Το ξέρετε ότι... (33)

o Ευρωπαϊκός οργανισμός φαρμάκων (ΕΜΑ) απαγόρευσε πρόσφατα την χρήση της καλσιτονίνης τόσο σε ρινικό σπρέι όσο και σε ενέσιμη μορφή για τη θεραπεία της οστεοπόρωσης, επειδή διαπιστώθηκε πως η χρήση της σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου;

Δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται η καλσιτονίνη για την θεραπεία της οστεοπόρωσης δήλωσαν πρόσφατα οι υπεύθυνοι του οργανισμού. 
Προσέξτε φίλες και φίλοι εάν παίρνετε το πιο πάνω φάρμακο για την οστεοπόρωσή σας. Συζητήστε το με τον γιατρό σας.

Πηγή:  http://www.medscape.com/viewarticle/767814?sssdmh=dm1.804290&src=nl_newsalert

Ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας (18)

Νευροπεπτίδια: τα μόρια των συναισθημάτων (2η συνέχεια)
(Το πρώτο άρθρο μπορείτε να ξαναδείτε κάνοντας κλικ εδώ).

Από τις πρώτες έρευνες που έγιναν πριν από αρκετά χρόνια στον τομέα αυτό της ψυχονευροανοσολογίας, είναι αυτές που έγιναν σε φοιτητές την περίοδο των εξετάσεων.

Ξέροντας οι ερευνητές πως κατά την περίοδο των εξετάσεων αυξάνει το άγχος των φοιτητών, αποφάσισαν να μελετήσουν τις επιδράσεις που το αρνητικό αυτό συναίσθημα μπορούσε να έχει στο ανοσοποιητικό σύστημα των φοιτητών και να τις συγκρίνουν με αυτές άλλων φοιτητών που ασκούντο με ασκήσεις χαλάρωσης ή ύπνωσης.

Τα αποτελέσματα ήταν θεαματικά.

Στις ομάδες της χαλάρωσης και της ύπνωσης, τα ΝΚ κύτταρα (λευκά αιμοσφαίρια που καταστρέφουν τα καρκινικά κύτταρα) είχαν πολύ καλύτερη λειτουργία κατά την περίοδο των εξετάσεων σε σύγκριση με τις ομάδες που δεν ασκούντο σε χαλάρωση ή ύπνωση.

Οι ερευνητές απέδειξαν μάλιστα, πως η χαλάρωση και η ύπνωση, ακόμη και προληπτικά δρούσαν θετικά στο ανοσοποιητικό. Οι φοιτητές δηλαδή που ασκούντο σε χαλάρωση ή ύπνωση στα διαστήματα ανάμεσα στις εξετάσεις είχαν πολύ μεγαλύτερο ποσοστό Τ-λεμφοκυττάρων κατά τις εξετάσεις  και το ποσοστό αυτό ήταν τόσο μεγαλύτερο όσο πιο συχνά οι φοιτητές ασκούντο σε χαλάρωση ή ύπνωση, πράγμα που εξασφάλιζε στους  φοιτητές αυτούς, μεγαλύτερη αντοχή στις λοιμώξεις.

Μία άλλη έρευνα που έγινε σε ασθματικά παιδιά πριν αρκετό καιρό στην Βενεζουέλα (1999), έδειξε πως στα παιδιά που έμαθαν να ασκούνται σε χαλάρωση και οραματισμούς διαχείρισης συναισθημάτων, βελτιώθηκε κατά πολύ η πνευμονική τους λειτουργία, είχαν πολύ λιγότερες κρίσεις άσθματος κατά την εξάμηνη περίοδο της έρευνας και χρειάστηκαν αυτά πολύ λιγότερα βρογχοδιασταλτικά από μία άλλη ομάδα παιδιών που απλά έπαιρναν τα φάρμακά τους (ομάδα ελέγχου) .

Σε μίαν άλλη τώρα έρευνα που έγινε σε άτομα που φρόντιζαν συγγενικά τους άτομα με νόσο Αλτσχάιμερ, βρήκαν οι ερευνητές πως η επούλωση τραύματος (μετά από πειραματικό ελαφρύ τραυματισμό του δέρματος) ήταν πολύ πιο αργή σε αυτούς απ’ ότι στα άτομα μιας ομάδας ελέγχου που δεν ασχολείτο με τέτοια στρεσογόνο κατάσταση.

