Ερασιτέχνης κηπουρός/Λαχανόκηπος (2)

Γειά σας.

Ξέρετε πόσο εύκολο είναι να έχετε πάντα στη κουζίνα σας φρέσκα μυρωδικά ( μαϊντανό, άνηθο κ.λ.π) ακόμη και αν μένετε σε ένα μικρό διαμέρισμα πολυκατοικίας;

Λοιπόν θα χρειαστείτε:

1. χώμα εμπλουτισμένο για σπόρους ( από όλα τα καταστήματα με προϊόντα κήπου)

2. Σπόρους της αρεσκείας σας

3. Άδεια πλαστικά κουτάκια από τυρί φέτα, βούτυρο κ.λ.π

4. Γλαστράκια

5. Πλαστική μεμβράνη

Παίρνετε τα πλαστικά κουτάκια που σας έχουν περισσέψει, τα πλένετε και ανοίγετε 2-3 τρύπες με μία πρόκα στη βάση τους. Τα γεμίζετε με το εμπλουτισμένο χώμα( μέχρι δύο δάκτυλα κάτω από το χείλος τους), το πιέζετε και το βρέχετε καλά. Ρίχνετε τους σπόρους σας στο βρεγμένο χώμα και πασπαλίζετε από πάνω λίγο στεγνό για να τους μισοσκεπάσετε. Καλύπτετε τα κουτάκια σας με πλαστική μεμβράνη στην οποία ανοίγετε μερικές τρύπες με μία οδοντογλυφίδα για να αερίζονται οι σπόροι ( 4-5 είναι αρκετές) και τα αφήνετε μπροστά από ένα παράθυρο για να έχουν μπόλικο φως,(καλύτερα όμως να μη τα χτυπάει ο ήλιος, γιατί θα στεγνώσει γρήγορα το χώμα τους) μέχρι να δείτε τα μικρά φυτά να αναπτύσσονται. (Φροντίστε να βάλετε ένα μικρό δισκάκι από κάτω για να μη λερώσετε το πρεβάζι του παραθύρου) .

Όταν τα φυτά σας μεγαλώσουν τόσο που να ακουμπούν στη πλαστική μεμβράνη, τα βγάζετε με όλο τους το χώμα με προσοχή και τα μεταφυτεύετε σε ένα μεγαλύτερο γλαστράκι το οποίο θα έχετε γεμίσει μέχρι τη μέση περίπου με χώμα, συμπληρώνετε όσο χώμα θα χρειαστεί , και από εκεί και ύστερα ποτίζετε όποτε βλέπετε το χώμα να στεγνώνει και κόβετε λίγα-λίγα κλαράκια από τα αρωματικά σας βότανα για τις σαλάτες και τη μαγειρική σας , βέβαιοι ή βέβαιες, πως δεν θα είναι ψεκασμένα με διάφορα χημικά.

Και επειδή τίποτα δεν είναι αιώνιο σε αυτή τη ζωή(!...) καλό θα είναι όταν αρχίσετε να κόβετε και να χρησιμοποιείτε τα μυρωδικά σας , να ετοιμάζετε σε άλλα κουτάκια καινούργια σπορά, ώστε να έχετε έτοιμα προς αντικατάσταση καινούργια φυτά μόλις τα πρώτα αρχίσουν να χαλάνε.

Όμορφα γλαστράκια τοποθετημένα σε ωραίο δίσκο θα είναι στολίδι για κάθε παράθυρο ή τραπεζάκι κοντά σε παράθυρο, οποιουδήποτε χώρου του σπιτιού σας.

Βέβαια όταν ο καιρός γίνει καλός, μπορείτε να σπείρετε τους σπόρους σας κατευθείαν στα γλαστράκια σας που θα τα αφήσετε στη βεράντα ή  το μπαλκόνι σας.

