ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ/υγεία (38)

Προσοχή στη δόση της παρακεταμόλης (Panadol)

Γεια σας και καλή χρονιά με υγεία για όλες και όλους

Για ένα πολύ γνωστό φάρμακο, παυσίπονο και αντιπυρετικό, που συχνά πολλοί χρησιμοποιούν για ανακούφιση από κάθε είδους πόνο, αποφάσισα να σας μιλήσω σήμερα.

Λέγεται παρακεταμόλη. Είναι το γνωστό στη χώρα μας Panadol.

Σε άρθρο τους που δημοσιεύθηκε πρόσφατα (22 Νοεμβρίου 2011) στο διαδίκτυο στο ιατρικό περιοδικό British Journal of Clinical Pharmacology, Βρετανοί επιστήμονες δηλώνουν πως, εκτός από την απότομη λήψη μεγάλης ποσότητας του φαρμάκου για λόγους αυτοκτονίας, που οδηγεί σε βλάβες του ήπατος τόσο σοβαρές που μπορεί να αποβούν θανατηφόρες, το φάρμακο αυτό μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα υγείας και σε μία ακόμη περίπτωση. Αυτή είναι όταν επανειλημμένα παίρνει κανείς ποσότητα μεγαλύτερη από την σωστή, που είναι 1 γραμμάριο τη φορά και μέχρι 3 φορές την ημέρα.

Αυτό σημαίνει πως εάν κανείς υποφέρει από πόνους που δεν ανακουφίζονται με την μέγιστη συνιστώμενη δόση του φαρμάκου αντί να την αυξάνει μόνος του λίγο περισσότερο, πιστεύοντας πως δεν βλάπτει τον εαυτό του, θα πρέπει να συνεννοηθεί με τον γιατρό του για αντικατάσταση του φαρμάκου από κάποιο άλλο αποτελεσματικότερο.

Και πρέπει να έχετε υπ’ όψιν σας ακόμη, πως εάν κάποιος είναι  χρόνιος πότης, θα πρέπει να ενημερώνει γι αυτό τον γιατρό του, γιατί στη περίπτωση αυτή ακόμη και η κανονική δόση του φαρμάκου μπορεί να τον βλάψει.

Με αγάπη  


Πηγή: http://www.medscape.com/viewarticle/754104?sssdmh=dm1.736754&src=nldne

Ερασιτέχνης κηπουρός/Ανθόκηπος/Χειμώνας (9)

Ναντίνα και Φετζόγια

Ναντίνες ανθισμένες

Γεια σας φίλες και φίλοι μου
Μαζί με τις ευχές μου για μια καινούργια χρονιά όλο υγεία, σας θυμίζω πως η κηπουρική είναι μία από τις καλύτερες ασκήσεις σώματος και ψυχής και ένας πολύ καλός τρόπος αντιμετώπισης των στρες της ζωής, μην το ξεχνάτε. Γι αυτό ασχοληθείτε με τον κήπο ή τις γλάστρες σας όσο πιο πολύ μπορείτε. Εγώ θα είμαι εδώ για να σας παροτρύνω υπομονετικά να αγαπήσετε αυτό το τόσο ευχάριστο αλλά και ωφέλιμο χόμπυ.

Θυμάστε τους όμορφους εκείνους θάμνους τις ναντίνες μου που σας είχα φωτογραφίσει την άνοιξη, όταν ήταν ανθισμένες με εκείνα τα ωραία τσαμπιά από λευκωπά λουλούδια (αρ.φωτ.); Σας έχω ξαναμιλήσει για αυτό το τόσο όμορφο φυτό σε προηγούμενο άρθρο που μπορείτε να ξαδείτε κάνοντας κλικ εδώ και σας έχω δείξει και από κοντά τους μικρούς κόκκινους καρπούς τους.

