ΠΡΟΣΟΧΗ! τα φάρμακα δεν είναι καραμέλες...

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Πρόσφατα τελείωσα τη συγγραφή ενός ακόμη βιβλίου μου και το έστειλα σε εκδοτικούς οίκους για αξιολόγηση και πιθανή έκδοσή του. Είναι ένα βιογραφικό βιβλίο και συγχρόνως επιστημονικό και φιλοσοφικό.

Σ’ αυτό μεταξύ άλλων αναφέρω πως δεν συμφωνώ με τον όρο «ψυχιατρική» γιατί δεν πιστεύω πως η ψυχή, κάτι άυλο, μπορεί να πάσχει ώστε να χρειάζεται ιατρική βοήθεια. Αυτά που κατά την άποψή μου μπορεί να πάσχουν είναι τα όργανα του υλικού μας σώματος. 

Μετά από τη μελέτη

Καθιστική ζωή και εγκέφαλος

 Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Στην έρευνα για τα οφέλη της άσκησης στη λειτουργία του εγκεφάλου που σας ανέφερα στην προηγούμενη ανάρτησή μου, ήρθε μέσα σε λίγε μέρες να προστεθεί άλλη μία ενδιαφέρουσα σχετική έρευνα που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο ιατρικό περιοδικό Alzheimer's & Dementia. και πάει το θέμα ακόμη πιο μακριά και σκέφτηκα να σας την πω:

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ακόμη και αν ασκείται κάποιος τα απαραίτητα 150 λεπτά την εβδομάδα, θα πρέπει να μειώνει όσο μπορεί τις ώρες που περνάει καθισμένος, αν θέλει να διατηρήσει σε καλή κατάσταση τον εγκέφαλό του και

Άσκηση και εγκέφαλος

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Σήμερα κουράστηκα σκάβοντας και κουβαλώντας πέτρες για να φτιάξω ένα παρτέρι στη θέση που κάποια σπόρια από περσινά ντοματίνια αποφάσισαν να φυτρώσουν.

Λόγω πρόσφατου κατάγματος στο αριστερό μου χέρι είχα αποφασίσει να μην ασχοληθώ με λαχανόκηπο ετούτο το καλοκαίρι, αλλά το σύμπαν είχε άλλα σχέδια για μένα…

Το ταλαιπώρησα το χέρι μου βέβαια, αλλά η ικανοποίηση από την εμφάνιση του μικρού παρτεριού με τα ντοματίνια με αντάμειψε αρκετά. Μπήκα μέσα ικανοποιημένη και κουρασμένη. Μετά από ένα γρήγορο ντους, ανοίγοντας το κομπιούτερ μου το μάτι μου έπεσε σε ένα πρόσφατο άρθρο σχετικά με την σωματική άσκηση.

Τα οφέλη της για τη διαχείριση του στρες

Η πρώτη προσπάθεια γονιδιακής θεραπείας σε βρέφος

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Είμαι πολύ σκεπτική ως προς τα επιτεύγματα της γονιδιακής ιατρικής, όπως αρκετές φορές σας έχω πει. Γιατί δεν γνωρίζουμε ακόμη τίποτα για το μεγαλύτερο μέρος του DNA μας. Τα γνωστά μας γονίδια αποτελούν μόνον ένα πολύ μικρό μέρος του. Και δεν ξέρουμε τη σχέση τους με το υπόλοιπο τμήμα του. Οπότε θεωρώ πως κάθε προσπάθεια επέμβασής μας στα γνωστά μας γονίδια μπορεί να κρύβει κινδύνους για τη λειτουργία του οργανισμού που δεν μπορούμε προς το παρόν ούτε να φανταστούμε…

Ωστόσο διάβασα ένα πρόσφατο σχετικό άρθρο αρκετά ελπιδοφόρο και νομίζω πως πρέπει να σας το πω. Αφορά ένα μωρό

Κάποια λουλούδια μυρίζουν πολύ άσχημα

 

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Το ξέρετε πως υπάρχουν λουλούδια που αντί μιας όμορφης μυρωδιάς βγάζουν πολύ άσχημη μυρωδιά (που θυμίζει σάπιο κρέας) για να τραβήξουν σ΄ αυτά έντομα που θα βοηθήσουν τον πολλαπλασιασμό τους;

Κι όμως είναι αλήθεια. Και ερευνητές παρατήρησαν πως αυτή την ικανότητα να μυρίζουν έτσι άσχημα την απέκτησαν αυτά τα λουλούδια σιγά-σιγά μέσα στα χρόνια, με αλλαγές στην έκφραση κάποιων γονιδίων τους. 

Ποιος είναι υπεύθυνος γι αυτή την αλλαγή;;;

Προφανώς εκεί που τα λουλούδια αυτά φύονται

Πόσες ώρες κοιμάστε;

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Στα πολλά χρόνια της ιατρικής μου καριέρας, η πιο σημαντική μου διαπίστωση ήταν πως η θεραπεία κάθε ασθενούς είναι κάτι τελείως προσωπικό. Παρ’ ότι η ιατρική στηρίζεται σε γενικούς κανόνες και έχει ομαδοποιήσει τα συμπτώματα δίνοντας ονόματα σε ασθένειες, γνωρίζουμε καλά  όσοι έχουμε ασχοληθεί με τις ασθένειες και τους ασθενείς για χρόνια πολλά, πως κάθε περίπτωση είναι μοναδική.

Με το ίδιο νόσημα και την ίδια θεραπεία, κάποιοι θεραπεύονται και κάποιοι όχι. Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, γιατί κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και ανεπανάληπτος. Η γενική κατάσταση του κάθε οργανισμού