Ερασιτέχνης κηπουρός/ανθόκηπος/Αν.-Φθιν. (2)

Γεια σας φίλοι μου
Πάει καιρός που δεν έχουμε μιλήσει για κηπουρική. Ο λόγος είναι πως τόσο ο λαχανόκηπός μου, όσο και τα λουλούδια μου οδεύουν προς… τη νάρκη του χειμώνα. Μαζεύω βέβαια ακόμη λίγα ντοματίνια, κολοκυθάκια και μελιτζάνες αλλά δεν συγκρίνεται η απόδοση των φυτών με αυτή που είχαν τον προηγούμενο μήνα.

Ωστόσο δεν παραπονιέμαι, γιατί οι πρώτες βροχές που έπεσαν στο νησί μας, αναζωογόνησαν πολύ και έκαναν καταπράσινα όλα τα φυτά μου από τη μια, με απάλλαξαν από τα συνεχή ποτίσματα από την άλλη, αφήνοντάς μου έτσι περισσότερο χρόνο για να ασχολούμαι με το διάβασμα και το γράψιμο.

Σήμερα όμως βγαίνοντας να κάνω λίγο ξεχορτάριασμα στον κήπο, είδα ολάνθιστο το αγαπημένο μου φυτό σολάνιουμ επάνω στα κάγκελα της μάντρας και δεν άντεξα να μη σας το φωτογραφήσω. Δεν ξέρω αν έχει και κάποια άλλη πιο κοινή ονομασία, είναι όμως πανέμορφο, ανθίζει σχεδόν συνέχεια από την άνοιξη μέχρι τώρα και εκτός από κλάδεμα για να κρατιέται στο μέγεθος που επιθυμούμε, δεν χρειάζεται καμιά άλλη ιδιαίτερη φροντίδα. Πολλαπλασιάζεται δε πολύ εύκολα με μοσχεύματα. Έτσι το απέκτησα και εγώ. Το είδα και το θαύμασα σε μία μάντρα, έκοψα ένα κοτσανάκι του, το βούτηξα σε σκόνη ριζοβλίας και το φύτεψα σε ένα γλαστράκι. Μόλις μεγάλωσε λίγο το μεταφύτεψα στο χώμα και το αποτέλεσμα το βλέπετε στη φωτογραφία.

Για να μη μείνει όμως παραπονεμένο το μέρος του κήπου που με προμηθεύει με φαγώσιμα προϊόντα, φωτογράφισα και ένα μεγάλο κατακόκκινο ρόδι επάνω στη μικρή ροδιά μου. Η γερή βροχή που είχαμε πριν λίγες μέρες, δυστυχώς έκανε πολλά από τα ρόδια μου να ανοίξουν και να σαπίσουν. Αλλά δεν πειράζει. Η μοίρα των φυτών είναι ίδια με τη δική μας ξέρετε. Αρρωσταίνουν ή χαλάνε εκεί που δεν το περιμένεις, από αστάθμητους παράγοντες. Ζουν τη ζωή τους και κάνουν τον κύκλο τους ανεξάρτητα από τη δική μας θέληση. Τα ρόδια μου, τα έστειλε η βροχή εφέτος νωρίς-νωρίς στο χώμα για να πολλαπλασιαστούν, χωρίς να ….. με ρωτήσει!

Θα σας πως τώρα ένα κόλπο για να ανοίγετε εύκολα τα ρόδια: Χαράξτε σταυρωτά τη βάση τους, στο μέρος του κοτσανιού, και μετά πιάστε τα από την άλλη άκρη και στουμπίστε τα πάνω σε ένα ξύλο κοπής. Ανοίγουν και παίρνετε τα σπόρια πολύ εύκολα με αυτόν τον τρόπο.

Είναι καρπός πολύ νόστιμος και πλουσιότατος σε αντιοξειδωτικές ουσίες. Εγώ μαζεύω τα ρόδια (όσα μου επιτρέπει δηλαδή η βροχή να μαζέψω), βγάζω τα σπόρια και τα φυλάω σε πλαστικά σακουλάκια στη κατάψυξη. Με αυτό τον τρόπο, έχω πάντα πρόχειρα καθαρισμένα ρόδια για τις χειμερινές σαλάτες μου (τα ρίχνω έτσι όπως είναι κατεψυγμένα στη σαλάτα που φτιάχνω και ξεπαγώνουν μέχρι να τη σερβίρω) . Ομορφαίνουν και  νοστιμίζουν ξέρετε πολύ τις σαλάτες, ενώ συγχρόνως τις εμπλουτίζουν σε θρεπτικά συστατικά. (Θα βρείτε τη συνταγή μιας τέτοιας σαλάτας στην ετικέτα "υγιεινές συταγές"). 

