτός από λίπασμα, θέλουν και σίδηρο σχεδόν σε κάθε δεύτερο πότισμα, όλο τον χρόνο. Πολλή ανάγκη για σίδηρο έχουν επίσης οι αζαλέες, οι ορτανσίες, τα ροδόδεντρα και οι ναντίνες.

Με αγάπη

Ερασιτέχνης κηπουρός/Ανθόκηπος/Αν.-Φθιν. (6)

Γεια σας φίλοι μου

Με έχει εκνευρίσει τόσο πολύ η συνεχής ασταμάτητη βροχή στο νησί μας!... δεν μπορώ να βγω έξω να ασχοληθώ με τον κήπο καθόλου, ενώ από την άλλη λόγω του συνεχούς …. ποτίσματος, τα χόρτα μεγαλώνουν με ταχύτητα αστραπής και γεμίζουν τα παρτέρια και κάθε γωνιά του χώρου.

Και το χειρότερο, δεν αφήνει αυτός ο καιρός να μεγαλώσουν τα σαλατικά μου. Μάταια περιμένω να κόψω ρόκα ή μαρουλάκια, έστω και μερικά φύλλα τους, για τη σαλάτα μου. Η συνεχής βροχή (ακόμη και χαλάζι έριξε πριν λίγες μέρες) δεν αφήνει να μεγαλώσει τίποτα. Δείτε σε τι κατάσταση βρίσκονται τα μπρόκολα και τα μαρουλάκια μου…..(δεξ. εικ.) Το γκρι χρώμα που βλέπετε στο έδαφος, είναι στάχτη από το τζάκι μου. Είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να διώξει κανείς τα σαλιγκάρια από τα φυτά και συγχρόνως λιπαίνει και το έδαφος. Άλλο ένα φάρμακο για τον ίδιο σκοπό είναι η ….. μπύρα. Το ξέρατε; Βάζετε μικρά δοχεία με μπύρα σε διάφορα σημεία και τα σαλιγκάρια πηγαίνουν να πιουν, πέφτουν μέσα και ψοφάνε. Προσωπικά προτιμάω τη στάχτη, γιατί δεν τα σκοτώνει τα άμοιρα τα ζώα, τα διώχνει απλώς και πάνε σε άλλα σημεία του κήπου να βρουν τροφή. Δεν πειράζει να φάνε λίγα φυλλαράκια από θάμνους και λουλούδια, έτσι δεν είναι;

Ιδιαίτερα τα φύλλα από τις λαντάνες για τις οποίες σκέφτηκα να μιλήσουμε σήμερα, δεν τα πειράζουν τα σαλιγκάρια. Είναι σκληρά και δεν τους αρέσουν. Όπως σκληρά είναι ολόκληρα τα φυτά αυτά και αντέχουν σε όλους τους καιρούς, ιδιαίτερα στη μεγάλη ξηρασία. Οι λαντάνες έχουν το χάρισμα να μην χρειάζονται πότισμα και να μένουν ανθισμένες μέχρι τα κρύα του χειμώνα. Προσφέρουν ομορφιά στον κήπο χωρίς να χρειάζονται ιδιαίτερη φροντίδα, αλλά είναι αρκετά παρεξηγημένο φυτό. Δεν το πολυχρησιμοποιούμε στους κήπους, ίσως επειδή το θεωρούμε πολύ συνηθισμένο. Εγώ αντίθετα τον κήπο μου έχω προσπαθήσει να τον ομορφύνω με φυτά που δεν χρειάζονται μεγάλη περιποίηση και πολύ καλοκαιρινό πότισμα. Και οι λαντάνες είναι ένα από αυτά. Έχω διάφορα χρώματα και ποικιλίες. Η χαμηλή ποικιλία, η έρπουσα, στολίζει πολύ όμορφα με το μωβ της χρώμα, δίπλα σε ένα θαμνώδες κυπαρισσάκι, έναν παλιό κορμό που άφησα για στολίδι σε μια γωνιά του κήπου, από μια αμυγδαλιά που ξεράθηκε. (αρ. εικ)

