Ερασιτέχνης κηπουρός/Ανθόκηπος/Αν.-Φθιν. (20)

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Μία μικρή τριανταφυλλιά μου που ανθίζει με μικρά λουλούδια σε μπουκέτα, άνθισε και πάλι για δεύτερη φορά, αφού της αφαίρεσα όλα τα μαραμένα λουλούδια της με ένα ελαφρύ κλάδεμα. Δεν είναι πολύ όμορφη;

Όσον αφορά τα άγρια λουλούδια τώρα, κάπου είχα διαβάσει πως άγρια είναι τα λουλούδια που φυτρώνουν όπου θέλουν εκείνα, ενώ εάν τα ίδια τα ενσωματώσουμε στον κήπο μας στις θέσεις που εμείς θέλουμε, παύουν να θεωρούνται άγρια. Θεωρώ πως αυτή είναι μία πολύ σωστή άποψη και μάλιστα σε έναν ευκολοσυντήρητο κήπο όπως ο δικός μου, που θέλουμε να ανθίζει κατά εποχές χωρίς να πρέπει συνέχεια να σπέρνουμε και να φυτεύουμε καινούργια λουλούδια, τα άγρια λουλούδια που υπάρχουν στη γύρω από το κήπο φύση αν ενσωματωθούν στον κήπο, του χαρίζουν συνεχές ενδιαφέρον.

Γι αυτό και εγώ έχω ξεριζώσει και μεταφυτεύσει στον κήπο μου διάφορους θάμνους και λουλούδια από το βουνό που υπάρχει κοντά στο σπίτι μου. Μη με μαρτυρήσετε όμως, γιατί απαγορεύεται !... Είμαι σίγουρη πως δεν έβλαψα σε τίποτα την ομορφιά της φύσης του βουνού επειδή του έκλεψα μία μικρή μυρτιά, έναν μικρό κύτισσο και κάποια αγριολούλουδα. Στον κήπο μου τα φυτά αυτά χάρισαν μεγάλη ομορφιά και τον έκαναν να μοιάζει σαν μια φυσική συνέχεια της γύρω φύσης, πράγμα που θεωρώ πολύ σημαντικό. Δεν συμφωνώ καθόλου με τους φίλους που κόβουν όλα τα φυτά που υπάρχουν μέσα στο οικόπεδό τους και τα αντικαθιστούν με γκαζόν, κάποιους φοίνικες και τριανταφυλλιές, ή τα γεμίζουν με πλάκες και γλάστρες. Προτιμώ τα σπίτια με τους κήπους που δεν ξεχωρίζουν πολύ από το περιβάλλον, αλλά αντίθετα το ομορφαίνουν δημιουργώντας μια ενδιαφέρουσα γωνιά ανάμεσά του. Εγώ δεν πείραξα κανένα από τα φυτά που βρήκα μέσα στο οικόπεδο του σπιτιού, όταν το αγόρασα. Κάποια τα μεταφύτευσα σε άλλες θέσεις για να αποκτήσει κάποιο σχέδιο ο κήπος, αλλά δεν πέταξα κανένα. Βρίσκονται όλα ακόμη εδώ  και μεγαλώνουν ευτυχισμένα.

Άλλωστε τα φυτά που βρίσκονται στη γύρω από το σπίτι σας φύση, είναι αυτά που ευνοούνται από το μικροκλίμα της περιοχής σας και είναι βέβαιο πως θα πάνε πολύ καλά και στον κήπο σας χωρίς να σας παιδεύουν με τη συντήρησή τους.

Ακόμη και το τριφύλλι με τα μεγάλα φύλλα που πολλοί το ξεριζώνουν σαν ζιζάνιο φυτεύοντάς το σε μία γλάστρα μπορεί να μεταμορφωθεί από ζιζάνιο σε ένα πολύ όμορφο φυτό, όπως βλέπετε στι διπλανή φωτογραφία.

Η μοσχοβολιστή μυρτιά μου, έχει μεγαλώσε πια αρκετά και  είναι τώρα ανθισμένη. Σας φωτογράφισα τα λουλούδια της, αν και εφέτος δεν είναι πολλά. Οι καρποί της (μύρτα), πλούσιοι σε αντιοξειδωτικές ουσίες κάνουν νοστιμότατη μαρμελάδα, όταν συλλέγονται (Φθινόπωρο, Χειμώνα). Υπάρχουν πολλές ποικιλίες μυρτιάς, όπως ανακάλυψα ρωτώντας στα φυτώρια που έχω επισκεφθεί. Στον κήπο μου έχω βάλει και μία πανασέ ποικιλία (με φύλλα δηλαδή που έχουν ένα λευκό τελείωμα) καθώς και μία νάνα που την κλαδεύω σε σχήμα σφαιρικό. Θάμνοι κουρεμένοι σε σχέδια σφαιρικά ή άλλα, ανάμεσα στα άλλα φυτά χρησιμεύουν στο να τραβούν την προσοχή και να σπάνε την μονοτονία μέσα στον κήπο, όταν αυτός δεν είναι σε εποχή μεγάλης ανθοφορίας. Τον ίδιο ρόλο παίζουν στον κήπο και τα διαφορετικά χρώματα και σχήματα στα φυλλώματα των φυτών, όπως σας έχω ξαναπεί.

Με αγάπη

Ερασιτέχνης κηπουρός/Ανθοκηπος/Αν.-Φθιν. (19)

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Τα φυτά που τον χειμώνα γεμίζουν κόκκινα μπαλάκια και ομορφαίνουν τον κήπο, αυτόν τον καιρό είναι ανθισμένα και τα φωτογράφισα να σας τα δείξω.

