Υλοποίηση (2 τελευταίο)

Συνέχεια...

Υλοποίηση (1)

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Το θέμα της υλοποίησης απασχολεί πολλούς. Ιδιαίτερα στην εποχή μας που τόσο πολλοί «σύμβουλοι» δίνουν συμβουλές με διάφορους τρόπους. Νομίζω πως σας έχω μιλήσει και παλαιότερα για το θέμα αυτό, αλλά ξέρω καλά πως είναι αρκετά δύσκολο να γίνει κατανοητό και ακόμη πιο δύσκολο να γίνει μέρος του τρόπου με τον οποίο ζούμε τη ζωή μας. Αποφάσισα λοιπόν για άλλη μια φορά να σας μιλήσω για το θέμα αυτό από την ιατρική του, ή καλύτερα τη βιολογική του, πλευρά, ώστε να βοηθήσω περισσότερο.

Από την ώρα που γεννιόμαστε υλοποιούμε συνεχώς τη ζωή μας, δίχως να το καταλαβαίνουμε… Αυτή είναι η αλήθεια. Το βρέφος  κλαίει και ζητάει προστασία, αγάπη και φαγητό και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο το αποκτά. Άλλως δεν μπορεί να παραμείνει στη ζωή. Από την αρχή της ζωής μας δηλαδή γνωρίζουμε τι είναι σημαντικό γι εμάς, το απαιτούμε και το υλοποιούμε…

Δυστυχώς όμως, κληρονομούμε και μεγαλώνοντας αποκτούμε περισσότερες ή λιγότερες περιοριστικές πεποιθήσεις, ανάλογα με το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνουμε. Και όσο αυξάνονται αυτές οι περιοριστικές πεποιθήσεις εμποδίζεται όλο και περισσότερο η υλοποίηση των πραγμάτων που επιθυμούμε στη ζωή μας. Δίχως να το αντιλαμβάνονται, γονείς, συγγενείς και φίλοι μας πείθουν πως είμαστε «μικρά» και «ανήμπορα «ανθρωπάκια» δίνοντάς μας συνεχώς συμβουλές με τη πεποίθηση πως μας προστατεύουν…Δυστυχώς όμως, με τον τρόπο αυτό απογυμνώνουν τα παιδιά από όλη τη δύναμη υλοποίησης της ζωής την οποία ήρθαν να ζήσουν.

Ο φόβος εγκαθίσταται στο υποσυνείδητο και από εκεί ελέγχει έτσι τη ζωή μας που δεν αφήνει περιθώριο για υλοποίηση των όσων εμείς θεωρούμε σημαντικά, γιατί δεν το επιτρέπουν κάποια νευρικά κυκλώματα του εγκεφάλου μας.  

Σας έχω μιλήσει και παλαιότερα γι αυτά τα νευρικά κυκλώματα αλλά νομίζω πως πρέπει στο σημείο αυτό να σας τα ξαναθυμίσω: Πρόκειται για τα κυκλώματα DMN (Default Mode Network) και  SN (Saliens Network). 

Συνεχίζεται... 

 

Life style medicine και Σωστή διαχείριση του στρες

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Η ιατρική απέκτησε επιτέλους μία καλύτερη όψη προσθέτοντας πρόσφατα στη φαρέτρα της τον κλάδο της «ιατρικής του τρόπου ζωής» ή κοινώς «life style medicine”.

Επιστημονικές έρευνες και άρθρα δημοσιευμένα σε επίσημα ιατρικά περιοδικά δίνουν επισημότητα στον κλάδο και επιτέλους κάνουν αρκετούς γιατρούς να βγαίνουν από την σκέτη χορήγηση φαρμάκων και να προχωρούν σε μία πιο ολιστική προσέγγιση της κάθε νόσου.

Η σωστή διαχείριση του στρες, βέβαια, με την οποία εγώ ασχολούμαι τόσα πολλά χρόνια γράφοντας άρθρα και κάνοντας βίντεο, είναι ακριβώς αυτό. Είναι η ολιστική προσέγγιση της υγείας

Η ανθεκτικότητα στο στρες

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Θέλω σήμερα να σας θυμίσω το θέμα της ανθεκτικότητας στο στρες. Έχω ακούσει πολλούς να λένε : δεν βαριέσαι… άλλοι καπνίζουν και πίνουν πολύ περισσότερο από εμένα κι όμως είναι γεροί, ενώ άλλοι δεν καπνίζουν καθόλου και έχουν καρκίνο του πνεύμονα…

Με αυτές τις σκέψεις πιστεύουν ότι τα πάντα είναι θέμα τύχης. Δεν έχουν και πολύ άδικο, αλλά δεν έχουν και απόλυτο δίκιο. Αξίζει νομίζω να το συζητήσουμε το θέμα λίγο.

Δεν γεννιόμαστε, λοιπόν,

Οι εξάρσεις της ΣΚΠ και το στρες

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Όταν σπούδαζα ιατρική και μάθαινα για τις ασθένειες, τα φάρμακα και τις θεραπείες, καθόλου δεν είχα υποψιαστεί πως κάποιοι εκμεταλλευόντουσαν, μέσα από αυτές τις σπουδές, την αγάπη μου για τον άνθρωπο και την ανάγκη μου να βοηθήσω…

Τώρα όμως, αρκετά χρόνια μετά, με το πολύ πιο καθαρό βλέμμα της έμπειρης μεγάλης ηλικίας, βλέπω τη πραγματικότητα και πραγματικά λυπάμαι. Λυπάμαι όλους αυτούς τους νέους ανθρώπους που με το όνειρο να βοηθήσουν τους συνανθρώπους τους καταναλώνουν χρόνια σε σπουδές και

Η μετα-κόβιντ εποχή...

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Το θέμα του γνωστού  ιού της εποχής που βιώσαμε πρόσφατα και τα προβλήματα που αυτός και η δική του αντιμετώπιση από τους πολιτικούς δημιούργησε παγκόσμια, όπως τα είχα ήδη προβλέψει και αναλύσει σε αναρτήσεις μου τότε, άρχισαν να φαίνονται καθαρά κα να προβληματίζουν.

Ένα από τα πιο σοβαρά που είχα τότε επισημάνει ήταν το μεγάλης διάρκειας στρες που θα δημιουργούσε στα παιδιά αυτή η κατάσταση με την  απομόνωση στα σπίτια τους και τον αποκλεισμό τους από τις παρέες, τις συναθροίσεις τους και τη φύση.

"Κοινωνικο-γενετική" ένας νέος όρος

 Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Μία πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα διάβασα σήμερα που μου προκάλεσε πολλές σκέψεις και αποφάσισα να σας την πω. Δημοσιεύθηκε πρόσφατα  στο περιοδικό American Journal of Psychiatry.

Πρώτη φορά σ' αυτήν είδα τον όρο «κοινωνικο-γενετική» (socio-genomics) και πραγματικά μου δημιούργησε ο όρος αυτός μεγάλη περιέργεια να διαβάσω ολόκληρο το άρθρο.

Οι ερευνητές, λοιπόν, διαπίστωσαν πως ο κίνδυνος να αναπτύξουμε προβλήματα υγείας, συμπεριλαμβανομένων των ψυχιατρικών διαταραχών

Το εικονικό φάρμακο και ο νους

Γεια σας φίλες και φίλοι

Η δύναμη του νου είναι πολύ μεγάλη. Κάτι που δυστυχώς δεν έχουν καταλάβει οι περισσότεροι…

Ένα πρόσφατο πείραμα ιατρικό, δείχνει πολύ καλά αυτή τη δύναμη και θεώρησα χρέος μου να σας το πω. Ελπίζω να κάνει και τους πιο δύσκολους να αντιληφθούν τον σημαντικό ρόλο του νου (των σκέψεων και πεποιθήσεων) στη πορεία της ζωής μας και να αρχίσουν να «βλέπουν» τη συμμετοχή αυτού του «νου» στα συμβάντα της δικής τους ζωής, αντί να θεωρούν απλά «τυχαία» τα γεγονότα που βιώνουν.