Σε προηγούμενη κουβέντα μας σας έδειξα ένα τρόπο να κλαδέψετε μία θαμνώδη λαντάνα στηρίζοντάς την σε μία σιδεριά. Στη πέργκολα που υπάρχει στη θέση που παρκάρω το αυτοκίνητο, έχω επίσης ανεβάσει μία λαντάνα με πορτοκαλοκίτρινο χρώμα, κλαδεύοντάς την με αυτόν τον τρόπο και απελευθερώνοντάς την από τα χαμηλά κλαδιά της. Δεν είναι πολύ όμορφη; (δεξ.εικ.)

Αν όμως δεν τις κλαδέψετε τις λαντάνες, ώστε να γίνουν σαν μικρά δεντράκια, και να ξεχωρίζουν μέσα στον κήπο, θα πρέπει να φυτέψετε στο ίδιο σημείο του κήπου περισσότερες από μία μαζί, του ιδίου χρώματος, ώστε να ενισχυθεί το χρώμα των μικρών τους  λουλουδιών, όπως η νάνα κόκκινη ποικιλία που έχω βάλει εγώ σε μια γωνιά του κήπου και  σας φωτογράφησα (αρ. επάνω εικ).

Και μη ξεχάσετε να φυτέψετε αυτό τον καιρό βολβούς. Είναι η εποχή που τους φυτεύουμε.Τουλίπες, νάρκισσους, μανουσάκια, κρόκους, ζουμπούλια, γεμίστε με βολβούς τον κήπο και τις γλάστρες σας, για να έχετε μία πανδαισία χρωμάτων και μυρωδιάς την άνοιξη….

Εμένα κάποια από τα μανουσάκια μου τα μπέρδεψε ο ζεστός, υγρός καιρός και άνθισαν και αυτά τώρα. Στην εικόνα βλέπετε κάποια που σας φωτογράφισα δίπλα σε μία μικρή τριανταφυλλιά, που επιμένει να ανθίζει και αυτή ακόμη. Είμαι πολύ περίεργη να δω αν θα ξανανθίσουν και πάλι την άνοιξη ή αν θα μείνει ο κήπος εφέτος χωρίς μυρωδιές και χρώματα ανοιξιάτικα.....

Ερασιτέχνης κηπουρός/ανθόκηπος/Αν.-Φθιν. (5)

Γεια σας φίλοι μου

Μικρά τα πορτοκάλια που έκαναν εφέτος οι πορτοκαλιές μου. Δεν ξέρω τον λόγο, όμως απ ότι βλέπω και στους κήπους γνωστών και φίλων, μάλλον είναι γενικό το κακό και ίσως να έφταιξε ο καιρός. Δεν παύουν βέβαια τα πορτοκάλια να είναι πολύ νόστιμα. Είναι σαγκουίνια βλέπετε. Έχω αρχίσει να στύβω αρκετά και να πίνω τον χυμό τους, αν και είναι ακόμη λίγο ξινά.

Ο ζεστός Νοέμβρης έχει ευνοήσει την ανθοφορία πολλών λουλουδιών στο νησί μας. Στον δικό μου κήπο, εκτός από τα χρυσάνθεμα που είναι φθινοπωρινά λουλούδια, είναι και πάλι ανθισμένη η ιακωβίνια και τα τριαντάφυλλα, το χιώτικο το γιασεμί μου που μοσχοβολάει καθώς και μία άσπρη λαντάνα που την έχω ανεβάσει σε μία στρογγυλή σιδεριά για να ανθίζει πάνω από τα υπόλοιπα λουλούδια που βρίσκονται στο ίδιο παρτέρι.
Αυτό είναι ένα έξυπνο κόλπο, όπως σας έχω ξαναπεί, για να αποκτάει ενδιαφέρον ένας κήπος. Το κλάδεμα δηλαδή των θάμνων έτσι που να μοιάζουν με μικρά δεντράκια. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργούνται διάφορα επίπεδα σε ένα παρτέρι και αυτό τα κάνει πιο ενδιαφέροντα στο μάτι. Ο τρόπος που το κάνουμε αυτό είναι κόβοντας όλα τα κλαδιά που είναι κοντά στη βάση και αφήνοντας μόνον 2-3 να ψηλώσουν και να ανθοφορήσουν. Αν η ανθοφορία του θάμνου είναι μεγάλη τον υποστηρίζουμε με μια κατάλληλη σιδεριά, σαν αυτή που βλέπετε στη φωτογραφία. Κόβοντας συνεχώς όλα τα πλαϊνά κλαδιά που εμφανίζονται, κάνουμε τον θάμνο τελικά να ανθίζει όπως βλέπετε σαν ένα μεγάλο μπουκέτο επάνω από την σιδεριά.

