ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ/ υγεία (47)

Η νανοτεχνολογία στην υπηρεσία της ιατρικής επιστήμης

Εκπληκτικά είναι τα αποτελέσματα της έρευνας στην νανοτεχνολογία που σχετίζεται με την ιατρική. Κατασκευάζονται τώρα φάρμακα, με μία τελείως διαφορετική αντίληψη απ’ ότι μέχρι σήμερα γνωρίζαμε.

Έτσι, αντί να δίνουμε στον ασθενή κάποια χημκή ουσία η οποία διαλύεται στο αίμα και τα υγρά του οργανισμού για να φτάσει μέσα από αυτά στα διάφορα μέρη του σώματος, όπως γινόταν μέχρι σήμερα, φτιάχνονται τώρα φάρμακα που μπορούν να μεταναστεύσουν ατόφια μέσα στο σώμα και να φτάσουν στο όργανο στόχο που πάσχει, δρώντας κατευθείαν επάνω του.  

Παράδειγμα τέτοιας κατασκευής, είναι ένα καινούργιο φάρμακο που ανοίγει (ξεβουλώνει) αποφραγμένα αγγεία.

Το φάρμακο αποτελείται από λιποσώματα μεγέθους φακής. Αυτά είναι  μικρές φυσαλίδες φτιαγμένες από τα ίδια υλικά που είναι φτιαγμένη η μεμβράνη των κυττάρων, από φωσφολιπίδια δηλαδή.

Μόνον που τα φωσφολιπίδια αυτού του φαρμάκου έχουν μία μη φυσιολογική δομή  και αυτό τα κάνει να σπάνε και να ελευθερώνουν το περιεχόμενό τους μόνον σε συνθήκες μεγάλης πίεσης, όπως συμβαίνει όταν αυτά βρεθούν  μέσα σε ένα πολύ στενεμένο αγγείο, όπου γίνεται μεγάλη κυκλοφοριακή συμφόρηση.

Με αυτόν τον τρόπο, τέτοια λιποσώματα, που περιέχουν το απαιτούμενο φάρμακο για την απόφραξη βουλωμένων αγγείων, μπορούν να φτάσουν κατευθείαν στον στόχο τους, χωρίς να χρειάζεται προσθήκη άλλων χημικών ουσιών. Έτσι, βουλωμένα αγγεία θα μπορούν να επιδιορθώνονται, χωρίς το φάρμακο να κυκλοφορεί ελεύθερο στον οργανισμό και να επηρεάζει άλλα όργανα.

Η ιατρική γίνεται ολοένα και πιο ενδιαφέρουσα. Δεν νομίζετε;

Με αγάπη

Πηγή; http://www.nature.com/nnano/journal/v7/n8/full/nnano.2012.132.html?WT.ec_id=NNANO-201208

Σελίδες γέλιου (30)

Ελάτε να γελάσουμε τώρα με ένα ανέκδοτο...

που μου έστειλε ένας φίλος.


Ένας ηλικιωμένος πάει για εξομολόγηση μετά από πολλά πολλά χρόνια:

- Πάτερ μου, το 1943 μια όμορφη ξανθιά μου χτύπησε την πόρτα και μου

ζήτησε να την κρύψω από τους Γερμανούς. Εγώ την έβαλα στην αποθήκη.

- Ήταν υπέροχο αυτό που έκανες, λέει ο ιερέας.

- Ναι αλλά ήμουν αδύναμος Πάτερ και εκείνη τόσο ευγνώμων που μου ζητούσε

να με ξεπληρώνει με σεξ.

- Κοίτα παιδί μου, συνεχίζει ο ιερέας. Ήσαστε και οι δύο σε μεγάλο

κίνδυνο και θα υπέφερε η κοπέλα αν την έβρισκαν οι Γερμανοί.

Ο Θεός με τη σοφία και το έλεός Του θα ζυγίσει το καλό και θα σε

κρίνει επιεικώς.

Είσαι συχωρεμένος.

- Σ' ευχαριστώ Πάτερ, λέει ο ηλικιωμένος, μου έβγαλες ένα μεγάλο φορτίο

από πάνω μου.

Ααααααααα! πριν το ξεχάσω έχω άλλη μια ερώτηση.

