Γειά σας
Πρέπει να ομολογήσω πως λυπάμαι στ’ αλήθεια πολύ, που αυτό το θέμα είναι το μόνο, από αυτά με τα οποία ασχολούμαι σε αυτό το blog, που δεν έχει πάρει έως τώρα καμία ψήφο σας. Προφανώς δεν έχετε καταλάβει ακόμα, τη σπουδαιότητά του.
Η ιατρική αλλάζει διεθνώς με ταχύτητα μεγάλη, όσο και αν τα οικονομικά συμφέροντα φαρμακευτικών εταιρειών, αλλά και γιατρών (πρέπει να το ομολογήσουμε) προσπαθούν να κρατήσουν τα πράγματα στάσιμα στην τωρινή μορφή τους.
Η πρόοδος της τεχνολογίας, στηριγμένη στους καινούργιους νόμους της φυσικής και της βιολογίας γυρίζει τη σελίδα στα βιβλία άσκησης της ιατρικής. Δεν είναι τα χάπια η λύση στο θέμα της υγείας μας. Είναι πολύ πιο πολύπλοκο αυτό το θέμα. Εκτός από τα αντιβιοτικά που έχουν μία αποδεδειγμένη δράση στα μικρόβια, όλα τα άλλα φάρμακα στοχεύουν περισσότερο στην ανακούφιση των συμπτωμάτων μιας νόσου, παρά στη οριστική αιτιολογική της αντιμετώπιση. Άλλωστε τα περισσότερα από τα γνωστά μας νοσήματα τα χαρακτηρίζαμε μέχρι τώρα εμείς οι γιατροί σαν «άγνωστης αιτιολογίας».
Έχει όμως πια ξεκαθαριστεί στην εποχή μας πως νοσούμε εξ αιτίας των στρες που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε σε αυτή τη ζωή από τη πρώτη κιόλας στιγμή της γέννησής μας (εννοώ και ενδομητρικά). Αυτά, σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας, αθροίζονται και αποδιοργανώνουν λίγο-λίγο τις ενέργειες που παράγονται στο σώμα μας διαταράσσοντας τη λειτουργία των κυττάρων μας.
Παρ ότι από τις ενέργειες αυτές, κάποιες μόνον, πολύ λίγες, έχουν μέχρι τώρα ανακαλυφθεί και ερευνηθεί, η τεχνολογική πρόοδος οδήγησε σε μηχανήματα που τις μετράνε. Σας το είπα ήδη και στη προηγούμενη κουβέντα μας. Υπάρχουν πια στο εμπόριο μηχανήματα που μετρούν ενέργειες στο σώμα μας και ελέγχουν μάλιστα και αν αυτές είναι όσο πρέπει εναρμονισμένες ή όχι (με απλά λόγια θα μπορούσαμε να πούμε αν αυτές λειτουργούν καλά ή όχι, το θέμα όμως δεν είναι τόσο απλό). Υπάρχουν τέτοια μηχανήματα που η αξία τους αρχίζει από 300 ευρώ και φτάνει τις 15.000.
Και μέχρις εδώ, καλά…..
Το πρόβλημα αρχίζει από εκεί που κάποια, (τα ακριβότερα από αυτά) όπως ισχυρίζονται οι κατασκευαστές μπορούν, δίνοντας σας κάποια μικρή ηλεκτρική διέγερση να επαναφέρουν τις ενέργειές σας (αυτές που τα στρες της ζωής σας αποδιοργάνωσαν), πάλι σε αρμονία.
Εδώ πιστεύω πως υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Θα χρειαστούν πολλά χρόνια έρευνας για να αποφανθεί με βεβαιότητα η επιστήμη πως αυτού του είδους οι επιδράσεις στον οργανισμό μας δεν θα έχουν κανένα βλαπτικό, αντί θεραπευτικό, αποτέλεσμα. Είναι πολύ πρόσφατη όλη αυτή η έρευνα επάνω στις ενέργειες για να αποδεχθεί κανείς με ευκολία μία τέτοιου είδους επίδραση στο σώμα του, που δεν ξέρει πού μπορεί να το οδηγήσει ενεργειακά.
Ως προς τον έλεγχο, συμφωνώ πως τα μηχανήματα αυτά μπορούν να πείσουν αυτούς που νομίζουν πως είναι καλά, ενώ δεν είναι, να διαπιστώσουν και οπτικά τη δυσαρμονία των ενεργειών του οργανισμού τους, αυτή που τους έχει οδηγήσει σε κάποιο πρόβλημα υγείας.
Αν δε με αλλαγή του τρόπου ζωής τους και διάφορες φυσικές τεχνικές αυτοί καταφέρουν να επαναφέρουν τις ενέργειές τους σε τάξη, θα μπορεί το μηχάνημα να το διαπιστώσει, για να ξέρουν ότι η όποια τεχνική έχουν εφαρμόσει για την ενεργειακή τους εναρμόνιση, έχει αποδώσει και επομένως σύντομα θα αισθανθούν και τη διαφορά στην υγεία τους. Αυτός είναι και ο ουσιαστικός ρόλος του biofeedback. Και όπως λέει και ο πρόσφατα εκδοθείς οδηγός για τις συμπληρωματικές θεραπείες της Mayo Clinic, (2007) περίπου 150 νοσήματα μπορούν να βοηθηθούν αποτελεσματικά με αυτή την εκπαίδευση.
Ως προς την αντιμετώπιση των διαταραγμένων μας ενεργειών όμως από το ίδιο το μηχάνημα με τη χρήση ηλεκτρικών δυναμικών, επιτρέψτε μου να διατηρώ αμφιβολίες. Πώς μπορεί κανείς να πιστέψει πως κάτι που ο τρόπος ζωής του έχει διαταράξει, θα μπορέσει μία μικρή ποσότητα ηλεκτρικής διέγερσης να το επαναφέρει σε τάξη, αν αυτός συνεχίζει την ίδια ζωή που το διατάραξε; Θα πρέπει να είναι κανείς πολύ αφελής, νομίζω, για να πεισθεί για κάτι τέτοιο. Όσοι βέβαια έχουν βολευτεί στη ζωή που κάνουν και δεν θέλουν να αλλάξουν τίποτα, μπορεί και να το δοκιμάσουν. Σε αυτό ποντάρουν και οι εταιρείες που παράγουν αυτά τα ακριβά μηχανήματα. Ποντάρουν στην «ύπνωση» μέσα στην οποία ζει το είδος μας.
Αλλά αυτό είναι μία μεγάλη και τελείως διαφορετική κουβέντα…