Η ζωή είναι
παιχνίδι. Σαν παιδιά το γνωρίζουμε και
το απολαμβάνουμε. Παίζουμε με ότι βρίσκεται τριγύρω μας και διασκεδάζουμε… Απολαμβάνουμε απλά το ότι υπάρχουμε… Βλέπουμε
«θαύματα» σε ό,τι υπάρχει γύρω μας, άψυχο ή έμψυχο.
Γιατί το ξεχνάμε
αυτό μεγαλώνοντας; Γιατί μπαίνουμε σε αυτό το κουτί το γεμάτο «πρέπει» και
χάνουμε το νόημα της ζωής;