Στις πρώτες φωτογραφίες βλέπετε το κυδωνίστρο.  Είναι ο θάμνος που στολισμένος τον χειμώνα με τα κόκκινα μπαλάκια του, κάνει πολύ όμορφη αντίθεση πίσω από τις κίτρινες χειμωνιάτικες μαργαρίτες του κήπου, όπως σας έχω δείξει σε παλαιότερη φωτογραφία. Οι μαργαρίτες όμως τώρα δεν υπάρχουν και οι θάμνοι τους είναι κλαδεμένοι, γι αυτό δεν τις βλέπετε. Στη φωτογραφία δεξιά, φαίνονται από κοντά τα λουλούδια του κυδωνίαστρου που μετατρέπονται σε κόκκινα μπαλάκια τον χειμώνα.

Στις πιο κάτω φωτογραφίες βλέπετε τις ναντίνες. Ανθισμένες και αυτές με τα λευκωπά λουλούδια τους σε μεγάλα τσαμπιά. Δεν θυμάμαι εάν σας το έχω ξαναπεί, αλλά αυτοί οι θάμνοι, ανακάλυψα πως αγαπούν τα όξινα χώματα, όπως οι ορτανσίες, οι αζαλέες, οι γαρδένιες και οι καμέλιες. Γιατί ενώ στον κήπο κάποιας φίλης μου θεριεύουν και είναι γεμάτες κόκκινα μπαλάκια τον χειμώνα, στον δικό μου κήπο, παρέμεναν παρά τις λιπάνσεις και τις περιποιήσεις μου, αδύνατες και δεν έδεναν καρπούς. Πρόσεξα όμως πως στον δικό της κήπο θεριεύουν επίσης και οι καμέλιες, οι οποίες έχουν γίνει ολόκληρα δέντρα, φυτεμένες στο χώμα και όχι σε γλάστρες. Αυτό με έκανε να υποψιαστώ πως πιθανόν και οι ναντίνες να θέλουν  παρόμοιες συνθήκες. Έτσι άρχισα να τις περιποιούμαι ακριβώς όπως τις ορτανσίες, την καμέλια και τις γαρδένιες μου, που διατηρούνται πολύ καλά  (όπως βλέπετε στις δύο φωτογραφίες) και έχουν πολύ καλή ανθοφορία .

Περιποίηση οξύφιλων φυτών.

Από τον Μάρτιο δηλαδή και μέχρι τον Νοέμβρη, τις ποτίζω κάθε τρίτη ημέρα. Ποτίζω την μία φορά με σκέτο νερό. Την επόμενη φορά μετά το πότισμα, προσθέτω εναλλάξ πότε υγρό λίπασμα algoflash για ορτανσίες κ.λ.π.(δεν πρόκειται για διαφήμιση, αυτό βρίσκω  στα ράφια του σούπερ μάρκετ που ψωνίζω) και πότε υγρό σίδηρο της ίδιας μάρκας.  

Ένα πότισμα με σκέτο νερό δηλαδή, ένα με λίπασμα. Ένα πότισμα με σκέτο νερό, ένα με σίδηρο και πάλι από την αρχή. Δοκιμάστε το θα δείτε σίγουρα πολύ καλά αποτελέσματα αν έχετε κάποιο από αυτά τα φυτά. Κάτι ακόμη που είναι απαραίτητο για αυτά είναι να βρίσκονται σε θέση προφυλαγμένη από τον πολύ ήλιο.

Είχα δίκιο.

Από τον καιρό που άρχισα αυτή την περιποίηση, οι ναντίνες μου θέριεψαν και γέμισαν λουλούδια. Μένει να δούμε αν θα δέσουν και πολλά κόκκινα κομπάκια τον χεμώνα. Θα σας τις ξαναφωτογραφίσω για να δείτε και εσείς το αποτέλεσμα.

Και επειδή σήμερα το πρωί είδα το πρώτο νούφαρο να ανθίζει στην λιμνούλα μου, σας το φωτογράφισα και αυτό. Δεν είναι γλύκα;

Με αγάπη

Ερασιτέχνης κηπουρός/Ανθόκηπος/Αν.-Φθιν. (18)

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Δεν πρόλαβα καλά-καλά να σας δείξω τους ωχροκίτρινους καπουτσίνους που είχαν πριν λίγο καιρό κυριεύσει τον κήπο, και το τοπίο άλλαξε και πάλι. Δεν γίνεται όμως να σας μιλάω κάθε μέρα για κηπουρική, όσο και αν βλέπω πως δείχνετε ιδιαίτερη προτίμηση στα άρθρα αυτής της στήλης. Όπως σας έχω ξαναπεί, ο ρόλος των άρθρων αυτής της στήλης είναι να σας προτρέπει να ασχοληθείτε με αυτό το χόμπι της κηπουρικής που είναι ιδιαίτερα ωφέλιμο για την υγεία σας, γιατί γυμνάζει το σώμα και γαληνεύει την ψυχή σας. Σας βοηθάει δηλαδή με δύο τρόπους να φθάσετε στην ενεργειακή σας εναρμόνιση. Δεν είναι όμως αυτός ο μόνος τρόπος για να εξασφαλίσετε την υγεία σας. Θα πρέπει να ασχοληθείτε λίγο και με τα υπόλοιπα, όσα τα άρθρα αυτού του μπλοκ σας συστήνουν. Ελπίζω να το κάνετε όλο και περισσότερο σιγά-σιγά.

Πριν λίγες μέρες λοιπόν καπουτσίνοι ωχροκίτρινοι περιτριγύριζαν ακόμη τόσο μερικά ροζ γεράνια όσο και κάποιες σπιραίες που άνθιζαν τον ίδιο καιρό σε χρώμα φούξια, σε ένα άλλο παρτέρι. Είναι πολύ ανθεκτικά ετούτα τα λουλούδια (οι καπουτσίνοι) και κρατούν ένα-δυό μήνες ανθισμένα. Στη συνέχεια οι σπόροι τους πέφτουν στο έδαφος και την επόμενη χρονιά ο κήπος γεμίζει και πάλι από την τόσο όμορφη παρουσία τους. Αυτοί οι σπόροι τους εάν τους κάνετε τουρσί, μπορούν να αντικαταστήσουν την κάπαρη, δεν θυμάμαι αν σας το έχω αυτό ξαναπεί.