Ψυχολόγοι συγκέντρωσαν 64 άτομα για το πείραμά τους. Όλοι αυτοί είχαν βιώσει έντονο στρες κατά τη διάρκεια της γνωστής πρόσφατης παγκόσμιας «πανδημίας». Το πείραμα διήρκεσε 2 εβδομάδες και

Πρόληψη και εμβόλια

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Η πρόσφατη παγκόσμια εμπειρία μας με τον "επικίνδυνο ιό" και την αντιμετώπισή του, άφησε μεγάλες πληγές στην επαφή και την επικοινωνία μας. Δημιούργησε αντίπαλα στρατόπεδα και φανατισμό και άφησε την κοινωνία διασπασμένη και πολύ ευκολότερα εξουσιαζόμενη, δυστυχώς…

Το γιατί συμβαίνει αυτό, δεν είναι δύσκολο να το αντιληφθεί κανείς. Νιώθει μικρός ο άνθρωπος και αδύναμος μπροστά στη φύση και προσπαθεί με την είσοδό του σε μία ομάδα να ισχυροποιηθεί. Μέσα στις ομάδες όμως, ο ανθρώπινος εγωϊσμός δεν εξαφανίζεται. Αντίθετα ισχυροποιείται έχοντας γύρω του πολλούς με παρόμοια πιστεύω και δημιουργεί φανατισμό…

Όσοι έχουν στα χέρια τους εξουσία,

Το θαύμα του διαδικτύου

Γεια σας φίλες και φίλοι

Πόσο ευγνώμονες νιώθετε άραγε που είστε ζωντανοί και παρά τα όποια προβλήματα ή ταλαιπωρίες αντιμετωπίζετε στη καθημερινότητά σας είστε αυτή τη στιγμή ικανοί μέσα από την οθόνη ενός υπολογιστή, ενός τάμπλετ ή ενός μικρού τηλεφώνου να επικοινωνείτε με όλο τον κόσμο;

Έχετε συνειδητοποιήσει το μέγεθος αυτού του θαύματος που ονομάζουμε απλά «διαδίκτυο»;;;

Κάποιοι για ίδιο όφελος επενδύουν συνεχώς χρήματα στην τεχνολογία και αυτή συνεχώς εξελίσσεται… Προσφέρει όλο και περισσότερες δυνατότητες απόκτησης χρημάτων, μέσω της δημιουργίας

Πνεύμα, σώμα, λογική

 Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Κάποιες παλιότερές μου σκέψεις για τις ταλαιπωρίες της ζωή μας σκέφτηκα να μοιραστώ σήμερα μαζί σας.

Ας φανταστούμε πως εμείς οι άνθρωποι είμαστε μαριονέτες, που μας κινεί το πνεύμα (ψυχή) με σχοινιά... Είμαστε όμως εμείς οι άνθρωποι ηλεκτρονικές μαριονέτες με ένα κομπιούτερ στο κεφάλι προγραμματισμένο να λειτουργεί και αυτόνομα (ελεύθερη βούληση). Αν το κομπιούτερ μας δεν είναι συντονισμένο με το πνεύμα μας, και δίνει   δικές του διαφορετικές εντολές στο σώμα μας πόσο λάθος θα κινούνται τα μέλη μας, αφού

Ο Πιραντέλλο και το στρες...

 Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Όπως πολλές φορές σας έχω πει και γράψει στα βιβλία μου, το μικρής διάρκειας στρες (που δεν υπερβαίνει την ανθεκτικότητα του οργανισμού) είναι ωφέλιμο για την υγεία και βοηθάει στην απόκτηση ικανοτήτων, σε αντίθεση με το μεγάλης διάρκειας στρες που καταστρέφει την υγεία και τη ζωή μας. Το όριο ανάμεσα στα δύο καθορίζεται από την ανθεκτικότητα του κάθε οργανισμού, η οποία με τη σειρά της σχετίζεται με τον τρόπο ζωής και σκέψης.

Όλα όσα κατά καιρούς σας λέω για τη σωστή διαχείριση του στρες στοχεύουν στην αύξηση αυτής της ανθεκτικότητας (resilience).

Δεν ξέρω όμως, πόσο κατανοητή έχει γίνει από όλες και όλους η σχέση αυτής της ανθεκτικότητας με τον τρόπο σκέψης μας. Δηλαδή με τον νου μας…

Ο νους μας είναι ο κύριος

Ιοί και πράσιν' άλογα...

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Με την ευκαιρία της ανακοίνωσης από τον ΠΟΥ ενός νέου ιού που έρχεται από την Αφρική, ένιωσα την ανάγκη να πω κάποια πράγματα.

Πρέπει να ομολογήσω πως δεν έχω καταλάβει ακόμη την πραγματική αιτία όλου αυτού του παγκόσμιου «σάλου» που δημιουργήθηκε για τον γνωστό «ιό» τα προηγούμενα χρόνια. Τα μέτρα που πάρθηκαν για την αντιμετώπισή του, όχι μόνον δεν ταίριαζαν στις ιατρικές μου γνώσεις,

Περί υπομονής...

Γεια σας φίλες και φίλοι

Για την υπομονή αποφάσισα σήμερα να πω μερικά λόγια. Ο ρόλος της στη ζωή μας μεγάλος τόσο για την μείωση της αντίδρασης του στρες όσο και για την εκπαίδευσή μας την πνευματική. Γι αυτό αξίζει, πιστεύω, να ασχοληθεί κάποιος με αυτήν.

Είχα πριν κάποια χρόνια διαβάσει ότι ο Αμερικανός διορατικός ¨Εντγκαρ Κέυση, είχε πει πως ο άνθρωπος μπορεί να αξιολογήσει τις εμπειρίες του στον υλικό κόσμο περιγράφοντας κατάλληλα τρεις συγκεκριμένες καταμετρήσεις. Αυτές οι μετρήσεις είναι ο χρόνος, ο χώρος και υπομονή!

Σε ένα συγκεκριμένο παράδειγμα δηλαδή,

Το δύο φύλα και η "γκρίζα ζώνη"...

 Γεια σας φίλες και φίλοι

Μέσα σε όλο αυτό το χάος απόψεων και θέσεων που επικρατεί στην εποχή μας για το θέμα των φύλων, αισθάνομαι την ανάγκη να πω κι εγώ την δική μου άποψη.

Ο υλικός μας κόσμος, όπως πολλές φορές έχουμε πει, είναι σύμφωνα πια με την φυσική, πυκνή ενέργεια. Η ενέργεια είναι δόνηση μεταξύ δύο πόλων. Αυτή η δυαδικότητα είναι το χαρακτηριστικό της ύλης. Υπάρχουν πάντα δύο αντίθετοι πόλοι και ανάμεσα σ΄ αυτούς, όλοι οι πιθανοί  μεταξύ τους συνδυασμοί…

Π.χ. Ανάμεσα στους πόλους «άσπρο» και «μαύρο» υπάρχουν βέβαια άπειρες αποχρώσεις του γκρι…

Κάπως έτσι πρέπει, νομίζω,

"Εκδίωξη" ή απλά "έξοδος" από τον παράδεισο;;;

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Λυπάμαι αν δυσαρεστηθούν κάποιοι ανάμεσά σας, αλλά θεωρώ πως οι προβληματισμοί πρέπει πάντα να μπαίνουν και να οδηγούν σε λύσεις ή συμπεράσματα, γιατί το «πίστευε και μη ερεύνα» μόνον όσους ασκούν εξουσία βολεύει. Όσους το ακολουθούν δίχως προβληματισμό, τους περιμένει ζωή γεμάτη φόβους και ενοχές, πράγμα που κάνει πολύ ευκολότερο το έργο κάθε εξουσίας…

Ο συμβολισμός του Αδάμ και την Εύας που τρώνε τον "απαγορευμένο" καρπό από το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού και εκδιώκονται γι αυτό τον λόγο

Ο παρατηρητής

 Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Συνέχεια σας μιλάω για τη βελτίωση υγείας και ζωής, μέσα από τη σωστή διαχείριση του στρες. Οι τρόποι αρκετοί, αλλά χρειάζεται απόφαση σοβαρή, υπομονή και επιμονή, για να αλλάξει κάποιος τρόπο σκέψης που του έχει επιβληθεί από το περιβάλλον στη μικρή του ηλικία.  Δεν είναι καθόλου εύκολη δουλειά αυτή, ούτε εφαρμόσιμη από όλους ανεξαιρέτως.

