Η άδολη αγάπη

Γεια σας φίλες και φίλοι

Πριν λίγα χρόνια (2011) τέτοιες ημέρες γιορτινές είχα γράψει αυτό το άρθρο. Πρόσφατα το θυμήθηκα ξανά, καθώς μιλούσα στους εργαζόμενους στις φυλακές υψίστης ασφαλείας της Κέρκυρας σε ένα σεμινάριο για το στρες και σκέφτηκα πως θα ήταν καλό να το θύμιζα και σε σας μαζί με τις καλύτερες ευχές μου σε όλες και όλους για υγεία και ευημερία. 

Τι είναι "αγάπη";

Γεια σας και χρόνια πολλά και καλά σε όλες και όλους.

Εύχομαι αυτές τις γιορτές, επειδή οι συνθήκες γύρω μας έχουν πολύ αλλάξει και πολλών ανθρώπων οι ζωές έχουν γίνει δυσκολότερες, αντί οι σκέψεις μας να μείνουν στο επιφανειακό επίπεδο των υλικών δώρων που θα πάρουμε ή θα δώσουμε και στα οικονομικά προβλήματα που αυτές οι σκέψεις μας θυμίζουν, να πάμε όλοι λίγο παραπέρα.

Να σκεφθούμε πως υπάρχει ένα μεγάλο δώρο που μπορούμε να χαρίζουμε απλόχερα χωρίς να ξοδεύουμε χρήματα και αυτό το δώρο λέγεται «αγάπη».

Τετριμμένο…. Θα μου πείτε. Και όμως δεν είναι. Η έννοια της αγάπης είναι κάτι που εμένα προσωπικά με έχει παιδέψει αρκετά, γι αυτό και αποφάσισα να σας κάνω αυτή την σχετική κουβέντα σήμερα.

Πριν από ένα χρόνο, σε κάποια συζήτηση που είχαμε με κάποιες φίλες  περί θρησκειών και συναισθημάτων, μια ηλικιωμένη φίλη, πετάχτηκε και είπε ξαφνικά:

-          Τι είναι πια αυτή η άδολη αγάπη για την οποία όλοι μιλάνε; Γιατί αναφέρονται σε αυτήν όλες οι θρησκείες;

Το σώμα και τα συμπτώματα

Γεια σας φίλες και φίλοι

Το έχω πει πολλές φορές τόσο στα σεμινάρια, όσο και στα βιβλία και τις αναρτήσεις μου. 

ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ!

Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει από κάτι τραυματιστεί ψυχικά στην παιδική του ηλικία. Ο λόγος είναι πως κανείς, γονείς, συγγενείς, κοινωνικός περίγυρος, δεν είναι σωστά ενημερωμένος για τις επιπτώσεις που η συμπεριφορά του έχει στα παιδιά. Ο καθένας, με συμπεριφορές που δεν ελέγχει λόγω του δικού του τραυματισμού, τραυματίζει (δίχως να το θέλει και να το καταλαβαίνει, τις περισσότερες φορές) κάποιο παιδί. Και η ζωή συνεχίζεται κάπως έτσι…

Το πρόβλημα μικραίνει, όταν το τραυματισμένο παιδί, ζώντας στη συνέχεια σε συνθήκες που το βοηθούν,

Επανέκδοση

Επανεκδόθηκε, όπως μου το ζητήσατε. Από την επόμενη εβδομάδα μπορείτε να το ζητάτε στα βιβλιοπωλεία της περιοχής σας. Η διάθεσή του σε αυτά (σε όλη την Ελλάδα) γίνεται από τον χονδρέμπορο Αχιλλέα Σίμο (Μαυροκορδάτου 9 Αθήνα). Ενημερώστε γι αυτό το βιβλιοπωλείο σας αν δυσκολεύεται να σας το φέρει.
Στη Κέρκυρα τα βιβλιοπωλεία μπορούν να το προμηθευτούν από την εκδότρια κα Λοράνδου.

Δεν πειράζει και Ευχαριστώ

Γεια σας φίλες και φίλοι

Οι μαγικές λεξούλες που έχουν αλλάξει την ζωή μου, όπως και πολλών άλλων που εκπαιδεύονται κοντά μου στη διαχείριση του στρες, είναι το «δεν πειράζει» και το «ευχαριστώ».

Είναι αυτές οι λέξεις η βάση, κατά την άποψή μου, της συναισθηματικής νοημοσύνης. Και χωρίς συναισθηματική νοημοσύνη, δεν υπάρχει ούτε υγεία, ούτε καλή ζωή, δυστυχώς. Γιατί τα συναισθήματά μας, έχουν μεγαλύτερη επίδραση επάνω μας απ΄ότι τα περιβαλλοντικά στρες. Ακόμη και σε έντονα τοξικό περιβάλλον, άτομα με υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη μπορούν να παραμένουν υγιή και ευτυχή. Γιατί «πραγματικότητα»

Εγωισμός και αγάπη

Γεια σας φίλες και φίλοι

Κάθε μου επαφή με κάποιο άτομο που έρχεται να εκπαιδευτεί κοντά μου στη διαχείριση του στρες είναι και μία ανεπανάληπτη εμπειρία. Είμαστε όλοι τόσο διαφορετικοί και μοναδικοί στο πώς αντιλαμβανόμαστε και διαχειριζόμαστε τις καταστάσεις…Ο καθένας μας ένας ολόκληρος διαφορετικός κόσμος.

Έχουμε όμως και κάτι πολύ κοινό. Έναν άμετρο εγωισμό.

Οι πεποιθήσεις που έχουν κτίσει με τα χρόνια τον χαρακτήρα μας είναι τόσο δυνατές, που δεν αφήνουν κανένα περιθώριο το δίκιο να το έχει κάποιος άλλος και όχι εμείς… Ζούμε τελικά μέσα σε ένα «εχθρικό» κόσμο, χτισμένο γύρω από το δικό μας εγώ, το οποίο χωρίς αμφιβολίες θεωρούμε «τέλειο» ή «σχεδόν τέλειο» μέτρο για σύγκριση των πάντων…

Και τους βρίσκουμε όλους διαφορετικούς… και νιώθουμε μόνοι, φοβισμένοι και απογοητευμένοι… Και ζούμε έτσι μίζερα ετούτη την υπέροχη ζωή που μας έχει χαριστεί,

Πραγματοποίηση ονείρων