Θέλω όμως σήμερα να απαντήσω μέσα από αυτή τη σελίδα, σε κάποιους αναγνώστες που, όπως βλέπω από τα στατιστικά στοιχεία του μπλοκ, ζητούν συχνά συμβουλές για το ρυγχόσπερμο το γιασεμί, τις ασθένειες και τον τρόπο καλλιέργειάς του. Λοιπόν φίλοι μου το κοκκίνισμα των φύλλων αυτού του φυτού δείχνει μόλυνση από μύκητα και περνάει εύκολα ψεκάζοντάς το με διάλυμα χαλκού. Όσο για την καλλιέργειά του, εάν βρίσκεται στο χώμα, το φυτό δεν χρειάζεται τίποτα άλλο εκτός από την κοπριά που βάζουμε κάθε χρόνο για να ενισχύσουμε το έδαφος του κήπου μας. Στη γλάστρα τώρα, το φυτό θα θέλει οπωσδήποτε λίπανση μία φορά τον μήνα, από τον Φεβρουάριο μέχρι και τον Οκτώβριο, με εξαίρεση τις πολύ ζεστές ημέρες του Αυγούστου. Λιπαίνετε, πάντα, αφού πρώτα έχετε ποτίσει τα φυτά σας. 

Με αγάπη

Ερασιτέχνης κηπουρός/Ανθόκηπος/Αν.-Φθιν. (4)

Γεια σας φίλοι μου

Οι πολλές βροχές της Κέρκυρας και ο μαλακός καιρός, έχουν κάνει τους κήπους να θυμίζουν άνοιξη και πάλι. Τα τριαντάφυλλα στον δικό μου, ανθίζουν και λαμπυρίζουν στολισμένα με τις στάλες της βροχής κάτω από τον ήλιο που παίζει συνεχώς κρυφτό με τα σύννεφα.
Πιο κάτω οι κίτρινες μαργαρίτες βρίσκονται και πάλι στις δόξες τους, ενώ ένα είδος καλαμιού που δυστυχώς δεν ξέρω το όνομά του, (μία καλή ηλικιωμένη φίλη που δεν ζει πια μου είχε δώσει πριν χρόνια μία ριζούλα), έχει ανθίσει και γεμίζει τον κήπο με ένα λεπτό άρωμα που θυμίζει λίγο από υάκινθο και λίγο από γιασεμί. Μήπως κανείς σας ξέρει πώς λέγεται; (φωτ. κάτω δεξιά). Πολλαπλασιάζεται πολύ εύκολα με κομμάτι από βλαστό και λίγη ρίζα. Γεμίζει δε το μέρος που θα το φυτέψετε γιατί πολλαπλασιάζεται πολύ γρήγορα. Θέλει ήλιο αλλά όχι απαραίτητα πολύ. Μπορώ ευχαρίστως να δώσω σε όποιον ή όποια μου ζητήσει κομμάτι του για να φυτέψει.

Στον λαχανόκηπο τώρα, μαζεύω ακόμη κολοκύθια, πιπεριές και μελιτζάνες, ενώ έσπειρα ρόκα, σπανάκι, μαρούλια και φύτεψα κρεμμυδάκια.

