ΑΓΑΠΗ και ΦΟΒΟΣ, τα βασικά μας αισθήματα
Γεια σας φίλες και φίλοι μου
Ο υλικός μας κόσμος είναι συνυφασμένος με δύο έννοιες. Την ύπαρξη
και την ανυπαρξία. Για τα έμβια όντα οι έννοιες αυτές αντιστοιχούν στη ζωή και
τον θάνατο. Τα πάντα δημιουργούνται και στη συνέχεια διαλύονται για να
δημιουργηθεί κάτι καινούργιο. Αυτή είναι, θα μπορούσε να πει κανείς, η "αναπνοή του Θεού", για όσους δεν τους
τρομάζει η λέξη Θεός (!...)
Δεν μπορώ να την αντικαταστήσω σε αυτή τη περίπτωση
με τη λέξη σύμπαν, γιατί και το γνωστό μας σύμπαν θεωρείται πως δημιουργήθηκε από
μία έκρηξη κάποτε και κάποια στιγμή θα καταστραφεί. Άρα αποτελεί και αυτό μέρος αυτής της μαγικής αναπνοής...
Ανεξάρτητα με το ότι πολλοί, που θεωρούν τον εαυτό τους "λογικό" και "μορφωμένο", αρνούνται την έννοια του Θεού, το να πιστεύει κανείς πως η αναπνοή αυτή βγαίνει από έναν
σοφό γέροντα με άσπρα γένια, όσο και αν σε εκείνους φαίνεται ανόητο, είναι ωστόσο
ένας τρόπος να κατανοήσει κάποιος κάτι που υπερβαίνει τη λογική που του δημιουργούν οι πέντε ατελείς αισθήσεις του. Με μία εικόνα συμβατή με όσα οι αισθήσεις
του του επιτρέπουν να αντιληφθεί, μπορεί να ταυτιστεί καλύτερα και ευκολότερα,
και να εκφράσει τα αισθήματα που του δημιουργεί αυτή.*
Τα αισθήματα αυτά είναι δύο και προέρχονται από τις δύο έννοιες που χαρακτηρίζουν τα έμβια όντα και ιδιαίτερα τον άνθρωπο.
Το πρώτο που
προέρχεται από την έννοια της ζωής, είναι η αγάπη (έρωτας, δημιουργία) και έχει έδρα του, όπως δείχνουν οι πρόσφατες έρευνες, τον νεοανακαλυφθέντα εγκέφαλο της καρδιάς μας.
Το
δεύτερο που προέρχεται από την έννοια του θανάτου είναι ο φόβος (εντροπία, ανυπαρξία) και έχει έδρα του τον γνωστό μας εγκέφαλο που βρίσκεται μέσα στο κρανίο μας (Κεντρικό Νευρικό Σύστημα -ΚΝΣ-).
Από αυτά τα δύο βασικά αισθήματα (αγάπη, φόβος), με λογική σκέψη και επεξεργασία ανάλογη με το
αίτιο που τα δημιουργεί σε κάθε περίσταση, παράγονται τα συναισθήματα (συν-αισθήματα = αισθήματα
+ σκέψη, ή ίσως αισθήματα + συνάνθρωποι, μια που αυτά δημιουργούνται από τη συναναστροφή μας με τους άλλους).
Από την αγάπη παράγονται όλα τα λεγόμενα «θετικά
συναισθήματα» και από τον φόβο όλα τα «αρνητικά συναισθήματα».
Ο φόβος, που είναι η βάση όλων των αρνητικών συναισθημάτων, ακολουθείται στα ζώα, συμπεριλαμβανομένου και του
ανθρώπου, από το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Ο ζωικός εγκέφαλος δηλαδή (ΚΝΣ) μόλις νιώσει φόβο για κάποιο λόγο, ξεκινάει ένα
καταρράκτη αντιδράσεων που καταλήγει στην παραγωγή δύο ορμονών από τα
επινεφρίδια (μικροί αδένες που βρίσκονται επάνω από τους νεφρούς). Οι ορμόνες
αυτές (αδρεναλίνη και κορτιζόνη) εκκρίνονται για να αυξήσουν την ενέργεια στο
σώμα, και να αποκτήσει το ζώο την δύναμη που του χρειάζεται ώστε να παλέψει με
τον εχθρό για την επιβίωσή του ή να το βάλει στα πόδια για να γλυτώσει.
Η πιο πάνω αντίδραση του οργανισμού στον φόβο, είναι η
γνωστή αντίδραση του στρες. Έχει ονομαστεί αυτή «αντίδραση μάχης ή φυγής» (fight or flight). Σας έχω μιλήσει για
αυτή αναλυτικά στο 1ο εκπαιδευτικό βίντεο της σειράς «το στρες και η αντιμετώπισή του».
(Κλικ εδώ για να το παρακολουθήσετε).
Όλα τα πιο πάνω σας τα ανέλυσα, για να καταλάβετε το γιατί
τα αρνητικά συναισθήματα είναι ένα από τα χειρότερα στρες για τον οργανισμό και
οδηγούν σε νόσους. Το πρόβλημα με αυτά δυστυχώς είναι η διάρκειά τους. Δεν
κρατούν λίγο, συνήθως. Αντίθετα, μας παιδεύουν για καιρό και αυτό για τον οργανισμό είναι
ένα μεγάλης διάρκειας καταστροφικό στρες.
Με αγάπη
* Αυτός ήταν άλλωστε και ο σκοπός της αρχαίας Ελληνικής μυθολογίας, όπως και όλων των θρησκειών. Προσπάθησαν να δώσουν στον κόσμο μία εικόνα της δημιουργίας, συμβατή με, και κατανοητή από την πεπερασμένη ανθρώπινη λογική, που στηρίζεται δυστυχώς στις πέντε ατελείς αισθήσεις μας.