Γεια σας φίλες και φίλοι
Κι εμείς κολλημένοι σαν
μικρόβια πάνω στον πλανήτη γη περιορίζουμε οι περισσότεροι την κίνησή μας σε μία
μικρή ακτίνα γύρω από το σπίτι μας, και τρέμουμε από φόβο στην αντιμετώπιση
οποιασδήποτε αλλαγής που δεν έχει προγραμματιστεί από το μικρούλι μας μυαλό…
Μέσα σ’ ένα σύμπαν με
απεριόριστες πιθανότητες που δονείται συνεχώς, αρνούμαστε να «κλείσουμε έστω
και για λίγο στο κομπιούτερ του εγκεφάλου μας τον σταθμό με τον οποίο
συνηθίσαμε να συντονιζόμαστε και να προσπαθήσουμε να συντονιστούμε με κάποιον
άλλο, του οποίου οι ειδήσεις και η μουσική μπορεί να μας αρέσουν περισσότερο.
Φοβόμαστε κάθε αλλαγή και
χάνουμε το θαύμα της ζωής που μας χαρίστηκε… Αυτή είναι η ουσία της α-μαρτίας.
Δεν είμαστε «μάρτυρες» αυτού που βιώνουμε. Με λίγα λόγια δεν καταλαβαίνουμε
τίποτα, δυστυχώς…
Κι όμως… Είμαστε κι εμείς, ο
καθένας μας, ένας γαλαξίας με
τρισεκατομμύρια αστέρια και πλανήτες (τα κύτταρά μας και ότι αυτά περιέχουν) ο
οποίος δονείται ανταλλάσσοντας συνεχώς ενέργεια με το σύμπαν. Ο φόβος μόνον
είναι ικανός να μας ακινητοποιεί και να μας καταστρέφει (στρες). Και όσοι έχουν στα
χέρια τους την εξουσία, γνωρίζοντας καλά τα πιο πάνω, φροντίζουν με πάθος από
γενιά σε γενιά να μην μας αφήσουν να απαλλαγούμε από αυτόν. Αντίθετα, κάνουν το παν για να μας τον ενισχύουν,
γιατί μόνον έτσι μπορούν να εξασφαλίσουν την εξουσία τους…
Ως πότε θα το πετυχαίνουν; Πότε θα ξυπνήσουμε;;;
Με αγάπη