Σημ. Είναι απαραίτητο να βάζετε φρέσκα αρωματικά στις σαλάτες που πρέπει να τρώτε κάθε μέρα, για να τις εμπλουτίζετε σε θρεπτικά συστατικά. Πόσοι θα το δοκιμάσετε;

Ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας (1)

Νομίζω πως όλοι ενδιαφέρονται να μάθουν πώς λειτουργεί το σύστημα που μας βοηθάει να αντιμετωπίζουμε τους εχθρούς του οργανισμού μας, το γνωστό ανοσοποιητικό ή ανοσολογικό μας σύστημα. Θα προσπαθήσω σε αυτή και τις επόμενες συναντήσεις μας, με τη βοήθεια του πολύ καλογραμμένου βιβλίου που βλέπετε στη διπλανή εικόνα, να σας βοηθήσω να το κατανοήσετε αυτό με όσο πιο απλό τρόπο μπορώ.

Το ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΟ μας ΣΥΣΤΗΜΑ

Το ανοσολογικό είναι το αμυντικό σύστημα του οργανισμού όπως όλοι γνωρίζουμε.

Ο λόγος που κάνει δύσκολη την μελέτη της ανοσολογίας είναι ότι το ανοσοποιητικό είναι ουσιαστικά ένα «δίκτυο» με πολλούς διαφορετικούς παράγοντες, που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους.

Το να εξετάζει κανείς μεμονωμένους τους διάφορους παράγοντες κάνει δύσκολη την κατανόηση, γιατί μοιάζει με το να παρακολουθεί σε ένα ποδοσφαιρικό αγώνα τις κινήσεις ενός μόνο παίκτη, πράγμα που δεν έχει νόημα. Το ανοσοποιητικό λειτουργεί ακριβώς όπως μία ποδοσφαιρική ομάδα, όπως μας λέει o Lauren Sompayrac, πρώην καθηγητής βιολογίας του πανεπιστημίου του Colorado στο πολύ καλογραμμένο βιβλίο του «How the immune system works». Είναι ένα δίκτυο παικτών που συνεργάζονται για να γίνουν κάποια πράγματα στον οργανισμό και το να κοιτάει κανείς μεμονωμένα έναν από τους παίκτες δεν βγάζει νόημα. Χρειαζόμαστε μία γενικότερη εικόνα για να κατανοήσουμε καλύτερα τι γίνεται.

Ας πάρουμε λοιπόν μία μικρή γενική ιδέα της λειτουργίας του ανοσοποιητικού μας.

1. ΦΥΣΙΚΟΙ ΦΡΑΓΜΟΙ

Η πρώτη γραμμή άμυνας εναντίον των εισβολέων είναι οι φυσικοί φραγμοί, δηλαδή το δέρμα μας (2 περίπου τετρ. μ.) και οι βλεννογόνοι του πεπτικού, αναπνευστικού και γεννητικού μας συστήματος (400 περίπου τετρ. μ.)

2. ΕΜΦΥΤΟ ( ΙΝΝΑΤΕ) ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Η δεύτερη γραμμή είναι το «έμφυτο» (innate) ανοσολογικό μας σύστημα, που αντιμετωπίζει κάθε εισβολέα μόλις αυτός καταφέρει να περάσει τους φυσικούς φραγμούς. Ονομάσθηκε έτσι από τους ανοσολόγους επειδή είναι μία άμυνα που φαίνεται να έχουν όλα τα ζώα από φυσικού τους.

Το σύστημα αυτό αποτελείται από μία ομάδα «παικτών» που περιλαμβάνει κάποια από τα λευκά μας αιμοσφαίρια (τα φαγοκύτταρα - μακροφάγα και ουδετερόφιλα- και τα ΝΚ κύτταρα) και τις πρωτεΐνες του συμπληρώματος.

Και με τa τρία αυτά είδη παικτών ο οργανισμός μας καταφέρνει να καταστρέφει ξένα ή άχρηστα κύτταρα (μικρόβια, καρκινικά κύτταρα), ενώ κάποιοι από αυτούς τους παίκτες ειδοποιούν και άλλα κύτταρα του ανοσοποιητικού να πάρουν μέρος στην εξολόθρευση του εχθρού με τρόπους που θα αναλύσουμε μιαν άλλη φορά.