Είναι ωραίο να συμβουλεύεις κάποιον και να του διδάσκεις

Η αναζήτηση του θετικού πόλου στη ζωή

 Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Η ύλη, όπως πολλές φορές έχουμε πει χαρακτηρίζεται από τη δυαδικότητα. Υπάρχουν πάντα δύο αντίθετοι πόλοι σ΄ αυτήν, ανάμεσα στους οποίους δονείται η ενέργεια. Κι όταν αυτή η δόνηση είναι τέτοια που μπορούν οι αισθήσεις μας να την αντιληφθούν, έχουμε εμείς ακουστικές, οπτικές, κ.α. εμπειρίες. Εμπειρίες που  μας κάνουν να αντιλαμβανόμαστε την ύλη…

Δεν γίνεται να έχουμε στη ζωή μας μόνον θετικά συμβάντα. Θα υπάρχουν πάντα και τα αρνητικά. Το κακό είναι πως λόγω του ενστίκτου της αυτοσυντήρησης αυτά που μας απασχολούν κυρίως είναι τα αρνητικά,

Οσφυαλγία και περπάτημα

Γεια σας φίλες και φίλοι

Δεν θα πάψω να σας λέω πως η αντίδραση του στρες του οργανισμού βρίσκεται κάτω από σχεδόν όλα τα προβλήματα της υγείας μας. Αυτή η αντίδραση που έχει φτιαχτεί για να μας κάνει πιο δυνατούς προκειμένου να αντιμετωπίζουμε τις απειλές στη ζωή μας, όταν διαρκεί περισσότερο απ’ όσο αντέχει κάθε οργανισμός τον οδηγεί σε ασθένεια.

Δεν γίνεται να αποφύγουμε την αντίδραση αυτή. Είναι η αντίδραση του ενστίκτου της αυτοσυντήρησής μας. Μπορούμε όμως να την σταματάμε με διάφορους τρόπους συχνά (όπως σας έχω πει πολλές φορές στα βιβλία μου και σε βίντεο στο κανάλι μου στο youtube),

Πού και πώς καταγράφονται οι μνήμες μας;

 Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Στο βιβλίο μου με τον τίτλο «Η επιστήμη οδηγεί στην αγάπη» υπάρχει κεφάλαιο που αναφέρεται στη μνήμη και τις υποθέσεις που μέχρι τώρα έχουν διατυπωθεί σχετικά με το πού βρίσκεται αποθηκευμένη αυτή. Τίποτα δεν είναι σίγουρο, αλλά η αρχική άποψη πως αυτή βρίσκεται καταγεγραμμένη μέσα στον εγκέφαλο γίνεται όλο και λιγότερο πιστευτή…

Πρόσφατα, σε έναν ομαδικό διαλογισμό, συνέβη κάτι που ξύπνησε και πάλι μέσα μου αυτό το μέχρι τώρα αναπάντητο από την επιστήμη ερώτημα  «Πού βρίσκονται αποθηκευμένες οι μνήμες μας;»

Μία φίλη που αντιμετωπίζει εδώ και αρκετό καιρό προβλήματα με τη κοιλιά της που την ταλαιπωρούν,

Το επόμενο βιβλίο...

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Η συγγραφή του τελευταίου βιβλίου μου, με απασχόλησε πολλές ώρες κάθε μέρα για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα. Έπρεπε να διαβάζω προσεκτικά ότι είχα γράψει στο παρελθόν  και να το διατυπώνω άλλοτε με τον ίδιο και άλλοτε με τελείως διαφορετικό τρόπο,  ανάλογα με την διαβάσματα και την εμπειρία μου των δέκα χρόνων που μεσολάβησαν από τη πρώτη συγγραφή του μέχρι αυτήν εδώ τη δεύτερη έκδοσή του.

Πολύς ο κόπος, όχι μόνον της συγγραφής αλλά και της ανεύρεσης της βιβλιογραφίας, παρ’ ότι τα περισσότερα τα έσωζα όταν τα διάβαζα, σαν να ήξερα ενδόμυχα πως θα τα χρειαζόμουν αργότερα…

Και μία όμορφη μέρα, μετά από δύο χρόνια,

Μικροπλαστικά και ανδρικό σπέρμα

 Γεια σας φίλες και φίλοι

Τα πλαστικά έχουν πραγματικά διευκολύνει τη ζωή μας, αλλά δεν υπάρχει όπως ξέρουμε στον υλικό μας κόσμο τίποτα καλό δίχως κάποιο κακό να το συνοδεύει. Έτσι με τη φθορά τους τα πλαστικά, ως «μικροπλαστικά» έχουν εισβάλει στο σώμα μας, και το αλλάζουν σιγά-σιγά, δίχως εμείς να το αντιλαμβανόμαστε…

Σε πρόσφατη ερευνητική εργασία, που δημοσιεύθηκε στο Science of the Total Environment οι ερευνητές αναφέρουν πως βρέθηκαν μικροπλαστικά μέσα στο ανδρικό σπέρμα. Και πως αυτή η παρουσία εμποδίζει την κινητικότητα του σπέρματος…

Δεν ευθύνεται δηλαδή μόνο το στρες για τη δυσκολία που έχουν στην εποχή μας τα ζευγάρια να τεκνοποιήσουν. Τα πλαστικά που έχουν κατακλείσει τη ζωή μας φαίνεται να παίζουν κι αυτά με τη σειρά τους κάποιο ρόλο…

Έχουν πια βρεθεί αυτά μέσα σε κάθε μας όργανο. Το σώμα μας αναγκάζεται να προσαρμοστεί. Πού θα οδηγήσει αυτή η προσαρμογή θα το δούμε σε αρκετά χρόνια. Είμαστε υπεύθυνοι για ότι μας συμβαίνει. Έχουμε σαν είδος όλη την ευθύνη για τη ζωή μας, γιατί διαθέτουμε έναν εγκέφαλο που μπορεί να κατανοεί και να αποφασίζει «λογικά». Πόσο σωστά, όμως, τον χρησιμοποιούμε;;;

Με αγάπη

Ελεύθερη βούληση

Γεια σας φίλες και φίλοι

Με ένα μικρό παράδειγμα θα προσπαθήσω σήμερα να σας μεταφέρω τις απόψεις μου για το τόσο σοβαρό θέμα της ελεύθερης βούλησης.

Φανταστείτε πως είμαστε μαριονέτες, που μας κινεί το πνεύμα (ψυχή) με σχοινιά... Είμαστε όμως εμείς οι άνθρωποι ηλεκτρονικές μαριονέτες με ένα κομπιούτερ στο κεφάλι προγραμματισμένο να λειτουργεί και αυτόνομα (ελεύθερη βούληση). 

Αν το κομπιούτερ μας δεν είναι συντονισμένο με το πνεύμα μας, και δίνει   δικές του διαφορετικές εντολές στο σώμα μας, σκεφτείτε πόσο λάθος κινούνται τα μέλη μας, αφού το πνεύμα δεν σταματάει να κινεί κι εκείνο τα σχοινιά... 

Τελικά ούτε το κομπιούτερ (λογική) μπορεί να έχει το αποτέλεσμα που θέλει, ούτε το πνεύμα... Η δε υλοποίηση των στόχων γίνεται πολύ προβληματική. 

Αυτή είναι η αιτία, πιστεύω, των ταλαιπωριών μας στη ζωή. 

Για να έχουμε ομαλή ζωή

Υλοποίηση: αλήθεια ή ψέμα; (4η συνέχεια- ολοκλήρωση)

 Γεια σας φίλες και φίλοι

Οι εορταστικές μέρες τελείωσαν. Κάποιοι γλέντησαν, κάποιοι ταλαιπωρήθηκαν, και κάποιοι απόλαυσαν την μοναξιά και την ησυχία τους.

Πάντα έτσι γίνεται στη ζωή. Καθένας ζει το δικό του παραμύθι. Άραγε το δημιουργεί ο ίδιος αυτό το παραμύθι, ή απλά παρασύρεται από τυχαία γεγονότα; Είναι πολλοί στη εποχή μας αυτοί που διδάσκουν μεθόδους υλοποίησης και πολλά βιβλία σχετικά έχουν γραφτεί. Κάποιοι όμως δεν πιστεύουν πως ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να δημιουργεί τη ζωή που εκείνος επιθυμεί. Πιστεύουν πως τα πάντα γύρω τους είναι απλές συμπτώσεις…

Ο Γιουνγκ έχει ξεχωρίσει τις συμπτώσεις σε απλές και νοήμονες. Νοήμονες συμπτώσεις είναι αυτές

Υλοποίηση: αλήθεια ή ψέμα; (+3η συνέχεια)

 Γεια σας φίλες και φίλοι

Οι εορταστικές μέρες τελείωσαν. Κάποιοι γλέντησαν, κάποιοι ταλαιπωρήθηκαν, και κάποιοι απόλαυσαν την μοναξιά και την ησυχία τους.

Πάντα έτσι γίνεται στη ζωή. Καθένας ζει το δικό του παραμύθι. Άραγε το δημιουργεί ο ίδιος αυτό το παραμύθι, ή απλά παρασύρεται από τυχαία γεγονότα; Είναι πολλοί στη εποχή μας αυτοί που διδάσκουν μεθόδους υλοποίησης και πολλά βιβλία σχετικά έχουν γραφτεί. Κάποιοι όμως δεν πιστεύουν πως ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να δημιουργεί τη ζωή που εκείνος επιθυμεί. Πιστεύουν πως τα πάντα γύρω τους είναι απλές συμπτώσεις…

Ο Γιουνγκ έχει ξεχωρίσει τις συμπτώσεις σε απλές και νοήμονες. Νοήμονες συμπτώσεις είναι αυτές

Υλοποίηση! αλήθεια ή ψέμα; ( + 2η συνέχεια)

 Γεια σας φίλες και φίλοι 

Οι εορταστικές μέρες τελείωσαν. Κάποιοι γλέντησαν, κάποιοι ταλαιπωρήθηκαν, και κάποιοι απόλαυσαν την μοναξιά και την ησυχία τους.

Πάντα έτσι γίνεται στη ζωή. Καθένας ζει το δικό του παραμύθι. Άραγε το δημιουργεί ο ίδιος αυτό το παραμύθι, ή απλά παρασύρεται από τυχαία γεγονότα; Είναι πολλοί στη εποχή μας αυτοί που διδάσκουν μεθόδους υλοποίησης και πολλά βιβλία σχετικά έχουν γραφτεί. Κάποιοι όμως δεν πιστεύουν πως ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να δημιουργεί τη ζωή που εκείνος επιθυμεί. Πιστεύουν πως τα πάντα γύρω τους είναι απλές συμπτώσεις…

Ο Γιουνγκ έχει ξεχωρίσει τις συμπτώσεις σε απλές και νοήμονες. Νοήμονες συμπτώσεις είναι αυτές

Υλοποίηση, αλήθεια ή ψέμα;

Γεια σας φίλες και φίλοι

Οι εορταστικές μέρες τελείωσαν. Κάποιοι γλέντησαν, κάποιοι ταλαιπωρήθηκαν, και κάποιοι απόλαυσαν την μοναξιά και την ησυχία τους.

Πάντα έτσι γίνεται στη ζωή. Καθένας ζει το δικό του παραμύθι. Άραγε το δημιουργεί ο ίδιος αυτό το παραμύθι, ή απλά παρασύρεται από τυχαία γεγονότα;

Είναι πολλοί στη εποχή μας αυτοί που διδάσκουν μεθόδους υλοποίησης και πολλά βιβλία σχετικά έχουν γραφτεί. Κάποιοι όμως δεν πιστεύουν πως ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να δημιουργεί τη ζωή που εκείνος επιθυμεί. Πιστεύουν πως τα πάντα γύρω τους είναι απλές συμπτώσεις…

Ο Γιουνγκ έχει ξεχωρίσει τις συμπτώσεις

Μαγειρίτσα χορτοφαγική

 Γεια σας φίλες και φίλοι μου

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και ΚΑΛΑ ! ΥΓΕΙΑ και ΧΑΡΕΣ σε όλες και όλους !

 Η χορτοφαγική συνταγή που μία καλή φίλη Κερκυραία μου έκανε τη χάρη να μου δώσει πριν κάποια χρόνια, είναι η πιο νόστιμη εκδοχή της μαγειρίτσας που έχω μέχρι τώρα δοκιμάσει στη ζωή μου. Ελαφριά, και πολύ γευστική. Δοκιμάστε την. Σας την μεταφέρω όπως ακριβώς μου την έχει γράψει. Οι ποσότητες είναι στη κρίση σας, ανάλογα με τις μερίδες που θέλετε να έχετε.

ΟΙ  ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΜΟΥ

Μαγειρίτσα                                                 

*Κρεμμύδι ξερό και καρώτο κομμένα σε μικρά κομματάκια. Τα σωτάρουμε σε μίγμα βούτυρο-λάδι. Τα σβήνουμε με κρασί άσπρο και τα περνάμε από το μούλτι. Αυτά θα κάνουν την σούπα πιο πηχτή. Δεν τα κάνουμε αλοιφή. Προσθέτουμε προαιρετικά και σκόρδο.

*Μανιτάρια μικρά: -Άσπρα ή καφέ (κατά προτίμηση τα καφέ -crimini- γιατί είναι πιο γευστικά), κομμένα σε μπουκιές (στη θέση της συκωταριάς)

                        -Αφυδατωμένα porcini ή μανιτάρια του δάσους  μουλιασμένα 1/2 ώρα σε κρασί άσπρο και κομμένα σε μικρά κομμάτια.

* Χορταρικά:  σπανάκι ή σέσκουλα, ή μαρούλι. Τα ψιλοκόβουμε και τα ζεματάμε σε βραστό νερό για 2-3 λεπτά. Τα σουρώνουμε και κρατάμε το ζουμί.

* Κρεμμυδάκια φρέσκα, άνηθο, μάραθο, μαϊντανό , όλα κομμένα σε πολύ μικρά κομμάτια.

* Μελιτζάνα καθαρισμένη από τη φλούδα της, κομμένη σε μικρά μακρόστενα κομματάκια (στη θέση των εντέρων).

-Σε μεγάλο τηγάνι με βούτυρο και λάδι σωτάρουμε για λίγο τα μανιτάρια, φρέσκα και αφυδατωμένα, τα κρεμμυδάκια, τα κομματάκια μελιτζάνας  και τα σβήνουμε με κρασί. Μετά προσθέτουμε και τα χορταρικά στραγγισμένα.

-Στο νερό που ζεματίσαμε τα χόρτα προσθέτουμε όσο νερό χρειάζεται για τη σούπα μας. Προσθέτουμε επίσης αλάτι, πιπέρι, φρέσκο ζωμό λαχανικών και όλα τα υλικά και υγρά της μαγειρικής μας.

Αν θέλουμε προσθέτουμε λίγο μικρό κριθαράκι ή ρύζι. Αυγοκόβουμε τη σούπα ή απλά την πήζουμε λίγο με λεμόνι και κορν φλάουερ.

Σημείωση δική μου: 2 μέτρια κρεμμύδια, 2-3 καρώτα, 1 μαρούλι, 1/2 μελιτζάνα φλάσκα. 1 ματσάκι κρεμμυδάκια φρέσκα, 1/2 ματσάκι άνηθο και  μαϊντανό, 1 πακέτο μανιτάρια crimini, 1 πακέτο αποξηραμένα μανιτάρια (porcini ή  μανιτάρια του δάσους) και 2 αβγά + 2 λεμόνια για το αβγόκομα είναι υλικά για ποσότητα σούπας περίπου 10 μερίδων.

*Μην αφαιρέσετε το βούτυρο από τη συνταγή. Παίζει σημαντικό ρόλο στη γεύση της.

Καλή επιτυχία!

 

Ζωοποιός δύναμη, Σταύρωση και Ανάσταση

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Μεγάλη Πέμπτη σήμερα και οι σκέψεις δεν με αφήνουν σε ησυχία...