- Τι.

- Να της πω ότι τελείωσε ο πόλεμος; !!!!!!!....

Υγιεινή διατροφή /καρκίνος (13)

Παντζάρια εναντίον... καρκίνου

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Με την ευκαιρία ενός e-mail με τα οφέλη των παντζαριών που μου έστειλε μία φίλη (και που μπορείτε να διαβάσετε κάντοντας κλικ εδώ)  αποφάσισα να σας μιλήσω και εγώ λίγο για τα παντζάρια, μια που διάβασα πρόσφατα ένα άρθρο που αναφέρεται στις αντικαρκινικές τους δράσεις, που απ' ότι φαίνεται δεν είναι καθόλου αμελητέες.

Είναι πια γνωστό πως τα λαχανικά και τα φρούτα χρησιμεύουν σαν αντικαρκινική ασπίδα στην διατροφή μας, προσφέροντάς μας τα τόσο απαραίτητα για την αντιμετώπιση των στρες της ζωής  αντιοξειδωτικά. Ουσίες που καταστέλλουν την  φλεγμονή που δημιουργεί στον οργανισμό το στρες και αναστέλλουν την δημιουργία του καρκίνου.

Ειδικότερα όμως για τα παντζάρια διάβασα πως οι αντικαρκινικές τους ιδιότητες έχουν συζητηθεί από ερευνητές ήδη από το 1950, όταν ο Ούγγρος γιατρός Alexander Ferenczi βοήθησε πολλούς καρκινοπαθείς ασθενείς του χορηγώντας τους χυμό ωμών παντζαριών. Τα αποτελέσματα αυτά επιβεβαιώθηκαν και με άλλες έρευνες αργότερα. Όλοι οι ασθενείς που συμμετείχαν στις έρευνες έδειξαν μεγάλη βελτίωση σε όποιο στάδιο της νόσου και αν βρισκόντουσαν, όπως αναφέρεται στο σχετικό άρθρο, καταναλώνοντας χυμό ή πολτό ωμών παντζαριών.

Όπως φαίνεται από τις τελευταίες έρευνες η χρωστική (betanin) που δίνει στα παντζάρια του σκούρο κόκκινο χρώμα τους εμποδίζει τη παραγωγή καρκινικών κυττάρων ιδιαίτερες σε

• στομάχι
• έντερο
• νεύρα
• πνεύμονες
• στήθος
• προστάτη
• όρχεις

Ένας πολύ καλός τρόπος να καταναλώνει κανείς χυμό παντζαριών καθημερινά είναι με τη χρήση αποχυμωτή και την προσθήκη μήλου, αγγουριού ή καρότου, μαζί με λίγο νερό, ώστε ο χυμός να μην είναι πολύ πυκνός.  

Εγώ όμως σκέφτηκα να σας δώσω και μία πολύ απλή και νόστιμη συνταγή για μία σαλάτα με ωμά παντζάρια, με αυτή την ευκαιρία:

Βάζετε από το βράδυ τα παντζάρια καθαρισμένα σε νερό με αρκετό ξύδι. Το επόμενο πρωί, τα τρίβετε στον χοντρό τρίφτη ή στο ειδικό μηχανάκι για σαλάτες (αυτό που τρίβει το καρώτο) και τα αναμιγνύετε με τριμμένα στον ίδιο τρίφτη ξινόμηλα σε ίση ποσότητα. 

Ανακατεύετε τα δύο υλικά και προσθέτετε γιαούρτι τόσο όσο να τα ενώσει σαν μείγμα, ανακατεμένο με λίγο σκόρδο (εάν σας αρέσει) αλάτι  και λίγο λάδι. Βάζετε την σαλάτα σας στο μπολ που θα τη σερβίρετε και την πασπαλίζετε με χοντροκομμένα καρύδια.

Με αγάπη 

Πηγή: http://undergroundhealthreporter.com/vegetables-for-cancer-beetroot#axzz22xq3wTUi

Ολιστική ή ενοποιημένη ιατρική/ συζητήσεις (2)

Είναι οι «βασανιστές» μας δάσκαλοι, όπως συνηθίζεται να λέγεται στις διάφορες πνευματικές διδασκαλίες;

Αυτό ήταν το θέμα μιας ακόμη συζήτησης που κάναμε στην ομάδα που κάνει μαζί μου ασκήσεις χαλάρωσης και διαχείρισης συναισθημάτων, εδώ στην Κέρκυρα. 

