Το ανοσοποιητικό και η άσκηση

 

Γεια σας

Πάρα πολλές φορές έχω κάνει σε αυτή την ιστοσελίδα αναρτήσεις σχετικές με την σημασία της άσκησης στη ζωή μας. Σας έχω αναλυτικά εξηγήσει πως η άσκηση αποτελεί έναν από τους τρόπους αντιμετώπισης του στρες καταναλώνοντας τις ορμόνες και τις άλλες χημικές ουσίες που παράγονται κατ΄ αυτήν την αντίδραση και σώζοντας έτσι τον οργανισμό μας από τις βλαβερές επιδράσεις της.

Μέχρι τώρα, τα ερευνητικά δεδομένα προκειμένου να έχει κάποιος τα πιο πάνω θετικά αποτελέσματα δίνουν σαν διάρκεια άσκησης,  την μισή ώρα/ημέρα γρήγορο περπάτημα τουλάχιστον 5 ημέρες/εβδομάδα (συνολικά 150 λεπτά μέτριας άσκησης/εβδομάδα).

Ωστόσο οι έρευνες στον τομέα αυτόν

δεν έχουν σταματήσει. Σε πρόσφατη έρευνα μελετήθηκε η επίδραση της πιο πάνω διάρκειας μέτριας άσκησης συγκριτικά με έντονη άσκηση μικρότερης διάρκειας 3 φορές/εβδομάδα (συνολικά 75 λεπτά έντονης άσκησης/εβδομάδα). Τα αποτελέσματα βρέθηκαν να είναι παρόμοια, τόσο ως προς την ενίσχυση της λειτουργίας του ανοσοποιητικού όσο και ως προς την βελτίωση της καρδιακής λειτουργίας.

Οι έρευνες, όπως συχνά σας λέω, ασχολούνται πάντα με μία παράμετρο, προκειμένου να καταλήξουν σε συμπεράσματα. Ο οργανισμός όμως είναι ενιαίος και σαν τέτοιος θα έπρεπε να ερευνάται. Τα διάφορα συστήματά του (ανοσοποιητικό, καρδιαγγειακό, μυϊκό κ.λπ) ωφελούνται όλα από την κατανάλωση των ορμονών του στρες, όπως και βλάπτονται όλα από την περίσσεια κυκλοφορία τους στο σώμα. Γιατί η αντίδραση του στρες (με τις ορμόνες και τις άλλες χημικές ουσίες που παράγονται κατ΄ αυτήν), βρίσκεται κάτω από κάθε διαταραχή της λειτουργίας του οργανισμού.

Μα όταν γυμνάζομαι και κουράζομαι και ιδρώνω δεν έχω αντίδραση στρες; Θα με ρωτήσετε. Ναι και βέβαια έχετε. Μόνον που κατ΄ αυτό το στρες, αφενός οι ορμόνες μεταβολίζονται προκειμένου να δοθεί ενέργεια στους μυς που λειτουργούν και αφετέρου η διάρκειά του είναι τόση ώστε να μην υπερβαίνει την αντοχή του οργανισμού. Γι αυτό και δίνονται οι οδηγίες χρονικής διάρκειας της άσκησης, προκειμένου να είναι αυτή αποδοτική. Ταυτόχρονα κατά την άσκηση, εκκρίνεται και η γνωστή ορμόνη ντοπαμίνη, που μας κάνει να νιώθουμε ικανοποίηση και ευφορία.

Άτομα που έχουν μάθει να ασκούνται περισσότερο, δεν έχουν κάποιο πρόβλημα να συνεχίσουν να το κάνουν, όπως λένε και οι πιο πάνω ερευνητές, ωστόσο σε περιόδους κάποιας πιθανής λοίμωξης, καλό είναι να μην το παρακάνει, όσο συνηθισμένος και αν είναι κάποιος στην έντονη άσκηση, για να μην υπερβεί την αντοχή του οργανισμού του και οδηγηθεί σε αντίθετο αποτέλεσμα (σε  καταστολή δηλαδή της λειτουργίας του ανοσοποιητικού και νόσηση). Νομίζω πως στις μέρες μας με τον γνωστό ιό που έχει αναστατώσει τη ζωή μας, είναι καλό να ενημερωνόμαστε γι αυτά τα θέματα.

Η άσκηση αποτελεί έναν από τους βασικούς τρόπους σωστής διαχείρισης του στρες στη ζωή. Οι υπόλοιποι είναι (σας θυμίζω για πολλοστή φορά) η σωστή διατροφή, η γείωση, η επαφή με τη φύση και με φίλους, το γέλιο, η συχνή χαλάρωση και η διαχείριση των συναισθημάτων.

Με αγάπη