Γεια σας φίλες και φίλοι
Πολλοί αναρωτιούνται τι είναι η πνευματικότητα. Για μένα πνευματικότητα
είναι η αίσθηση πως δεν είμαστε μόνον αυτό που αντιλαμβανόμαστε σαν «υλικό σώμα».
Είναι αυτή η αίσθηση, πως υπάρχουμε και έξω από αυτό. Και πως υπάρχουν πολλά ακόμη τόσο έξω από εμάς
όσο και μέσα μας που είναι αδύνατον να τα αντιληφθούμε με τις γνωστές πέντε
αισθήσεις μας, κι ωστόσο νιώθουμε ότι
υπάρχουν…
Πιστεύω πως γεννιόμαστε ως «πνευματικά όντα». Τα παιδιά μέχρι τα 10-11 χρόνια τους ζουν παράλληλα και στους δύο κόσμους. Τον υλικό και τον πνευματικό και το θεωρούν κάτι φυσικό. Για αυτό και έχουν
τόσο μεγάλη φαντασία και ενθουσιασμό. Σ’ αυτά, ο πνευματικός τους εαυτός είναι η πραγματική τους φύση και ο υλικός είναι κάτι που το επεξεργάζονται και το μαθαίνουν σιγά-σιγά. Νιώθουν πως υπάρχουν, αλλά δεν γνωρίζουν πως αυτό που βλέπουν στο καθρέφτη είναι ο υλικός τους εαυτός… Πρέπει να μάθουν να το αναγνωρίζουν…Κι αυτό συμβαίνει επειδή ο εγκέφαλός τους, όπως κι άλλες φορές
σας έχω πει, λειτουργεί κυρίως στα κύματα α (άλφα), τα κύματα της χαλάρωσης. Ζουν
δηλαδή τα παιδιά σε κατάσταση ύπνωσης. Σ’
αυτή τη κατάσταση είναι ανοιχτή η πύλη προς τη πνευματική μας φύση. Προς αυτό
που συνηθίζεται να λέγεται «υποσυνείδητο».* Κι εμείς, η κοινωνία, αντί να έχουμε
τρόπους να συμβουλεύουμε τα παιδιά πώς να χειρίζονται αυτή τους την ικανότητα, ώστε
να την διατηρήσουν και στην ενήλικη ζωή τους διευκολύνοντάς την, προσπαθούμε με
κάθε τρόπο να τα κάνουμε να την ξεχάσουν μένοντας εγκλωβισμένα στο υλικό τους σώμα…
Φτιάχνουμε «μικρούς» «υλικούς» ανθρώπους, βορά στα διάφορα εξουσιαστικά
κέντρα…Πότε θα ξυπνήσουμε να απαιτήσουμε την παιδία που μας ανήκει;;;
Με αγάπη
* Σ΄αυτή τη λειτουργία μπαίνει ο εγκέφαλός μας κατά την ώρα της αυτοσυγκέντρωσης (Mindfulness), της χαλάρωσης, του διαλογισμού ή της προσευχής. Γι αυτό και βοηθούν όλοι οι πιο πάνω τρόποι την ανάπτυξη της πνευματικότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου