Σε τι διαφέρει η ζωή από τον θάνατο... (51)

-Σε τι διαφέρει η ζωή από τον θάνατο;

-Στην δημιουργική ικανότητα.

Οι ζωντανοί οργανισμοί δημιουργούν συνεχώς κάτι νέο. Νέα κύτταρα. Και μέσα από αυτά αλλάζουν και εξελίσσονται. Οι νεκροί οργανισμοί, αντίθετα, δεν έχουν ικανότητα δημιουργίας και οδηγούνται σε αποσύνθεση.

Σε μεγαλύτερη κλίμακα, αυτό ισχύει και
για τον άνθρωπο σαν κύτταρο της ανθρωπότητας. Για να νιώθει ζωντανός, πρέπει να δημιουργεί συνεχώς κάτι νέο. Και έτσι ολόκληρη η ανθρωπότητα ζει και αναπτύσσεται.

Ο άνθρωπος έχει όμως, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα ζώα, την ικανότητα δημιουργίας όχι μόνον απογόνων, αλλά και καταστάσεων, καθώς  και υλικών πραγμάτων. Πολύ περισσότερες ευκαιρίες δημιουργίας, δηλαδή, από τα ζώα. Και αυτό το πλεονέκτημα, καταντάει και η μεγαλύτερη κατάρα του.

Γιατί δεν έχει συνειδητοποιήσει ο άνθρωπος, πως η δημιουργία και η ευχαρίστηση που παίρνει μέσα από αυτήν, είναι το κλειδί για μια ζωή γεμάτη υγεία και χαρά.

Με τόσα πράγματα που κάποιοι δημιουργούν και υπάρχουν γύρω του, ο κουτός άνθρωπος νομίζει πως την χαρά θα την πάρει με την κατανάλωση αυτών των αγαθών, ή με την απλή συμμετοχή του στις δημιουργίες των άλλων.

Δεν λειτουργεί όμως έτσι αυτό, δυστυχώς.  Οι ορμόνες του στρες που συνεχώς παράγονται τόσο από την επαφή μας με το περιβάλλον όσο και από τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας, εάν δεν καταναλώνονται σε δημιουργία και πράξεις, μένουν στο σώμα και το καταστρέφουν, βλάπτοντας έτσι και την υγεία και τη ζωή μας ολόκληρη.

Η δημιουργία, δηλαδή, είναι απαραίτητη για καλή υγεία και ζωή. Δεν είναι απαραίτητο να δημιουργεί κάποιος κάτι πολύ σημαντικό, αρκεί αυτό που κάνει, να του δίνει αίσθηση χαράς και ζωντάνιας και να οδηγεί σε κατανάλωση των ορμονών του στρες.

Κάθε άνθρωπος σε όποια θέση και αν βρίσκεται μπορεί να είναι δημιουργικός και να νιώθει χαρά και ζωντάνια. Αρκεί να έχει ενδιαφέρον για την δουλειά του και να μην την κάνει με το ζόρι σαν αγγαρεία.  

Υπάρχουν γονείς που ανατρέφουν τα παιδιά τους με αγάπη και φροντίδα, ενώ για άλλους αυτό είναι απλά μια υποχρέωση χωρίς ενδιαφέρον. Το ίδιο συμβαίνει και με τους δασκάλους, καθηγητές, γιατρούς, δικηγόρους κ.λπ Με όλα τα επαγγέλματα και τις καταστάσεις της ζωής.

Αν μπορεί κάποιος, σε όποια κατάσταση και αν βρίσκεται να κοιτάζει προς τα πάνω, να θέλει να φτάσει κάπου πιο ψηλά και να βελτιώσει αυτό με το οποίο ασχολείται, καθώς και τη ζωή του ολόκληρη, τότε θα νιώθει ζωντάνια και ευτυχία.

Η απραξία σκοτώνει. Η απραξία ισοδυναμεί με θάνατο και οδηγεί εκεί, αργά ή γρήγορα, το υλικό σώμα.

Γι αυτό η πρώτη σκέψη που θα πρέπει να κάνει κάποιος το πρωί, μόλις ανοίξει τα μάτια του στην καινούργια μέρα είναι : τι μπορώ να κάνω σήμερα καλύτερα από χθες;

Και να ξεκινάει να ονειρεύεται την καινούργια κατάσταση που επιθυμεί να βιώσει, με πίστη στον εαυτό του και το σύμπαν… Γιατί το σύμπαν είναι σοφό και δημιουργικό και χρησιμοποιεί πάντα τις δημιουργικές προσπάθειες του καθενός μας… Δεν τις αφήνει να πάνε χαμένες...

Με αγάπη