Μόλις αυτοί άρχισαν να μαραίνονται, τους ξερίζωσα χωρίς τύψεις, ξέροντας πως ο κήπος είναι γεμάτος από τους σπόρους τους. Θα ξαναεμφανιστούν δηλαδή, πιστοί στο ραντεβού μας, και πάλι του χρόνου, σε διάφορες θέσεις στον κήπο, όπου εκείνοι βολεύονται καλύτερα.

Η όψη των παρτεριών άλλαξε τώρα, καθώς μεγάλες άσπρες μαργαρίτες άρχισαν να εμφανίζονται σε διάφορα σημεία όπως βλέπετε. Είναι τώρα η δική τους εποχή. Ενώ στη πέργκολα που υπάρχει κοντά στην είσοδο του κήπου τα λουλούδια μιας ροζ αναρριχώμενης τριανταφυλλιάς  (σας την είχα δείξει σε προηγούμενο άρθρο) αντικαταστάθηκαν τώρα από ένα ανθισμένο μονό φούλι που φούντωσε και έκρυψε την κλαδεμένη τριανταφυλλιά, ενώ τα μικρά λευκά μοσχοβολιστά ανθάκια του γεμίζουν ευωδιά όλο τον κήπο.

Εδώ ίσως πρέπει να απαντήσω σε κάποιους φίλους που ρωτούν πότε κόβουμε τα λουλούδια της τριανταφυλλιάς. Όποτε θέλουμε, είναι η απάντηση, εάν πρόκειται να τα χαρίσουμε ή να στολίσουμε με αυτά κάποιο βάζο. Αν όμως μείνουν επάνω στο φυτό, πρέπει οπωσδήποτε να τα κόβουμε και μάλιστα με αρκετά μεγάλο μίσχο, όταν αυτά μαραθούν, για να διευκολύνουμε το φυτό να κάνει καινούργια. Κάνουμε δηλαδή με αυτό τον τρόπο, ένα ελαφρύ κλάδεμα.

Στον λαχανόκηπο τώρα, τα πάντα μεγαλώνουν, παρά τον αλευρώδη (πολύ μικρά λευκά έντομα που πετούν σαν σύννεφα και καταστρέφουν, απομυζώντας τα, τα φύλλα των λαχανικών) που έχει κυριεύσει όχι μόνον τον δικό μου αλλά όλους τους λαχανόκηπους στην Κέρκυρα. Ψέκασμα με σαπούνι και λίγο οινόπνευμα μέσα, καθώς και παγίδες με κόλλα πάνω  στις οποίες κολλούν τα έντομα που κρεμάω ανάμεσα στα λαχανικά μου, είναι τα μόνα μέσα με τα οποία εγώ πολεμάω αυτόν τον εχθρό. Παρ όλα αυτά όμως, το πρώτο αγγουράκι κόπηκε και έγινε σαλάτα στο πιάτο μου όπως βλέπετε, με τη συνοδεία λίγης αντράκλας (γλιστρίδας) που φυτρώνει σαν ζιζάνιο σε όλο τον κήπο. Σας φωτογράφισα ένα τέτοιο μικρό ζιζάνιο για να το δείτε όσοι δεν το γνωρίζετε. Χρησιμοποιείστε αυτό το χορταράκι στις σαλάτες σας, περιέχει αφενός μεν αυτά τα τόσο καλά για την υγεία μας  ω3 λιπαρά οξέα, αφετέρου κάνει το αίμα μας να πήζει δυσκολότερα, βοηθώντας έτσι να αποφεύγουμε τις θρομβώσεις (πουλιέται στις λαϊκές αγορές).

Και μη ξεχνάτε πως τα δικά σας αγγουράκια μπορείτε άφοβα (αφού δεν τα ραντίζετε με φάρμακα) να τα τρώτε με τη φλούδα, μετά από ένα καλό πλύσιμο, ώστε να μη χάνετε τα ωφέλιμα για τον οργανισμό σας συστατικά που βρίσκονται σε αυτήν.

Θα ήθελα όμως πριν κλείσω το άρθρο αυτό, να μοιραστώ μαζί σας μια εμπειρία μου. Πέρισυ και εφέτος, όπως σας έχω ξαναπεί, έβαλα στον κήπο κοπριά από φύκια αντί για ζωϊκή, πιστεύοντας πως είναι περισσότερο απαλλαγμένη απο τις ορμόνες και τα αντιβιοτικά που δίνονται στα ζώα. Πουλιούνται στο εμπόριο έτοιμα ξαλμυρισμένα φύκια, Ελληνικής προέλευσης συσκευασμένα σε σακιά. Την προηγούμενη χρονιά είχα αναμείξει την κοπριά αυτή στο χώμα όταν έσκαψα την άνοιξη και προετοίμασα τα παρτέρια που επρόκειτο να υποδεχθούν τα λαχανικά μου. Εφέτος όμως, πρόσθεσα επιπλέον μία γεμάτη χούφτα από την ίδια κοπριά στον κάθε λάκκο που φύτευα κάποιο λαχανικό, σκεπάζοντάς την με λίγο χώμα. Στη συνέχεια, κάθε 15-20 ημέρες, καθώς σκαλίζω τα αυλάκια που έχω ανοίξει για το πότισμα ανάμεσα στα λαχανικά και τα ξεχορταριάζω, προσθέτω και λίγη ακόμη κοπριά. Αυτή η περιποίηση έχει αποδόσει σπουδαίους καρπούς. Τα λαχανικά μου έχουν θεριέψει και αντέχουν τον αλευρώδη, δεν έχουν ακόμη εμφανίσει κανένα μύκητα και οι καρποί είναι πολλοί και μεγάλοι. Η περισσότερη αυτή λίπανση με τα φύκια είχε θεαματικά αποτελέσματα στον λαχανόκηπο. Έχετέ το υπ όψιν σας. 