Ε λοιπόν τώρα σας φωτογράφισα τις ίδιες εκείνες ναντίνες από την ίδια οπτική γωνία, για να δείτε  τους καρπούς που αντικατέστησαν αυτά τα λουλούδια.  Τα μικρά δηλαδή κόκκινα μπαλάκια που βλέπετε, που κάνουν τον θάμνο αυτό ένα τόσο όμορφο στόλισμα για τον χειμωνιάτικο κήπο. Στην κάτω αριστερή φωτογραφία βλέπετε τα φυτά αυτά φωτογραφημένα αυτή τη φορά από την άλλη πλευρά του κήπου. Δεν είναι πραγματικό στολίδι;                                                                       

Τους λατρεύω αυτούς τους θάμνους. Και είμαι πολύ ευτυχισμένη που επιτέλους κατάλαβα γιατί τα περασμένα χρόνια δεν είχαν καλή ανάπτυξη και δεν έκαναν πολλά από αυτά τα τόσο όμορφα κόκκινα μπαλάκια τους στον δικό μου κήπο. Ο λόγος, όπως σας έχω ξαναπεί, είναι πως ο θάμνος αυτός προτιμάει όξινα χώματα, όπως οι γαρδένιες, αζαλέες, ορτανσίες, καμέλιες. Και αν το χώμα του κήπου σας δεν είναι αρκετά όξινο, θα πρέπει να βάζετε στο φυτό αυτό αρκετό σίδηρο, σε όλη τη διάρκεια του έτους για να σας χαρίζει αρκετά λουλούδια και καρπούς που θα ομορφαίνουν τον κήπο σας άνοιξη και χειμώνα αντίστοιχα.

Φετζόγιας καρπός

Φετζόγια ανθισμένη

Άλλον ένα θάμνο του κήπου μου όμως σας είχα φωτογραφίσει την περασμένη άνοιξη. Θυμάστε εκείνα τα τόσο όμορφα μικρά λουλούδια του θάμνου που λέγεται φετζόγια (αρ. φωτ.); να λοιπόν στην σημερινή φωτογραφία ο καρπός που γίνεται από αυτά τα λουλούδια. Ωριμάζει αυτή την εποχή. Είναι πολύ αρωματικός και τρώγεται σαν φρούτο, ή τον χρησιμοποιείτε σε μαρμελάδες και τσάτνεϋ. Τους μαζεύετε όμως αυτούς τους καρπούς μόνον αφού πέσουν κάτω. Όσο είναι ακόμη στα κλαδιά τους, είναι σκληροί και στυφοί. Όταν πέσουν κάτω είναι αρκετά ώριμοι για να τους απολαύσετε.

Και μη ξεχνάτε να ξεχορταριάζετε λίγο και να σκαλίζετε τα φυτά σας όποτε ο καιρός το επιτρέπει, φίλες και φίλοι μου, ακόμη και τώρα τον χειμώνα. Από την μία αυτό σας κάνει καλό γιατί χαλαρώνετε και ασκείτε λίγο το σώμα σας, από την άλλη βοηθάει τα φυτά να αναπτύσσονται καλύτερα.
Μη ξεχνάτε επίσης να τρέφεστε υγιεινά και να ασκείστε τακτικά στη διαχείριση των συναισθημάτων σας, ώστε να διατηρήσετε ή και να βελτιώσετε την υγεία σας.

Με αγάπη και τις καλύτερες ευχές μου για τη νέα χρονιά.

Υγιεινή διατροφή/καρκίνος (9)

Οι φίλοι μας τα καρύδια

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Μία χούφτα ωμοί ξηροί καρποί την ημέρα (αμύγδαλα, φιστίκια, καρύδια) είναι ένα νοστιμότατο σνακ και απαραίτητο συμπλήρωμα μιας υγιεινής καθημερινής διατροφής.