3. ΤΟ ΕΥΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟ (ADAPTIVE) ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Το 99% των ζώων στη φύση τα καταφέρνουν με του δύο μηχανισμούς άμυνας που προαναφέραμε. Τους φυσικούς φραγμούς και το έμφυτο ανοσολογικό σύστημα.

Στα σπονδυλωτά όμως όπως εμείς, η μητέρα φύση οδήγησε και σε ένα τρίτο επίπεδο άμυνας το «ευπροσάρμοστο» (adaptive) ανοσολογικό σύστημα το οποίο μας προστατεύει από σχεδόν όλους του εισβολείς και κυρίως από τους ιούς, εναντίον των οποίων, όταν αυτοί κλειστούν μέσα στα κύτταρά μας, το έμφυτο ανοσολογικό μας σύστημα δεν είναι και τόσο αποτελεσματικό. Κανείς όμως δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ακόμη ποια είναι η σκοπιμότητα της ανάπτυξης αυτού του συστήματος. Η βασική του διαφορά πάντως από τα προηγούμενα συστήματα είναι η εξειδίκευσή του.

Το πώς ακριβώς παίζουν το παιχνίδι τους οι παραπάνω παίκτες του ανοσοποιητικού μας θα το αναλύσουμε σε επόμενη κουβέντα μας……

Υγιεινές συνταγές/λαχανικά (1)

Προχθές έφτιαξα ένα γρήγορο, εύκολο και πολύ νόστιμο λαδερό φαγητό, με υπόλοιπα σαλατικών που βρήκα στο ψυγείο μου, λαχανόρυζο. Επειδή έγινε αρκετή ποσότητα, έδωσα και σε μία φίλη που δεν γνώριζε το φαγητό αυτό, όπως μου είπε, να το δοκιμάσει. Της άρεσε πολύ και μου ζήτησε τη συνταγή. Σκέφθηκα λοιπόν, μια που θα κάνω το κόπο, να τη γράψω εδώ για να τη διαβάσει και όποιος άλλος μπορεί να ενδιαφέρεται. Έχουμε και λέμε λοιπόν…

ΟΙ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΜΟΥ

 Λαχανόρυζο (4 μερίδες)

Υλικά:

10 κ.σ. λάδι

¼ από ένα μικρό λάχανο, λεπτοκομμένο

2 μέτρια κρεμμύδια κομμένα σε λεπτές φέτες

3 μέτρια καρώτα σε μικρές λουρίδες (κομμένες με τον αποφλοιωτή)

2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένο

1 ποτηράκι του κρασιού κρασί άσπρο

1 μικρή χούφτα μαϊντανό ψιλοκομμένο

1 μικρή χούφτα άνηθο ψιλοκομμένο

1 φλυτζ. καφέ ρύζι «μπασμάτι» αποφλοιωμένο ή αναποφλοίωτο

1 χούφτα σταφίδες ξανθές

Σε ρηχή κατσαρόλα ζεσταίνετε το λάδι και βάζετε μέσα το κρεμμύδι. Χαμηλώνετε τη φωτιά και αφήνετε το κρεμμύδι να μαλακώσει και να γίνει ελαφρά διάφανο. Προσθέτετε τότε το σκόρδο (λιωμένο με ένα χτύπημα της γροθιάς σας πάνω από ένα πλατύ μαχαίρι που θα έχει το σκόρδο σας από κάτω, γιατί έτσι βγαίνει όλη του η γεύση και στη συνέχεια το ψιλοκόβετε). Μετά από ένα λεπτό προσθέτετε το λάχανο και τα καρώτα και δυναμώνετε τη φωτιά . Ανακατεύετε λίγο τα υλικά να μαραθεί το λάχανο και τα σβήνετε με το κρασί. Μόλις εξατμισθεί, ρίχνετε ένα ποτήρι νερό, περιμένετε να πάρει βράση και προσθέτε το ρύζι πλυμένο και στραγγισμένο, το μαϊντανό και τον άνηθο καθώς και τις σταφίδες, αλάτι (1 κ.γλ. είναι αρκετό) και πιπέρι. Χαμηλώνετε και πάλι τη φωτιά,  ( ανάλογα με τη κατσαρόλα σας) και ψήνετε το φαγητό σας σκεπασμένο. Σε 10-15’ θα είναι έτοιμο. Λίγο πριν τελειώσει το μαγείρεμα του φαγητού σας, προσθέτε τον χυμό από 1 ή 1,5 λεμόνι ανάλογα με τα γούστα σας.