Με αγάπη

Ερασιτέχνης κηπουρός/Ανθόκηπος/Αν.-Φθιν. (17)

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

νάνα τριανταφυλλιά

Τα χρώματα στον κήπο αλλάζουν ταχύτατα αυτή την εποχή, όπως έχουμε ξαναπεί. Στον πίσω κήπο του σπιτιού, στη θέση που υπήρχε πριν μια άσπρη αναρριχόμενη ορτανσία τώρα ανθίζει μια ρολογιά. Τα απρογάλαζα περίεργα λουλούδια της γεμίζουν τον πίσω κήπο με το άρωμά τους.

Σας φωτογράφισα και δύο ακόμη τριανταφυλλιές μου. Μία νάνα ποικιλία που ανθίζει συνέχεια αυτόν τον καιρό με ροζ λουλούδια σε μπουκέτα, καθώς και μία εγγλέζικη ποικιλία που μοσχοβολάει πολύ διακριτικά, πλάι σε μια γαλάζια κληματίδα, σε ένα από τα  παρτέρια.
Οι περισσότερες όμως από τις κανονικές τριανταφυλλιές μου ανθίζουν τώρα πια σε πολύ αργότερο ρυθμό απ ότι τον προηγούμενο μήνα. Μία φίλη μου έχει τριανταφυλλιές ανθισμένες σχεδόν συνεχόμενα μέχρι το φθινόπωρο, και μπορεί να χαρίζει μπουκέτα από τριαντάφυλλα σε όποιους φίλους την καλούν, πράγμα που δεν συμβαίνει στον δικό μου κήπο. Δεν ξέρω τι φταίει, αλλά στα δικά μου παρτέρια, άλλα λουλούδια και χρώματα έχουν πάρει τώρα τον πρωταγωνιστικό ρόλο, όπως βλέπετε. Θα σας τα δείξω σε περισσότερες φωτογραφίες στην επόμενη κουβέντα μας.

Στον λαχανόκηπο, οι ροδιές ανθισμένες δίνουν πολύ χρώμα με τα λουλούδια τους σε χρώμα έντονο κοραλί, ενώ οι ντομάτες και τα αγγουράκια άρχισαν επιτέλους να μεγαλώνουν, και μικρές φασολιές άρχισαν να σκαρφαλώνουν επάνω στα βοηθητικά τους καλάμια. Θα αργήσω βέβαια ακόμη να φάω ντοματοσαλάτα από τον κήπο, όμως αρκούμαι προς το παρόν στα μαρουλάκια, τη ρόκα, το σπανάκι και τα κρεμμυδάκια που υπάρχουν σε αφθονία.
Έκοψα και έφαγα και αρκετές αγριoαγκινάρες, αυτό τον καιρό. Ήταν νοστιμότατες. Πίσω τους βλέπετε τα αχλαδάκια που κρέμονται επάνω σε μια μικρή αχλαδιά. Είναι κοντούλες. Δεν ξέρω όμως πόσα από αυτά θα τρώγονται στο τέλος όταν ωριμάσουν, γιατί συνήθως, έτσι όπως αποφεύγω να τα ραντίσω με φάρμακα, άλλα τελικά σαπίζουν και άλλα τα μοιράζομαι με τα πουλιά που τα δαγκώνουν.

Είναι γεμάτος ο κήπος από πουλιά, ξέρετε. Πρώτα απ όλα επειδή υπάρχει το τρεχούμενο νερό στη λιμνούλα, όπου έρχονται και πίνουν και κάνουν και το μπάνιο τους. Εκτός όμως από αυτό, τους έχω κρεμάσει και ένα μικρό τρυπητό δοχείο που περιέχει βαμβάκι (άλλες φορές βάζω μέσα εκεί τις τρίχες που μαζεύω όταν χτενίζω το σκυλί μου) για να παίρνουν να φτιάχνουν τις φωλιές τους. Έτσι έχω συνεχώς μία όμορφη μουσική από κελαϊδίσματα στον κήπο που σταματάει μόνον σαν πέσει το σκοτάδι. Και τότε όμως πάλι, υπάρχει ο ήχος από το τρεχούμενο στη λιμνούλα νερό να συνοδεύει τις ονειροπολήσεις μου, όταν αυτές δεν διακόπτονται από  τις δυνατές φωνές κάποιων περαστικών ή τον εκκωφαντικό ήχο της εξάτμισης κάποιου νεαρού μοτοσικλετιστή, που δεν του έχει μάθει κανείς δυστυχώς πώς να διαχειρίζεται δημιουργικότερα την περίσσεια ενέργεια των νιάτων του.

Θα σας εκμυστηρευτώ κάτι εδώ, έστω και αν κινδυνεύω να θεωρηθώ από κάποιους τρελή ή φαιδρή. Είναι όμως πραγματικό γεγονός και αν θέλετε μπορείτε να το δοκιμάσετε και εσείς.
Παρά τα τόσα πουλιά λοιπόν που υπάρχουν εδώ και χρόνια στον κήπο, ποτέ δεν χρειάστηκε να καθαρίσω από τις κουτσουλιές τους τις πλάκες της αυλής που βρίσκονται ανάμεσα στα παρτέρια.

Πριν τρία χρόνια όμως, ένα πρωί βγαίνοντας έξω βλέπω το τραπέζι του κήπου που βρίσκεται κάτω από δύο μεγάλες πορτοκαλιές, τις καρέκλες και τις πλάκες γύρω τους, γεμάτα κουτσουλιές. Παραξενεύτηκα, καθάρισα και ξέχασα το θέμα. Τη άλλη όμως ημέρα, όπως και τις επόμενες, το τραπέζι γέμιζε πάντα κουτσουλιές, τα πουλιά οργίαζαν τραγουδώντας μέσα στα κλαδιά των δύο μεγάλων δέντρων και εγώ δεν ήξερα πια τι να κάνω. Ώσπου μου ήρθε μια ιδέα.
Αν τους μιλούσα; Αν τους έλεγα να πάνε στην τρίτη πορτοκαλιά που υπήρχε παραπέρα και να άφηναν ήσυχο το τραπέζι και τις καρέκλες μου; Θα με άκουγαν άραγε; Κάτι μέσα μου, μου έλεγε πως θα με άκουγαν, αφού το πίστευα εγώ. Ήμουν βέβαιη πως μπορούσα να τους μεταδώσω ενεργειακά την πληροφορία μου και το δοκίμασα.
Βγήκα έξω και πολύ σοβαρά μάλωσα τα πουλιά που μου λέρωναν το τραπέζι και τους είπα να πάνε στην πιο πέρα πορτοκαλιά.  Μιλούσα πολύ σιγά, όπως καταλαβαίνετε, για να μη με περάσουν για τρελή οι περαστικοί…., αλλά και πολύ σοβαρά.