Όλα τα πιο πάνω αποτελέσματα οφείλονται σε αλλαγές των κυττάρων του ανοσοποιητικού μας συστήματος, που γίνονται μέσω ερεθισμάτων που το λεγόμενο «αυτόνομο» νευρικό μας σύστημα στέλνει σε αυτά.Στα λευκά μας δηλαδή αιμοσφαίρια.

Έφτασε φίλες και φίλοι μου η εποχή που αυτό το νευρικό σύστημα που μαθαίναμε πριν λίγα χρόνια στην ιατρική σχολή πως λέγεται «αυτόνομο» επειδή  λειτουργεί έξω από την δική μας συνείδηση και δεν μπορούμε να το επηρεάσουμε, κάθε άλλο παρά αυτόνομο είναι.

Μπορεί να μην μπορούμε να το επηρεάσουμε λογικά, μπορούμε όμως, όπως αποδεικνύεται στις μέρες μας, να το επηρεάσουμε συναισθηματικά. Και αυτό με την σειρά του επηρεάζει τη λειτουργία του ανοσοποιητικού μας. 
Τα νευροπεπτίδιά μας, όπως σας εξήγησα στο πρώτο άρθρο της σειράς (μπορείτε να το ξαναδείτε κάνοντας κλικ εδώ), είναι υπεύθυνα γι αυτή την επίδραση.

Δεν είναι καταπληκτικό, το πώς αλλάζουν οι απόψεις μας με τον καιρό, το πώς αλλάζει  η ιατρική; 

Συνεχίζεται

Πηγή: 
http://www.psy.vanderbilt.edu/courses/hon182/Trilling,_Jeffrey_Selections_from_Current_Literature_Psychoneuroimmunology_0318.pdf

Ερασιτέχνης κηπουρός/ Λαχανόκηπος (21)

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Έχω αρκετό καιρό να σας μιλήσω για τον κήπο μου.  Οι φωτογραφίες που είχα τραβήξει για να σας δείξω πριν λίγες εβδομάδες είναι ήδη παλιές, γιατί όλα στον κήπο αλλάζουν με ταχύτητα αστραπής αυτή την εποχή. Ωστόσο εγώ θα σας τις δείξω. 

Στον λουλουδόκηπο επικρατούσαν οι μαργαρίτες και οι λεβάντες μέχρι πρόσφατα, όμως τώρα που σας γράφω αυτές τις γραμμές, η εικόνα έχει και πάλι αλλάξει.

Στον λαχανόκηπο, τα αγγουράκια ευτυχώς δεν λένε να σταματήσουν να παράγουν καρπό, το ίδιο και οι μελιτζάνες και οι κολοκυθιές μου.

Οι φασολιές μου όμως με απογοήτευσαν εφέτος. Δεν ξέρω γιατί, αλλά παρά την τόση κοπριά που έβαλα στο έδαφος, τα λουλουδάκια τους είναι πολύ μικρά και καρπούς δεν κατάφερα ακόμη να μαζέψω. Φταίει μήπως  ο πολύ ζεστός καιρός, ή έχετε κάποια άλλη άποψη;

Τις ντοματιές μου όμως σίγουρα τις έχει επηρεάσει η ζέστη και καίγονται τα φύλλα τους, πριν ακόμη μεγαλώσουν αρκετά οι καρποί για να τους κόψω. Πολλοί ψεκάζουν με χαλκό για να τις προστατέψουν, όμως είναι λάθος φίλες και φίλοι μου. Όταν υπάρχουν καρποί, δεν ψεκάζουμε πια με χαλκό. Δεν είναι καθόλου υγιεινό, κάτι τέτοιο. Είναι προτιμότερο να αγοράσουμε ντομάτες παρά να τις φάμε ραντισμένες από τα χέρια μας. 

Εγώ δοκίμασα να τις ραντίσω, όπως και όλα τα λαχανικά μου, με μαγειρική σόδα και οξυζενέ (1 κ.σ. και  1 κ.γ. αντίστοιχα  σε κάθε κιλό νερό)  που διάβασα κάπου πως καταπολεμάει του μύκητες, ωστόσο δεν είδα μεγάλο αποτέλεσμα.

