Ο παρατηρητής

 Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Συνέχεια σας μιλάω για τη βελτίωση υγείας και ζωής, μέσα από τη σωστή διαχείριση του στρες. Οι τρόποι αρκετοί, αλλά χρειάζεται απόφαση σοβαρή, υπομονή και επιμονή, για να αλλάξει κάποιος τρόπο σκέψης που του έχει επιβληθεί από το περιβάλλον στη μικρή του ηλικία.  Δεν είναι καθόλου εύκολη δουλειά αυτή, ούτε εφαρμόσιμη από όλους ανεξαιρέτως.

Είναι ωραίο να συμβουλεύεις κάποιον και να του διδάσκεις

Η αναζήτηση του θετικού πόλου στη ζωή

 Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Η ύλη, όπως πολλές φορές έχουμε πει χαρακτηρίζεται από τη δυαδικότητα. Υπάρχουν πάντα δύο αντίθετοι πόλοι σ΄ αυτήν, ανάμεσα στους οποίους δονείται η ενέργεια. Κι όταν αυτή η δόνηση είναι τέτοια που μπορούν οι αισθήσεις μας να την αντιληφθούν, έχουμε εμείς ακουστικές, οπτικές, κ.α. εμπειρίες. Εμπειρίες που  μας κάνουν να αντιλαμβανόμαστε την ύλη…

Δεν γίνεται να έχουμε στη ζωή μας μόνον θετικά συμβάντα. Θα υπάρχουν πάντα και τα αρνητικά. Το κακό είναι πως λόγω του ενστίκτου της αυτοσυντήρησης αυτά που μας απασχολούν κυρίως είναι τα αρνητικά,

Οσφυαλγία και περπάτημα

Γεια σας φίλες και φίλοι

Δεν θα πάψω να σας λέω πως η αντίδραση του στρες του οργανισμού βρίσκεται κάτω από σχεδόν όλα τα προβλήματα της υγείας μας. Αυτή η αντίδραση που έχει φτιαχτεί για να μας κάνει πιο δυνατούς προκειμένου να αντιμετωπίζουμε τις απειλές στη ζωή μας, όταν διαρκεί περισσότερο απ’ όσο αντέχει κάθε οργανισμός τον οδηγεί σε ασθένεια.

Δεν γίνεται να αποφύγουμε την αντίδραση αυτή. Είναι η αντίδραση του ενστίκτου της αυτοσυντήρησής μας. Μπορούμε όμως να την σταματάμε με διάφορους τρόπους συχνά (όπως σας έχω πει πολλές φορές στα βιβλία μου και σε βίντεο στο κανάλι μου στο youtube),

Πού και πώς καταγράφονται οι μνήμες μας;

 Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Στο βιβλίο μου με τον τίτλο «Η επιστήμη οδηγεί στην αγάπη» υπάρχει κεφάλαιο που αναφέρεται στη μνήμη και τις υποθέσεις που μέχρι τώρα έχουν διατυπωθεί σχετικά με το πού βρίσκεται αποθηκευμένη αυτή. Τίποτα δεν είναι σίγουρο, αλλά η αρχική άποψη πως αυτή βρίσκεται καταγεγραμμένη μέσα στον εγκέφαλο γίνεται όλο και λιγότερο πιστευτή…

Πρόσφατα, σε έναν ομαδικό διαλογισμό, συνέβη κάτι που ξύπνησε και πάλι μέσα μου αυτό το μέχρι τώρα αναπάντητο από την επιστήμη ερώτημα  «Πού βρίσκονται αποθηκευμένες οι μνήμες μας;»

Μία φίλη που αντιμετωπίζει εδώ και αρκετό καιρό προβλήματα με τη κοιλιά της που την ταλαιπωρούν,

Το επόμενο βιβλίο...

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Η συγγραφή του τελευταίου βιβλίου μου, με απασχόλησε πολλές ώρες κάθε μέρα για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα. Έπρεπε να διαβάζω προσεκτικά ότι είχα γράψει στο παρελθόν  και να το διατυπώνω άλλοτε με τον ίδιο και άλλοτε με τελείως διαφορετικό τρόπο,  ανάλογα με την διαβάσματα και την εμπειρία μου των δέκα χρόνων που μεσολάβησαν από τη πρώτη συγγραφή του μέχρι αυτήν εδώ τη δεύτερη έκδοσή του.

Πολύς ο κόπος, όχι μόνον της συγγραφής αλλά και της ανεύρεσης της βιβλιογραφίας, παρ’ ότι τα περισσότερα τα έσωζα όταν τα διάβαζα, σαν να ήξερα ενδόμυχα πως θα τα χρειαζόμουν αργότερα…

Και μία όμορφη μέρα, μετά από δύο χρόνια,

Μικροπλαστικά και ανδρικό σπέρμα

 Γεια σας φίλες και φίλοι

Τα πλαστικά έχουν πραγματικά διευκολύνει τη ζωή μας, αλλά δεν υπάρχει όπως ξέρουμε στον υλικό μας κόσμο τίποτα καλό δίχως κάποιο κακό να το συνοδεύει. Έτσι με τη φθορά τους τα πλαστικά, ως «μικροπλαστικά» έχουν εισβάλει στο σώμα μας, και το αλλάζουν σιγά-σιγά, δίχως εμείς να το αντιλαμβανόμαστε…

Σε πρόσφατη ερευνητική εργασία, που δημοσιεύθηκε στο Science of the Total Environment οι ερευνητές αναφέρουν πως βρέθηκαν μικροπλαστικά μέσα στο ανδρικό σπέρμα. Και πως αυτή η παρουσία εμποδίζει την κινητικότητα του σπέρματος…

Δεν ευθύνεται δηλαδή μόνο το στρες για τη δυσκολία που έχουν στην εποχή μας τα ζευγάρια να τεκνοποιήσουν. Τα πλαστικά που έχουν κατακλείσει τη ζωή μας φαίνεται να παίζουν κι αυτά με τη σειρά τους κάποιο ρόλο…

Έχουν πια βρεθεί αυτά μέσα σε κάθε μας όργανο. Το σώμα μας αναγκάζεται να προσαρμοστεί. Πού θα οδηγήσει αυτή η προσαρμογή θα το δούμε σε αρκετά χρόνια. Είμαστε υπεύθυνοι για ότι μας συμβαίνει. Έχουμε σαν είδος όλη την ευθύνη για τη ζωή μας, γιατί διαθέτουμε έναν εγκέφαλο που μπορεί να κατανοεί και να αποφασίζει «λογικά». Πόσο σωστά, όμως, τον χρησιμοποιούμε;;;

Με αγάπη