Με αγάπη

Άσκηση (17)

ΑΣ   ΑΣΚΗΘΟΥΜΕ   ΤΩΡΑ 

Γεια σας φίλοι μου

Βρήκα ένα βίντεο με γυμναστική για τους πιο αρχάριους, ακόμη και για τους πιο ηλικιωμένους από εσάς. Για όλους εσάς δηλαδή που δεν έχετε μέχρι τώρα ασχοληθεί καθόλου με την γυμναστική. Δεν θα σας κουράσει καθόλου, αλλά θα σας βοηθήσει να λύσετε λίγο τις αρθρώσεις σας και να κουνήσετε τα μέλη σας. Θα μου κάνετε τη χάρη να σηκωθείτε για λίγο από τη πολυθρόνα σας  και να μιμηθείτε για λίγο τις κινήσεις αυτού του γκρουπ; Αν ναι, βάλτε το να παίξει δύο-τρεις φορές συνεχόμενα για να έχετε κάποιο αποτέλεσμα.

Με αγάπη

Ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας -βιολογία- (6)

ΛΙΠΟΣ ΚΑΙ ΛΕΠΤΙΝΗ (2)

Γεια σας φίλοι μου

Συνεχίζοντας την προηγούμενη κουβέντα μας για το λίπος και μία από τις ορμόνες του, την λεπτίνη, θα πρέπει να σας πω πως το θέμα αυτό του λίπους και της σημασίας του για τον οργανισμό, βρίσκεται υπό έρευνα και κάθε λίγο ανακαλύπτεται και κάποια καινούργια λειτουργία του. Αυτός ο ιστός, που πριν λίγα χρόνια θεωρούσαμε ικανό μόνον για να αποθηκεύει την περίσσεια ενέργειας του οργανισμού υπό μορφή λίπους, αποδείχτηκε πως είναι μάλλον ένα ενδοκρινικό όργανο και η καρδιά ενός πολύπλοκου δικτύου που επηρεάζει την ενεργειακή μας ομοιόσταση, τον μεταβολισμό του λίπους και της γλυκόζης, την αγγειακή λειτουργία, την ανοσολογική μας απάντηση και ακόμη και την αναπαραγωγή μας. Αυτές οι λειτουργίες του είναι άμεσα συνδεδεμένες με ορμόνες που επιδρούν επάνω στα λιποκύτταρα (σε ειδικούς υποδοχείς που αυτά διαθέτουν), όπως η ινσουλίνη, τα κορτικοειδή (κορτιζόνη) και οι κατεχολαμίνες (αδρεναλίνη) και διαταράσσονται όταν αλλάζει σημαντικά η μάζα του λιπώδους ιστού, είτε με τη μορφή της παχυσαρκίας είτε με τη μορφή της καχεξίας.

Συνεχώς ανακαλύπτονται καινούργιες ορμόνες που παράγονται εκεί και ερευνώνται στη συνέχεια οι λειτουργίες τους. Δεν νομίζω πως χρειάζεται να σας τις αναλύσω όλες, γιατί αυτό δεν έχει κανένα νόημα για τους μη γιατρούς, όμως κρίνω σκόπιμο να σας ενημερώσω για τα πιο σημαντικά από όσα μέχρι τώρα έχουν ανακαλυφθεί για αυτές.

Για τη λεπτίνη, ειδικότερα, που είναι η πρώτη ορμόνη του λιπώδους ιστού που ανακαλύφθηκε και πιστεύαμε μέχρι πρότινος πως είναι αποκλειστικά ένας ανορεξιογόνος παράγοντας, τώρα ξέρουμε πως επιδρά και σε πολλά άλλα όργανα που έχουν υποδοχείς για εκείνη, εκτός από το κεντρικό νευρικό μας σύστημα. Πολύ πρόσφατα μάλιστα έρευνες οδήγησαν στο συμπέρασμα πως κάποιοι οργανισμοί εμφανίζουν αντίσταση στην λεπτίνη (κάτι ανάλογο με την αντίσταση στην ινσουλίνη που οδηγεί σε σακχαρώδη διαβήτη). Η αντίσταση αυτή στη λεπτίνη, οδηγεί σε παχυσαρκία, με όλα τα αρνητικά της για τον οργανισμό αποτελέσματα.

