Το νεύρο της χαλάρωσης και η κατάθλιψη

 

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Το πνευμονογαστρικό είναι το νεύρο που μεταφέρει το μήνυμα της χαλάρωσης από το εγκέφαλο, μέσω του λαιμού, σε όλα τα σπλάχνα μας και μεταφέρει επίσης μηνύματα από εκείνα προς αυτόν.

Όταν το νεύρο αυτό λειτουργεί καλά, (στη βιολογία αναφέρεται αυτό σαν «ψηλός τόνος του πνευμονογαστρικού») τότε ο οργανισμός εύκολα οδηγείται σε χαλάρωση μετά από μία αντίδραση στρες (αντίδραση μάχης ή φυγής), πράγμα που βοηθάει την υγεία. Το αντίθετο συμβαίνει όταν

ο τόνος του πνευμονογαστρικού είναι χαμηλός. Σε αυτή τη περίπτωση δύσκολα μπορεί να οδηγηθεί σε χαλάρωση ο οργανισμός, πράγμα που οδηγεί σε ασθένειες.

Όπως πολλές φορές σας έχω πει στα σεμινάρια, τις αναρτήσεις, τα βίντεο και τα βιβλία μου, ο τόνος του πνευμονογαστρικού βελτιώνεται με την αραίωση των αναπνοών και ιδιαίτερα με την επιμήκυνση της εκπνοής, κυρίως όταν αυτή συνδυάζεται με ένα ελαφρύ χάιδεμα του λάρυγγα που επιτυγχάνεται με τον ήχο χαααα ή χααααμ, χωρίς να χρειάζεται να ακούγεται αυτός ο ήχος δυνατά.

Επειδή τα στρες της ζωής είναι πολύ δύσκολο να τα αποφύγει κάποιος, είτε περιβαλλοντικά είναι αυτά είτε συναισθηματικά, η άσκηση της βελτίωσης του τόνου του πνευμονογαστρικού νεύρου είναι σημαντικός παράγοντας υγείας, όπως εύκολα μπορεί να καταλάβει καθένας.

Κάποιοι το έχουν εκμεταλλευθεί και έχουν φτιάξει μικρές συσκευές (τόσο εμφυτεύσιμες, σαν τους βηματοδότες, όσο και για εξωτερική χρήση, σαν αυτή της εικόνας που διεγείρει το νεύρο στη περιοχή του λαιμού) οι οποίες μπορούν να διεγείρουν τη λειτουργία του πνευμονογαστρικού. Τέτοιες συσκευές έχουν χρησιμοποιηθεί για την βελτίωση των συμπτωμάτων της κατάθλιψης, σε ασθενείς που λόγω της βαρύτητας της κατάστασής τους παίρνουν περισσότερα από ένα αντικαταθλιπτικά φάρμακα.

Σε έρευνα του 2018, που συγκρίθηκαν τα αποτελέσματα της εφαρμογής μιας συσκευής διέγερσης του πνευμονογαστρικού σε 328 βαριά καταθλιπτικούς ασθενείς, σε σχέση με 271 ασθενείς που έπαιρναν μόνο φαρμακευτική αγωγή, παρατηρήθηκε σημαντική βελτίωση των συμπτωμάτων της κατάθλιψης (30 -40%) σε όσους έκαναν χρήση της συσκευής διέγερσης και μεγάλη βελτίωση γενικότερα της ζωής τους.

Και όμως, η απλή άσκηση στη χαλαρωτική αναπνοή, όπως αυτή αναφέρθηκε πιο πάνω, μπορεί να λειτουργήσει καλύτερα από μία τέτοια συσκευή, γιατί η αυτοσυγκέντρωση στην οποία καταφεύγει κάποιος προκειμένου να κάνει την αναπνοή του «σωστή» όπως και για να μετρήσει έναν ορισμένο αριθμό αναπνοών κάθε φορά που ασκείται (15 αναπνοές κάθε 3 ώρες είναι μία πολύ καλή άσκηση) βοηθάει και τον εγκέφαλο, οδηγώντας τον στο σταμάτημα  της αντίδρασης του στρες. Και όσο πιο συχνά σταματάει κάποιος τον δρόμο που οδηγεί τα ερεθίσματα του περιβάλλοντος στο κέντρο του στρες, τόσο αυτός ο δρόμος γίνεται πιο αργός και ενισχύεται ο δρόμος που οδηγεί τα ερεθίσματα στο κέντρο της ανταμοιβής (της χαράς), πράγμα που μειώνει τα συμπτώματα της κατάθλιψης. Για να το πετύχει αυτό όμως ένας βαριά καταθλιπτικός ασθενής πρέπει να έχει δίπλα του κάποιον ο οποίος με υπομονή και αγάπη θα τον βοηθάει να ασκείται τακτικά. Γιατί διαφορετικά, λόγω της κατάστασής του, ο ίδιος δεν θα είναι σε θέση να επιμείνει όσο χρειάζεται και να το κάνει τακτικά.

Ίσως λοιπόν μία τέτοια συσκευή να μπορεί να βοηθήσει σε πρώτη φάση έναν βαριά καταθλιπτικό ασθενή που είναι μόνος, ώστε να μπορέσει αυτός να βελτιωθεί τόσο ώστε να αναλάβει την υγεία του στα χέρια του, ασκούμενος με υπομονή στη συνειδητή χαλαρωτική αναπνοή, στη συνέχεια. Αυτό δεν είδα να αναφέρεται στην πιο πάνω έρευνα, βέβαια. Είναι όμως η δική μου προτροπή, γνωρίζοντας πως χάρη στην νευροπλαστικότητα του εγκεφάλου, μπορεί, αν επιμείνει κάποιος, να αλλάξει τη λειτουργία του εγκεφάλου του και να δει τελικά μεγάλο όφελος στην υγεία του, ώστε να μην χρειάζεται τελικά ούτε φάρμακα ούτε συσκευές... 

Τέτοιου είδους συμβουλές δεν διαφημίζονται βέβαια ούτε χρηματοδοτούνται για έρευνες, αφού δεν προτείνουν τη χρήση κάποιου υλικού που μπορεί να αποδώσει κέρδος... 

Με αγάπη