Η ζωοποιός δύναμη βρίσκεται εντός μας. Αυτό το «εντός» είναι κάτι πολύ βαθύτερο από το εσωτερικό του κορμιού μας. Είναι βαθύτερο και από το εσωτερικό των κυττάρων μας, των μορίων και των ατόμων ακόμη που τα απαρτίζουν αυτά. Είναι η ευφυία που κρυμμένη καλά μέσα σε όλα τα πιο πάνω τα κρατάει σε λειτουργία, δημιουργώντας το θαύμα που ονομάζουμε «ζωή»…

Γιατί έχουμε πιστέψει πως αυτή η δύναμη είναι έξω από εμάς, και πως έχει ανάγκη από παρακάλια, θυσίες και δρώμενα προκειμένου να μας βοηθήσει; Γιατί την έχουμε κατεβάσει τόσο χαμηλά; Επειδή δεν μπορούμε να φανταστούμε κάτι τελείως διαφορετικό από τη δική μας ανθρώπινη υπόσταση αφ΄ ενός και επειδή είναι πολύ πιο εύκολο και βολικό αφ΄ ετέρου να αποδίδουμε ευθύνες σε κάποιον έξω από εμάς, για ότι μας συμβαίνει…

Έχουμε βολευτεί εμείς οι άνθρωποι λοιπόν  και έτσι βολεμένοι και αδύναμοι (λόγω άγνοιας της τεράστιας εσωτερικής μας δύναμης)  έχουμε βολέψει πολύ τους εξουσιαστές μας (πολιτικές και θρησκευτικές εξουσίες) και τους έχουμε δώσει το δικαίωμα να μας χρησιμοποιούν και να μας κοροϊδεύουν…

Ως πότε όμως;;; Η τεχνολογία προχωράει χάρη στην ζωοποιό δύναμη που κρύβεται μέσα στο ανθρώπινο είδος, αλλά όσο εμείς δεν το αντιλαμβανόμαστε αυτό, το όφελος από αυτή την πρόοδο, αντί να πηγαίνει στη βελτίωση της ζωής της ανθρωπότητας, το καρπούνται οι εξουσιαστές, αυξάνοντας έτσι τη δική τους δύναμη απέναντί μας.

Πότε θα ξυπνήσουμε; Πότε θα ζήσουμε την αληθινή ΑΝΑΣΤΑΣΗ της ζωοποιού δύναμης εντός μας;;; Ως πότε θα την κρατάμε καρφωμένη στον σταυρό της;;; Πότε θα τη πιστέψουμε και θα τη πλησιάσουμε όπως πρέπει; Με πραγματική νηστεία και σιωπή, δίχως δρώμενα, φασαρία και θυσίες; 

Πότε;;; 

ΥΓ. Η φωτογραφία είναι έργο του αγαπημένου και χαμένου πρόωρα ταλαντούχου φίλου Στέλιου Φαϊτάκη 

Μεγάλη Τρίτη...

 Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Ανάσταση δίχως ανέβασμα στον Γολγοθά και σταύρωση δεν υπάρχει.

Η ανάσταση είναι το τέλος κάποιας ταλαιπωρίας, κάθε ταλαιπωρίας (Γολγοθάς - σταύρωση). Ο συμβολισμός είναι πολύ σημαντικός αλλά δυστυχώς δεν είναι κατανοητός από τους περισσότερους.

Είναι πολύ πιο εύκολο να συμπονούμε, ακόμη και να συναισθανόμαστε την ταλαιπωρία κάποιου άλλου (Χριστός), από το να ασχοληθούμε με το δικό μας βαθύ πηγάδι αρνητικών συναισθημάτων τα οποία κρυμμένα καλά όπως είναι, απαιτούν μεγάλη ψυχική ταλαιπωρία για να έρθουν στην επιφάνεια (Γολγοθάς), να τα βιώσουμε ξανά (σταύρωση) και να λευτερωθούμε επιτέλους (Ανάσταση)…

Είναι πραγματικά λυπηρό ένας τόσο σημαντικός συμβολισμός να έχει μετατραπεί σε show, μαζικές θυσίες αθώων ζώων και γλέντι. Για τον πραγματικά αναστημένο άνθρωπο, η ζωή είναι ένα καθημερινό γλέντι στον παράδεισο του πλανήτη μας. Κάθε του στιγμή είναι μία απόλαυση,  οπτική, γευστική, απτική, ακουστική, οσφρητική και δεν χρειάζεται αυτός θεατρικά δρώμενα για να νιώσει χαρά και ευχαρίστηση.

Όμως τα έχουμε καταφέρει έτσι, που κι αυτός ο τόσο σημαντικός συμβολισμός αντί να μας οδηγεί μέσω της νηστείας  (κάθαρση) και της σιωπής (απομάκρυνση από την ύλη) σε εσωτερικό ταξίδι ανακάλυψης του εαυτού και πνευματική ανάσταση, έχει γίνει ένα μεγάλο δρώμενο για να φάμε ακόμη περισσότερο, να μιλήσουμε ακόμη περισσότερο, να γλεντήσουμε κα να ξεχάσουμε για άλλη μια φορά την πραγματική μας υπόσταση, έτσι ώστε να παραμένουμε μικρά αδύναμα εξουσιαζόμενα ανθρωπάκια…

Χρόνια μας πολλά, αλλά δυστυχώς ο Χρηστός δεν θα αναστηθεί ούτε και φέτος, κι ας πιστεύουν το αντίθετο πολλοί κι ας το περιμένουν με χαρά για να φάνε μαγειρίτσα και να σουβλίσουν αρνί…

Με αγάπη

Κήπος και ευγνωμοσύνη

 Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Στην ηλιόλουστη σημερινή μέρα μια πρωινή βόλτα στον κήπο, φωτογραφίζοντας τριαντάφυλλα ήταν ότι καλύτερο μπορούσα να κάνω. Αυτά τα φυτά, όταν έρθει η εποχή της άνθισής τους, είναι οι πραγματικές βασίλισσες του κήπου. Με το άρωμα και την εμφάνισή τους, κάνουν όλα τα υπόλοιπα φυτά να μοιάζουν απλοί κομπάρσοι στο θεατρικό παιχνίδι που ξεδιπλώνεται στον κήπο, αυτή την εποχή.

Φωτογράφισα μερικά, τα μύρισα, τους μίλησα και το πιο σημαντικό τους είπα με τη καρδιά μου «ευχαριστώ»…

Ευχαριστώ, γιατί κάνουν τη ζωή μου πιο όμορφη με τη παρουσία τους. Ευχαριστώ γιατί όταν τα μυρίζω, ξεχνάω για λίγο όλες τις ασχήμιες της ζωής. Ευχαριστώ γιατί τη φροντίδα που τους δίνω, μου την δίνουν πίσω απλόχερα, γεμίζοντας ομορφιά τα μάτια και  τη καρδιά μου.

Τελικά είναι και η κηπουρική μία άσκηση ευγνωμοσύνης.

Σήμερα το συνειδητοποίησα αυτό… Περπατώντας μέσα στον κήπο, ένιωθα ευγνωμοσύνη για κάθε φυτό, μικρό ή μεγάλο, ανθισμένο ή όχι. Όλα γύρω μου έμοιαζαν να μου στέλνουν αγάπη, καθώς έσφυζαν από ζωή. Οι μικρές αράχνες ύφαιναν ιστούς ανάμεσα στα κλαδιά, έντομα πετούσαν από λουλούδι σε λουλούδι ρουφώντας νέκταρ, πουλιά κελαηδούσαν πάνω στο ψηλό βιβούρνο, μία γάτα κοιτούσε επίμονα το κόι (Γιαπωνέζικο χρυσόψαρο) στη μικρή λιμνούλα που το νερό της λαμπύριζε από τις αχτίνες του ήλιου. Έζησα για λίγο σε μία ιδανική κοινωνία, όπου όλοι είχαν το ίδιο μερίδιο στη χαρά και την απόλαυση.

Όσοι δεν έχετε κήπο, ή μπαλκόνι ώστε να απολαμβάνετε τη συντροφιά φυτών, σας συμβουλεύω να πηγαίνετε συχνά να περνάτε λίγη ώρα σε κάποιο κήπο ή ανοιχτό χώρο με φυτά που υπάρχει κοντά στο σπίτι σας. Η επαφή με τα φυτά οδηγεί σε χαλάρωση, θετικό συναίσθημα και φιλοσοφική διάθεση. Όλα τα πιο πάνω βοηθούν στη βελτίωση υγείας και ζωής.

