ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ (29)

Είμαστε κύτταρα του οργανισμού που λέγεται ανθρωπότητα

Τα αισθήματα είναι η αντίδραση του νου μας στα ερεθίσματα που φτάνουν σε αυτόν από τις πέντε αισθήσεις μας. Υπάρχουν όμως και δύο βασικά ανθρώπινα αισθήματα  που δεν έχουν σχέση με τις αισθήσεις μας  και αυτά είναι η αγάπη, που είναι αποτέλεσμα της συμπαντικής μας προέλευσης και της ενότητάς μας με όλους και όλα, και ο φόβος, που οδηγεί στο ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Αυτός το τελευταίος είναι αποτέλεσμα της λανθασμένης αίσθησης απομόνωσης, από  τα όρια που δημιουργεί γύρω μας η επιδερμίδα μας.

Αυτήν την λανθασμένη αίσθηση απομόνωσης, έχουν καλλιεργήσει οι λίγοι ισχυροί της κοινωνίας μας  για να …διαιρούν και να …βασιλεύουν στους πολλούς που θεωρούν τους εαυτούς τους μοναχούς και αδύνατους.

Τεράστιο σφάλμα αντίληψης, που οδηγεί την ανθρωπότητα σε αιματοχυσίες, ασθένειες και πάσης φύσεως ταλαιπωρίες.

Σκεφθείτε λίγο τα κύτταρα του σώματός μας. Το καθένα έχει την «επιδερμίδα» του που το ξεχωρίζει από όλα τα άλλα. Λέγεται «κυτταροπλασματική μεμβράνη». Κάθε κύτταρο είναι ένας ανεξάρτητος οργανισμός μέσα στο σώμα μας. Αν όμως δεν συνεργάζεται με τα υπόλοιπα κύτταρά μας σαν ένας ενιαίος οργανισμός, το σώμα μας  ασθενεί και καταστρέφεται.

Το ίδιο συμβαίνει και στο κράτος. Κάθε δήμος έχει τα όριά του, όπως και κάθε νομός. Δεν είναι όμως ανεξάρτητα κομμάτια. Λειτουργούν όλα έτσι ώστε το κράτος να λειτουργεί στο σύνολό του σωστά.

Κάτι τέτοιο θα έπρεπε να συμβαίνει και με όλα τα κράτη της γης. Θα έπρεπε να λειτουργούν όλα σε συνεργασία μεταξύ τους για το καλό της ανθρωπότητας. Αυτής της ανθρωπότητας της οποίας κυτταράκια είμαστε όλοι εμείς οι άνθρωποι. Το δέρμα μας είναι απλά, η κυτταροπλασματική μας μεμβράνη. Μας κάνει ξεχωριστούς, έτσι ώστε ο καθένας μας να έχει και κάποια διαφορετική συγκεκριμένη λειτουργία, ανάλογα με τις ικανότητές του, πρέπει όμως να έχουμε σωστή και αγαθή συνεργασία μεταξύ μας γιατί αλλιώς ο οργανισμός αυτός της ανθρωπότητας επάνω στη γη θα νοσεί και θα καταστραφεί.

Είναι πολύ κρίμα που πάει χαμένη μέχρι τώρα η εξέλιξη του ανθρώπινου εγκέφαλου και οι τόσες πολλές δυνατότητές του και δεν έχουμε καταφέρει οι άνθρωποι να δούμε επιτέλους την αλήθεια που κρύβεται πίσω από τα συμφέροντα αυτών που θέλουν να κυβερνούν τον κόσμο. Παραμένουμε στο επίπεδο του ζώου, που το οδηγεί ο φόβος και το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και αφήνουμε να καίει τον οργανισμό μας η αντίδραση του στρες, ενώ θα έπρεπε να συνειδητοποιούμε πως είμαστε όλοι ένα (άσπροι, μαύροι, κίτρινοι, μουσουλμάνοι, χριστιανοί, βουδιστές κ.λπ), κυτταράκια του μεγάλου οργανισμού της ανθρωπότητας* μέσα στον οποίο θα έπρεπε να ζούμε σε κατάσταση ανιδιοτελούς αγάπης, βοηθώντας ο ένας τον άλλον για το καλό όλων.  

Ίσως όμως να έχει πλησιάσει η εποχή που θα το καταλάβουμε επιτέλους, θα αγαπήσουμε και θα συγχωρέσουμε ο ένας τον άλλον και θα ανυψωθεί ο άνθρωπος πάνω από το επίπεδο του ζώου. Έχω την αίσθηση πως όλο και περισσότεροι άνθρωποι συνειδητοποιούν την αλήθεια. Εύχομαι να μην κάνω λάθος. Όλο και περισσότεροι, θέλω να πιστεύω, βλέπουν την μαγική εικόνα της ζωής μεγάλη και ολοκληρωμένη και όχι τεμαχισμένη σε κομματάκια...

Με αγάπη

* Και αυτός με τη σειρά του είναι απλά ένα μόνον όργανο του μεγαλύτερου οργανισμού που λέγεται πλανήτης γη, αυτή πάλι είναι ένα μόνον όργανο του οργανισμού που λέγεται γαλαξίας, κ.ο.κ μέχρι που φτάνουμε στο Όλον...