Γεια σας φίλες και φίλοι μου
Η άσκηση στον κήπο μου περιορίζεται στο σκάλισμα και το ξεχορτάριασμα πια, γιατί πάει αρκετός καιρός τώρα που δεν φυτεύω καινούργια λουλούδια. Είναι όλος ο κήπος τόσο πυκνά
φυτεμένος, που κάθε εποχή όλο και κάτι ανθίζει. Πότε οι θάμνοι και πότε οι βολβοί
και τα ριζώματα που παραμένουν στο έδαφος από
τις προηγούμενες χρονιές, ή κάποιοι σπόροι που έπεσαν μετά το τέλος της ανθοφορίας.
Παρ' ότι όμως τα φυτά που υπάρχουν είναι τα ίδια, ποτέ δεν
είναι ίδια η συνολική εμφάνιση του κήπου. Γιατί ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες οι διάφορες ποικιλίες φυτών ανθίζουν σε διαφορετική εποχή, και έτσι η συνολική
εμφάνιση του κήπου δεν είναι ποτέ η ίδια με αυτήν της αντίστοιχης εποχής της
προηγούμενης χρονιάς.
σιδηροπενία |
Πάρτε για παράδειγμα το παρτέρι με τους καπουτσίνους που σας
είχα φωτογραφίσει την περισυνή χρονιά. Εφέτος
άνθισαν συγχρόνως όλα τα φυτά αυτού του παρτεριού αλλά και των
γειτονικών, πράγμα που συνέβη γαι πρώτη φορά. Οι φούξια σπιραίες μου άνθισαν
ανάμεσα στους ωχροκίτρινους καπουτσίνους, ενώ στο βάθος γέμισε νωρίς- νωρίς με
ροζ άνθη και μια ορτανσία. Τα φύλλα όμως αυτής της τελευταίας δείχνουν πως της
λείπει σίδηρος. Αυτό το ανοιχτό πράσινο χρώμα με έντονα πράσινα τα νεύρα του φύλλου
είναι ένδειξη σιδηροπενίας. Να το έχετε αυτό υπ όψην σας. Θα την βοηθήσω λοιπόν
προσθέτοντας λίγο υγρό σίδηρο στο νερό με το οποίο θα την ποτίσω την επόμενη
φορά.
Σας το έχω ξαναπεί. Τα φυτά που αγαπούν τις όξινες συνθήκες
στο χώμα τους, όπως η ορτανσία, η γαρδένια, η καμέλια, η ναντίνα, η αζαλέα και
το ροδόδεντρο θέλουν πολύ συχνά σίδηρο για να μένουν καταπράσινα και υγιή.
Σε μιαν άλλη γωνιά του κήπου, μέσα στο ευωδιαστό ανθισμένο
ριγχόσπερμο γιασεμί που σκαρφαλώνει
επάνω στον κορμό μιας γέρικης αμυγδαλιάς άρχισαν να ξεπροβάλλουν τα μπλε
λουλούδια μιας αναρριχόμενης κληματίδας, ενώ σε μια γωνιά στην άκρη του
λαχανόκηπου γέρνει από το βάρος των λουλουδιών της μια τριανταφυλλιά που κάνει
μικρά, αλλά μαζεμένα σε μπουκέτα, ροζ λουλούδια
που μοσχοβολούν.
Μαγική εποχή η άνοιξη για τους κήπους....