Σημ. Προτιμήστε τα βιολογικά καρώτα γιατί είναι από τα υπόγεια λαχανικά που περισσότερο από κάθε άλλο απορροφούν χημικά από το έδαφος. Διάβασα ότι τα φυτεύουν για να καθαρίσουν ένα χωράφι από τα χημικά υπολείμματα λιπασμάτων και ψεκασμών ανάμεσα σε δύο διαφορετικές καλλιέργειες. Φανταστείτε!...

Τόσο για το λάχανο όσο και για τα καρώτα είναι μεγάλη ευκολία να χρησιμοποιήσετε ένα αποφλοιωτή (υπάρχει στην αγορά ένας μεγαλύτερος από τους συνηθισμένους για το λάχανο ειδικά) αν δεν έχετε ηλεκτρικό... σαλατοκόφτη.

Καλή επιτυχία.

Ερασιτέχνης κηπουρός/Λαχανόκηπος (1)

Σκέφτομαι πολλή ώρα πώς να ξεκινήσω αυτή τη σελίδα, γιατί εδώ στην όμορφη Κέρκυρα που ζω εδώ και 15 χρόνια, βρέχει ασταμάτητα το φετεινό χειμώνα και δεν μπορώ καθόλου να ασχοληθώ με τον κήπο μου, που τον λατρεύω.

Τον έφτιαξα μόνη μου, λίγο -λίγο, και το αποτέλεσμα ενθουσιάζει όχι μόνον εμένα αλλά και τους φίλους μου, όπως τουλάχιστον ισχυρίζονται. Η ποικιλία των φυλλωμάτων και των χρωμάτων του πράσινου, ακόμη και όταν, λόγω εποχής, τα λουλούδια είναι λιγοστά, χαρίζει γαλήνη και ηρεμία.

Ξέρετε, αυτό είναι το μυστικό ενός όμορφου κήπου: Ο συνδυασμός φυτών σε ομάδες με διαφορετικά μεγέθη (τα πιο μικρά μπροστά, τα μεγαλύτερα πίσω) καθώς και διαφορετικά μεγέθη και σχήματα φύλλων και διαφορετικές αποχρώσεις του πράσινου, έτσι ώστε το μάτι να βρίσκει ενδιαφέρον παρατηρώντας.

Δείτε μία φωτογραφία του κήπου μου. Είναι η είσοδος από τον λαχανόκηπο, στον ανθόκηπο (διακρίνονται οι αγκινάρες μου στο πρώτο πλάνο δεξιά) . Γιατί όποιος κηπουρός σέβεται τον εαυτό του δεν μπορεί παρά να καλλιεργεί και από τα δυό.  

Τώρα θα μου πείτε τι λόγο έχει μία σελίδα ερασιτεχνικής κηπουρικής σε ένα blog με θέματα υγείας. Μεγάλη σας βεβαιώνω. Η κηπουρική είναι μία πολύ καλή γυμναστική και το σπουδαιότερο σε γεμίζει με ευτυχία το αποτέλεσμα του κόπου σου.Το θετικό συναίσθημα ξέρετε, παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην υγεία.

 Αν μάλιστα καλλιεργήσεις και τα δικά σου λαχανικά (πράγμα που μπορεί ο καθένας να κάνει ακόμη και στο μπαλκόνι του) έχεις και το όφελος μιας υγιεινής διατροφής.