Η νεαρή αχλαδιά μου, γέμισε και πάλι με τις νοστιμότατες κοντούλες της, τόσο πολλές, που δεν είχε τη δύναμη να τις μεγαλώσει πολύ. Πρόλαβα όμως και γεύτηκα πολλές πριν αρχίσουν να πέφτουν και να γεμίζουν τον κήπο. 
Την ψέκασα και αυτή με το μίγμα που σας είπα πιο πάνω, γιατί τα φύλλα της γέμισαν στίγματα και άρχισαν να ξεραίνονται και αυτά και να πέφτουν. 

Δεν μπορώ να πως ασκούμαι αρκετά φροντίζοντας τον κήπο αυτή την εποχή. Απλά ποτίζω νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα και πότε -πότε κουρεύω την αγριάδα που έχω αφήσει να καλύψει το χώμα ανάμεσα στα παρτέρια αντί για γκαζόν, όπως σας έχω πει.

Το κολύμπι στη θάλασσα όμως συμπληρώνει την καθημερινή μου άσκηση όπως και τα βαράκια με τα οποία γυμνάζω τα χέρια μου κάθε πρωί, πριν σηκωθώ από το κρεβάτι.

Είναι απαραίτητη ή άσκηση καθημερινά, όπως πολλές φορές σας έχω πει  φίλες και φίλοι.  Μην το ξεχνάτε.

Με αγάπη

ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ/υγεία (46)

Ο διαλογισμός και η άσκηση, επηρεάζουν την αντίδρασή μας στις λοιμώξεις 

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Σε πρόσφατη  έρευνα που έγινε στην Αμερική, βρέθηκε πως ο καθημερινός διαλογισμός, αλλά και η καθημερινή μέτρια άσκηση (γυμναστική), μείωσαν τόσο την βαρύτητα όσο και τη διάρκεια των λοιμώξεων του αναπνευστικού, στα  154 άτομα (άνω των 50 ετών) που μελετήθηκαν .

Ο αριθμός των λευκών αιμοσφαιρίων βρέθηκε ίδιος στις τρεις ομάδες της έρευνας (μία ομάδα έκανε καθημερινά διαλογισμό, μία άλλη ασκείτο καθημερινά (μέτριας έντασης γυμναστική) και μία τρίτη περίμενε απλά να γίνει καλά με τη θεραπεία που έπαιρνε).  Το διαφορετικό αποτέλεσμα επομένως που εμφάνισαν οι ομάδες του διαλογισμού και της άσκησης θα πρέπει να αποδοθεί στην διαφορετική, πιο καλή, λειτουργία του ανοσοποιητικού τους. 

Οι ερευνητές καταλήγουν, πως αν τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας επαληθευθούν με νέες έρευνες, αυτό θα επηρεάσει τον τρόπο που ασκείται τόσο η δημόσια όσο και η ιδιωτική ιατρική, καθώς και τις έρευνες που ασχολούνται με τους μηχανισμούς που διατηρούν την υγεία και προφυλάσσουν από τις ασθένειες.

Προσωπικά, πιστεύω πως θα επαληθευθούν οπωσδήποτε τα αποτελέσματα αυτά, γιατί όπως πολλές φορές σε αυτή την ιστοσελίδα σας έχω πει, τόσο ο διαλογισμός (χαλάρωση, ενεργειακή εναρμόνιση κ.λ.π.) όσο και η άσκηση βοηθούν πολύ στην καταπολέμηση του στρες, που επηρεάζει σημαντικά την λειτουργία του ανοσοποιητικού μας συστήματος (την λειτουργία δηλαδή των λευκών μας αιμοσφαιρίων). 

Είναι επομένως πολύ φυσικό να λειτουργεί καλύτερα το ανοσοποιητικό σύστημα των ατόμων που αντιμετωπίζουν σωστά τα στρες της ζωής.

Φαντάζομαι δε, πως αν οι ερευνητές είχαν βάλει στην μελέτη τους και μία τέταρτη ομάδα, που θα εφήρμοζε και τους 5 τρόπους αντιμετώπισης του στρες ταυτοχρόνως, τα αποτελέσματα της έρευνάς τους θα ήταν ακόμη πιο εντυπωσιακά. 

