Η ζωή συνεχίζεται δίχως δόντια...

Γεια σας φίλες και φίλοι

Σήμερα στο ραντεβού με τον οδοντογιατρό μου έμαθα πως λόγω Αυγούστου θα περάσει πάνω από μήνας μέχρι να μπορέσω να χαμογελάσω ελεύθερα ξανά… Ευτυχώς που χαμογελάω μέσα μου σταθερά εδώ και χρόνια, από τον καιρό που συνειδητοποίησα το θαύμα της ζωής και το μεγαλείο της.

Η αλήθεια είναι πως το πρόσφατο σοβαρό ατύχημά μου έκανε αυτό το εσωτερικό μου χαμόγελο ακόμη πιο δυνατό. Ίσως αυτός να ήταν και ο λόγος για τον οποίο

το έπαθα (για να μεγαλώσει κι άλλο το εσωτερικό μου χαμόγελο δηλαδή), όπως και το ότι με την κοινοποίησή του πολλές και πολλοί ανάμεσα στους διαδικτυακούς αλλά και κοντινούς φίλους προβληματίστηκαν ως προς τη θεραπευτική αξία της νηστείας, της σιωπής και της εσωτερικής ισορροπίας.

Δεν ξέρω αν υπάρχει τελικά η τέλεια θεραπευτική φόρμουλα… Προσωπικά, πρώτη φορά δοκίμασα την ξηρασία και τη συνοδό νηστεία. Τα αποτελέσματα με άφησαν έκπληκτη, αλλά προϋπήρχε και ένα καλλιεργημένο φιλοσοφικά έδαφος με γνώσεις και απόλυτη εμπιστοσύνη στη θαυμαστή λειτουργία της ζωής, έλλειψη φόβου, όπως και σωστή διαχείριση του στρες επί χρόνια.

Ίσως να συνέβαλαν όλα από λίγο. Γενικά θεραπεύομαι εύκολα, αλλά τόσο εύκολα δεν μου έχει ξανασυμβεί. Ένα τόσο δυνατό χτύπημα στο σαγόνι που έκανε όλα τα πάνω δόντια μου να φύγουν να μην δημιουργήσει τεράστιο πρήξιμο, μώλωπα, σημάδι… Και να μην υπάρχει ο παραμικρός πόνος…

Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής τα πρώτα δύο 24ωρα υπήρχε ένα μικρό πρήξιμο στην περιοχή όπως και μία μικρή (μέγεθος νομίσματος) αλλοίωση στο χρώμα, πράγματα που εξαφανίστηκαν μετά το 3-4^ο 24ωρο. Το μόνο που πρήστηκε και έμεινε λίγο πρησμένο για 3-4 ημέρες ήταν το ραμμένο κάτω χείλος μου. Αυτή είναι η απόλυτη αλήθεια που πολύ δύσκολα μπορεί να ερμηνευθεί με τις ιατρικές μου γνώσεις. Πράγμα που σημαίνει πως έχω μπροστά μου πεδίο μελέτης λαμπρό και η χαρά μου δεν περιγράφεται.

Γιατί όσον αφορά το στρες μετά την ολοκλήρωση και του τελευταίου μου βιβλίου που πρόκειται σύντομα να εκδοθεί, νόμιζα πως δεν είχα να ανακαλύψω και να πω περισσότερα και ήμουν πραγματικά προβληματισμένη σχετικά με το τι θα μελετούσα τον ερχόμενο χειμώνα.

«Αιτείτε και  δοθήσεται υμίν»…  

Πραγματική μαγεία η ζωή!

Με αγάπη