Εμείς και η πραγματικότητα...

 

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Για άλλη μια φορά θα σας μιλήσω για τα προβλήματα που η τόσο υπερτιμημένη «λογική» μας δημιουργεί στη ζωή μας, στη προσπάθεια να κατανοήσετε την ευθύνη που έχουμε όλοι για όσα βιώνουμε. Γιατί μόνον έτσι μπορούμε να βρούμε τη δύναμη να αλλάξουμε ότι δεν μας αρέσει σ΄ αυτά.

Ξεκινώντας λοιπόν από την αρχή, σας θυμίζω πως οι αισθήσεις μας έχουν περιορισμένες δυνατότητες. Στον περιβάλλοντα χώρο μας υπάρχουν μόνον «πληροφορίες» (bits). Από αυτές, οι αισθήσεις προσλαμβάνουν

μόνον μερικές, περισσότερες από τα περισσότερα άλλα ζωικά είδη, αλλά όχι όλες! Δεν ακούμε τους υπερήχους, όπως γνωρίζετε, ούτε βλέπουμε την υπεριώδη και υπέρυθρη ακτινοβολία, παρ. ότι τώρα γνωρίζουμε ότι υπάρχουν γύρω μας…

Οι αισθήσεις μας λοιπόν μας δίνουν μία στρεβλή εικόνα της πραγματικότητας, η οποία διαφοροποιείται ακόμη περισσότερο από τον εγκέφαλό μας. Γιατί αυτός ο βιολογικός υπολογιστής έχει και ο ίδιος περιορισμένες δυνατότητες. Δεν μπορεί να διαχειριστεί περισσότερα από 2.000 δεδομένα κάθε δευτερόλεπτο…Έχει γι αυτό στη βάση του, στη περιοχή που λέγεται «προμήκης», μία ομάδα νευρικών κυττάρων (με το όνομα RAS = Reticular Activating System) η οποία ελέγχει τα ερεθίσματα που στέλνουν στον εγκέφαλο οι αισθήσεις μας, πετάει κάποια από αυτά και επιτρέπει μόνον 2.000 να περάσουν σ΄ αυτόν κάθε δευτερόλεπτο.

Όπως καταλαβαίνετε, η «πραγματικότητα» που εμείς αντιλαμβανόμαστε είναι ακόμη πιο «στρεβλή» και περιορισμένη, αλλά το σημαντικό είναι πως εξαρτάται αυτή από εμάς! Είναι ατομική μας υπόθεση!

Γιατί τα κριτήρια με τα οποία το RAS επιλέγει τις πληροφορίες που θα περάσουν στον εγκέφαλο για να γίνουν αντιληπτές από εμάς είναι3:

1.       Να είναι αυτές καινούργιες (να μη τις γνωρίζουμε ήδη)

2.       Να έχουν σχέση με το ένστικτο της αυτοσυντήρησής μας (φόβος)

3.       Να έχουν σχέση με κάτι που εμείς θεωρούμε σημαντικό

Η αντίληψη της «πραγματικότητας την οποία ζούμε, εξαρτάται κυρίως από τους φόβους μας και από το τι εμείς θεωρούμε σημαντικό… Αν έχουμε πέσει στην παγίδα, δηλαδή, να θεωρούμε σημαντικούς τους φόβους μας (πράγμα που συμβαίνει με τους περισσότερους), νιώθοντας απόλυτα υλικά πλάσματα και αγνοώντας την παντοδύναμη πνευματική μας φύση (έλλειψη αυτογνωσίας) οι πληροφορίες που θα αποτελούν τη δική μας «πραγματικότητα» θα είναι φοβικές και ο κόσμος γύρω μας θα φαντάζει αρνητικός…

Εμείς επιλέγουμε να αντιλαμβανόμαστε μόνο τις αρνητικές πληροφορίες, όμως, κανείς άλλος. Υπάρχουν γύρω μας άλλες τόσες θετικές πληροφορίες, τις οποίες δεν αντιλαμβανόμαστε επειδή δεν τις θεωρούμε σημαντικές για τη δική μας ζωή και το RAS μας δεν τους επιτρέπει τη είσοδο…

Μένουμε έτσι να ζούμε μια μίζερη ζωή γεμάτη αρνητικές, φοβικές, καταστάσεις πιστεύοντας πως μας φταίνε οι άλλοι…

Τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει έτσι όμως. Η αλλαγή θα έρθει μόνον όταν καταλάβουμε  αυτή τη λειτουργία του υλικού μας οργανισμού και ασχοληθούμε με την αυτογνωσία μας για την κατανόηση της παντοδύναμης πνευματικής μας φύσης. Μόνον όταν σημαντική θεωρήσουμε αυτή τη δύναμη και τις θετικές καταστάσεις της ζωής μας θα αρχίσουμε να βιώνουμε και θετικές αλλαγές…

Ελπίζω να βοήθησα προς αυτή την κατεύθυνση έστω και λίγο με αυτό το άρθρο.

Με αγάπη

*Στο βίντεο αυτό (στο κανάλι μου στο youtube) σας έχω εξηγήσει αρκετά αναλυτικά το θέμα αυτό της λειτουργίας του RAS