Από μια βόλτα μου στο Πήλιο το προηγούμενο Σαββατοκύριακο γύρισα γεμάτη σπόρους και μικρά φυτά από μια φίλη με την ίδια τρέλα για τον κήπο με μένα, που με φιλοξένησε. Θα σας τα δείξω στην επόμενη κουβέντα μας γιατί με την συνεχή βροχή χθες και σήμερα, δεν τα κατάφερα να τα φωτογραφήσω. Ελπίζω ο τρελός καιρός της Κέρκυρας να μου δώσει την ευκαιρία να τα φυτέψω και να μην μου σαπίσουν. Θα σας πω σύντομα τις εντυπώσεις μου από το ταξίδι και θα σας δείξω φωτογραφίες, στην σελίδα «τα ταξίδια μου».

Με αγάπη

Ερασιτέχνης κηπουρός/Ανθόκηπος/Αν.-Φθιν. (3)

Γεια σας φίλοι μου

Όσοι από εσάς έχετε κήπο θα αγαπάτε όσο και εγώ το φθινόπωρο, πιστεύω. Αυτή την εποχή ο λουλουδόκηπος έχει μία ιδιαίτερη ομορφιά. Όλα δείχνουν πιο πράσινα, αναζωογονημένα από τη βροχή και πολλά από τα λουλούδια είναι ακόμη ανθισμένα. Το κουραστικό πότισμα είναι πια παρελθόν και αυτό κάνει την απόλαυση του κήπου ακόμη μεγαλύτερη. Περπατάς ανάμεσα στα παρτέρια και ευλογείς τη ζωή και όποια δύναμη σε δημιούργησε και σου χάρισε ένα τόσο μεγάλο δώρο. Όσοι και όσες δεν έχετε κήπο ή γλάστρες να απολαύσετε, κάντε μικρές βόλτες στην εξοχή όποτε βρίσκετε ευκαιρία και απολαύστε εκεί τη φύση. ‘Η βγείτε και περπατείστε σε δρόμους προαστιακούς και απολαύστε τους κήπους που περιποιούνται άλλοι. Το ότι ανήκουν σε άλλους δεν τους κάνει λιγότερο απολαυστικούς. Βγείτε έξω, παρατηρείστε τα λουλούδια και τα δέντρα και επικοινωνήστε με τη φύση. Ακόμη και με την φθινοπωρινή βροχή είναι πολύ όμορφη μία βόλτα στη φύση. Απολαύστε αυτή την εποχή, μην την αφήσετε να περάσει χωρίς να την έχετε χαρεί. Έχει μία ιδιαίτερη μαγευτική μελαγχολία…..

Στον κήπο μου τώρα κάποιες ντάλιες μένουν ακόμη ανθισμένες, (εικόνα επάνω αριστερά) ενώ πιο πέρα δύο λαντάνες με παστέλ χρώματα κίτρινο και ροζ, συνδυάζονται όμορφα χρωματικά με το γαλάζιο πλουμπάγκο (εικόνα επάνω δεξιά). Σε ένα άλλο παρτέρι έχω συνδυάσει το πλουμπάγκο, κλαδεμένο αυτή τη φορά σε χαμηλό σχήμα, με μία λαγκεστρίμια νάνα σε χρώμα φούξια (εικόνα κάτω αριστερά).
Με ένα κλικ μπορείτε αν θέλετε να  μεγαλώσετε τις εικόνες.
Με αγάπη

Ερασιτέχνης κηπουρός/ανθόκηπος/Αν.-Φθιν. (2)

Γεια σας φίλοι μου
Πάει καιρός που δεν έχουμε μιλήσει για κηπουρική. Ο λόγος είναι πως τόσο ο λαχανόκηπός μου, όσο και τα λουλούδια μου οδεύουν προς… τη νάρκη του χειμώνα. Μαζεύω βέβαια ακόμη λίγα ντοματίνια, κολοκυθάκια και μελιτζάνες αλλά δεν συγκρίνεται η απόδοση των φυτών με αυτή που είχαν τον προηγούμενο μήνα.

