Ο έλεγχος των σκέψεων

 

Καλά νέα για τον ιό της εποχής

 Γεια σας φίλες και φίλοι

Όσο περνά ο καιρός και ο νέος ιός   ταλαιπωρεί τη κοινωνία μας, με τους τρόπους που οι κυβερνήσεις παγκόσμια επέλεξαν για την αντιμετώπισή του, οι ερευνητές ανακαλύπτουν όλο και περισσότερες λεπτομέρειες της δράσης αυτού του ιού και αυτό, όπως είναι φυσικό, θα οδηγήσει σε πολύ καλύτερη θεραπευτική αντιμετώπισή του. Αυτό θα βοηθήσει να λήξουν τα προβλήματα κοινωνικά και οικονομικά που δημιούργησε η μέχρι τώρα αντιμετώπισή του.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν, λοιπόν, πως ο ιός αυτός διεγείρει μία αντίδραση του ανοσοποιητικού στα κύτταρα

Πώς δημιουργούμε τη ζωή μας

 Γεια σας φίλες και φίλοι

Την άποψή μου για το πώς δημιουργούμε τη ζωή μας θα ήθελα να καταθέσω σήμερα. Δεν ξέρω πόσους θα ξενίσει, αλλά είναι η άποψη που έχω διαμορφώσει μετά από την πολυετή μελέτη του στρες, της φυσικής και της βιολογίας. Αποδέχομαι κάθε διαφωνία, αφού και εγώ ή ίδια πριν λίγα χρόνια δεν είχα την ίδια άποψη, και πιθανόν, να συμβεί το ίδιο και στο μέλλον… Να αλλάξω και πάλι άποψη, δηλαδή.

Θεωρώ λοιπόν, πως το πρώτο όργανο που αντιδρά στα σήματα (ερεθίσματα) του περιβάλλοντος είναι η καρδιά μας, όπως έχει ήδη αποδειχθεί από τις έρευνες του Ινστιτούτου heartmath της Αμερικής. Η αλλαγή της λειτουργίας της, ανάλογα με το ερέθισμα, προηγείται κλάσματα δευτερολέπτου έως δευτερόλεπτα της αντίστοιχης αντίδρασης του εγκεφάλου.

Το αίσθημα της καρδιάς μας είναι «ευχαρίστηση» ή «δυσαρέσκεια». Αυτό το αίσθημα μεταφέρεται στη συνέχεια

Το ξέρετε ότι... (148)

Η κατανάλωση και μόνον 25 γρ. την ημέρα επεξεργασμένου κρέατος (ισοδυναμούν με μία λεπτή φέτα μπέικον) μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης άνοιας κατά 44%;

Προσέξτε τη διατροφή σας!

https://academic.oup.com/ajcn/advance-article-abstract/doi/10.1093/ajcn/nqab028/6178922?redirectedFrom=fulltext

Ο φόβος του θανάτου

 

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Ένα σοβαρό πρόβλημα στη ζωή, που αντιμετωπίζουν οι περισσότεροι , είναι ο φόβος του θανάτου. Δεν έχουμε μεγαλώσει εκπαιδευμένοι στη φιλοσοφία τη ζωής. Παρ΄ ότι κανείς δεν μας έχει υποσχεθεί πως τόσο εμείς όσο και οι δικοί μας άνθρωποι θα ζήσουμε μέχρι τα βαθιά μας γεράματα, κατά βάθος πιστεύουμε πως αυτό είναι το «σωστό». Και όταν τα πράγματα έρχονται διαφορετικά από ότι τα περιμέναμε, νιώθουμε προδομένοι, απογοητευμένοι και περισσότερο ή λιγότερο θλιμμένοι, ανάλογα με τον σύνδεσμο που είχαμε με το πρόσωπο χάσαμε…

Ο θάνατος όμως, είναι μέρος της ζωής μας, και

Δεν μάθαμε να ζούμε...

 Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Ήρθαμε στη γη για να ζήσουμε όλοι το ίδιο όνειρο; Είναι δυνατόν να το πιστεύουν κάποιοι αυτό; Και όμως…

Αυτός είναι δυστυχώς ο τρόπος με τον οποίο μεγαλώνουμε τα παιδιά μας. Με το όνειρο (οι περισσότεροι) του «επιτυχημένου επιστήμονα ή επιχειρηματία» και το όνειρο της «ιδανικής μητέρας» ή του «καλού οικογενειάρχη».

Κι όμως… Κάθε ένας από εμάς είναι διαφορετικός, μοναδικός και ανεπανάληπτος. Αυτή είναι η ομορφιά της ανθρώπινης φύσης. Ο καθένας μας ένα μοναδικό κομματάκι στο πάζλ της εικόνας της ανθρωπότητας.

Νομίζω πως αυτό είναι το λάθος μας. Το ότι