Πηγαίνοντας τα συναισθήματα ένα βήμα παραπέρα... (49)

Σήμερα, θα ήθελα φίλες και φίλοι μου, να προχωρήσουμε το θέμα των συναισθημάτων ένα βήμα παραπέρα...

Όπως πολλές φορές έχουμε πει, τα αρνητικά συναισθήματα, έχοντας σαν βάση τους τον φόβο, ξεκινούν την αντίδραση του στρες στον οργανισμό και αν αυτή διαρκέσει περισσότερο από τις αντοχές του κάθε οργανισμού, τον οδηγεί σε ενεργειακή αποδιοργάνωση και νόσο.

Δεν συμβαίνει το ίδιο με τα θετικά συναισθήματα.
Ωστόσο όταν αυτά μας λείψουν, το κενό που δημιουργεί στη ψυχή μας η έλλειψή τους  δημιουργεί  και πάλι μέσα μας κάποιο αρνητικό συναίσθημα. Είναι φυσικό αυτό, γιατί θετικά και αρνητικά συναισθήματα, είναι όλα τους αποτέλεσμα σκέψεων. Προϊόντα της επίδρασης της λειτουργίας του νου μας στο φυσικό μας κορμί.

Θετικά και αρνητικά συναισθήματα, είναι στην ουσία δονήσεις ενέργειας που δημιουργούν οι σκέψεις μας στο υλικό μας σώμα και υλοποιούνται αυτές σε νευροπεπτίδια (μικρές ορμόνες), τα οποία με τη σειρά τους επηρεάζουν την λειτουργία των κυττάρων μας, εάν μείνουν μέσα στο σώμα και δεν εξουδετερωθούν με την εξωτερίκευση των συναισθημάτων μας.

Πρέπει λοιπόν, να εξωτερικεύουμε τα συναισθήματά μας, όποια και αν είναι αυτά, χωρίς όμως να βλάπτουμε κάποιον άλλον ή τον εαυτό μας. Απλά να τα διαπιστώνουμε, να τα κατανοούμε, να τα εκφράζουμε και να τα παραδεχόμαστε. Να μην τα κρύβουμε βαθιά μέσα μας και να τα αφήνουμε να καταστρέφουν τα κύτταρά μας. Η αναγνώριση και παρατήρηση των συναισθημάτων μας, χωρίς ντροπή και φόβο, μας αποστασιοποιεί από αυτά και βοηθάει την υγεία μας ψυχική και σωματική.

Η αποδοχή και αποστασιοποίηση από τα συναισθήματα, αρνητικά και θετικά, είναι αυτή που χαρίζει την πραγματική γαλήνη. Γιατί μπορεί τα θετικά συναισθήματα να μην παράγουν αντίδραση στρες στον οργανισμό, στηρίζονται όμως και αυτά σε σκέψεις και συνειρμούς, και συχνά οδηγείται από αυτούς και πάλι σε αρνητικό συναίσθημα ο οργανισμός.
Είναι άλλωστε σε όλους γνωστό πως αισθήματα έρωτα και αγάπης μετατρέπονται πολλές φορές ύστερα από κάποιο καιρό σε αισθήματα μίσους και κακίας.
Πρέπει να γίνει κατανοητό, πως τα συναισθήματα, δηλαδή, αποτελούν την υλοποίηση των σκέψεών μας, ανήκουν στην δυαδική υλική μας υπόσταση και σαν τέτοια πρέπει να τα δεχόμαστε και να τα παρατηρούμε. Είναι αυτά το προϊόν της συνεχούς μετακίνησης του νου μας από το παρελθόν στο μέλλον (ένστικτο αυτοσυντήρησης), με όλους τους συνειρμούς και τις σκέψεις που αυτό δημιουργεί.

Αυτό που πρέπει όμως στην ουσία να επιδιώκουμε, εάν θέλουμε πραγματική γαλήνη ψυχής, είναι παραμονή μας στο ΤΩΡΑ, χωρίς άσκοπες σκέψεις (και τα συναισθήματα που αυτές προκαλούν). 

Αν ζούμε την κάθε στιγμή μας, με τον νου συγκεντρωμένο σε αυτήν, αν μπορούμε να σταματήσουμε έστω και για λίγο τις άσκοπες σκέψεις, βιώνουμε την κατάσταση της καθαρής χαράς και ΑΓΑΠΗΣ που μας χαρίζει η επαφή μας με την πνευματική μας φύση και η ενότητά μας με το ΟΛΟ. Σε αυτή τη περίπτωση, δεν βιώνουμε συναισθήματα θετικά. Βρισκόμαστε σε κατάσταση ΑΓΑΠΗΣ, πέρα από συναισθήματα και σκέψεις που τα προκαλούν.

Αυτή είναι η ιδανική κατάσταση ύπαρξης, σε αυτήν ο οργανισμός λειτουργεί απόλυτα αρμονικά. Στην κατάσταση αυτή, δεν υπάρχει δυαδικότητα, όλα είναι ΕΝΑ. Εκεί, στην ανάπαυση του νου, γίνονται τα θαύματα… Εκεί που τελειώνουν οι άσκοπες σκέψεις και μαζί και τα συναισθήματα που αυτές προκαλούν, είτε αρνητικά, είτε θετικά...

Με αγάπη