Ωστόσο δεν παραπονιέμαι, γιατί οι πρώτες βροχές που έπεσαν στο νησί μας, αναζωογόνησαν πολύ και έκαναν καταπράσινα όλα τα φυτά μου από τη μια, με απάλλαξαν από τα συνεχή ποτίσματα από την άλλη, αφήνοντάς μου έτσι περισσότερο χρόνο για να ασχολούμαι με το διάβασμα και το γράψιμο.

Σήμερα όμως βγαίνοντας να κάνω λίγο ξεχορτάριασμα στον κήπο, είδα ολάνθιστο το αγαπημένο μου φυτό σολάνιουμ επάνω στα κάγκελα της μάντρας και δεν άντεξα να μη σας το φωτογραφήσω. Δεν ξέρω αν έχει και κάποια άλλη πιο κοινή ονομασία, είναι όμως πανέμορφο, ανθίζει σχεδόν συνέχεια από την άνοιξη μέχρι τώρα και εκτός από κλάδεμα για να κρατιέται στο μέγεθος που επιθυμούμε, δεν χρειάζεται καμιά άλλη ιδιαίτερη φροντίδα. Πολλαπλασιάζεται δε πολύ εύκολα με μοσχεύματα. Έτσι το απέκτησα και εγώ. Το είδα και το θαύμασα σε μία μάντρα, έκοψα ένα κοτσανάκι του, το βούτηξα σε σκόνη ριζοβλίας και το φύτεψα σε ένα γλαστράκι. Μόλις μεγάλωσε λίγο το μεταφύτεψα στο χώμα και το αποτέλεσμα το βλέπετε στη φωτογραφία.

Για να μη μείνει όμως παραπονεμένο το μέρος του κήπου που με προμηθεύει με φαγώσιμα προϊόντα, φωτογράφισα και ένα μεγάλο κατακόκκινο ρόδι επάνω στη μικρή ροδιά μου. Η γερή βροχή που είχαμε πριν λίγες μέρες, δυστυχώς έκανε πολλά από τα ρόδια μου να ανοίξουν και να σαπίσουν. Αλλά δεν πειράζει. Η μοίρα των φυτών είναι ίδια με τη δική μας ξέρετε. Αρρωσταίνουν ή χαλάνε εκεί που δεν το περιμένεις, από αστάθμητους παράγοντες. Ζουν τη ζωή τους και κάνουν τον κύκλο τους ανεξάρτητα από τη δική μας θέληση. Τα ρόδια μου, τα έστειλε η βροχή εφέτος νωρίς-νωρίς στο χώμα για να πολλαπλασιαστούν, χωρίς να ….. με ρωτήσει!

Θα σας πως τώρα ένα κόλπο για να ανοίγετε εύκολα τα ρόδια: Χαράξτε σταυρωτά τη βάση τους, στο μέρος του κοτσανιού, και μετά πιάστε τα από την άλλη άκρη και στουμπίστε τα πάνω σε ένα ξύλο κοπής. Ανοίγουν και παίρνετε τα σπόρια πολύ εύκολα με αυτόν τον τρόπο.

Είναι καρπός πολύ νόστιμος και πλουσιότατος σε αντιοξειδωτικές ουσίες. Εγώ μαζεύω τα ρόδια (όσα μου επιτρέπει δηλαδή η βροχή να μαζέψω), βγάζω τα σπόρια και τα φυλάω σε πλαστικά σακουλάκια στη κατάψυξη. Με αυτό τον τρόπο, έχω πάντα πρόχειρα καθαρισμένα ρόδια για τις χειμερινές σαλάτες μου (τα ρίχνω έτσι όπως είναι κατεψυγμένα στη σαλάτα που φτιάχνω και ξεπαγώνουν μέχρι να τη σερβίρω) . Ομορφαίνουν και  νοστιμίζουν ξέρετε πολύ τις σαλάτες, ενώ συγχρόνως τις εμπλουτίζουν σε θρεπτικά συστατικά. (Θα βρείτε τη συνταγή μιας τέτοιας σαλάτας στην ετικέτα "υγιεινές συταγές"). 