Σε παλαιότερες κουβέντες μας σε αυτήν εδώ τη στήλη έχουμε μιλήσει τόσο για τα αμύγδαλα, όσο και για τα φιστίκια. Σήμερα λοιπόν αποφάσισα να σας μιλήσω και για τα καρύδια, για τα οποία οι ερευνητές έχουν πεισθεί πως περιέχουν πολλά θρεπτικά συστατικά, πολλά από τα οποία βρίσκονται στην λεπτή τους φλούδα. Εννοώ την λεπτή φλούδα που καλύπτει τον καρπό, όχι το σκληρό τους περίβλημα.

Σε αυτή την φλούδα βρίσκεται το 90% από τις τόσο ωφέλιμες φαινόλες που περιέχουν τα καρύδια (φαινολικά οξέα, τανίνες και φλαβονοειδή).

Περιέχουν επίσης τα καρύδια, εκτός απο φυτικές ίνες, βιταμίνη Ε σε μορφή γ-τοκοφερόλης, μία μορφή διαφορετική απ’ ότι απαντάται συνήθως σε άλλες τροφές ( α-τοκοφερόλη). Και σε μελέτες που αφορούν το καρδιαγγειακό σύστημα αντρών, αυτή η μορφή βιταμίνης Ε (η γ-τοκοφερόλη) φαίνεται να προστατεύει ιδιαίτερα από καρδιαγγειακά προβλήματα.  

Γενικότερα όμως οι έρευνες που αφορούν τα φυτικά θρεπτικά συστατικά έχουν κατατάξει τα καρύδια πολύ ψηλά στη λίστα των τροφών που έχουν αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες και φαίνεται να προστατεύουν αυτά όχι μόνον από τα καρδιαγγειακά νοσήματα, αλλά και από το μεταβολικό σύνδρομο, τον διαβήτη τύπου 2, και από κάποιους τύπους καρκίνου, όπως του προστάτη και του στήθους.

Και μη ξεχνάμε πως τα καρύδια αποτελούν επίσης μια πολύ καλή πηγή αυτών των τόσο χρήσιμων για την υγεία μας ω3 λιπαρών οξέων ( α- λινολεϊκό οξύ) για τα οποία έχουμε μιλήσει σε προηγούμενες κουβέντες μας.

Στην ίδια οικογένεια με τα καρύδια ανήκουν και τα κάσιους, τα αράπικα φιστίκια και οι κουκουναρόσποροι.

Γι αυτό φίλες και φίλοι μου ακούστε με και προσπαθήσει να αντικαταστήστε με  μία μικρή χούφτα κάποιου ξηρού καρπού καθημερινά και ένα ποτήρι νερό  τη συνηθισμένη τόσο ανθυγιεινή αγοραστή σας τυρόπιττα ή κρουασάν και τον φρουτοχυμό σε κουτάκι ή κονσέρβα που συνηθίζετε να τρώτε και να πίνετε εσείς ή τα παιδιά σας.

Όσον αφορά τώρα, τον φόβο πολλών πως οι ξηροί καρποί παχαίνουν, οι 5-10 ανάλατοι ξηροί καρποί που σας προτείνω να τρώτε την ημέρα, σας βεβαιώνω πως δεν πρόκειται να σας παχύνουν, αν αντικαταστήσετε με αυτούς κάποια άλλη τροφή που καταναλώνετε, πολύ λιγότερο υγιεινή, αλλά θέλω να σας επισημάνω επιπλέον πως δεν πρέπει να ξεχνάτε πως η παχυσαρκία έχει τη βάση της σε κακή διαχείριση του στρες από τον οργανισμό, πράγμα που οδηγεί σε χρόνια αύξηση της κύριας ορμόνης του στρες, της κορτιζόλης με όλες της τις βλαβερές επιδράσεις.Και η σωστή και υγιεινή διατροφή είναι ένας από τους τρόπους αντιμετώπισης του στρες. Σας τα έχω εξηγήσει αυτά αναλυτικά στο βιβλίο  μου «Πώς να νικήσετε το στρες» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΑΡΧΕΤΥΠΟ.

