Παρατήρηση και θετικό στρες... (3ο)

Γεια σας φίλες και φίλοι

Για το στρες θα μιλήσουμε και σήμερα, αλλά όχι για το στρες που καταστρέφει την υγεία και τη ζωή μας. Σήμερα θα μιλήσουμε για το στρες που μας χαρίζει υγεία και χρόνια ζωής αντί να μας καταστρέφει. Για το λεγόμενο «θετικό στρες».

Οι ορμόνες της αντίδρασης του στρες δυναμώνουν τον οργανισμό και τον κάνουν ικανό να παλέψει, να διεκδικήσει, να δημιουργήσει. Το όριο για να μην γίνουν αυτές καταστροφικές για εκείνον είναι η αντοχή του ή η ανθεκτικότητά του (resilience).

Όπως πολλές φορές σας έχω πει,

αυτό το όριο το αυξάνουμε όταν τρώμε σωστά, ασκούμαστε συχνά, βρισκόμαστε συχνά σε επαφή με φίλους και τη φύση, γειωνόμαστε και χαλαρώνουμε τακτικά και κυρίως όταν διαχειριζόμαστε σωστά τα αρνητικά μας συναισθήματα. Αυτό το τελευταίο είναι σίγουρα το πιο σημαντικό κατά την άποψή μου.

Τα συναισθήματα επηρεάζουν κατά τον μεγαλύτερο βαθμό την ενεργειακή κατάστασή μας. Και τόσο η υγεία μας, όσο και η ζωή μας ολόκληρη εξαρτώνται από αυτή την ενεργειακή μας κατάσταση, κυρίως.

Οι φόβοι και τα αρνητικά συναισθήματα προέρχονται κυρίως από σκέψεις που αφορούν το μέλλον ή το παρελθόν μας. Καταστάσεις δηλαδή που υπάρχουν μόνον στη φαντασία μας… Το παρόν, όσο δύσκολο κι αν είναι για κάποιους, περιέχει τη μαγεία του θαύματος που λέγεται ζωή, κόσμος… Τη μαγεία που μας κάνει να βλέπουμε γύρω μας, βουνά, θάλασσες, λουλούδια, ζώα, φυτά, να ακούμε κελαϊδίσματα, μουσικές και τρεχούμενα νερά, να αγγίζουμε άτομα και πράγματα αγαπημένα, να μυρίζουμε γιασεμιά, να γευόμαστε λιχουδιές…

Αυτή η μαγεία βρίσκεται στο παρόν μας και πρέπει να διαθέτουμε αισθήσεις μικρού παιδιού για να την απολαύσουμε. Σ΄ εμάς τους ενήλικες, οι αισθήσεις είναι κορεσμένες. Βλέπουμε, ακούμε, αγγίζουμε, μυρίζουμε και γευόμαστε πολλά χρόνια τα ίδια πράγματα και ο εγκέφαλός μας έχει χάσει το ενδιαφέρον του γι αυτά. Σας θυμίζω το ρόλο του RAS (reticular activating system) που σας έχω αναλύσει τόσο σε άρθρα μου σε τούτη την ιστοσελίδα όσο και σε βίντεο στο κανάλι μου στο youtube.

Για να απολαύσουμε το θαύμα, πρέπει να μένουμε στο παρόν και να παρατηρούμε, όπως και σε προηγούμενο άρθρο μου σας έχω αναφέρει. Πρέπει να πείσουμε το Ras πως θεωρούμε σημαντικά όσα υπάρχουν γύρω μας. Πρέπει να το κάνουμε να επιτρέψει στον εγκέφαλό μας να μπορεί και πάλι να τα απολαύσει…

Αντί να χανόμαστε σε σκέψεις παρελθόντος και μέλλοντος, ας στρέφουμε όσο πιο συχνά μπορούμε τη προσοχή μας στη παρατήρηση των πραγμάτων που μας τριγυρίζουν, του φαγητού που μαγειρεύουμε ή ετοιμαζόμαστε να φάμε, των λόγων μας, των αντιδράσεών μας, της στάσης του σώματος αυτού που έχουμε απέναντί μας, του τόνου της φωνής του  κ.ο.κ.

Η συνεχής παρατήρηση πραγμάτων, ανθρώπων, καταστάσεων, σκέψεων κ.λπ. κρατάει την προσοχή μας στο παρόν και μειώνει τα αρνητικά μας συναισθήματα, ενώ συγχρόνως εκπαιδεύει τον εγκέφαλό μας να απολαμβάνει τη ζωή, κάνοντας την αντίδραση του στρες βοηθό μας.

Με αγάπη