Το RAS και η λειτουργία του (3)
Γεια σας φίλες και φίλοι μου
Όλα τα ερεθίσματα από το περιβάλλον, περνούν επιλεκτικά, όπως
είπαμε στις προηγούμενες κουβέντες μας, μέσα από το RAS προκειμένου να φτάσουν στα
διάφορα μέρη του εγκεφάλου μας και να ακολουθήσει κάποια αντίδραση.
Για να γίνει όμως αυτό πρέπει ο εγκέφαλός μας να λειτουργεί
στα β-κύματα ή τα γ-κύματα. Να είμαστε
δηλαδή σε εγρήγορση. Μιλήσαμε γι αυτά τα εγκεφαλικά κύματα στην αρχή αυτής της σειράς
άρθρων. Όταν ο εγκέφαλός μας λειτουργεί στα κύματα του ύπνου (α, θ, δ) το RAS
απενεργοποιείται και τα ερεθίσματα περνούν, πιθανώς, από άλλους δρόμους μέσα στον
εγκέφαλό μας, δρόμους που δεν έχουν ακόμη διευκρινισθεί και μελετηθεί από τους επιστήμονες
ερευνητές.
Σημασία όμως έχει πως το RAS σε αυτές τις περιπτώσεις δεν ασκεί έλεγχο και επομένως δεν εμποδίζονται τα ερεθίσματα να μπουν και να προχωρήσουν μέχρι τα υπόλοιπα τμήματα του εγκεφάλου.
Στον ύπνο επομένως όλα τα ερεθίσματα περνούν στον εγκέφαλό μας (σε αυτό στηρίχθηκε η "υπνοπαιδεία"),
αλλά το ίδιο γίνεται και στην ύπνωση. Κατά την ύπνωση ο εγκέφαλός μας λειτουργεί
στα ίδια με τον ύπνο κύματα, χωρίς όμως να κοιμόμαστε στην πραγματικότητα. Πού
ακριβώς οφείλεται αυτή τη διαφορά δεν έχει ακόμη διευκρινισθεί.
Η πολύ ενδιαφέρουσα πληροφορία, που έχει σχέση με όλα αυτά
που συζητάμε σε αυτά τα άρθρα είναι όμως, πως ο εγκέφαλος των παιδιών, μέχρι περίπου τα 5-6 τους χρόνια
λειτουργεί σε αυτά τα θ-κύματα του ύπνου, ακόμη και όταν αυτά είναι ξύπνια!....
Καταλαβαίνετε λοιπόν γιατί λένε πως τα παιδιά είναι σαν
σφουγγάρια και πως αντιλαμβάνονται τα πάντα γύρω τους….
Με το RAS μας κλειστό λοιπόν, ως παιδιά (αλλά και ως
έμβρυα ακόμη) προσλαμβάνουμε πληθώρα ερεθισμάτων και αντιδράσεις από το
περιβάλλον μας, που καταγράφονται στο υποσυνείδητό μας και που στη συνέχεια
μέσα από αυτό το υποσυνείδητο κυβερνούν τη ζωή μας χωρίς εμείς να το
καταλαβαίνουμε.
Έτσι μπαίνουν και καταγράφονται στο υποσυνείδητό μας όσο
είμαστε παιδιά, συναισθήματα και τρόποι αντίδρασης σε αυτά τα συναισθήματα, από
τους ανθρώπους που μας περιτριγυρίζουν, καθορίζοντας τον τρόπο που και εμείς
στην συνέχεια σαν ενήλικοι θα αντιδρούμε σε ανάλογες περιπτώσεις. Καθορίζοντας επομένως και τη ζωή μας, αφού η
πορεία μας σε αυτήν εξαρτάται από τις αποφάσεις και τις πράξεις μας.
Θα έχετε ασφαλώς πολλοί ανάμεσά σας διαβάσει για τους περισσότερους ανθρώπους που
έχουν κάνει βίαιες πράξεις πως είναι μέλη οικογενειών μέσα στις οποίες έχουν υποστεί
οι ίδιοι βία και κακοποιηθεί σαν παιδιά.
Όλοι μας επομένως, άλλος λίγο και άλλος πολύ, έχουμε
επιρροές στις αντιδράσεις και τις συμπεριφορές μας που προέρχονται από τις εικόνες
που ζήσαμε σαν παιδιά.
Και όταν αυτές οι εικόνες είναι θετικές,
όταν πρόκειται για συναισθήματα θετικά και πράξεις αγάπης, συμπόνιας,
συγχώρεσης, το υποσυνείδητό μας μπορεί να μας οδηγήσει σε ευημερία και ευτυχία, μέσα από τις αντίστοιχες αντιδράσεις στην ενήληκη ζωή μας. Αν
όμως έχουν καταγραφεί εκεί συναισθήματα και εικόνες αρνητικές, οι αντιδράσεις σε αυτά θα
καθορίζουν δυστυχώς τις πράξεις μας στην ενήλικη ζωή μας, οδηγώντας μας σε δυστυχία. Γιατί όπως αναφέρεται
στην ψυχολογία, οι πράξεις μας καθορίζονται σε ένα πολύ μικρό ποσοστό από την
λογική μας. Στο μεγαλύτερο ποσοστό οι πράξεις μας καθορίζονται από το
υποσυνείδητό μας, όσο και εάν εμείς –σαν λογικά όντα- πιστεύουμε πως συμβαίνει
το αντίθετο.
Καταλαβαίνετε λοιπόν αγαπητές φίλες και φίλοι πόσο μεγάλη
σημασία έχει ο τρόπος ζωής των γονιών μέσα σε ένα σπίτι που μεγαλώνουν παιδιά!!!...
Πόσο μεγάλη σημασία έχουν τα συναισθήματα που βιώνουν οι γονείς και οι τρόποι αντίδρασής τους. Ακόμη και αν αυτά
δεν εκφράζονται με λόγια, τα παιδιά τα αντιλαμβάνονται μέσα από τη γλώσσα του
σώματος, αλλά και ενεργειακά θα πρόσθετα εγώ, και τα καταγράφουν στο
υποσυνείδητό τους αφήνοντάς τα με αυτό τον τρόπο να καθορίζουν στη συνέχεια την ενήλικη ζωή τους.
Και βέβαια οι αντιδράσεις των γονέων παίζουν τον σημαντικότερο ρόλο στη ζωή μας περνώντας στο υποσυνείδητο κατά την παιδική μας ηλικία, αλλά και των δασκάλων, ιερέων, φίλων των γονέων και συγγενών οι συμπεριφορές επιδρούν στον παιδικό εγκέφαλο, και γενικά ο κοινωνικός περίγυρος.
Και βέβαια οι αντιδράσεις των γονέων παίζουν τον σημαντικότερο ρόλο στη ζωή μας περνώντας στο υποσυνείδητο κατά την παιδική μας ηλικία, αλλά και των δασκάλων, ιερέων, φίλων των γονέων και συγγενών οι συμπεριφορές επιδρούν στον παιδικό εγκέφαλο, και γενικά ο κοινωνικός περίγυρος.
Θα σταματήσω όμως για σήμερα για να μη σας κουράσω
περισσότερο. Θα συνεχίσουμε σύντομα.
Με αγάπη