Είναι βέβαια ένα ερώτημα αυτό που έχει συζητηθεί με διάφορους τρόπους, από πολλούς. 

Με το ίδιο σκεπτικό θα μπορούσε να πει κανείς πως και οι ταλαιπωρίες της ζωής είναι μαθήματα. 

Πώς όμως μπορεί να το δεχθεί αυτό ένα πρακτικό μυαλό που δεν πιστεύει στην ύπαρξη πνευματικότητας, ψυχής, προηγούμενης ζωής, μετενσάρκωσης κ.λπ.;

Για αρχή, καλό είναι να ξεκαθαρίσουμε πως τα πιο πάνω δεν αναφέρονται τόσο στην σωματική ταλαιπωρία, αλλά κυρίως στην ψυχική, αν και αυτά τα δύο ταυτίζονται. 

Και ας έρθουμε τώρα στο ερώτημα. Πώς μπορεί κάποιος που μας ταλαιπωρεί ψυχικά να γίνει δάσκαλός μας; 

Όπως παλαιότερα σε κουβέντα μας είχαμε πει, ο καθένας δρα και πράττει σύμφωνα με τις δικές του εμπειρίες και παθήματα. Μία άσχημη αντίδραση κάποιου απέναντί μας, οφείλεται σε καταχωρημένες στο δικό του υποσυνείδητο καταγραφές (το εκπαιδευτικό βίντεο με τον τίτλο   «υποσυνείδητο και RAS” θα σας βοηθήσει να το καταλάβετε αυτό, Κάντε κλικ εδώ). Φέρεται έτσι, επειδή αυτή την αντίδραση στο συγκεκριμένο ερέθισμα έχει μάθει ο εγκέφαλός του να κάνει από τα παιδικά του, ίσως, χρόνια.

Θυμάστε εκείνη την καταπληκτική «συμφωνία» ζωής που είχαμε συζητήσει παλαιότερα (κλικ εδώ για να ξαναδείτε την κουβέντα μας) που λέει «μην παίρνετε τίποτα προσωπικά», από το βιβλίο «οι τέσσερες συμφωνίες»;

Σε αυτό ακριβώς το θέμα αναφέρεται. Ότι κάνει κάποιος και μας βλάπτει, δεν το κάνει για εμάς, το κάνει γιατί έτσι έχει μάθει, δυστυχώς ο εγκέφαλός του να λειτουργεί. 

Δεν πρέπει επομένως να παίρνουμε τίποτα προσωπικά. Το πρώτο που πρέπει να κατανοήσουμε είναι αυτό.

Το επόμενο που πρέπει να κατανοήσουμε είναι πως αυτό που μας ενοχλεί στην συμπεριφορά του άλλου απέναντί μας, είναι το συναίσθημα που αυτή η συμπεριφορά μας προκαλεί. 

Θα μπορούσαμε δηλαδή να νιώσουμε ένα διαφορετικό συναίσθημα; θα με ρωτήσετε. 

Και βέβαια. Τα πάντα είναι θέμα αντίληψης. Το ίδιο πράγμα που εμένα ενοχλεί, κάποιον άλλο μπορεί να τον αφήνει αδιάφορο. Έτσι δεν είναι;

Αν επομένως κατανοήσουμε πως η άσχημη αντίδραση κάποιου απέναντί μας δεν έχει στην ουσία τίποτα το προσωπικό, αλλά είναι ένα δικό του άλυτο πρόβλημα, μπορούμε με την άσκηση να καταφέρουμε να μην νιώθουμε το άσχημο συναίσθημα που αυτή η συμπεριφορά μας προκαλεί. Να αλλάξουμε την αντίληψή μας για αυτή την συμπεριφορά, Θα μπορούσε  αυτή αντί να μας προκαλεί θυμό, να μας γεμίζει συμπόνια για το άτομο αυτό που κουβαλάει τόσα  άλυτα προβλήματα στη ψυχή του. Όσο και αν αυτό μπορεί να σας φαίνεται απίθανο, μπορεί με την άσκηση, η αντίληψή μας να αλλάξει τόσο που όχι απλά να το συμπονάμε αλλά ακόμη και να το αγαπήσουμε το άτομο αυτό, νιώθοντας πως αυτό υποφέρει και γι αυτό προσπαθεί να κάνει και εμάς να υποφέρουμε. Και μπορεί μάλιστα αντί να θέλουμε να το εκδικηθούμε με τον ίδιο τρόπο (όπως γίνεται συνήθως) να προσπαθήσουμε να το βοηθήσουμε να ξεπεράσει τα προβλήματά του.

