Ο φόβος του θανάτου

 

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Ένα σοβαρό πρόβλημα στη ζωή, που αντιμετωπίζουν οι περισσότεροι , είναι ο φόβος του θανάτου. Δεν έχουμε μεγαλώσει εκπαιδευμένοι στη φιλοσοφία τη ζωής. Παρ΄ ότι κανείς δεν μας έχει υποσχεθεί πως τόσο εμείς όσο και οι δικοί μας άνθρωποι θα ζήσουμε μέχρι τα βαθιά μας γεράματα, κατά βάθος πιστεύουμε πως αυτό είναι το «σωστό». Και όταν τα πράγματα έρχονται διαφορετικά από ότι τα περιμέναμε, νιώθουμε προδομένοι, απογοητευμένοι και περισσότερο ή λιγότερο θλιμμένοι, ανάλογα με τον σύνδεσμο που είχαμε με το πρόσωπο χάσαμε…

Ο θάνατος όμως, είναι μέρος της ζωής μας, και

η δική του άγνωστη ώρα είναι αυτό που την κάνει αυτή τη ζωή τόσο ενδιαφέρουσα. Γιατί σπρώχνει τον άνθρωπο να κάνει πράγματα, να δημιουργήσει όσο μπορεί περισσότερα, αλλά και να απολαύσει όσα μπορεί περισσότερα πάνω σε τούτη τη γη, πριν έρθει η ώρα του να την αφήσει...

Κανείς δεν μας έχει υποσχεθεί τίποτα! Απλά μας έχει χαριστεί ένας παράδεισος (η γη μας) και μια ζωή για να τον χαρούμε! Αν από μικροί μαθαίναμε να ζούμε με αυτή την βασική ιδέα, όλα θα ήταν διαφορετικά. Δεν θα υπήρχε ούτε πόλεμος, ούτε βία, ούτε τόση ταλαιπωρία στη γη…

Τα κύτταρά μας είναι πολύ πιο σοφά από εμάς! Ξέρουν πολύ καλά εκείνα, πως όταν για κάποιο λόγο η προσφορά τους στον οργανισμό δεν είναι πλέον χρήσιμη, πρέπει να αποχωρήσουν από τη ζωή. Και τι κάνουν σε αυτή τη περίπτωση; Αυτοκτονούν, κατά κάποιο τρόπο. Μία πρωτεΐνη που υπάρχει στην μεμβράνη του κυττάρου (διεγερμένη από άλλη πρωτεΐνη που υπάρχει μέσα στο κύτταρο) τοποθετεί ένα λιπίδιο στην επιφάνεια του κυττάρου και το κάνει με αυτόν τον τρόπο αναγνωρίσιμο από κύτταρα του ανοσοποιητικού (φαγοκύτταρα) που λειτουργούν σαν «σκουπιδιάρηδες». Μαζεύουν δηλαδή όλα τα άχρηστα κύτταρα και τα καταστρέφουν.

Με λίγα λόγια, κύτταρα που έχουν γεράσει ή έχουν βλαφτεί με κάποιο τρόπο και δεν λειτουργούν σωστά, α υ τ ο κ τ ο ν ο ύ ν !

Τα κύτταρα γνωρίζουν πως υπάρχουν για να υπηρετούν τον οργανισμό μας. Και πως όταν δεν μπορούν να το κάνουν αυτό, δεν χρειάζεται πια να υπάρχουν. Εμείς τα κύτταρα της ανθρωπότητας με την «λογική» που τόσο πολύ έχουμε εκτιμήσει, δεν το καταλαβαίνουμε αυτό δυστυχώς και … δυστυχούμε!

Με αγάπη

*Όσοι θέλετε να διαβάσετε περισσότερες πληροφορίες για την κυτταρική « αυτοκτονία» θα βρείτε ένα πρόσφατο άρθρο κάνοντας κλικ εδώ.