Με αγάπη

Το δίχτυ της ζωής και τα λαμπάκια

 Γεια σας και πάλι

Το πρώτο κολοκυθάκι έκανε την εμφάνισή του στον κήπο σήμερα. Η χαρά μου δεν περιγράφεται. Τα μαρουλάκια και τα κρεμμυδάκια μου μεγαλώνουν, ενώ οι αγκινάρες μου κάνουν πάρτι, στην άλλη μεριά του κήπου. και με μεγάλη μου χαρά τις μοιράζομαι με φίλες.

Μαγική εποχή η άνοιξη. Ακόμη και έτσι όπως την έχουν καταντήσει με τις διάφορες παρεμβάσεις που κάνουν με πολλούς τρόπους στον καιρό. Η φύση έχει τον τρόπο της να επιβιώνει σε όλες τις συνθήκες. Η δύναμη της ζωής είναι πολύ μεγάλη. Πολύ μεγαλύτερη από τον ανθρώπινο υπερφίαλο νου και τα συμφέροντά του...

Έχω μεγάλη εμπιστοσύνη στη μεγαλοσύνη που κρύβεται σ΄ αυτό που λέμε "ζωή, γι αυτό και δεν με αγγίζουν εύκολα ούτε με φοβίζουν πια οι διάφορες δύσκολες καταστάσεις που εμφανίζονται εμπρός μου. Περιμένω με υπομονή να δω τι ακολουθεί πίσω τους... Γιατί έχω πειστεί πως τίποτα δεν είναι τυχαίο. Τα πάντα είναι συνδεδεμένα σ' έναν ενεργειακό ιστό. Είμαστε όλοι και όλα ενωμένοι με θαυμαστή νοημοσύνη σε ένα δίχτυ, μέσα στο οποίο παίζουμε ο καθένας κάποιο ρόλο που συντηρεί αυτό το δίχτυ για όσο πρέπει να συντηρηθεί και αναβοσβήνουμε σ΄ αυτό σαν λαμπάκια, ερχόμενοι και φεύγοντας από τη ζωή... 

Πολλά τα όμορφα ετούτης της ζωής και πολλά τα άσχημα. Η ύλη, όπως είναι γνωστό, χαρακτηρίζεται από την δυαδικότητα. Και ξέρουμε τώρα πως αυτή η "ύλη" είναι πυκνή ενέργεια. Η ενέργεια όμως είναι δόνηση και για να υπάρχει δόνηση πρέπει να υπάρχουν δύο αντίθετοι πόλοι.  Δεν γίνεται επομένως, όσο και αν το θέλουμε κάποιοι, όσο κι αν το προσπαθήσουμε να καταργήσουμε τον αρνητικό πόλο στη ζωή. Αποκλείεται να γίνουν όλα καλά στον πλανήτη μας. Πάντα θα υπάρχει το αρνητικό, όσο και αν δεν μας αρέσει. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ρίχνουμε το βάρος ο καθένας μας στο θετικό, με σκέψεις, όνειρα και στόχους, για  να κρατάμε τη συνολική δόνηση του πλανήτη προς το θετικό πόλο, ώστε λιγότεροι να ταλαιπωρούνται. 

Οι κάθε είδους εξουσιαστές με πολλούς τρόπους προσπαθούν να μας κάνουν να κάνουμε ακριβώς το αντίθετο, γιατί τα οικονομικά τους οφέλη ευνοούνται όταν η συνολική ενεργειακή δόνηση της ανθρωπότητας είναι προς τον αρνητικό πόλο, κρατώντας πολλούς σε ταλαιπωρίες. Οι ταλαιπωρημένοι και φοβισμένοι άνθρωποι είναι πολύ ευκολότερα εξουσιαζόμενοι. Αντιδρούν σαν όχλος εύκολα καθοδηγούμενος...

Το προσπαθούν με νύχια και με δόντια. Με τρόπους που είναι πια πολύ εμφανείς, δίχως ενδοιασμούς. Αυτό που ζήσαμε πρόσφατα με τον "ιό" της εποχής και την αντιμετώπισή του ήταν απλά μια τέτοια προσπάθεια. Κατάφεραν να πείσουν πολλούς, ξύπνησαν όμως και κάποιους, που χρειαζόντουσαν κάποιο πολύ γερό σκούντημα για να ξυπνήσουν... Προσωπικά πιστεύω πως η συνολική μας ενεργειακή δόνηση σε τούτον τον πλανήτη βρίσκεται όλο και πιο κοντά στον θετικό πόλο, γιατί αλλιώς δεν εξηγείται η τόσο απροκάλυπτη προσπάθεια της κάθε είδους εξουσίας να δείχνει τα δόντια της...

Γι αυτό δεν φοβάμαι. Περιμένω με υπομονή και επιμονή, βάζοντας όλο το βάρος της δικής μου ζωής (σκέψεις, πράξεις, όνειρα και στόχους) στον θετικό πόλο να γίνει το ίδιο με τους περισσότερους, ώστε να καταφέρουμε να γίνει πιο όμορφο το έργο που παίζεται σε τούτον τον πλανήτη. Μπορεί πολλοί να έχετε αντιρρήσεις, αλλά εγώ  είμαι βέβαιη πως μόνον έτσι μπορούμε να το πετύχουμε.

Με αγάπη 

Αιτείτε και δοθήσεται υμίν...

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Γλυτσίνια (wisteria)

Όταν πριν 25 χρόνια αγόρασα ένα παλιό μικρό σπίτι στη Κέρκυρα, στη μία του άκρη, υπήρχε μια μικρή τσιμεντένια αυλή, όπου ο προηγούμενος ιδιοκτήτης παρκάριζε το αυτοκίνητό του. Η μικρή αυτή αυλή, με μία πέτρινη μάντρα και ένα συρμάτινο πλέγμα επάνω της, χώριζε το δικό μου οικόπεδο από αυτό του γείτονα.

Δεν συνέχισα να χρησιμοποιώ εγώ αυτό το μέρος του σπιτιού για γκαράζ, γιατί στο μεταξύ έκτισα μία προσθήκη μεγαλώνοντας το υπάρχον σπίτι, και έκανα τελικά χώρο για τη στάθμευση του αυτοκινήτου μου στην άλλη άκρη του οικοπέδου. Η τσιμεντένια αυλή, έγινε ακόμη πιο μικρή, γιατί μπήκε εκεί μια μικρή κατασκευή για τον καυστήρα και το ντεπόζιτο πετρελαίου του καλοριφέρ, και δημιουργήθηκε επίσης και ένας μικρός χώρος αποθήκευσης ξύλων για το τζάκι.

Αγαπώ πολύ τα φυτά και τους κήπους, όπως ξέρετε. Κάθε φορά λοιπόν που βρισκόμουν εκεί και κοιτούσα τη πέτρινη μάντρα με το συρμάτινο πλέγμα, σκεφτόμουν τι όμορφα που θα ήταν αν υπήρχε εκεί μία γλυτσίνια (Wisteria) να καλύπτει με την ομορφιά της αυτή τη διαχωριστική των δύο οικοπέδων κατασκευή. Θα ομόρφαινε όχι μόνον την δική μου αυλή, αλλά και τον κήπο του γείτονα. Θα ήταν ένα ιδανικό διαχωριστικό…

Το σκεφτόμουν αυτό συνέχεια, αλλά δεν υπήρχε χώμα για να φυτέψω κάτι εκεί. Το τσιμεντένιο δάπεδο έφτανε μέχρι τη μάντρα. Σκεφτόμουν πολλές φορές να σπάσω το τσιμέντο και να φτιάξω ένα μικρό παρτέρι όπου θα φύτευα μερικά φυτά, αλλά όλο το μετάνιωνα… Και ο καιρός περνούσε.