Με αγάπη

Πηγή: http://whfoods.org/genpage.php?tname=foodspice&dbid=99&utm_source=bulletin_click&utm_medium=email&utm_campaign=bulletin_email

Σοφά λόγια (41)

ΚΑΠΟΙΟΣ  ΕΙΠΕ ...   

Όταν η συνείδηση χωρίζεται σε υποκείμενο και αντικείμενο, μετράει την απόσταση από τον εαυτό της  σαν χώρο και χρόνο.

~ Deepak Chopra   #CosmicConsciousness ~

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ (7)

Τι είναι "αγάπη";

Γεια σας και χρόνια πολλά και καλά σε όλες και όλους.

Εύχομαι αυτές τις γιορτές, επειδή οι συνθήκες γύρω μας έχουν πολύ αλλάξει και πολλών ανθρώπων οι ζωές έχουν γίνει δυσκολότερες, αντί οι σκέψεις μας να μείνουν στο επιφανειακό επίπεδο των υλικών δώρων που θα πάρουμε ή θα δώσουμε και στα οικονομικά προβλήματα που αυτές οι σκέψεις μας θυμίζουν, να πάμε όλοι λίγο παραπέρα.

Να σκεφθούμε πως υπάρχει ένα μεγάλο δώρο που μπορούμε να χαρίζουμε απλόχερα χωρίς να ξοδεύουμε χρήματα και αυτό το δώρο λέγεται «αγάπη».

Τετριμμένο…. Θα μου πείτε. Και όμως δεν είναι. Η έννοια της αγάπης είναι κάτι που εμένα προσωπικά με έχει παιδέψει αρκετά, γι αυτό και αποφάσισα να σας κάνω αυτή την σχετική κουβέντα σήμερα.

Πριν από ένα χρόνο, σε κάποια συζήτηση που είχαμε με κάποιες φίλες  περί θρησκειών και συναισθημάτων, μια ηλικιωμένη φίλη, πετάχτηκε και είπε ξαφνικά:

-          Τι είναι πια αυτή η άδολη αγάπη για την οποία όλοι μιλάνε; Γιατί αναφέρονται σε αυτήν όλες οι θρησκείες; Πώς το εννοούν πως ο Θεός είναι αγάπη όταν τόσα στραβά συμβαίνουν στον κόσμο;

Η συζήτηση μετά από αυτή την ερώτηση όπως ήταν φυσικό φούντωσε, χωρίς όμως να καταλήξουμε σε κανένα συμπέρασμα, όπως γίνεται πάντα σε τέτοιες συζητήσεις.

Από τότε η έννοια της αγάπης που υπάρχει στη βάση όλων των θρησκειών, παιδεύει το μυαλό μου αρκετά συχνά. Κατέληξα πως δεν πρέπει να συνδέουμε την έννοιά της με την αγάπη που τρέφουμε για τα παιδιά μας ή για άλλα σημαντικά για εμάς πρόσωπα ή και ζώα ή ακόμη και φυτά.  Μέσα σε αυτή την αγάπη κρύβεται κάποια ιδιοτέλεια. Θέλουμε αυτά τα πρόσωπα(ή τα ζώα ή τα φυτά) δίπλα μας, γύρω μας, γιατί η παρουσία τους μας κάνει να νιώθουμε καλά, άρα αυτό το συναίσθημα δεν είναι άδολη αγάπη.  

Τι λοιπόν μπορεί να αντιπροσωπεύει στην ζωή την άδολη, απόλυτα ανιδιοτελή αγάπη;...

Πριν λίγες μέρες, καθώς κοιτούσα αφηρημένη μέσα από τα τζάμια τη βροχή να πέφτει στον κήπο και σκεφτόμουν πως πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, αλλά πως είμαι πια πολύ μεγάλη για να με ενδιαφέρουν οι βιτρίνες με τα ψεύτικα χιονισμένα δέντρα, τις φάτνες και τα στολίδια, ένιωσα ξαφνικά τον συμβολισμό του Θείου βρέφους και η καρδιά μου σκίρτησε από χαρά! Αυτό ήταν…. Αυτή είναι η έννοια της άδολης αγάπης…. Το βρέφος που όλοι κρύβουμε μέσα μας.