Μέσα από αυτή την διαδικασία που μόλις σας περιέγραψα,γίνεται πιστεύω απόλυτα κατανοητό το πώς τα άτομα που μας παιδεύουν λειτουργούν σαν δάσκαλοί μας. Μας βοηθούν να αλλάξουμε αντιλήψεις, μας μαθαίνουν να κατανοούμε, να αγαπούμε, να ανεβαίνουμε δηλαδή πνευματικά. 
Μόνον που αυτό γίνεται εάν εμείς είμαστε συνειδητοποιημένοι. Εάν εμείς είμαστε έτοιμοι να αλλάξουμε και θέλουμε να το προσπαθήσουμε.

Τι θα λέγατε αν αρχίζατε να το προσπαθείτε; Σας βεβαιώνω πως θα άλλαζε η ζωή σας και θα βελτιωνόταν πολύ η υγεία σας. Γιατί όπως πολλές φορές έχουμε πει, τα θετικά συναισθήματα, σε αντίθεση με τα αρνητικά, ομαλοποιούν το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο της καρδιάς μας και μαζί με αυτό όλες τις ενέργειες του σώματος, χαρίζοντάς μας υγεία και ευκολότερη ζωή μέσα στο ενεργειακό πεδίο του σύμπαντος. (το αντίστοιχο εκπαιδευτικό βίντεο μπορείτε να δείτε κάνοντας κλικ εδώ ή στην σελίδα των εκπαιδευτικών βίντεο του ιστοτόπου.

Η πνευματική μας άνοδος δηλαδή είναι ταυτόσημη με υγεία και ευημερία, κατά μία απόλυτα επιστημονική πλέον άποψη.
Και κατά την ταπεινή μου γνώμη, τα λόγια του Ιησού της χριστιανοσύνης, που μας προτρέπει να γυρίσουμε και το άλλο μάγουλο εάν κάποιος μας χτυπήσει, έχουν και αυτά, ακριβώς την ίδια σημασία, όπως και η συγχώρεση που ζητούσε  ο ίδιος για τους βασανιστές του από τον Πατέρα του επάνω στον σταυρό.

Σας το έχω ξαναπεί πολλές φορές, πως στην εποχή μας τα όρια μεταξύ φιλοσοφίας, επιστήμης κα θρησκείας έχουν αρχίσει να γίνονται όλο και λιγότερο σαφή...

Με αγάπη

Το ξέρετε ότι...(34)

ένα φλαβονοειδές με το λατινικό όνομα rutin (quercetin-3-rutinoside) που περιέχουν πολλά φρούτα και λαχανικά, στα οποία συμπεριλαμβάνονται  τα κρεμμύδια, τα μήλα και τα εσπεριδοειδή, προστατεύει τον οργανισμό από τις θρομβώσεις, εμποδίζοντας την συγκόλληση των αιμοπεταλίων;

Τα πειράματα έχουν γίνει προς το παρόν σε ποντίκια, ωστόσο εξ αιτίας της μεγάλης αντιθρομβωτικής της ικανότητας και την απουσίας παρενεργειών, η ουσία αυτή έχει πάρει έγκριση ασφάλειας από τον οργανισμό φαρμάκων της Αμερικής (FDA) και πωλείται ήδη σαν  διατροφικό συμπλήρωμα, εκεί.