Το εγχείρημα δεν είχε αποτέλεσμα, αλλά εγώ δεν απογοητεύθηκα. Επί τρεις ημέρες, μιλούσα καθημερινά στα πουλιά και σε πολύ σοβαρό τόνο τους ζητούσα να φύγουν από τα δύο δέντρα που ήταν επάνω από το τραπέζι μου και να πάνε στην άλλη πορτοκαλιά που βρίσκεται παραπέρα.

Την τέταρτη ημέρα, είτε το πιστεύετε είτε όχι, τα πουλιά έπαψαν να κάθονται στα δέντρα επάνω από το τραπέζι μου και δεν ξαναέγινε από τότε ποτέ κάτι τέτοιο, παρ ότι βρίσκονται κατά οικογένειες μέσα στα δέντρα του κήπου. Σύμπτωση; Μπορεί. Πείτε το όπως θέλετε εσείς. Εγώ όμως είμαι πεπεισμένη πως είναι επικοινωνία. Ενεργειακή επικοινωνία μέσα σε αυτό το δίχως αρχή και τέλος  δίκτυο ενέργειας και πληροφορίας που λέγεται σύμπαν….

Με αγάπη

Ερασιτέχνης κηπουρός/Ανθόκηπος/Αν.-Φθιν. (16)

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Μερικές ακόμη φωτογραφίες από τις διάφορες τριανταφυλλιές του κήπου μου αποφάσισα να σας δείξω σήμερα. Αλλάζουν όλα με τέτοια ταχύτητα αυτή την εποχή στον κήπο, που θα μπορούσα να σας γράφω ένα αρθράκι κάθε μέρα. Όμως δεν είναι αυτός ο σκοπός αυτής της ιστοσελίδας, όπως ξέρετε. Τα άρθρα της ερασιτεχνικής κηπουρικής σκοπό έχουν να ερεθίσουν όσο το δυνατόν περισσότερους από εσάς να ασχοληθείτε με αυτό το χόμπυ, που εκτός από το ότι σας χαρίζει ένα όμορφο περιβάλλον γύρω σας, μπορεί να σας προμηθεύει με βιολογικές σαλάτες ή και λίγα λαχανικά και φρούτα. Το πιο σημαντικό όφελος αυτού του χόμπυ όμως είναι η άσκηση που είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ενασχόλησης με τη κηπουρική. Άσκηση του σώματος και ευχαρίστηση της ψυχής προσφέρει η κηπουρική σε όποιον ασχολείται μαζί της,  ανακουφίζοντας τον οργανισμό από τα στρες της ζωής που μας γερνούν και μας αρρωσταίνουν. Γι αυτό σας προτρέπω τόσο συχνά, να φτιάξετε τον μικρό σας κήπο ακόμη και σε λίγες γλάστρες στο μπαλκόνι σας. Εύχομαι μέχρι σήμερα να έχω πείσει κάποιους ή κάποιες ανάμεσά σας. Πολύ θα το ήθελα να με ενημερώνατε.

Εκτός όμως από τα τριαντάφυλλα μία λευκή αναρριχώμενη ορτανσία άνθισε στον πίσω κήπο του σπιτιού, που δεν έχει μεγάλη ηλιοφάνεια. Σε λίγο, όταν η άνθιση αυτή πάρει τέλος, το φυτό θα σκεπαστεί από τα κλωνάρια και τα μοσχοβολιστά λουλούδια μιας ρολογιάς που έχω φυτέψει εκεί δίπλα. (Θα σας τη φωτογραφίσω μόλις ανθίσει) Αυτό είναι κάτι που έχω πολύ προσπαθήσει να γίνεται σε όλες τις μεριές του κήπου. Να υπάρχουν δηλαδή φυτεμένα πλάι-πλάι φυτά που ανθίζουν διαδοχικά, ώστε να υπάρχει πάντα κάποιο ενδιαφέρον στο κάθε σημείο του κήπου.

 Σε ένα άλλο σημείο όπως βλέπετε, εκεί που πρώτα άνθιζαν ολόλευκες κάλλες, τώρα το μάτι τραβούν περήφανοι άκανθοι. Αυτό το φυτό χαρίζει μεγαλοπρέπεια στον κήπο. Μου αρέσουν πολύ έτσι όπως στέκουν περήφανα στητοί,  με τα πελώρια φύλλα τους να γεμίζουν τα παρτέρια.

Γεμίζουν τον κήπο βέβαια, αν τους αρέσει το περιβάλλον, γιατί οι σπόροι τους μεταφέρονται εύκολα παντού, και πρέπει συνεχως να τους ξεριζώνεις από εκεί που δεν θέλεις να βρίσκονται, όμως αξίζει τον κόπο. Η εμφάνισή τους ομορφαίνει πολύ τον κήπο αυτή την εποχή.

Θα τα ξαναπούμε σύντομα.

Με αγάπη

Ερασιτέχνης κηπουρός/Ανθόκηπος/Αν.-Φθιν. (15)

Εποχή της τριανταφυλλιάς φίλες και φίλοι μου.