Κάποιο πρωί, όπως συχνά συμβαίνει, είδα στην άκρη της μικρής αυλής να βγαίνει μέσα από το τσιμέντο, ακριβώς στη ένωσή του με την μάντρα, ένα μικρό χορταράκι. Το τράβηξα και το έκοψα, για να μην μεγαλώσει και καταστρέψει το τσιμέντο, γιατί τα φυτά έχουν ξέρετε τεράστια δύναμη. Θα το έχετε προσέξει πως βγαίνουν και ανθίζουν σε απίθανες μεριές και με τις ρίζες τους κάνουν πολλές ζημιές,

Μερικές εβδομάδες αργότερα, το χορταράκι είχε και πάλι ξαναβγεί στο ίδιο μέρος. Το έκοψα για άλλη μια φορά και αυτή η ιστορία συνεχίστηκε αρκετές φορές… Κάθε φορά το μικρό φυτό ήταν πιο δυνατό, πιο σκληρό και πιο δύσκολο να το κόψω. Γεμάτη περιέργεια, αποφάσισα τελικά να το αφήσω να μεγαλώσει λίγο για να δω τι είδους χόρτο ήταν…

Μαντέψατε πιστεύω την απάντηση… ΝΑΙ ! ήταν μία γλυτσίνια… Είχε έρθει μόνη της και φύτρωσε εκεί ακριβώς που επιθυμούσα… Στο τσιμέντο!!!

Δίχως κανένα δισταγμό πια, φώναξα εργάτες και έσπασαν το τσιμέντο με προσοχή. Φτιάξαμε εκεί ένα παρτέρι με διάφορα φυτά, ανάμεσα στα οποία 25 χρόνια τώρα τον θρόνο κατέχει η γλυτσίνια. Κάθε τέτοια εποχή, που απολαμβάνω την ομορφιά και την ευωδιά των λουλουδιών της, την ευχαριστώ για την τιμή που μου έκανε, να έρθει να φυτρώσει εκεί ακριβώς που τόσο πολύ επιθυμούσα…

Τα συμπεράσματα δικά σας…

Με αγάπη

Τα ντοματίνια και η αλχημεία της θετικότητας

Γεια σας φίλες και φίλοι

Πρέπει να παραδεχτώ πως ετούτη η εποχή είναι η πιο κουραστική για τους κάθε είδους κηπουρούς, ερασιτέχνες και επαγγελματίες. Ωστόσο εμείς οι ερασιτέχνες μπορούμε να απολαμβάνουμε περισσότερο τη δουλειά μας αφού η πίεσή μας προέρχεται μόνον από την φύση κι όχι από οικονομικά συμφέροντα και αφεντικά.

Σήμερα είδα με πολλή χαρά, πως στο μέρος που πέρυσι ένα μικρό φυτό μου χάριζε ντοματίνια μέχρι αργά μέσα στον χειμώνα, φύτρωσαν πολλά μικρά φυτά, προφανώς από τους σπόρους που έπεσαν εκεί…Και είναι αυτά τα μικρά φυτά πολύ πιο δυνατά από εκείνα που άρχισαν να προβάλουν στο μικρό σπορείο στο οποίο εγώ έσπειρα τους σπόρους αυτού του ίδιου φυτού που είχα φυλάξει από πέρυσι. Θα έχω λοιπόν πολλά νέα μικρά φυτά για ντοματίνια να χαρίζω εφέτος σε φίλες και φίλους ερασιτέχνες κηπουρούς. Και η χαρά μου είναι πολύ μεγάλη.

Γιατί πάντα η χαρά πολλαπλασιάζεται όταν την μοιράζεσαι. Όπως και η κακία, όπως και ο θυμός. Όλα τα συναισθήματα θετικά ή αρνητικά δυναμώνουν με το ομαδικό μοίρασμα. Και αυτό μπορεί να γίνει καταστροφικό σε πολλές περιπτώσεις, όταν το συναίσθημα είναι αρνητικό. Είναι γνωστή η λεγόμενη "ψυχολογία του όχλου".

Καταλαβαίνω πολύ καλά τη λογική όσων πιστεύουν πως με το να προτείνουν στον κόσμο να ξεσηκωθεί ενάντια στα πολιτικά κόμματα που είναι βουτηγμένα στο ψέμα, τη διαπλοκή και τη διαφθορά, βοηθούν να καταλάβει ο κόσμος τη δύναμή του, αλλά δυστυχώς αν έχει κάποιος μεγάλη δύναμη στα χέρια του δίχως να έχει διδαχτεί πώς να την χρησιμοποιεί, κινδυνεύει να γίνει αυτή η δύναμη βόμβα στα ίδια του τα χέρια… Αυτό οι φίλες και οι φίλοι που προτείνουν ξεσηκωμούς, φοβάμαι πως δεν το έχουν σκεφτεί.

Από την άλλη, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η υλική μας υπόσταση, όπως και όλη η εικονική πραγματικότητα μέσα στην οποία ζούμε είναι μια καθαρά ενεργειακή κατάσταση. Μία συνεχής δόνηση ανάμεσα σε δύο πόλους, θετικό και αρνητικό (Ερμής Τρισμέγιστος). Οι αλχημιστές δεν είναι αυτοί που μπορούν να αλλάξουν ένα μέταλλο και να το μετατρέψουν σε χρυσό, όπως πολλοί πιστεύουν, αλλά αυτοί που μπορούν να κρατούν στη ζωή τους τη δόνηση προς τον πόλο που αυτοί επιθυμούν.

Ο Γκάντι ήταν ένα τέτοιο παράδειγμα αλχημιστή. Κατάφερε να κρατάει τη δόνηση στον τόπο του προς τον θετικό πόλο με την δική του σοφή και θετική συναισθηματικά παρουσία. Από τέτοιους αλχημιστές έχει ανάγκη ο κόσμος μας κατά την δική μου άποψη για να ισορροπήσει. Γιατί η δόνηση έχει παραμείνει για χρόνια στον αρνητικό πόλο. Αρκετή βία υπήρχε και υπάρχει,  που όλο και αυξάνει, αφού η βία είναι αποτέλεσμα της αντίδρασης του στρες που δημιουργεί κάθε φόβος. Ο μπροστάρηδες που με σπαθί τη γλώσσα τους προσπαθούν να ξεσηκώσουν τον κόσμο εναντίον αυτής της βίας, όσο καλοπροαίρετοι κι αν είναι, μόνο να την ενισχύσουν αυτή τη βία μπορούν, αφού με τον δικό τους αρνητισμό βοηθούν, δίχως να το αντιλαμβάνονται, τη δόνηση να μένει προς τον αρνητικό πόλο. 

Ξέρω πως όλες οι πιο πάνω έννοιες δεν είναι εύκολα κατανοητές από όλους, ιδιαίτερα από όσους πιστεύουν πολύ στην ανθρώπινη λογική, η οποία είτε το θέλουμε είτε όχι, είναι στηριγμένη στο φόβο του ενστίκτου της αυτοσυντήρησης, του πιο δυνατού ζωϊκού ενστίκτου. Και ο φόβος, ως αρνητικό συναίσθημα κρατάει τη δόνηση προς τον αρνητικό πόλο. Δεν μπορεί να αλλάξει αυτό με συμβουλές και προτροπές...

Προσωπικά πιστεύω πως η φιλοσοφία βοηθάει τον άνθρωπο να ζει καλύτερα. Αυτή  (οδηγώντας στην κατανόηση των πραγματικών αιτίων των προβλημάτων), και τα θετικά συναισθήματα που προκύπτουν από αγάπη για το καλό, το δίκαιο, το ιδανικό, μπορούν να λειτουργήσουν αλχημιστικά και να βοηθήσουν τη δόνηση να οδηγείται προς τον θετικό πόλο, οδηγώντας όχι μόνον τον τόπο μας, αλλά την ανθρωπότητα ολόκληρη σε μια καλύτερη ζωή. Δεν είναι λάθος το να είναι κάποιος θετικός, το λάθος είναι να είναι αδιάφορος.

Με αγάπη

Η παιώνια και η άσκηση υπομονής...

Γεια σας φίλες και φίλοι

Άνθισε στον κήπο κι ετούτη την άνοιξη η όμορφη παιώνια! Δεν διαρκεί πολύ η άνθισή της, ωστόσο αξίζει σ΄ αυτό το φυτό μία τιμητική θέση στο κήπο. Δεν συγκρίνεται με κανένα άλλο η ομορφιά της.

Όταν πριν χρόνια αγόρασα ένα ρίζωμά της και είδα στο καρτελάκι που το συνόδευε μία φωτογραφία του φυτού, ξετρελάθηκα με την εικόνα του και αποφάσισα να το φυτέψω στη μέση ενός υπερυψωμένου παρτεριού, ως κεντρικό ενδιαφέρον σημείο και γύρω του έβαλα άλλα λιγότερο εντυπωσιακά φυτά και λουλούδια.