Με αγάπη

Ερασιτέχνης κηπουρός/Ανθόκηπος/Αν.-Φθιν. (1)

Γειά σας φίλοι μου

Θα έχετε σκεφτεί, είμαι βέβαιη, πως πάει πολύς καιρός που δεν σας έχω μιλήσει καθόλου για κηπουρική. Ο λόγος είναι πως ο μεν λαχανόκηπος είναι πια στη δύση της δόξας του, λόγω αφόρητης ζέστης, ο δε υπόλοιπος κήπος, παραμένει βέβαια ενδιαφέρων λόγω της εναλλαγής των φυλλωμάτων και του πράσινου, αλλά δυστυχώς τα λουλούδια είναι πια λίγα. Η αιτία είναι, πως φρόντισα να μην έχω πολλά εποχιακά λουλούδια που θέλουν πολύ πότισμα, γιατί δεν θέλω να είμαι δέσμια της κηπουρικής μέσα στο καλοκαίρι. Υπάρχουν όμως κάποια λουλούδια ανθεκτικά στη ζέστη και στην … έλλειψη πολλής περιποίησης, που δίνουν μερικές ενδιαφέρουσες πινελιές χρώματος εδώ και εκεί μέσα στο πράσινο. Όπως το κοκκινωπό γαριδάκι, το γαλάζιο πλουμπάγκο, και κάποιο είδος κρεμμυδιού που βγάζει μικρά στρογγυλά κεφαλάκια από αστεροειδή ροζ-μωβ ανθάκια ασταμάτητα, από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο.

Αυτό όμως το φυτό που θα ήθελα σήμερα να σας δείξω, είναι αυτό που βλέπετε αριστερά, με τα πιο περίεργα σε εμφάνιση λουλούδια που έχω δει ποτέ μου και μια λεπτή καταπληκτική ευωδιά. Το έχω σε γλάστρα. Τα λουλούδια του ανθίζουν μόνον για μία ημέρα, και την άλλη μέρα σουρώνουν και μαραίνονται, όπως αυτά που βλέπετε στη φωτογραφία, αριστερά. Σαν τις πεταλούδες και αυτά. Τόση μαγευτική ομορφιά και να διαρκεί μόνον μια μέρα….. Εδώ καταλαβαίνει κανείς πόσο ανόητη έννοια είναι ο χρόνος!.... Το λουλούδι αυτό, αρκετά μεγάλο σε μέγεθος, όπως βλέπετε δεξιά, ωριμάζει, ανοίγει και ευωδιάζει για μία μόνον νύχτα και το επόμενο πρωί είναι σουρωμένο και έτοιμο να πέσει για να γίνει πάλι ένα με το χώμα που το έθρεψε. Μαγικός ο κύκλος της ζωής.

Μήπως όμως κανένας ή καμία σας ξέρει το όνομα του για να μας το έλεγε, γιατί δυστυχώς δεν έχω καταφέρει εγώ να το μάθω ακόμη; Είναι παχύφυλλο φυτό, που πολλαπλασιάζεται πολύ εύκολα με κομμάτι από το κοτσάνι ή το φύλλο του.

Με αγάπη

Ερασιτέχνης κηπουρός/ανθόκηπος/Αν.-Φθιν. (32)

Γεια σας φίλοι μου

Μία ορτανσία άρχισε να ανθίζει δίπλα στο αγαλματάκι μου, στον κήπο, αυτόν τον καιρό, αλλάζοντας τελείως και πάλι την εικόνα σε αυτό το σημείο του κήπου.

Είναι σημαντικό να βάζουμε σε κάθε παρτέρι, λουλούδια που ανθίζουν διαδοχικά στις διάφορες εποχές του χρόνου, έτσι ώστε να υπάρχει πάντα κάτι να θαυμάζει το μάτι μας σε όλες τις μεριές του κήπου μας.