Εύχομαι αυτές οι σελίδες να βοηθήσουν κάποιους από εσάς να το δοκιμάσουν.....

Υγιεινές συνταγές(1)

Σε τούτες τις σελίδες θα συζητάμε για τη διατροφή μας, που έχει πολύ σημαντική επίδραση στην υγεία μας. Δεν ισχύει, σας βεβαιώνω, πως το υγιεινό είναι και άνοστο και θα σας το αποδείξω σιγά-σιγά όσο θα περνάει ο καιρός.

Έχετε δοκιμάσει να φτιάξετε μόνοι σας ψωμί?

Αν όχι, κακώς, κάκιστα..... Χάνετε ένα δεκάλεπτο πολύ καλής γυμναστικής για τα χέρια σας και την απόλαυση της γλυκιάς μυρωδιάς του σταριού που ανακατεύεται με το νερό κάτω από τη μύτη σας!

Δοκιμάστε το και θα μου πείτε....

ΟΙ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΜΟΥ

ΨΩΜΙ

Χρειαζόσαστε: 1    κιλό  αλεύρι σιταριού ολικής άλεσης μαλακό* (κατά προτίμηση βιολογικό) 

                           1/2 κιλό  αλεύρι σιταριού ολικής άλεσης σκληρό

                           2    φακελάκια μαγιά

                           2    κουτ. γλυκού αλάτι

                           1    χούφτα αμάρανθο

                           1    χούφτα λιναρόσπορο τριμμένο

Τα δύο τελευταία είναι προαιρετικά, προσθέτουν όμως γεύση και θρεπτικά στοιχεία. Θα τα βρείτε στα καταστήματα βιολογικών προϊόντων. 

* μπορείτε αν θέλετε, να μοιράσετε αυτή την ποσότητα σε 1/2 κιλ. αλεύρι μαλακό και 1/2κιλ. αλεύρι σίκαλης ή βρώμης, πάντα ολικής άλεσης.

Βάζουμε τη μαγιά με λίγο χλιαρό νερό σε μία λεκάνη και την αφήνουμε σκεπασμένη με μία μικρή κουβέρτα για περίπου μισή ώρα, μέχρι να δημιουργηθούν στο μίγμα μικρές φούσκες.

Προσθέτουμε στη λεκάνη τα υπόλοιπα υλικά και ζυμώνουμε με χλιαρό νερό.

Για μέτρο του νερού που θα χρησιμοποιήσετε, πάρτε ένα μεγάλο πλαστικό μπουκάλι νερό, κόψτε τον λαιμό του μέχρι το ύψος που το μπουκάλι γίνεται ίσιο, και γεμίστε το χλιαρό νερό μέχρι περίπου  δύο δάχτυλα κάτω από το χείλος του. Ανάλογα με το αλεύρι σας θα σας έχουν περισσέψει από αυτό το νερό, όταν θα τελειώσετε το ζύμωμα, από τρία δάχτυλα έως μία παλάμη. Γιαυτό από τη μέση του μπουκαλιού και μετά προσθέστε λίγο - λίγο το νερό και όταν φτάσετε στη μία παλάμη, αρχίστε να βουτάτε τα χέρια σας σε αυτό το νερό και να ζυμώνετε το ζυμάρι σας μέχρι να το νιώσετε όσο θέλετε μαλακό (θα χρειασθεί να πειραματισθείτε 2-3- φορές μέχρι να έχετε το επιθυμητό αποτέλεσμα).

Αφήνετε στη συνέχεια τη ζύμη σας να φουσκώσει, σκεπασμένη με μία πετσέτα καθαρή και τη κουβερτούλα που θα τη κρατάει ζεστή για 1.30' - 2 ώρες.

