Η θρησκεία μας έχει προσωποποιήσει τον φόβο με τον Διάβολο
και την αγάπη με τον Χριστό. Έχει βάλει τα δύο αυτά πρόσωπα σε συνεχή πόλεμο
για την επικράτησή τους στην ανθρωπότητα πάνω στη γη. Έχει δίκιο άραγε;
Νομίζω πως ναι. Ο
φόβος (Διάβολος) είναι αναπόσπαστο κομμάτι της υλοποιημένης μας υπόστασης. Ο
υλοποιημένος άνθρωπος, όπως κάθε υλοποιημένος οργανισμός, έχει την λανθασμένη
άποψη που οι ατελείς του αισθήσεις δημιουργούν, ότι είναι αποκομμένος από
το Όλο. Αυτή η άποψη οδηγεί στον φόβο και το ισχυρό ένστικτο της αυτοσυντήρησης.
Πολλοί έχουν πει και γράψει, ότι η γη
είναι το βασίλειο του Διαβόλου και, από αυτή την άποψη, έχουν δίκιο. Όχι γιατί υπάρχει πράγματι
κάποιος άρχοντας κακός (Διάβολος) αυτού του κόσμου, αλλά γιατί ο άνθρωπος,
παραμένοντας ακόμη δέσμιος της ψευδούς