Είμαι βέβαιη πια, πως η ώρα που τέτοιες έρευνες θα γίνουν πραγματικότητα έχει φτάσει.
Αν δεν έχετε δει τα δύο εκπαιδευτικά βίντεο που υπάρχουν στην ειδική σελίδα του ιστοτόπου (και στο κανάλι μου στο Youtube)  που αναφέρονται στο στρες και την αντιμετώπισή του, είναι ώρα νομίζω να το κάνετε. Θα σας βοηθήσουν να καταλάβετε πολλά πράγματα που έχουν σχέση με την υγεία σας.

Με αγάπη 

Πηγή: http://www.medscape.com/viewarticle/766869?sssdmh=dm1.801395&src=nldne 

Άσκηση / Γυμναστική (36)

Πόσο ασκηθήκατε σήμερα;

Το ξέρω είναι καλοκαίρι και κάνει ζέστη. Δεν είναι ίσως η καλύτερη περίοδος να σας μιλήσω για γυμναστική, όμως είμαι υποχρεωμένη να το κάνω, γιατί ξέρω  πόσο εύκολο είναι να το ρίξουμε στην τεμπελιά. Και η τεμπελιά, δυστυχώς, είναι εχθρός της υγείας μας.

Σίγουρα το καλοκαίρι η καλύτερη άσκηση είναι το κολύμπι, στη θάλασσα. Αυτό είναι ταυτόχρονα άσκηση και γείωση, βοηθάει δηλαδή με δύο τρόπους την αντιμετώπιση του στρες, όπως σας έχω εξηγήσει στο εκπαιδευτικό βίντεο «στρες και αντιμετώπιση, 2^ο μέρος», που μπορείτε να δείτε στην σελίδα των εκπαιδευτικών βίντεο του ιστοτόπου ή κάνοντας κλικ εδώ.  

Όμως τι γίνεται με όσους δεν μπορούν  για κάποιο λόγο να πάνε στη θάλασσα ή και ακόμη χειρότερα δεν μπορούν να βγουν καθόλου έξω από το σπίτι τους;

Εκείνοι που μπορούν να βγουν να περπατήσουν, θα πρέπει να το κάνουν αυτό ( με γρήγορο βήμα ), τουλάχιστον μισή ώρα καθημερινά, το βραδάκι με τη δροσιά, εάν δεν έχουν ένα κήπο, έστω και μικρό, όπου μπορούν να απασχοληθούν κάνοντας διάφορες δουλειές.

Αλλά και εκείνοι που δεν μπορούν να βγουν καθόλου από το σπίτι τους, μπορούν να κάνουν κάτι που θα ωφελήσει την υγεία του σώματός τους. Εάν μπορούν να σηκώνονται και να περπατούν, θα πρέπει να σηκώνονται όσο πιο συχνά μπορούν από την καρέκλα τους για να κάνουν κάποιες μικροδουλειές, ή κάποιες απλές ασκήσεις γυμναστικής, ή ακόμη μικρά πηδηματάκια επιτόπου καθώς παρακολουθούν τηλεόραση, όπως έχουμε ξαναπεί σε παλαιότερη σχετική κουβέντα μας.

Και αυτοί όμως  που για κάποιο λόγο είναι καθηλωμένοι σε μία πολυθρόνα ή ένα κρεβάτι έχουν την ευκαιρία να γυμνάσουν με έναν εύκολο τρόπο το κορμί τους αλλά και το μυαλό τους (εάν βέβαια είναι σε φυσική θέση να το κάνουν). Πώς;

Απλούστατα : Κάνοντας απλές ασκήσεις με βαράκια

Μάλιστα αγαπητοί φίλοι και φίλες. Είναι πολλές οι έρευνες που έχουν δείξει πως η άσκηση η σωματική όχι μόνον βοηθάει στην αντιμετώπιση του στρες, αλλά και στην πνευματική μας υγεία. Είναι επομένως μία απαραίτητη καθημερινή συνήθεια. Γι αυτό και εγώ σας την θυμίζω τακτικά.

