Η "μάνα" και ο "πολεμιστής"

 Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Έχουμε ξέρετε όλοι μέσα μας έναν πολεμιστή. Έναν φρουρό της ακεραιότητας του υλικού μας σώματος. Αυτός κατοικοεδρεύει στον εγκέφαλό μας. Τα μάτια του αγναντεύουν τα πάντα γύρω για την πιθανότητα επίθεσης κάποιου εχθρού. Κάνει και θα κάνει την δουλειά που του έχει ανατεθεί από τη φύση ανεξάρτητα από τι δική μας θέληση. Στέκει ακοίμητος φρουρός μέρα και νύχτα στη θέση του για το δικό μας καλό. Για την προστασία μας. Όλα γύρω τα βλέπει κομματιαστά και με όπλο του τον φόβο κάθε κομματάκι το ελέγχει εξονυχιστικά για την πιθανότητα να κρύβεται μέσα του κάποιος εχθρός…Ακόμη και με μία μύγα που πετάει κοντά μας μπορεί να τα βάλει με μανία, προκειμένου να μας κάνει να νιώσουμε ασφαλείς. Ο Θερβάντες τον ονόμασε Δον Κιχώτη, στο βιβλίο του...

Έχουμε όμως όλοι μέσα μας και μια θηλυκιά φιγούρα, μια μάνα με ανοιχτή σε όλους αγκαλιά. Αυτή κατοικοεδρεύει στη καρδιά μας. Αυτή τα βλέπει όλα γύρω ενωμένα σε ένα ενιαίο σύνολο. Τα δικά της μάτια

Διαλειμματική νηστεία και υγεία (1)

 Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Με την ευκαιρία ενός ιατρικού σχετικού άρθρου που διάβασα πρόσφατα σκέφτηκα να σας πω δυο λόγια για την «διαλειμματική νηστεία».

Όπως αναφέρει ο διατροφολόγος Στέφανος Παπαναστασίου στη ιστοσελίδα του, υπάρχουν δύο τύποι τέτοιας νηστείας, αλλά προσωπικά θεωρώ πολύ πιο εύκολα πραγματοποιήσιμο τον πρώτο από αυτούς. Να μένει δηλαδή κάποιος νηστικός επί 16 ώρες, (επιτρέπεται σε αυτό το διάστημα η κατανάλωση νερού, καφέ και άλλων ροφημάτων, δίχως ζάχαρη όμως και γάλα) και να τρώει ελεύθερα το υπόλοιπο 8ωρο της ημέρας.

Είναι ένας τρόπος νηστείας που εύκολα μπορεί

Περί αγάπης

 

Γεια σας φίλες και φίλοι

Για την αγάπη, θα ήθελα να πω μερικές σκέψεις μου σήμερα, που βρισκόμαστε στο ξεκίνημα μιας καινούργιας χρονιάς. Γι αυτό το αίσθημα που όταν το νιώθεις αλλάζει ο τρόπος με τον οποίο βλέπεις τον κόσμο και τα πράγματα, σαν να φοράς μαγικά γυαλιά…

Είναι τα μάτια της καρδιάς που ανοίγουν, σ’ αυτή τη περίπτωση. Αυτά ελέγχονται από τον εγκέφαλο* της καρδιάς και όχι του κρανίου μας, γι αυτό δεν γνωρίζουν τον φόβο. Το ένστικτο δηλαδή της αυτοσυντήρησης του οποίου

Μπακαλιάρος με πράσα

 Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Πάει αρκετός καιρός από τότε που σας έδωσα την τελευταία συνταγή μου, γι αυτό σήμερα σκέφτηκα να σας δώσω μία καινούργια, εύκολη και νόστιμη, που δοκίμασα με φίλες τη δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων και μας άρεσε πολύ. 