Πηγή : http://www.sciencedaily.com/releases/2012/05/120508124545.htm

Ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας (19)

Νευροπεπτίδια : τα μόρια των συναισθημάτων ( 3η συνέχεια τελευταία)

Τα νευροπεπτίδια (ή ενδογενή οπιοειδή, όπως ονομάζονται επίσης) άλλαξαν, με την ανακάλυψή τους, τελείως την ιδέα που είχαμε μέχρι τότε για την λειτουργία του εγκεφάλου μας. 

Και ενώ είχαμε φτάσει να πιστεύουμε πως ο εγκέφαλός μας λειτουργεί σαν ένα τελευταίας τεχνολογίας κομπιούτερ, τώρα, μετά την ανακάλυψη των νευροπεπτιδίων και την συνεχιζόμενη έρευνα επάνω σε αυτά, ξέρουμε πως κάθε ένα νευρικό κύτταρο λειτουργεί σαν ένα τελευταίας τεχνολογίας κομπιούτερ, λέει ο συγγραφέας του βιβλίου «Neuropeptides: Unlocking the Secrets of the Brain» (1).

Πριν την ανακάλυψη των νευροπεπτιδίων, πιστεύαμε πως η μετάδοση ενός ερεθίσματος στον εγκέφαλο γίνεται ευθέως από το ένα κύτταρο στο άλλο με την βοήθεια κάποιων χημικών μορίων που εκκρίνονται στο διάστημα των δύο εκατομμυριοστών του εκατοστού που υπάρχει ανάμεσα στους δύο νευρώνες (νευρικά κύτταρα)  Τα χημικά αυτά μόρια είχαν ονομαστεί νευροδιαβιβαστές και τα πιο γνωστά από αυτά είναι η ντοπαμίνη, η ακετυλχολίνη, η αδρεναλίνη και η σεροτονίνη. Μέχρι πρόσφατα πιστεύαμε πως αυτά τα χημικά μόρια ήταν αυτά που «άναβαν» ή «έσβηναν» τα νευρικά κύτταρα, ώστε να μεταδοθεί ή όχι σε αυτά ένα ερέθισμα.

Η ανακάλυψη όμως των νευροπεπτιδίων άλλαξε την αντίληψή μας αυτή. Τα νευροπεπτίδια διαφέρουν από τους πιο πάνω νευροδιαβιβαστές ως προς το ότι αποτελούνται από αμινοξέα και όχι από ανόργανα χημικά συστατικά αφενός και αφετέρου ως προς το  ότι «κουμπώνουν» επάνω στα κύτταρα σε ειδικές γι αυτά θέσεις  που λέγονται «υποδοχείς» (οι ειδικές κεραίες για τις οποίες σας είχα μιλήσει στο πρώτο άρθρο της σειράς, που μπορείτε να ξαναδείτε κάνοντας κλικ εδώ). 

Τα συναισθήματά μας οδηγούν στην παραγωγή αυτών των νευροπεπτιδίων και αυτή η εξειδίκευσή τους ως προς την θέση αλλά και ως προς την λειτουργία τους επάνω στα κύτταρα κάνει αυτά τα νευροπεπτίδια να είναι μάλλον το ίδιο το μήνυμα παρά απλοί μεταφορείς του. Γι αυτό και ονομάστηκαν «μόρια των συναισθημάτων».

Δεν έχει όμως ξεκαθαριστεί ακόμη η σχέση του κάθε νευροπεπτιδίου, απ’ όσα μέχρι τώρα έχουν ανακαλυφθεί, με τα διάφορα συναισθήματα.

Ωστόσο θεωρούνται αυτά προς το παρόν, η ηλεκτροχημική κόλα που κρατάει όλα αυτά τα υψηλής τεχνολογίας κομπιούτερ (τα νευρικά μας κύτταρα) σε επαφή και σωστή διασύνδεση μεταξύ τους. 

Είναι ένα εκπληκτικό θαύμα ο ανθρώπινος οργανισμός και πολύ πιο περίπλοκος απ’ ότι η ιατρική επιστήμη πίστευε μέχρι σήμερα.
Γίνεται όλο και πιο φανερό πως δεν είναι δυνατόν να θεραπεύει κανείς κάποιο πρόβλημα χορηγώντας απλά κάποια χημική ουσία με τη μορφή ενός χαπιού.

Με αγάπη


Πηγή:1. http://www.doitnow.org/pages/brain.html