Όταν διπλασιασθεί σε όγκο, τη ζυμώνετε πάλι για πολύ λίγο, για να ξεφουσκώσει, πλάθετε δύο φρατζόλες πάνω σε ένα ελαφρά αλευρωμένο πάγκο, τις τοποθετείτε σε ένα ταψί στρωμένο με λαδόκολλα, τους κάνετε τρεις παράλληλες λοξές χαρακιές με ένα μαχαίρι και τις χαϊδεύετε ελαφρά με βρεγμένα χέρια για να κολλήσει επάνω το σουσάμι με το οποίο θα τις πασπαλίσετε.

Σκεπάζετε πάλι το ταψί σας με τη πετσέτα και τη κουβέρτα, ανάβετε το φούρνο σας στους 200 βαθμούς και βάζετε μέσα, επάνω σε μία σχάρα ένα μικρό μεταλλικό δοχείο με λίγο νερό (για την απαραίτητη υγρασία που βοηθάει το φούσκωμα του ψωμιού σας).

 Όταν ο φούρνος είναι έτοιμος (σβήσει το φωτάκι) τον κατεβάζετε στους 180 βαθμ. βάζετε μέσα, στη χαμηλότερη σκάλα, το ταψί σας και ψήνετε το ψωμί για 1 ακριβώς ώρα.

Καλή επιτυχία!

Σημ. Αν θέλετε το ψωμί σας να γίνει ακόμη νοστιμότερο, κρατείστε μία καλή χούφτα από το ζυμάρι σας (μόλις τελειώσετε το ζύμωμα, πριν να το αφήσετε να φουσκώσει) σε λίγη ελαφρά αλευρωμένη διαφανή μεμβράνη και φυλάξτε το στο ψυγείο.  Διατηρείται 15 περίπου ημέρες στην απλή ψύξη και πολύ περισσότερο στη κατάψυξη. 

Την επόμενη φορά που θα ζυμώσετε, χρησιμοποιείστε το στη θέση του ενός φακέλλου μαγιάς. Μετά από δύο -τρεις φορές, δεν θα χρειαστεί να ξαναβάλετε μαγιά. Θα χρησιμοποιείτε για φούσκωμα μόνον το προζύμι αυτό που θα φυλάτε κάθε φορά που ζυμώνετε, στο ψυγείο.                          

Ο μυστικός κόσμος του κορμιού μας -βιολογία- (1)

Ας ταξιδέψουμε  μέσα από αυτές τις σελίδες τώρα,στον μυστικό κόσμο του κορμιού μας.

Είναι ένας μαγικός κόσμος, πιστέψτε με, και όμως, ακόμη και εμείς οι γιατροί που ασχολούμαστε μαζί του συνέχεια, το συνειδητοποιούμε αυτό μόνον σε ελάχιστες περιπτώσεις.

Αυτόν τον κόσμο τον έχουμε μιμηθεί πολλές φορές προσπαθώντας να επιλύσουμε προβλήματα στη καθημερινότητά μας, δεν το γνωρίζουν  όμως αυτό οι περισσότεροι από εμάς.  Δείτε τη παρακάτω εικόνα από το βιβλίο του βιολόγου James Oschman με τίτλο "Energy medicine" εκδ. 2000. Είχατε ποτέ φανταστεί πως ο γερανός έχει φτιαχτεί κατ΄εικόνα και ομοίωση του μηριαίου μας οστού, για να αντέχει να σηκώνει μεγάλα βάρη? Και όμως.....  

Ολιστική ή ενοποιημένη ιατρική (2)

Οι παλιές θεραπείες της ανατολής ( βελονισμός, γιόγκα, διαλογισμός κ.λ.π) που στηριζόντουσαν πιο πολύ στις ενέργειες του σώματος και όχι στο υλικό του μέρος, (μυς δηλαδή, κόκκαλα, και όργανα γενικότερα, πράγματα με τα οποία ασχολείται η κλασσική ιατρική) για χρόνια ολόκληρα ονομαζόντουσαν "εναλλακτικές". 
Αργότερα, όταν κατάλαβαν οι κλασσικοί γιατροί τη χρησιμότητά τους τις μετονόμασαν σε "συμπληρωματικές", θεωρώντας ότι συμπληρώνουν και υποβοηθούν τις γνωστές κλασσικές θεραπείες.