Μπορείτε να φανταστείτε τίποτα πιο αγαπησιάρικο από ένα βρέφος είτε αφορά άνθρωπο είτε ζώο; Ότι και να κάνετε σε ένα βρέφος, αυτό το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να κλάψει ή να γελάσει και να απλώσει τα χεράκια του να σας αγκαλιάσει, ακόμη και αν προηγουμένως εσείς οι ίδιοι το κακοποιήσατε!... Αυτή είναι άδολη αγάπη…

Γεννιόμαστε όλοι έτσι. Γεννιόμαστε σαν καθαρή άδολη αγάπη. Αυτό είναι το Θεϊκό μας κομμάτι. Και στη συνέχεια η κοινωνία που εμείς οι ίδιοι δημιουργήσαμε  μεγαλώνοντας, σκεπάζει αυτή την αγάπη με στρώματα αρνητικών συναισθημάτων που το ένα πάνω στο άλλο (ανάλογα με τις συνθήκες που ζει κανείς) σαν τα φύλλα του κρεμμυδιού κρύβουν βαθιά την αγάπη αυτή που είναι η πραγματική μας φύση. Γι αυτό και όλοι μας στη συνέχεια ψάχνουμε την αγάπη σε όλη μας τη ζωή και γραπωνόμαστε μάταια από πρόσωπα και πράγματα για να νιώσουμε ευτυχία.

Γιατί έχουμε ξεχάσει πως την αγάπη την έχουμε μέσα μας. Είναι η πραγματική μας φύση και είναι η πραγματική φύση και αυτών που μισούμε, ακόμη και αυτών που εγκληματούν κάποια στιγμή (!...).

Η πραγματική μας φύση είναι η άδολη αγάπη. Όλοι, ακόμη και οι εγκληματίες γεννήθηκαν σαν αγαπησιάρικα μωρά κάποτε. Αν όλα και όλοι γύρω τους συνέχιζαν να τους δίνουν αγάπη σίγουρα θα είχε μια άλλη εξέλιξη η ζωή τους.

Μην είμαστε λοιπόν πολύ σκληροί με τους άλλους αλλά και με τον εαυτό μας.  Με την ευκαιρία των Χριστουγέννων εφέτος, ας αρχίσουμε να βλέπουμε τον συμβολισμό του Θείου βρέφους  βαθιά μέσα μας, καθώς και μέσα σε κάθε φίλο αλλά και εχθρό μας.

Είμαι βέβαιη πως η συμπεριφορά μας θα αλλάξει σιγά-σιγά, θα γίνουμε πιο ανεκτικοί, πιο δεκτικοί στην διαφορετικότητα, πιο συμπονετικοί και θα συντονιστούμε με το αγαπησιάρικο μωρό που κρύβουμε βαθιά μέσα στη καρδιά μας. Αυτό θα κάνει αυτή την καρδιά  να λειτουργεί πολύ πιο αρμονικά (coherent) όπως έχουν πρόσφατες επιστημονικές έρευνες διαπιστώσει (το έχουμε πολλές φορές πει αυτό σε τούτην εδώ τη στήλη), πράγμα που θα μας χαρίσει υγεία και ευτυχία.

Σας εύχομαι ολόψυχα εφέτος ο συμβολισμός της γέννησης τους Θείου βρέφους να γίνει για όλες και όλους η αρχή μιας άλλης αντίληψης για την ζωή και τις ανθρώπινες σχέσεις που θα σας οδηγήσει σε υγεία και ευτυχία.
Με αγάπη κι από εμένα για εσάς 

Ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας/αυτοθεραπεία(1)

Πώς ο οργανισμός αποκαθιστά αυτόματα τις βλάβες των μυών μας

Γεια σας
Η βλάβη των σκελετικών μυών μας μετά από ένα ατύχημα, μπορεί να οδηγήσει σε εκφύλιση των μυών ακόμη και στον θάνατο εάν αυτή είναι μεγάλη σε έκταση.