 ΟΙ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΜΟΥ

Μπακαλιάρος με πράσα και σταφίδες (5 μερίδες)

Υλικά:

5 μερίδες μπακαλιάρου (1 φύλλο μπακαλιάρου, παστός ή υγράλατος καλά ξαρμυρισμένος σε νερό)

5 πράσα

2 κρεμμύδια

2 σκ. σκόρδο                                                                  

6-7 κ.σ. λάδι

1 κ.σ. θυμάρι

1 ποτήρι κρασιού κρασί κόκκινο

1 κονσέρβα ντοματάκια κονκασέ

1 κ.σ. πελτέ ντομάτας

3 κ.σ. σταφίδες μαύρες

Αλάτι, πιπέρι, πάπρικα καυτερή (ποσότητες ανάλογες με τα γούστα σας)

Εκτέλεση:

Σε πυρέξ ή ταψάκι βάζουμε τις μερίδες του ξαρμυρισμένου μπακαλιάρου.

Σε μεγάλο τηγάνι ή κατσαρόλα, βάζουμε το λάδι και σωτάρουμε τα κρεμμύδια χοντροκομμένα σε ροδέλες και τα πράσα σε κομμάτια 4-5 εκ. (αν είναι χοντρά τα πράσα τα κόβουμε στη μέση κατά μήκος). Τα πασπαλίζουμε με το θυμάρι και τα σβήνουμε με το κρασί. Όταν αυτό εξατμισθεί, βάζουμε τον πελτέ και τον ψήνουμε λίγο στον πάτο του τηγανιού ή της κατσαρόλας, και στη συνέχεια προσθέτουμε τα ντοματάκια και όσο νερό χωράει η κονσέρβα τους. Αλατοπιπερώνουμε (με προσοχή στο αλάτι γιατί ο μπακαλιάρος είναι ήδη αλμυρός) και προσθέτουμε λίγη πάπρικα καυτερή, βράζουμε τη σάλτσα 2-3 λεπτά και στη συνέχεια τη ρίχνουμε επάνω στον ωμό μπακαλιάρο και ψήνουμε στον φούρνο στους 200 βαθμούς επί 45’.

Καλή σας όρεξη

 

Περί έρωτος

 Γεια σας φίλες και φίλοι

Τις σκέψεις μου για τον έρωτα θα καταθέσω σε τούτη την ανάρτηση. Το θέμα με έχει απασχολήσει αρκετά με όσα έχω ζήσει προσωπικά και όσα βλέπω να ζουν γύρω μου γνωστοί και άγνωστοι.

Είναι φανερό πως ο πραγματικός έρωτας είναι «τυφλός» ή μάλλον τυφλώνονται όσοι τον νιώθουν… Η λεγόμενη «χημεία» ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που οδηγεί σε σχέση στενή, πάθος και σεξουαλική επαφή δεν έχει καμία σχέση με τη λογική και τα κοινά ενδιαφέροντα, όπως αρκετοί θέλουν να πιστεύουν. Άνθρωποι τελείως διαφορετικοί ενώνονται με αυτόν τον τρόπο πέρα από τη λογική και τα θέλω τους και σπίτια διαλύονται ή φτιάχνονται καινούργια εξ αιτίας

Περί αποδοχής

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Σε προηγούμενες αναρτήσεις στη μικρή σειρά της Συναισθηματικής νοημοσύνης,  αναφέρθηκα στην αποδοχή των συναισθημάτων μας. Ο ρόλος της ΑΠΟΔΟΧΗΣ όμως δεν είναι σημαντικός μόνον στη διαχείριση των συναισθημάτων, αλλά γενικότερα στη διαχείριση του στρες και την βελτίωση υγείας και ζωής.

Κάθε στιγμή που ζούμε, ξέρετε, είναι αυτή που «πρέπει» να ζήσουμε, αφού σ’ αυτή μας οδήγησαν όλες οι προηγούμενες αποφάσεις και πράξεις μας. Η ΑΠΟΔΟΧΗ λοιπόν πρέπει να είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας, γιατί αλλιώς είναι σαν να πολεμάμε συνεχώς ολόκληρο το σύμπαν, το οποίο ενορχηστρώνει τα γεγονότα,