Η ορτανσία μου όπως βλέπετε πάσχει από …σιδηροπενία. Της λείπει σίδηρος δηλαδή, γι αυτό δεν έχουν όλα τα φύλλα της έντονο πράσινο χρώμα. Η ορτανσία, όπως και η καμέλια, η γαρδένια, οι αζαλέες και τα ροδόδενδρα, είναι φυτά που χρειάζονται πολύ σίδηρο για να έχουν μία καλή ανάπτυξη και ωραίο πράσινο χρώμα στα φύλλα τους. Εγώ προσωπικά, ρίχνω σε αυτά τα φυτά σίδηρο σε κόκκους, μία χούφτα κάθε 15 περίπου ημέρες, από την άνοιξη μέχρι το τέλος του καλοκαιριού. Όποτε το ξεχνάω ή το αναβάλλω τα φυτά μου αυτά χάνουν το σκούρο χρώμα των φύλλων τους. Ίσως να φταίει και το είδος του χώματος που υπάρχει στον κήπο. Αλλά το ίδιο κάνω και στις γαρδένιες που τις έχω σε γλάστρες. Σε αυτές μάλιστα βάζω και λίπασμα διαλυμένο στο νερό του ποτίσματός τους κάθε 15 ημέρες εναλλάξ με το σίδηρο. Με τον τρόπο αυτό έχω καταφέρει να έχω πάντα καταπράσινες γαρδένιες και μεγάλη ανθοφορία.

Κάτι που η πείρα μου δίδαξε πως χρειάζονται επίσης οι γαρδένιες όταν βρίσκονται σε γλάστρες, είναι η πολύ καλή αποστράγγιση της γλάστρας. Να μην μένει δηλαδή η γλάστρα μέσα στο νερό που βγαίνει κατά το πότισμα στο πιάτο που βάζουμε από κάτω. Είναι καλύτερα να στέκεται η γλάστρα μας επάνω σε δύο τούβλα που απέχουν μεταξύ τους, μέσα στο πιάτο αυτό, ώστε η τρύπα της γλάστρας να είναι ελεύθερη για την αποστράγγιση και έξω από το νερό. Και βέβαια τόσο οι γαρδένιες όσο και όλα τα υπόλοιπα οξύφιλα φυτά (που ευδοκιμούν σε όξινο χώμα δηλαδή) που σας ανέφερα πιο πάνω δεν αγαπούν τον πολύ ήλιο.

Δείτε και την μικρή σιδερένια αψίδα μου τι όμορφη που δείχνει τώρα καθώς είναι ολάνθιστη αυτόν τον καιρό η περικοκλάδα που την έχει καλύψει με τα άσπρα της λουλούδια. Τα λουλούδια δεν έχουν μυρωδιά η εμφάνισή τους όμως είναι πολύ όμορφη. Δεν βρήκα ακόμη όμως δυστυχώς το όνομά της, για να σας το πω.

Ερασιτέχνης κηπουρός/Ανθόκηπος/Αν.-Φθιν. (30)

Γεια σας φίλοι μου

Ιακωβίνια λέγεται ο θάμνος που ομορφαίνει αυτόν τον καιρό τον κήπο μου ανθίζοντας με τα μεγάλα ροζ λουλούδια του. Θάμνος ανθεκτικός, που πολλαπλασιάζεται πολύ εύκολα, όπως όλα σχεδόν τα λουλούδια που υπάρχουν στον κήπο μου, όπως σας έχω ξαναπεί. Άλλωστε τα πιο πολλά από αυτά τα έχω μεγαλώσει μόνη μου από κοτσανάκια που έχω κόψει από άλλους κήπους, ή από μικρά ριζώματα που έχω ξεριζώσει και μεταφυτεύσει.