Είναι δε ιδιαίτερα ενδιαφέρον το αποτέλεσμα μιας έρευνας που αφορά τη περιεκτικότητα σε λεπτίνη της διατροφής των νεογνών, ( το μητρικό γάλα περιέχει λεπτίνη). Σε αυτή παρατηρήθηκε πως νεογνά ποντικιών που τράφηκαν με γάλα πλούσιο σε λεπτίνη (χορηγήθηκε λεπτίνη σε χάπια στη μητέρα που θήλαζε) είχαν μεγαλύτερη ευαισθησία στη δράση της λεπτίνης στην ενήλικη ζωή τους με αποτέλεσμα να μη γίνονται παχύσαρκα.

Μέχρι τώρα σύμφωνα με τις έρευνες, η λεπτίνη φαίνεται να επηρεάζει αρνητικά :

Τον μεταβολισμό της γλυκόζης

Το καρδιαγγειακό σύστημα και τον εγκέφαλο

Τους νεφρούς και την αρτηριακή πίεση

Τα οστά και τους χόνδρους

Το αιμοποιητικό σύστημα και την πηκτικότητα του αίματος

Το ανοσοποιητικό σύστημα

Και τέλος, όπως πρόσφατες έρευνες υποστηρίζουν, συσχετίζεται με διάφορα είδη καρκίνων όπως του μαστού, του εντέρου, του προστάτη, της μήτρας και της χοληδόχου κύστεως.

Δεν είναι όπως βλέπετε φίλοι μου απλά θέμα αισθητικής η παχυσαρκία...

Συνεχίζεται

Πηγές: http://ndt.oxfordjournals.org/content/17/2/191.full

               http://www.medscape.com/medline/abstract/17356529
              J Am Coll Cardiol. 2008; 52(15):1201-10 (ISSN: 1558-3597)
              Exp Biol Med (Maywood). 2008; 233(6):708-20 (ISSN: 1535-3702)
              Endocr Relat Cancer. 2006; 13(2):629-40 (ISSN: 1351-0088)
              J Clin Pathol. 2007; 60(8):902-6 (ISSN: 0021-9746)

Υγιεινές συνταγές/θαλασσινά (7)

Γεια σας φίλοι μου

μια υγιεινή, απλή και εύκολη, όπως πάντα, συνταγή θα σας δώσω και σήμερα. Ένα κύριο πιάτο με πρωταγωνιστή τον μπακαλιάρο, ένα από τα πιο υγιεινά ψάρια, όπως πολλές φορές έχουμε αναφέρει, λόγω των ω3 λιπαρών οξέων του.

ΟΙ  ΣΥΝΤΑΓΕΣ  ΜΟΥ

Μπακαλιάρος με πράσα αβγολέμονο (6 μερίδες)

6   κομμάτια μπακαλιάρου

12 πράσα σε κομμάτια 5-6 εκ. μήκος (μόνον το λευκό τους μέρος)

3   κοτσάνια σέλερι λεπτοκομμένο

3 εκ. τζίτζερ (πιπερόριζα) κομμένο σε λεπτές λουρίδες

10 κ.σ. λάδι

1-2 κ.σ. αλεύρι

Στο λάδι μαραίνουμε λίγο τα πράσα. Τα πασπαλίζουμε με το αλεύρι και ψήνουμε λίγο ακόμη. Προσθέτουμε το σέλερι και λίγο νερό (να τα μισοσκεπάσει) και τα βράζουμε σε μέτρια φωτιά, μέχρι  να μαλακώσουν. Προς το τέλος του μαγειρέματος βάζουμε από πάνω τα κομμάτια του μπακαλιάρου (καλά ξαλμυρισμένου) και αποτελειώνουμε το φαγητό, σκεπασμένο.

Αβγοκόβουμε με 2 αβγά και τον χυμό 1 λεμονιού και σερβίρουμε. Όσοι δεν θέλουν το φαγητό αβγοκομένο, μπορούν να πήξουν το ζουμί του με 2 κ.σ. κορν φλάουρ και τον χυμό του λεμονιού.
Καλή σας όρεξη  

Σελίδες γέλιου (2)

ΕΛΑΤΕ  ΝΑ  ΓΕΛΑΣΟΥΜΕ                                         

Γεια σας φίλοι μου

Αυτό ήταν το πιο αστείο από τα παιδικά γέλια που μπόρεσα να βρω στο διαδίκτυο. Εμένα μου φέρνει γέλια κάθε φορά που το βλέπω. Εσείς θα γελάσετε άραγε καθόλου; Αν όχι, τουλάχιστον χαμογελάστε. Το χαμόγελο λένε πως έχει ακόμη περισσότερες ωφέλιμες για την υγεία ιδιότητες.