Στις μέρες μας επιτέλους, διεθνώς χρησιμοποιείται ο όρος "integrative medicine" δηλαδή "ενοποιημένη ιατρική", που δηλώνει πια ότι η ιατρική είναι μία, και απλά υπάρχουν πολλοί τρόποι να δράσει κανείς στο σώμα, άλλοτε με φάρμακα και άλλοτε συμπληρωματικά χρησιμοποιώντας περισσότερες από μία θεραπευτκές μεθόδους, προκειμένου να πετύχει το καλύτερο αποτέλεσμα.

Οι απαξιωμένες για χρόνια, από την ιατρική κοινότητα παγκοσμίως,  εναλλακτικές θεραπείες παίρνουν στις μέρες μας τη θέση που τους αξίζει και γίνονται επίσημο κομμάτι της ιατρικής. Τη ενοποιημένης πια, όπως ονομάστηκε, ιατρικής.

Αυτά βέβαια στο εξωτερικό, γιατί στον τόπο μας ούτε καν τον όρο συμπληρωματικές δεν χρησιμοποιούν οι γιατροί μας. Μένουν ακόμη στον παλιό όρο "εναλλακτικές" και τις απαξιώνουν.

Και να σκεφθεί κανείς ότι αρκετά χρόνια νωρίτερα, ο Αμερικανός γιατρός Larry Dossey στο βιβλίο του που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Διόπτρα, με τον τίτλο "Ανακαλύπτοντας ξανά την ιατρική" λέει ότι εδώ και μία περίπου δεκαετία υπάρχουν σοβαρά ιατρικά πειράματα από πανεπιστήμια της Αμερικής που καταλήγουν στο συμπέρασμα πως  η ιατρική μπορεί να γίνεται καθαρά πνευματικά(!), αρκεί να μάθουν οι ασχολούμενοι με την υγεία (γιατροί και νοσηλευτές) να χρησιμοποιούν τις ενέργειές τους, ενισχυμένες με τεχνικές όπως ο διαλογισμός κ.λ.π.

Είναι γεγονός πως συμφέροντα οικονομικά κρύβονται πίσω από αυτή την καθυστέρηση της αποδοχής σοβαρών ερευνών. Δεν είναι ό στόχος μου να αναλύσω και να καταδικάσω αυτά τα συμφέροντα. Αυτό που θέλω μόνον να πω είναι ότι λυπάμαι που καινούργιες ιδέες που μπορούν να βοηθήσουν πολύ τους ασθενείς όλου του κόσμου, γίνονται αποδεκτές με πολλή δυσκολία από τους συναδέλφους μου γιατρούς, ιδιαίτερα εδώ στη Ελλάδα.

Είναι γεγονός ότι ο τρόπος δουλειάς και ζωής δεν αφήνει πολλά περιθώρεια για μελέτη, από μία ηλικία και μετά, και από την άλλη το Πανεπιστήμιο δεν μας έκανε ούτε καν νήξη για την ύπαρξη και άλλων θεραπευτικών απόψεων, εκτός της κλασσικής ιατρικής, ώστε να μας κεντρήσει έστω και λίγο το ενδιαφέρον.

Δεν ξέρω πόσοι συνάδελφοι θα μπουν κάποια στιγμή να διαβάσουν αυτό το blog, θα ήθελα πολύ όμως να μπορούσα να τα συζητήσω μαζί τους  όλα αυτά.

Εύχομαι βέβαια και άλλοι, μη γιατροί αναγνώστες να μπουν κάποια στιγμή στη παρέα μας για να συζητήσουμε αυτά τα θέματα που γίνονται όλο και πιο ενδιαφέροντα όσο περνάει ο καιρός.   