Ενθουσιασμένη, περίμενα με ανυπομονησία την άνοιξη να έρθει για να απολαύσω λουλουδιασμένο αυτό το τόσο ενδιαφέρον φυτό. Και η άνοιξη ήρθε, το φυτό ξεπρόβαλε στο έδαφος, αλλά λουλούδια δεν απέκτησε… Απογοητευμένη το περιποιήθηκα και πάλι πολύ, και περίμενα με υπομονή την επόμενη άνοιξη…

Ούτε και τότε όμως   το μικρό φυτό μου έκανε τη χάρη. Μεγάλωνε κανονικά στο παρτέρι, όλα τα γύρω του φυτά άνθιζαν, εκείνο όμως όχι. Σκέφτηκα πολλές φορές να το βγάλω και να βάλω στη θέση του αυτή την κεντρική κάποιο άλλο ενδιαφέρον φυτό, αλλά σκεπτόμενη την φωτογραφία του που με έκανε να το αγοράσω, μετάνιωνα και το άφηνα τελικά στη θέση του.  

Πέρασαν έτσι πέντε χρόνια… Το έβλεπα να μεγαλώνει όλο και περισσότερο, αλλά δίχως λουλούδια πάντα…

Και μία άνοιξη σαν τώρα, βλέπω να ανοίγουν μπροστά στα έκπληκτα μάτια μου το ένα μετά το άλλο τρία μεγάλα λουλούδια του! Είχα πάψει να ασχολούμαι μαζί του και δεν πρόσεξα ότι είχαν εμφανιστεί μπουμπούκια στο μικρό φυτό με την τόσο αργή ανάπτυξη… Από εκείνη τη χρονιά και μετά, η αγαπημένη μου παιώνια, ανθίζει τη μία χρονιά περισσότερο από την άλλη. Είναι η πραγματική βασίλισσα του κήπου. Όλα τα άλλα φυτά τριγύρω της, απλά υπάρχουν για να τονίζουν τη δική της ομορφιά…

Έψαξα και διάβασα πληροφορίες για το τόσο όμορφο αυτό φυτό και έμαθα πως χρειάζεται πέντε χρόνια από την στιγμή που θα φυτευτεί στο χώμα το ρίζωμά του μέχρι την πρώτη του άνθιση… Πέντε χρόνια!

Σ’ αυτό το διάστημα, το φυτό μεγαλώνει υπόγεια, κάνοντας γερές ρίζες  και ετοιμάζεται για την άνθισή του…

Χάρηκα τόσο που είχα την υπομονή να περιμένω πέντε χρόνια δίχως να το βγάλω από το παρτέρι, όπως σκέφτηκα πολλές φορές. Η υπομονή μου ανταμείφτηκε με το παραπάνω. Η άσκηση στην υπομονή είναι άλλο ένα μεγάλο όφελος της κηπουρικής. Και βοηθάει αυτή πολύ την υγεία και τη ζωή…

Με αγάπη

Το νέο βιβλίο και χούμους από κόκκινες φακές...

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

H βροχή ήρθε στο νησί στην ώρα της, όταν είχα πια τελειώσει με το καθάρισμα των παρτεριών στον κήπο. Τα χρώματα αυτή την εποχή που επικρατούν στα παρτέρια είναι κίτρινο, μωβ, άσπρο και λίγο κόκκινο από τoν όμορφο θάμνο της φωτίνιας που ετοιμάζεται να ανθίσει…

Ευτυχώς έχει πολλά ανοίγματα το σπίτι προς τον κήπο, και μπορώ να τον απολαμβάνω ακόμη και με βροχή, πίσω από τα τζάμια… Αισθάνομαι και τη μέση μου πολύ ευχαριστημένη έτσι όπως κάθομαι αναπαυτικά στον μαλακό καναπέ και ακούω χαλαρά το τραγούδι της βροχής στο πλακόστρωτο του κήπου…

Η πολλή ξεκούραση όμως, δεν ταιριάζει στον χαρακτήρα μου. Κι ένα βιβλίo πάνω στο γραφείο μου χρειάζεται τις τελευταίες διορθώσεις του πριν σταλεί στον τυπογραφείο. Είναι το πρώτο μου βιβλίο σχετικό με το στρες και την αντιμετώπισή του που κυκλοφόρησε το 2010 από τις εκδ. ΑΡΧΕΤΥΠΟ. Το συμβόλαιο με τον εκδοτικό οίκο έχει λήξει από το 2020 και το βιβλίο δεν κυκλοφορεί πια. Επειδή είναι ένα βιβλίο με πολλές επιστημονικές πληροφορίες, δεν μπορούσε να εκδοθεί και πάλι δίχως τις απαραίτητες αλλαγές, και τις νεότερες πληροφορίες που έχουν προκύψει στο μεταξύ. Έτσι αποφάσισα την επανα-συγγραφή του με όλα τα νεότερα στοιχεία που υπάρχουν. Εργασία αρκετά κουραστική, αλλά πολύ ενδιαφέρουσα.

Το βιβλίο ξαναγράφτηκε, με πολλές νέες πληροφορίες, συμβουλές και ασκήσεις, όσο πιο απλά και κατανοητά μπορούσα, ώστε να είναι αυτό ένα πολύ καλό εργαλείο στα χέρια τόσο επιστημόνων (γιατρών,, ψυχολόγων κ.λπ.) όσο και απλών αναγνωστών που αναζητούν βοήθεια στη βελτίωση της υγείας και της ζωής τους. Γιατί η αντίδραση του οργανισμού στα στρες της ζωής είναι αυτή που βλάπτει την υγεία και τη ζωή μας αν δεν ξέρουμε να την αντιμετωπίσουμε σωστά. Δεν μας φταίει η τύχη και οι άλλοι, όπως πολλοί νομίζουν…

Σύντομα λοιπόν το βιβλίο αυτό θα είναι κοντά σας και θα ήθελα πολύ να ακούσω τις εντυπώσεις σας. Από τη μεριά μου νομίζω πως έχω κάνει ότι καλύτερο μπορούσα.

Χούμους από κόκκινες φακές

Αλλά όσο ενδιαφέρουσα κι αν είναι η μουσική της βροχής και η τελική διόρθωση του βιβλίου, το σώμα μου με σήκωσε από τον καναπέ και με έστειλε στην κουζίνα. Κάτι γρήγορο έπρεπε να ετοιμαστεί για να ησυχάσει τη πολυλογία του στομάχου μου… Και η εύκολη λύση ήταν οι κόκκινες φακές.

Είναι ένα όσπριο που μαγειρεύεται πολύ γρήγορα. Αρκεί (αφού το ξεπλύνεις αρκετά πρώτα ) να το αφήσεις μισή ώρα μέσα σε διπλάσια ποσότητα νερού και στη συνέχεια να το βράσεις. Έβρασα λοιπόν 1 φλ. Κόκκινες φακές με 2φλ νερό σε μέτρια φωτιά. Μόλις το νερό απορροφήθηκε, πρόσθεσα μέσα 1 κ.σ. ταχίνι, 2 σκ. σκόρδο λιωμένο, 2 κ.σ. λάδι, μισό λεμόνι (χυμό), αλάτι και πιπέρι και με το μπλέντερ χειρός το έκανα αλοιφή. Ένα καταπληκτικό χούμους από κόκκινες φακές! (Δύο μερίδες)

Την ώρα που έβραζαν οι φακές, έβαλα επάνω σε λαδόκολλα, κόκκινη γλυκοπατάτα κομμένη σε λεπτές φέτες, πασπαλισμένες με αλάτι, πολλή πάπρικα καπνιστή και πολύ λίγο λάδι και τις έψησα στο φούρνο στον αέρα μέχρι να γίνουν σαν τσιπς. Βουτώντας τες μέσα στο χούμους ανεβάζουν στα ύψη τη γεύση του.

Το γεύμα μου ολοκληρώθηκε με μία γρήγορη σαλάτα  ρόκας (από τον κήπο) με κρεμμυδάκι και ρόδια. Ένα γρήγορο, εύκολο, νοστιμότατο και πλήρες γεύμα. Δοκιμάστε το.

Με αγάπη