Άγρια κα ήμερα τριαντάφυλλα ξεπροβάλλουν σε κάθε γωνιά του κήπου και της μάντρας μου, αυτή την εποχή. Έχω βάλει πολλές ποικιλίες, 21 για την ακρίβεια.  Ελάχιστες από αυτές είναι όμως αγορασμένες. Οι πιο πολλές είναι μεγαλωμένες από κοτσάνια κομμένα τον χειμώνα από άλλες τριανταφυλλιές. Έχουμε ξαναπεί την μέθοδο:
Πολλαπλασιασμός τριανταφυλλιάς
Κόβουμε το κοτσάνι κοντά σε ένα μάτι, το βουτάμε σε νερό, στην συνέχεια σε ορμόνη ριζοβολίας για ξυλώδεις βλαστούς (θα τη βρείτε σε όλα τα καταστήματα που πουλούν φυτοφάρμακα) και μετά αφού ανοίξουμε με το δάχτυλό μας ή με ένα ξυλάκι μία τρύπα στο χώμα μιας μικρής γλάστρας, το φυτεύουμε εκεί,  ή κατ’ ευθείαν στον χώμα του κήπου. Επειδή δεν πιάνουν πάντα όλα, καλό είναι να βάλετε 2-3 κοτσάνια σε κάθε θέση ή γλάστρα, ώστε να κρατήσετε στη συνέχεια αυτό που θα πετάξει φύλλα την άνοιξη.

Δεν ξέρω αν είναι τρέλα ή όχι, αλλά σας συμβουλεύω να τα ευχαριστήσετε τα μικρά αυτά κοτσάνια όταν τα δείτε να βγάζουν τα πρώτα τους φυλλαράκια και να τους πείτε πως θα είσαστε πάντα εκεί δίπλα τους για να τα προστατεύετε και να τα περιποιείστε, ώστε να ζήσουν ευτυχισμένα στον κήπο ή το μπαλκόνι σας. Μη με κοροϊδεύετε.
Σημασία δεν έχει βέβαια να λέτε λόγια. Σημασία έχει  να νιώθετε αυτά τα συναισθήματα. Και τέτοια θετικά συναισθήματα ομαλοποιούν το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο της καρδιάς μας, εναρμονίζοντας όλες μας τις ενέργειες, όπως σας έχω εξηγήσει στο βιβλίο μου, πράγμα που επηρεάζει τους γύρω μας. Και  είναι αποδεδειγμένο πως και τα φυτά αισθάνονται την αγάπη μας, όπως και τα ζώα. Πέρα από τη σωστή μεταχείριση (σωστό πότισμα και συνθήκες) τα φυτά χρειάζονται και αγάπη για να προοδεύσουν, όπως κάθε τι "ζωντανό" και τα φυτά είναι ζωντανοί οργανισμοί, δεν πιστεύω να αμφιβάλλετε γι αυτό.... Η αγάπη είναι η γενεσιουργός δύναμη της φύσης. Γι αυτό και είναι η βάση όλων των θρησκειών.

Εκτός από την αγάπη, έχουν γίνει πολλά πειράματα και με τη μουσική και έχει αποδειχθεί πως η ήρεμη κλασική μουσική, όπως αυτή του Μπαχ και του Μότσαρτ,  βοηθάει πολύ στην ανάπτυξη και την  καλή κατάσταση των φυτών, θα το ξέρετε, ίσως, αυτό οι περισσότεροι.

Και για να κρατήσει πιο μεγάλο διάστημα η ανθοφορία της τριανταφυλλιάς, όπως και όλων των λουλουδιών άλλωστε, πρέπει να κόβουμε τα μαραμένα λουλούδια, όσο πιο συχνά μπορούμε, ώστε να μην χάνει τη δύναμή του το φυτό φτιάχνοντας σπόρο. Να έχετε πάντα λοιπόν ένα ψαλίδι του κήπου επάνω σας γι αυτή τη δουλειά, όταν κάνετε τη βόλτα σας στον κήπο, ή όταν βγαίνετε να απολαύσετε τα φυτά στη βεράντα  σας.

Με αγάπη

Ερασιτέχνης κηπουρός/ανθόκηπος/Αν.-Φθιν. (14)

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Κίτρινες ίριδες άρχισαν να διαδέχονται τις άσπρες και τις μωβ που άνθιζαν μέχρι πριν λίγες ημέρες  επάνω από την λιμνούλα μου. Η ευωδιαστή φούξια αναρριχόμενη τριανταφυλλιά μου άνθισε πρώτη-πρώτη, όπως κάθε χρόνο, έχοντας συντροφιά τα εκπληκτικά μπλε λουλούδια αυτού του θάμνου που δυστυχώς, όπως σας έχω ξαναπεί,δεν γνωρίζω ακόμη το όνομά του, ενώ από κάτω της,   ροζ μικρά μυρωδάτα γαρύφαλλα γέμισαν την μία γωνιά το παρτεριού.

Στο ίδιο παρτέρι λίγο πιο πέρα, η έρπουσα μπλε κληματίδα μου  άνθισε και έμπλεξε τα κλωνάρια της με εκείνα της μικρής λευκής τσιντόνιας (hamaemelis) που, κατά ένα περίεργο τρόπο,   μένει ακόμη ανθισμένη. Τα σαλιγκάρια έχουν ανοίξει μικρές τρύπες στα φύλλα της, όπως βλέπετε, αλλά σκοπεύω αυτές τις μέρες να ρίξω στο παρτέρι λίγη στάχτη που έχω φυλάξει από το τζάκι που άναβα τον χειμώνα ώστε να τα αναγκάσω να φύγουν. Θα πάνε βέβαια λίγο πάρα πέρα, όπως καταλαβαίνετε, και θα αρχίσουν να τρώνε τα φύλλα κάποιου άλλου φυτού, όμως δεν θέλω να τα σκοτώσω, βάζοντας κάποιο φάρμακο. Στο κάτω-κάτω δεν χάθηκε ο κόσμος αν υπάρχουν λίγες τρύπες στα φύλλα των φυτών μου. Έτσι γίνεται πάντα στη φύση. Το ένα είδος ζει χρησιμοποιώντας ένα άλλο.  Αυτός είναι ο νόμος της ζωής.