Ο πιο πάνω θάμνος πολλαπλασιάζεται πολύ εύκολα με μοσχεύματα. Κόβουμε ένα μικρό κλαράκι δηλαδή κοντά σε ένα κόμπο, βγάζουμε τα χαμηλότερα φύλλα, βρέχουμε την άκρη του κοτσανιού με νερό και στη συνέχεια τη βουτάμε σε σκόνη ριζοβολίας (υπάρχει σε όλα τα καταστήματα που πουλάνε φάρμακα κήπου), φυτεύουμε το κλαράκι σε μία μικρή γλάστρα και φροντίζουμε να μη μένει απότιστο και ξεραθεί το χώμα του, μέχρι να βγουν τα πρώτα καινούργια φύλλα. Αυτό είναι όλο. Δοκιμάστε το με όποιο φυτό βλέπετε και σας αρέσει. Δεν έχετε να χάσετε τίποτα....

Σημ. Υπάρχουν δύο είδη σκόνης ριζοβολίας. Αυτή που είναι για κλαριά ξυλώδη και αυτή που είναι για μαλακά κλαριά. Διαλέγετε όποια είναι κατάλληλη για το φυτό που θέλετε να πολλαπλασιάσετε.

Με αγάπη  

Ερασιτέχνης κηπουρός/Ανθόκηπος.Αν.-Φθιν. (25)

Γεια σας φίλοι μου

Βροχερός και πάλι σήμερα ο καιρός εδώ στο όμορφο νησί μας και σκέφθηκα να φτιάξω τη διάθεση των φίλων μου Κερκυραίων με μερικές φωτογραφίες από τον κήπο. Αυτός ο τελευταίος όχι μόνον δεν πτοείται από τον φθινοπωριάτικο καιρό καταμεσής του Ιούνη αλλά τον ευχαριστιέται κιόλας. Τα λευκά λίλιουμ μυρωδάτα, στητά και περήφανα, άνθισαν και ομορφαίνουν τώρα ένα από τα παρτέρια του κήπου, όπως βλέπετε. Ενώ στο πηγάδι κοντά, τον κορμό μιας γέρικης αμυγδαλιάς τον έχουν τυλίξει και τον ομορφαίνουν ένα ρυγχόσπερμο γιασεμί, ένα αγιόκλημα, μία γαλάζια κληματίδα και μία αναρριχώμενη τριανταφυλλιά με μικρά πορτοκαλί ανθάκια. Ανθίζουν όλα μαζί την ίδια εποχή και το αποτέλεσμα είναι πολύ όμορφο. Δεν συμφωνείτε;

Στον λαχανόκηπο τώρα, γεύομαι αυτόν τον καιρό φρεσκοκομμένα φασολάκια. Δεν έβαλα εφέτος φασολιές που γίνονται πολύ ψηλές και χρειάζονται καλάμια για υποστήριξη, παρ’ ότι αυτές έχουν μεγάλη καρποφορία. Έβαλα δύο ποικιλίες που μένουν χαμηλές και μικρές. Η καρποφορία τους είναι σαφώς μικρότερη, όμως εκτός από το ότι δεν χρειάζονται υποστηρίγματα, τις ξεριζώνω με μεγάλη ευκολία αν τις δω να γεμίζουν με μελίγκρα,(πράγμα που γίνεται συχνά) και στη θέση τους (αφού ενισχύσω λίγο το χώμα με κοπριά από φύκια και λίγη τύρφη) βάζω καινούργια φασόλια που θα μεγαλώσουν γρήγορα και πάλι, αντί να ραντίζω, έστω και με το διάλυμα σαπουνιού, όπως σας έχω ξαναπεί. Το καλό με τα φασολάκια που μαζεύεις από τον κήπο σου είναι πως τα μαζεύεις όταν είναι ακόμη τρυφερά και έτσι δεν χρειάζονται καθάρισμα από τις ίνες τους. Κόβεις απλώς τις άκρες τους, τα ξεπλένεις και είναι έτοιμα για μαγείρεμα. Μεγάλη ευκολία αλλά και μεγάλη νοστιμιά….Βάλτε τα και σε γλάστρες, στα μπαλκόνια σας, αν δεν έχετε κήπο. Σας το έχω τόσες φορές προτείνει. Θα με θυμάστε όταν θα τα γεύεστε....