Ο οργανισμός μας όμως έχει και για τις βλάβες των μυών μας έναν μηχανισμό επιδιόρθωσης, ο οποίος όταν η έκταση της βλάβης το επιτρέπει, μπορεί να αποκαταστήσει τους τραυματισμένους μύες.

Οι έρευνες έχουν δείξει πως βλαστοκύτταρα που υπάρχουν τοπικά στους μυς μας (τα λεγόμενα "δορυφορικά βλαστοκύτταρα" ή "ενήλικα βλαστοκύτταρα") μπορούν να πολλαπλασιαστούν και να διαφοροποιηθούν σε καινούργια μυϊκά κύτταρα ώστε να δημιουργηθούν καινούργιες μυϊκές ίνες και η βλάβη να αποκατασταθεί.

Μία νέα έρευνα, από τους Stark et al. μάλιστα δείχνει πως ακόμη και δορυφορικά βλαστοκύτταρα από  περιοχές που βρίσκονται μακριά  από την βλάβη μπορούν να έρθουν να βοηθήσουν να αποκατασταθεί η βλάβη.

Οι ερευνητές βρήκαν πως η κινητικότητα αυτών των δορυφορικών βλαστοκυττάρων κοντρολάρεται από κάποιες πρωτεΐνες στην επιφάνεια  κυττάρων που παράγονται από τα γερά και αναγεννημένα μυϊκά κύτταρα  και λέγονται «Εφρίνες».  Αυτές οι πρωτεΐνες και οι υποδοχείς επάνω στους οποίους αυτές ενώνονται για να δράσουν, έχουν διάφορους ρόλους στην διαδικασία της αναγέννησης των μυϊκών κυττάρων σε περίπτωση βλάβης.

Όπως διαπίστωσαν οι πιο πάνω ερευνητές, ένας από αυτούς τους ρόλους είναι ότι αυτές οι Εφρίνες βγάζουν κάποια σήματα που αναγκάζουν τα δορυφορικά βλαστοκύτταρα των γύρω περιοχών να αλλάξουν την μεταναστευτική τους πορεία(!). Οι πιο πάνω ερευνητές μετά τα αποτελέσματα της έρευνας που έκαναν σε ποντίκια, προτείνουν λοιπόν πως αλληλεπιδράσεις τέτοιων πρωτεϊνών, Εφρινών, μπορεί να κινητοποιούν βλαστοκύτταρα από μακρινές περιοχές να έρθουν και να πάρουν μέρος στην αναγέννηση των μυϊκών κυττάρων όταν υπάρχει βλάβη.

Εκπληκτικός κόσμος αυτός ο άγνωστος ακόμη και μυστηριώδης κόσμος του κορμιού μας αγαπητές και αγαπητοί μου. Εκπληκτικός και ο τρόπος που τα κύτταρά μας συνεργάζονται μεταξύ τους για να χαρίζουν στο κορμί μας ισορροπία.

Χωρίς όρια αποδεικνύονται όλο και περισσότερο από τις επιστημονικές έρευνες οι ικανότητες του οργανισμού μας για αυτοϊαση. Τι είναι αυτό λοιπόν που μας εμποδίζει να τις απολαύσουμε εμείς σαν οργανισμοί;

Μήπως η πολλή, κακώς εννοούμενη «λογική» μας;

Με αγάπη

Πηγές : 1. Development 138, 5279 (2011); Tissue Eng. Part A 17, 2629 (2011).

              2. http://www.sciencemag.org/content/vol334/issue6062/twil.dtl