Ολιστική ή ενοποιημένη ιατρική/οστεοπόρωση (5)

ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ (5Ο τελευταίο)

Γεια σας φίλοι μου

Θα ολοκληρώσω το θέμα της οστεοπόρωσης σήμερα, αναφέροντάς σας μία ακόμη αιτία που την προκαλεί. Αυτή είναι η υπερβολική οξύτητα του οργανισμού.

Εύκολα μπορεί κανείς να μετρήσει πόσο αλκαλικό ή όξινο είναι το περιβάλλον στον οργανισμό του, με ειδικά χαρτάκια που μετρούν το pΗ, που πουλιούνται στα φαρμακεία. Μπορούμε με αυτά να ελέγξουμε το pH στο σάλιο ή τα ούρα μας.

Το pΗ (προφέρεται πε-χα) είναι δείκτης των ιόντων υδρογόνου που περιέχονται σε ένα υδατικό διάλυμα (ο αρνητικός τους λογάριθμος). Όσο πιο μεγάλο το pH τόσο πιο αλκαλικό το διάλυμα που μετριέται, όσο πιο μικρό τόσο πιο όξινο. Το pH 7, θεωρείται ουδέτερο. Τιμές πάνω από 7 δείχνουν αλκαλικότητα και τιμές κάτω από 7 δείχνουν οξύτητα. Το φυσιολογικό pΗ του σώματός μας πρέπει να είναι ελαφρά αλκαλικό, γύρω στο 7,4  όπως αναφέρεται σε όλα τα βιβλία ιατρικής και βιολογίας. H τιμή αυτή αφορά όμως κυρίως το αίμα μας. Μετρήσεις κάτω από 7,2 δείχνουν πως το περιβάλλον στο σώμα μας είναι πιο όξινο απ όσο πρέπει, πράγμα που εκτός άλλων διαταραχών οδηγεί και σε οστεοπόρωση. Αυτό γίνεται γιατί ο οργανισμός μετακινεί θετικά ιόντα από περιοχές που αυτά είναι αποθηκευμένα, όπως το ασβέστιο στα κόκαλά μας, για να αντιρροπήσει αυτό το pH και να αποκαταστήσει την μεταβολική ισορροπία του. Τα κόκαλά μας με αυτόν τον τρόπο γίνονται σιγά-σιγά οστεοπορωτικά.

Οι τιμές μέτρησης του pH στο σάλιο μας είναι διαφορετικές από αυτές του αίματός μας όμως. Μέτρηση γύρω στο 6,5 δείχνει σχετική οξύτητα ενώ τιμές κάτω από 4,5 δείχνουν πολύ σοβαρή οξύτητα.

Την κατάσταση του οργανισμού μας από πλευράς οξύτητας επηρεάζουν οι ασθένειες και η διατροφή μας. Η γνωστή Δυτική λεγόμενη διατροφή, με πολύ κρέας, γαλακτοκομικά προϊόντα και λίπη οδηγεί σε αύξηση της οξύτητας του οργανισμού, ενώ αντίθετα μία διατροφή πλούσια σε λαχανικά και φρούτα οδηγεί τον οργανισμό σε αλκαλική κατάσταση και τον προφυλάσσει από την οστεοπόρωση, όπως έχουν διαπιστώσει πρόσφατες ιατρικές έρευνες.

Η σωστή διατροφή λοιπόν φίλοι μου έχει διπλό ρόλο στην προφύλαξη από την οστεοπόρωση. Αφενός προσφέροντας αντιοξειδωτικές ουσίες βοηθάει στην αντιμετώπιση του στρες (ο πρώτος σοβαρός παράγων της οστεοπόρωσης) και αφετέρου βελτιώνει την οξύτητα του οργανισμού (δεύτερος παράγων της οστεοπόρωσης).
Δεν είναι βλέπετε μόνον θέμα χαμηλού ασβεστίου η οστεοπόρωση, όπως οι περισσότεροι νομίζουν.

Η διατροφή αυτή που αλκαλοποιεί τον οργανισμό μας δεν μας προφυλάσσει όμως μόνον από την οστεοπόρωση, αλλά και από πολλές άλλες επικίνδυνες για τον οργανισμό μας καταστάσεις όπως ο καρκίνος. Αυτά όμως θα τα συζητήσουμε μία άλλη φορά.

Με αγάπη

Πηγές:  http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18567759  

            http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19954569