Συναισθηματική νοημοσύνη (3)

 Γεια σας φίλες και φίλοι

Συνεχίζοντας το θέμα της συναισθηματικής νοημοσύνης, πρέπει να προσθέσω μία ακόμη πληροφορία.

Πως αν θέλουμε να βελτιώσουμε την συναισθηματική νοημοσύνη μας δεν αρκεί να μπορούμε να αναγνωρίζουμε απλά τα συναισθήματά μας, αλλά να κατανοούμε επίσης πως αυτά είναι ΔΙΚΑ ΜΑΣ και έχουμε εμείς όλη την ευθύνη γι αυτά.

Αυτό σημαίνει, πως όποια συμπεριφορά κι αν δείχνει απέναντί μας κάποιος άλλος, είναι στο δικό μας χέρι να επιλέξουμε τι συναίσθημα θα νιώσουμε… Για την ίδια συμπεριφορά άλλος μπορεί να νιώσει θυμό, άλλος λύπη, άλλος συμπόνια γι αυτόν που έχει απέναντί του κ.λπ. Δεν πρέπει να νιώθουμε σαν δεδομένο

πως αν η συμπεριφορά του απέναντί μας είναι άδικη, ή λανθασμένη ή απαράδεκτη κατά την άποψή μας, εμείς θα θυμώσουμε… Εξαρτάται από την δική μας ψυχική ωριμότητα (συναισθηματική νοημοσύνη) το συναίσθημα που δημιουργείται μέσα μας από τις συμπεριφορές των άλλων.

Οι άλλοι λειτουργούν σαν καθρέφτες μας! Όχι γιατί όπως πολλοί συνηθίζουν να λένε βλέπουμε στων άλλων τη συμπεριφορά στοιχεία του δικού μας χαρακτήρα, αλλά γιατί εξ αιτίας αυτών των άλλων που έχουμε απέναντί μας (της δικής τους συμπεριφοράς) παρατηρούμε να έρχονται στην επιφάνεια συναισθήματα που κρύβουμε εμείς μέσα μας.

Ο Γκάντι συνήθιζε να λέει: «Πιπέρι έχουν, πιπέρι μου δίνουν. Ζάχαρη έχω, ζάχαρη τους δίνω»…

Μία συμβουλή για την επίτευξη αυτού του στόχου, της αναγνώρισης δηλαδή των συναισθημάτων μας σαν κάτι αποκλειστικά δικό μας για το οποίο δεν ευθύνεται κανείς άλλος είναι : κάθε φορά που στην επαφή μας με κάποιον νιώθουμε ένα αρνητικό συναίσθημα να το αναγνωρίζουμε πάντα στην ενεργητική φωνή και όχι στην παθητική φωνή όπως έχουμε συνηθίσει οι περισσότεροι να κάνουμε.

Π.χ. να λέμε εκφράζοντας το συναίσθημά μας, (γιατί πρέπει να το εκφράζουμε, χωρίς όμως να βλάπτουμε τον εαυτό μας ή τους άλλους) «νιώθω θυμό» αντί του «με θυμώνεις»… 

Με τον τρόπο αυτό, ο άλλος με την δική του συμπεριφορά γίνεται ένας καθρέφτης στον οποίο εμείς αναγνωρίζουμε το περιεχόμενο της ψυχής μας και οδηγούμαστε στην αυτογνωσία.

Συνεχίζεται