Μη παραιτήστε από αυτήν, ιδιαίτερα όσοι και όσες έχετε κάποιο πρόβλημα υγείας. Είναι απαραίτητο συμπλήρωμα της όποιας θεραπείας κάνετε.

Αφορμή να σας γράψω αυτήν εδώ την ανάρτηση ήταν ένα άρθρο που διάβασα πρόσφατα στην έγκυρη ιατρική ιστοσελίδα Medscape. Στο άρθρο αναφέρονται πολλές εργασίες ερευνητικές που κατέληξαν στο συμπέρασμα πως η καθημερινή άσκηση με μέτριο περπάτημα ή με βαράκια, όχι μόνον βοηθάει την υγεία, αλλά βελτιώνει και την πνευματική κατάσταση ηλικιωμένων ατόμων που έχουν αρχίσει να δείχνουν τα πρώτα συμπτώματα άνοιας.

Βοηθήστε λοιπόν τον εαυτό σας χαρίζοντάς του μισή ώρα τουλάχιστον  άσκησης την ημέρα, όποια εσείς προτιμάτε, και βοηθήστε και τους ηλικιωμένους συγγενείς σας να διατηρήσουν σε καλή κατάσταση τον νου τους χαρίζοντάς τους μερικά βαράκια και μαθαίνοντάς τους να τα χρησιμοποιούν καθημερινά.

Με αγάπη, όπως πάντα.

Πηγή: http://www.medscape.com/viewarticle/767452?sssdmh=dm1.802714&src=nldne

Ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας (17)

Νευροπεπτίδια : τα μόρια των συναισθημάτων.

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Μια που πολύ συχνά σας μιλάω για τον ρόλο που τα συναισθήματα παίζουν στην υγεία και τη ζωή μας γενικότερα, σκέφτηκα να σας μιλήσω σήμερα για τα καινούργια επιστημονικά δεδομένα που στηρίζουν αυτές τις απόψεις από πλευράς βιολογίας. 

Έτσι θα μπορέσουν να πεισθούν, ελπίζω, και οι αμφισβητίες τεχνοκράτες που υπάρχουν ανάμεσά σας, πράγμα που μπορεί να τους οδηγήσει τελικά να κάνουν κάτι και αυτοί για την υγεία και την ζωή τόσο την δική τους όσο και όσων επηρεάζουν γύρω τους με οποιονδήποτε τρόπο.

Πριν λίγα χρόνια λοιπόν, η Αμερικανίδα ερευνήτρια, φαρμακολόγος και μοριακή βιολόγος Candace Pert, όπως έγραψε και στο βιβλίο της με τον τίτλο  "Molecules of emotion" (μόρια των συναισθημάτων) ανακάλυψε πως τα συναισθήματά μας οδηγούν στην παραγωγή από τα κύτταρα του νευρικού μας συστήματος κάποιων μικρών πρωτεϊνών, που ονομάστηκαν νευροπεπτίδια.

Νευροπεπτίδιο Υ

Αυτά τα μικρά μόρια, επηρεάζουν όλα μας τα κύτταρα, γιατί τα κύτταρά μας έχουν υποδοχείς για αυτά τα νευροπεπτίδια. Έχουν δηλαδή, για να το πούμε πιο απλά, ειδικές κεραίες, που αναγνωρίζουν και δεσμεύουν επάνω τους αυτά  τα νευροπεπτίδια. Και ανάλογα με το είδος του νευροπεπτιδίου που κολλάει επάνω τους, αλλάζει και η λειτουργία των κυττάρων.

Τα συναισθήματά μας, ξέρουμε δηλαδή πια τώρα με απόλυτη βεβαιότητα πως επηρεάζουν τη λειτουργία των κυττάρων μας, άρα και τη λειτουργία ολόκληρου του οργανισμού μας.

Τα κύτταρα που έχουν μέχρι τώρα ερευνηθεί περισσότερο ως προς αυτή την  επίδραση που έχουν επάνω τους τα συναισθήματά μας, είναι  τα κύτταρα του ανοσοποιητικού μας.

Μία ολόκληρη καινούργια επιστήμη ιδρύθηκε που ασχολείται με αυτό το θέμα η «ψυχονευροανοσολογία».

συνεχίζεται