Στον λαχανόκηπο τώρα, έφαγα πριν λίγες μέρες τις πρώτες μου αγκινάρες, καθώς και τις πρώτες φράουλες. Σ’ αυτές τις τελευταίες, κόβω μερικά από τα φύλλα τους, όταν αρχίζουν να μεγαλώνουν οι πρώτοι καρποί, ώστε να τους βλέπει ο ήλιος και να τους ωριμάζει γρηγορότερα.

Δυστυχώς δεν τα έχω καταφέρει μέχρι τώρα να καλλιεργήσω τις φράουλες στο έδαφος. Όσες φορές το προσπάθησα, τα φυτά σάπισαν και δεν καρποφόρησαν. Οι πολλές βροχές στον νησί δεν αφήνουν τα μικρά αυτά φυτά να αναπτυχθούν σωστά και τα σαπίζουν. Στις μεγάλες μακρόστενες γλάστρες όμως που τις έχω βάλει από πέρυσι αναπτύχθηκαν πολύ καλά και καρποφόρησαν, όπως βλέπετε.

Βάλτε λοιπόν και εσείς όσοι δεν έχετε κήπο μερικές γλάστρες με φράουλες στο μπαλκόνι ή τη βεράντα σας, φίλες και φίλοι μου. Είναι πολύ ωραίο να κόβετε και να γεύεστε μία ζουμερή φράουλα κάθε φορά που θα περνάτε δίπλα της.

Ρόκα, σπανάκι και κρεμμυδάκια μεγαλώνουν πιο κει σε ένα παρτέρι και άρχισαν να τροφοδοτούν με τα τρυφερά φυλλαράκια τους την καθημερινή μου σαλάτα. Και αυτά, όπως το έχουμε ξαναπει, γίνονται εύκολα σε γλάστρες στα μπαλκόνια και τις βεράντες.

Φοβάμαι όμως πως για αρκετό καιρό θα αρκούμαι στη δική τους νοστιμιά, γιατί όπως βλέπετε οι ντοματιές μου είναι ακόμη πολύ μικρές, έτσι που καθυστέρησα λόγω βροχών να τις φυτέψω.

Τα μικρά άσπρα σημάδια που βλέπετε στο χώμα γύρω τους είναι τσόφλια από αυγά. Παραχώνοντάς τα στο χώμα που φυτεύετε τις ντομάτες τις προστατεύετε από την έλλειψη ασβεστίου, που κάνει την βάση της ντομάτας να μαυρίζει και να σαπίζει.

Με αγάπη

Ερασιτέχνης κηπουρός/Ανθόκηπος/Αν.-Φθιν. (13)

Γεια σας φίλοι μου

Άνθισαν και οι λευκές ίριδες κοντά στο ροζ οστεόσπερμο που βρίσκεται πάνω από την λιμνούλα μου. Ενώ λίγο πιο πέρα, πίσω από μια μικρή φρεσκοφυτεμένη ναντίνα με τα κοκκινωπά νεαρά φυλλαράκια της, ξεπρόβαλαν τα άσπρα ανθάκια μια λευκής σπιραίας.

Σας έχω ξαναμιλήσει για τη ναντίνα. Αυτόν τον όμορφο θάμνο που ανθίζει αυτή την εποχή με μεγάλα τσαμπιά από λευκωπά λουλούδια, που τον χειμώνα μετατρέπονται σε κόκκινα κομπάκια και στολίζουν πολύ όμορφα τόσο τον κήπο όσο και τα βάζα μέσα στο σπίτι. Το φυτό αυτό, αν βρει κατάλληλες συνθήκες (θέλει όξινο χώμα και την ίδια περιποίηση με τις γαρδένιες, καμέλιες , ορτανσίες και αζαλέες) γεμίζει τον κήπο με νέα μικρά φυτά, καθώς οι σπόροι του (τα κόκκινα κομπάκια) πέφτουν στο έδαφος. Μπορείτε να μεταφυτεύσετε αυτά τα νεαρά φυτά όπου σας αρέσει μέσα στον κήπο, ή να τα βάλετε σε γλαστράκια και να τα χαρίσετε σε φίλους.

Άνθισε και η όμορφη δίχρωμη παιώνια μου και πάλι. Είναι πολύ κρίμα που αυτά φυτά μένουν για πολύ μικρό διάστημα ανθισμένα. Υπάρχουν πολλές χρωματικές ποικιλίες τους, είναι πανέμορφα τα μεγάλα λουλούδια τους, αλλά δυστυχώς αυτή η άνθιση δεν κρατάει πολύ.
Θέλει ήλιο η παιώνια για να ανθίσει. Δεν ανθίζει στην σκιά. Πρέπει όμως να ξέρετε φίλοι μου, πως τα νεαρά φυτά που αγοράζουμε συνήθως από τα φυτώρια ανθίζουν μετά από 2-3 χρόνια αφού φυτευθούν στον κήπο. (Το ρίζωμα χρειάζεται 5 χρόνια από τότε που θα πρωτοφυτευθεί μέχρι να ανθίσει). Γι αυτό μην απογοητεύεσετε αν δεν τα δείτε να ανθίζουν τα πρώτα χρόνια. Η κηπουρική ασκεί και την  υπομονή μας, σας το έχω ξαναπεί. Υπάρχει μάλιστα και ένας σχετικός οραματισμός για άσκηση της υπομονής των παιδιών μας, που θα σας τον δώσω στην στήλη  των παιδικών οραματισμών σύντομα.

Στον λαχανόκηπο τώρα, φύτεψα πια στο χώμα τις ντομάτες που είχαν μεγαλώσει αρκετά μέσα στο ατομικά τους γλαστράκια, πιπεριές, αγγουράκια, μελιτζάνες και κολοκυθάκια.

