Στον κήπο τον Φλεβάρη 2024 (2)

Γεια σας και πάλι

Πραγματικά καταπληκτική ετούτη η εποχή για τον κήπο. Τα πάντα θέλουν φροντίδα. 

Τα παρτέρια καθάρισμα από τα αγριόχορτα, κλάδεμα των θάμνων και μεταφυτεύσεις εδώ κι εκεί μικρών φυτών που μεγάλωσα μόνη μου σε γλαστράκια από τα διάφορα φυτά του κήπου, καθώς και προσθήκη κάποιων εποχιακών που αγόρασα για περισσότερο χρώμα. 

Το χώμα στα σκαλισμένα και καθαρά παρτέρια ενισχύεται στη συνέχεια με κόμποστ (τόσο δικό μου όσο και αγοραστό αν χρειάζεται) και λίγο φρέσκο χώμα κήπου από πάνω. Τέλος, καλύπτω όσο περισσότερο μπορώ τον ελεύθερο χώρο στα παρτέρια με φύλλα από τα μπαμπού που κλείνουν την μία μεριά του γκαράζ μου (και μαδάνε σαν τρελά...), για προστασία των ριζών τόσο από την καλοκαιρινή ζέστη που προβλέπω να έρχεται με βήμα ταχύ, όσο και από τα αγριόχορτα.

Τα οπωροφόρα θέλουν κι αυτά κλαδέματα και ραντίσματα. Κι ενώ πίστευα πριν χρόνια πως γίνεται να διατηρήσεις τα οπωροφόρα δίχως χημικά ραντίσματα, μετά από το ξαφνικό χάσιμο τριών μεγάλων δέντρων που χάριζαν πορτοκάλια σε φίλους και περαστικούς από ένα είδος μελίγκρας που κατέστρεψε όλα τα εσπεριδοειδή στο νησί, αποφάσισα πως πρέπει να ραντίσω κι εγώ με χημικά φάρμακα, αν ήθελα να σώσω τη λεμονιά που με τόσο κόπο μεγάλωσα για χρόνια, και τη μικρή μου μανταρινιά.

Και τα έσωσα τελικά αυτά τα δύο δέντρα, ευτυχώς. Τώρα η λεμονιά έχει αρχίσει να γεμίζει μπουμπούκια, ενώ κάποια πράσινα λεμόνια ωριμάζουν σιγά-σιγά, κάνοντάς με πολύ ευτυχισμένη όταν τα βλέπω. Νομίζω πως από δω και στο εξής θα επανέλθω στα ραντίσματα με σαπούνι και οινόπνευμα, με τα οποία συνήθιζα να περιποιούμαι δέντρα και λουλούδια, παλαιότερα. Ελπίζω το κακό με αυτή τη μελίγκρα που μαύρισε και κατέστρεψε όλα σχεδόν τα εσπεριδοειδή στο νησί μας να έχει τελειώσει. 

Η τελευταία πολύ ενδιαφέρουσα δουλειά της εποχής στον κήπο είναι η σπορά λαχανικών. Οι σπόροι από τις ποικιλίες ντόπιας ντομάτας που έχω φυλάξει από το περσινό καλοκαίρι, μπαίνουν με προσοχή και αγάπη σε μικρά "θερμοκηπιάκια" που έχω γι αυτόν τον σκοπό (πλαστικά κουτάκια με σκέπασμα). Το ίδιο και σπόροι από κίτρινη κολοκύθα που έχω φυλάξει, καθώς και διάφοροι άλλοι σπόροι που αγόρασα πρόσφατα. 

Το μεγάλωμα φυτών από σπόρους έχει μία μαγεία που δύσκολα περιγράφεται... Σε κάνει να διαλογίζεσαι πάνω στη ζωή και τον θάνατο περισσότερο από κάθε άλλη  μέθοδο. Τουλάχιστον αυτό συμβαίνει με μένα. Αν δεν το έχετε δοκιμάσει, δοκιμάστε το και πέστε μου τις σκέψεις σας. Θα χαρώ πολύ να τις συζητήσω μαζί σας.                                                                       

Τα καλοκαιρινά λαχανικά θα αργήσουν ωστόσο να μπουν στο τραπέζι μου. Ένα όμως πολύ αγαπητό μου λαχανικό έκανε ήδη την εμφάνισή του στον κήπο αυτές τις μέρες. Ένα πολύτιμο φυτό τόσο για την νοστιμιά του όσο και για τα συστατικά που περιέχει. Οι αγκινάρες μου άρχισαν να ανθίζουν. Έτσι όπως τις φωτογράφιζα σήμερα κάτω από τον ήλιο ήταν σαν να μου έλεγαν: είμαστε οι πρώτες! Πρώτες εμείς από όλο τον κήπο θα μπούμε στο πιάτο σου ετούτη τη χρονιά, εκτός βέβαια από εκείνη τη μικρή ρόκα στο πλαϊνό παρτέρι, που δεν λέει να σταματήσει χειμώνα καλοκαίρι να σου δίνει πράσινα φύλλα για τις σαλάτες σου...

Ζηλεύουν και τα φυτά;;;