Ολιστική ή ενοποιημένη Ιατρική (1)

Η χώρα μας αρνείται ακόμη πεισματικά να περιλάβει στην ιατρική της τα νέα επιστημονικά δεδομένα. Αυτά που στηρίζονται στη νέα φυσική, τη κβαντική.

Τη λέμε "νέα" αυτή τη φυσική επειδή μας είναι ακόμη πολύ δύσκολο να τη καταλάβουμε και ας είναι αρκετά παλιά, αφού κοντεύουν να κλείσουν εκατό χρόνια από τότε που έβαλε τις βάσεις της ο Αϊνστάιν. Η κατανόηση όμως των νόμων αυτής της φυσικής είναι πολύ δύσκολη για τον λογικό μας εγκέφαλο και τις γνωστές πέντε αισθήσεις μας και θα χρειαστεί προφανώς πολύς καιρός και μεγάλες βιολογικές προσαρμογές για να τα καταφέρουμε να την κάνουμε κτήμα μας και να μπορέσουμε να στηριχθούμε σε αυτήν, όπως κάνουμε χρόνια τώρα με την Νευτώνεια φυσική.

Η τεχνολογία βέβαια κάνει αλματώδη πρόοδο στηριγμένη σε αυτή τη κβαντική φυσική. Και ευτυχώς, η τεχνολογική αυτή πρόοδος οδηγεί σιγά- σιγά σε ανακαλύψεις που αναγκάζουν τη βιολογία και την ιατρική να προχωρούν και αυτές.

Το πολύ ενδιαφέρον είναι πως αυτές οι ανακαλύψεις δείχνουν ότι παμπάλαιες ιατρικές μέθοδοι σαν αυτές που χρησιμοποιούσαν στην Αρχαία Ελλάδα, τη Κίνα και την Ινδία είναι μάλλον πολύ πιο μοντέρνες τελικά από τη δυτική κλασσική ιατρική που θεωρούσαμε με περηφάνεια έως τώρα "μοντέρνα".

Εκείνες θεωρούσαν τον οργανισμό μας ένα σύνολο πνεύματος και ύλης και σαν τέτοιο τον αντιμετώπιζαν. Αυτή ή άποψη είναι πολύ πιο κοντά στη πραγματικότητα της κβαντικής φυσικής από την καθαρά υλιστική αντιμετώπιση του οργανισμού μας πάνω στην οποία στηρίζεται η "μοντέρνα" κλασσική μας ιατρική.

Τα πράγματα αλλάζουν αναγκαστικά παγκοσμίως, μόνον που οι ρυθμοί είναι δυσανάλογα αργοί, εξ αιτίας των διαφόρων οικονομικών συμφερόντων. Γιατροί και φαρμακοβιομηχανίες, όπως και βιομηχανίες τροφίμων είναι οι κύριοι υπαίτιοι αυτής της καθυστέρησης. Θα χρειαστεί αρκετός καιρός ακόμη για να προσαρμοστούν τα συμφέροντά τους στα νέα δεδομένα. Γιατί δεν αμφιβάλλει νομίζω κανείς πως τα συμφέροντα δεν θα λείψουν ποτέ από τη γή. Πάντα θα βρίσκουν τρόπους να κερδίζουν αυτοί που το επιθυμούν διακαώς.

Το θέμα είναι να αρχίσει να ασκείται η "καινούργια" ιατρική, αυτή που με βάση τη κβαντική φυσική αντιμετωπίζει τον οργανισμό μας σαν ένα ενεργειακό σύνολο και όχι σαν ένα σύνολο από μυς και κόκαλα και στη συνέχεια, είμαστε υπεύθυνοι εμείς οι ίδιοι για το πόσο αφήνουμε άλλους (όποιοι και αν είναι αυτοί) να μας εκμεταλλεύονται.

Στο εξωτερικό τα πράγματα έχουν προχωρήσει αρκετά σε αυτόν τον τομέα, στη χώρα μας όμως το θέμα βρίσκεται ακόμη στα σπάραχνα.

Γιαυτό και θα τα ξαναπούμε......