Η αντίληψή μας για την πραγματικότητα είναι αυτή που μετράει...
Σκεφτήκατε μήπως ποτέ, τι μας προσφέρουν της ζωής οι δυσκολίες;
Φέρτε για λίγο στο νου σας μια ζωή ήσυχη, χωρίς προβλήματα, όπου όλα κυλούν στους ίδιους ρυθμούς, μονότονα την μία μέρα μετά την άλλη.
Είναι αυτό άραγε αυτό που η ψυχή μας επιθυμεί; Είναι αυτό ευτυχία;
Είναι ο άνθρωπος φτιαγμένος να τρώει, να πίνει, να κοιμάται και να καταναλώνει; Δεν οδηγεί αυτό σε στασιμότητα πνευματικής ανάπτυξης; Δεν μετατρέπει αυτή η ζωή τον άνθρωπο σε ένα καλοζωισμένο ζώο;
Τα προβλήματα επιβίωσης είναι αυτά που οδήγησαν το είδος μας στην πνευματική ανάπτυξη που βρίσκεται τώρα.
Η ανάγκη για την επίλυση προβλημάτων, η προσπάθεια να ξεπεραστούν δύσκολες καταστάσεις, οδηγούν τους ανθρώπους σε επικοινωνία, τους αναγκάζουν να μοιραστούν φόβους, σκέψεις και αγωνίες, τους κάνουν να ομαδοποιούνται για αύξηση της δύναμής τους, να αποκτούν στόχους, να προσπαθούν να βρουν λύσεις, να ανακαλύπτουν καινούργιες δυνατότητες που έχουν και που μέχρι τότε έμεναν στην αφάνεια ανεκμετάλλευτες.
Με λίγα λόγια οι δυσκολίες είναι αυτές που μεγαλώνουν τη ζωή, που κάνουν τις μέρες να διαφέρουν η μία από την άλλη και να αποκτούν ενδιαφέρον. Που αναπτύσσουν τις λειτουργίες του ανθρώπινου εγκεφάλου και οδηγούν το είδος στο επόμενο στάδιο εξέλιξης.
Μη με παρεξηγήσετε. Δεν θέλω με αυτό να πω πως είναι καλύτερα να υποφέρουν οι άνθρωποι και να ταλαιπωρούνται. Θέλω μόνον να πω, πως δεν πρέπει να βλέπουμε σαν «καταστροφή» τα όποια δύσκολα ή άσχημα μας βρίσκουν στη ζωή. Μπορούμε να τα δούμε και με άλλα μάτια. Σαν αφορμή π.χ. για ανάπτυξη πνευματική, η για την σύσφιξη προσωπικών σχέσεων, ή για την ομαδοποίηση και την προσπάθεια ανάπτυξης κοινών στόχων με τα μέλη της ομάδας, ή ότι άλλο σκεφτεί ο καθένας, που θα μπορέσει να αλλάξει και να εμπλουτίσει αυτή την καθημερινότητα που του φαίνεται δύσκολη και προβληματική.
Η πραγματικότητα είναι αυτή που είναι, το πώς όμως την αντιλαμβανόμαστε εμείς, είναι αυτό που μπορεί να κάνει τη διαφορά. Και η αντίληψη της πραγματικότητας, είναι κάτι που μπορεί να αλλάξει με συνεχή άσκηση και προσπάθεια και να μας χαρίσει ηρεμία και δύναμη, όποια κατάσταση και αν αντιμετωπίζουμε.
Είναι γνωστό το ποτήρι που άλλοι το βλέπουν μισοάδειο και άλλοι μισογεμάτο. Η πρώτη αντίληψη αυτής της πραγματικότητας οδηγεί σε αρνητικά συναισθήματα (απελπισία... σε λίγο δεν θα έχω πια νερό να πιώ...) και άσχημο αντίκτυπο στην υγεία και τη ζωή, ενώ η δεύτερη, κρατάει τον άνθρωπο υγιή, χαρίζοντάς του ελπίδα (ευτυχώς... έχω ακόμη μισό ποτήρι νερό να πιω ...) και του δίνει την ευκαιρία να συνεχίσει να προσπαθεί για κάτι καλύτερο. Η κατάσταση είναι η ίδια, η αντίληψη όμως αλλάζει, και αυτό είναι που κάνει τη διαφορά.
Αν μπορούσαμε να βλέπουμε όλες τις καταστάσεις σαν ευκαιρίες για κάτι που θα μπορούσαμε να πετύχουμε, η ζωή μας θα άλλαζε τελείως και θα αποκτούσε ενδιαφέρον. Το ενδιαφέρον ενός ταξιδιού.
Αυτή ήταν άλλη μία συζήτηση που κάναμε πρόσφατα, με θέμα την αντίληψη της πραγματικότητας και τη σημασία που έχει αυτή για τη ζωή μας, με τις ομάδες που κάνουν μαζί μου χαλάρωση και διαχείριση συναισθημάτων (ενεργειακή εναρμόνιση) εδώ στην Κέρκυρα.
Αν μπορούσαμε να βλέπουμε όλες τις καταστάσεις σαν ευκαιρίες για κάτι που θα μπορούσαμε να πετύχουμε, η ζωή μας θα άλλαζε τελείως και θα αποκτούσε ενδιαφέρον. Το ενδιαφέρον ενός ταξιδιού.
Αυτή ήταν άλλη μία συζήτηση που κάναμε πρόσφατα, με θέμα την αντίληψη της πραγματικότητας και τη σημασία που έχει αυτή για τη ζωή μας, με τις ομάδες που κάνουν μαζί μου χαλάρωση και διαχείριση συναισθημάτων (ενεργειακή εναρμόνιση) εδώ στην Κέρκυρα.
Με αγάπη