Έβαλα από χθες το βράδυ και φασόλια στο νερό για να μουσκέψουν και να τα φυτέψω σήμερα στον

κήπο. Τα μουσκεύουμε, ξέρετε, από την προηγούμενη τα φασόλια για να φυτρώσουν γρηγορότερα. Το φύτεμά τους είναι εύκολο. Απλά πιέζουμε κάθε φασόλι με το δάχτυλό μας να μπει μέσα στο έδαφος σε βάθος περίπου 2-4 εκατοστών (ανάλογα με το μέγεθος του φασολιού), όχι περισσότερο, και ποτίζουμε, φροντίζοντας να μην τα αφήσουμε να διψάσουν από εδώ και πέρα. Αν τα φυτέψετε βαθιά, μπορεί και να μην φυτρώσουν.

Τα φασόλια θέλουν ήλιο για να καρπίσουν, όπως και οι ντομάτες, τα κολοκύθια και οι μελιτζάνες. Σε μέρη του κήπου με λιγότερη ηλιοφάνεια μπορείτε να φυτέψετε τις πιπεριές και τα αγγουράκια.

Θα τα ξαναπούμε σύντομα.

Με αγάπη

Ερασιτέχνης κηπουρός/Ανθόκηπος/Αν.-Φθιν. (12)

Γεια σας φίλοι μου

Η κουτσουπιά μου (ή κοκικιά) άνθισε και αυτή στον κήπο μου αυτόν τον καιρό προσθέτοντάς του πολύ χρώμα, ενώ μαζί με τα κόκκινα φύλλα της αγριοδαμασκηνιάς μου και τους λέανδρους ( ή πικροδάφνες) που έχω φυτέψει κοντά στην μάντρα, φτιάχνει ένα φυσικό οπτικό φράχτη (αρ. φωτογρ.) που απομονώνει τον κήπο και την προσωπική μου ζωή μέσα σε αυτόν, από τα σπίτια που βρίσκονται πολύ κοντά, στην απέναντι πλευρά του δρόμου.

Το καλοκαίρι τα πλούσια φυλλώματα αυτών των δέντρων και ψηλών θάμνων είναι τόσο πυκνά που μόλις και μετά βίας αντιλαμβάνεσαι πως υπάρχει σπίτι απέναντι, ενώ οι ένοικοι αυτού του σπιτιού (που νοικιάζεται σε τουρίστες) απολαμβάνουν μπροστά στα πόδια τους μία πολύχρωμη όαση.

Από την άλλη μεριά του κήπου όμως, που ο γείτονας έχει χτίσει το σπίτι του ψηλότερα επάνω στη βουνοπλαγιά, μοιάζει ο κήπος ο δικός μου να είναι συνέχεια όπως βλέπετε του δικού του, με τα μεγάλα κυπαρίσσια και τους θάμνους που έχει φυτέψει ανάμεσά τους. (δεξ. φωτογρ.)

Η άποψη που έχω για τους κήπους είναι πως αυτοί πρέπει να δένουν με το τοπίο που έχουν ολόγυρά τους. Δεν μου αρέσει καθόλου η ιδέα του γκαζόν και ενός φοίνικα στη μέση σε ένα σπίτι που βρίσκεται στην εξοχή. Αν ο κήπος του σπιτιού μοιάζει με συνέχεια της γύρω του φύσης, τότε το μάτι ξεκουράζεται περισσότερο γιατί τα όρια μεταξύ κήπου και φύσης μπερδεύονται και δίνεται η αίσθηση της ενότητας του χώρου, λιγοστεύοντας έτσι την αίσθηση του περιορισμού σε μια ιδιωτική αυλή.

Μωβ ίριδες ξεπρόβαλλαν τώρα στον κήπο αυξάνοντας τη πολυχρωμία του, πλάι στις άγριες γλαδιόλες , τα ροζ οστεόσπερμα και τις λευκές κάλλες. Ενώ σε μια γωνιά, οι κάλλες που βρίσκονται κάτω από μία νερατζιά που τις σκιάζει, πασχίζοντας να χαιρετήσουν τον ήλιο μοιάζουν με τρομπέτες που ανακοινώνουν την άνοιξη με τις νότες τους.

Οι ήμερες γλαδιόλες μόλις έβγαλαν τα πρώτα τους φύλλα. Θα αργήσουν ακόμη να ανθίσουν, αλλά όταν αυτό γίνει, η ανθοφορία τους θα κρατήσει περίπου 2-3 εβδομάδες, όπως συμβαίνει με όλα τα ετήσια ανθοφόρα φυτά. Αν μάλιστα κόβει κανείς με υπομονή τα μαραμένα τους ανθάκια, μπορεί να επιμηκύνει αυτή την περίοδο της ανθοφορίας ακόμη περισσότερο. Αυτές, επειδή τα άνθη τους είναι μεγάλα και βαριά χρειάζονται υποστήριγμα με καλάμια, ή ότι άλλο έχετε.

Στα φυτώρια υπάρχουν αυτή την εποχή πολλοί βολβοί που μπορείτε να φυτέψετε. Μην ξεχνάτε πως πρέπει να φυτεύετε τους βολβούς σε βάθος που είναι περίπου ίσο με τρεις φορές το ύψος τους. Όσο για τα ριζώματα από τις ανεμώνες, αυτά πρέπει να τα αφήνετε από το βράδυ μέχρι το επόμενο πρωί στο νερό πριν τα φυτέψετε.

Μία ακόμη συμβουλή για τους βολβούς που θέλω να σας δώσω είναι πως όταν τελειώσει η ανθοφορία τους δεν πρέπει να κόβετε τα φύλλα τους, γιατί από αυτά παίρνουν δύναμη για να αποθηκεύσουν συστατικά που θα τους κάνουν να ανθίσουν την επόμενη χρονιά. Μπορείτε, αν θέλετε, να μειώσετε το μήκος των φύλλων αυτών, για να μην φαίνονται απεριποίητα τα παρτέρια, αλλά όχι να τα κόψετε τελείως. Πρέπει να μείνουν αυτά επάνω στο φυτό μέχρι να κιτρινίσουν και να σαπίσουν τελείως. Δεν χρειάζεται να βγάζετε τους βολβούς από τη θέση τους, παρά μόνον όταν θέλετε να τους αραιώσετε.

Με αγάπη