Γεια σας φίλες και φίλοι
Η άνοιξη έχε μπει για τα καλά... Στον κήπο μου τα λουλούδια ανθίζουν το ένα μετά το άλλο. Πεταλούδες πετούν ανέμελες. Τα μάτια δεν χορταίνουν να θαυμάζουν ομορφιά!
Και εγώ σκυμμένη, με το τσαπί στο χέρι και το κλαδευτήρι, προσπαθώ, καθημερινά, να βοηθήσω όσο μπορώ αυτή την ομορφιά να αναδειχθεί, απαλλαγμένη από ζιζάνια και απρόσκλητους επισκέπτες...
Γιατί η φύση δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τα δικά μας γούστα, ξέρετε. Εκείνη συνεχίζει το έργο της ανεξάρτητα με το τι θέλουμε εμείς. Αν λοιπόν τα γούστα μας δεν ταυτίζονται απόλυτα με τα δικά της, πρέπει συνεχώς κάτι να ξεριζώνουμε, κάτι να μεταφυτεύουμε και κάτι να κλαδεύουμε, προκειμένου να κρατάμε τον κήπο μας σε μία αρμονία χρωμάτων και όγκων συμβατή με το δικό μας γούστο,
Δουλειά αρκετά κουραστική αλλά πολύ χαλαρωτική και βοηθητική για την υγεία, ψυχική και σωματική, όπως πολλές φορές σας έχω πει.
Τυχεροί όσοι έχουν την τύχη να ζουν στην εξοχή, αυτή την εποχή της απομόνωσης και του εγκλεισμού. Γιατί μόνος δεν μπορείς να αισθανθείς όταν περιβάλλεσαι