Κάθε μνήμη συνοδεύεται από κάποιο συναίσθημα. Αυτό το
συναίσθημα με την
μορφή κάποιων μικρών ορμονών (νευροπεπτίδια) συνδέεται σε
υποδοχείς κυττάρων μας και επηρεάζει τη λειτουργία τους μέσω της επίδρασης που
ασκεί στο DNA (γονίδια) του πυρήνα τους. Η μνήμη ενός γεγονότος, τελικά,
είναι καταγεγραμμένη σε κάποια κύτταρά μας ως επίδραση στο DNA τους. Τα κύτταρα αυτά, λειτουργούν πια διαφορετικά,
σύμφωνα με τις εντολές του DNA τους.
Όλα τα συναισθήματα δεν καταγράφονται σε όλα τα κύτταρα,
αλλά σε κάποια από αυτά. Αυτό οδηγεί σε προβλήματα διαφόρων οργάνων, όταν
τα συναισθήματα είναι αρνητικά.
Προκειμένου να ξαναβρεθούν τα κύτταρα στην αρχική τους κατάσταση,
δίχως