Γιατί εμπιστευόμαστε το ξημέρωμα πως θα έρθει μετά την νύχτα,
ή πως τα μαλλιά και τα νύχια μας θα
μεγαλώσουν και θα πρέπει να τα κόψουμε σε λίγο, ή πως το έντερό μας θα πέψει την τροφή
που του βάζουμε και δεν εμπιστευόμαστε τις καταστάσεις που βιώνουμε γύρω μας, σαν
κομμάτια αυτής της διάνοιας που άλλοι ονομάζουμε ζωή και άλλοι Θεό;
Γιατί φοβόμαστε τόσο πολύ να την εμπιστευθούμε και να
προχωρήσουμε με βάση τα δικά της σημάδια, έστω και αν δεν μπορεί ο μικρός
εγκέφαλός μας