Ο ρόλος των εκπαιδευτικών στο στρες

Γεια σας φίλες και φίλοι

Πολλές φορές σας έχω μιλήσει για το στρες και τη σωστή του διαχείριση. Είναι όμως αυτό ένα θέμα που  δεν τελειώνει δυστυχώς, γιατί τα στρες της ζωής που πληθαίνουν γύρω μας συνεχώς, δεν μας αφήνουν σε ησυχία. Η αντίδραση του στρες λειτουργεί ασταμάτητα στον οργανισμό, και οι συνέπειες είναι πολύ άσχημες για τη λειτουργία του.

Δεν είναι τυχαίο που αυξάνει η βία στις μικρές ηλικίες, πολλοί  νέοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν πανικούς, πέφτουν σε εθισμούς,  κάνουν απόπειρες αυτοκτονίας. Τα αποτελέσματα της συνεχόμενης αντίδρασης του στρες είναι αυτά, δυστυχώς.

Είναι απαραίτητο να ενημερωθούν οι νέοι άνθρωποι. Είναι κρίμα να χάνουν χωρίς λόγο ημέρες και χρόνια από τη ζωή τους ταλαιπωρούμενοι. Ποιος θα τους ενημερώσει όμως;;;

Η πολιτεία σίγουρα όχι, γιατί δεν την συμφέρει. Χρειάζεται ταλαιπωρημένους
ανθρώπους γιατί είναι πιο χειραγωγήσιμοι.  

Η εκκλησία από την άλλη, διατηρώντας μία ξύλινη γλώσσα που δεν ικανοποιεί τα νεανικά μυαλά, και μη μπορώντας να ελέγξει όπως πρέπει τους ανθρώπους που την υπηρετούν, δεν μπορεί και αυτή να βοηθήσει. 

Τα δε ΜΜΕ ελεγχόμενα από την πολιτεία, επιδεινώνουν την κατάσταση, εμφανίζοντας πρότυπα που οδηγούν τα νιάτα να ενδιαφέρονται για μία ψεύτικη υλική πραγματικότητα, που αυξάνει το στρες τους.
Οι γονείς, ανεκπαίδευτοι και αυτοί δεν μπορούν να βοηθήσουν, δυστυχώς. Λόγω των άσχημων οικονομικών συνθηκών στον τόπο μας, μάλιστα, δημιουργούν με την δική τους συμπεριφορά μεγαλύτερο στρες στα παιδιά τους.  

Νομίζω πως η ευθύνη πέφτει στους εκπαιδευτικούς, κάθε βαθμίδας. Αυτοί, ανεξάρτητα από τις εντολές της πολιτείας και τους νόμους, μπορούν, αφού βρίσκονται καθημερινά δίπλα στα νιάτα αυτά, να τα βοηθήσουν να βρουν τον δρόμο της αρετής και της πνευματικότητας. Πρέπει όμως να έχουν οι ίδιοι περπατήσει αρκετά στο δικό τους πνευματικό μονοπάτι, για να μπορούν να προσφέρουν κάτι τέτοιο. Και δυστυχώς, δεν είναι αυτοί η πλειοψηφία ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς, όπως και σε όλους τους τομείς της κοινωνίας…

Στα σεμινάρια που κάνω κάθε χρόνο, έχουν έρθει κατά καιρούς εκπαιδευτικοί. Σχεδόν όλοι, παρακολούθησαν απλά τα σεμινάρια του έτους και εξαφανίστηκαν. Μόνον μία (καθηγήτρια σωματικής αγωγής) στην Αθήνα παρακολούθησε ανελλιπώς τα ετήσια σεμινάρια πολλές χρονιές συνεχόμενα. Ετοίμασε τον εαυτό της και στη συνέχεια έκανε το θαύμα στο γυμνάσιο που εργάζεται. 

Αποφάσισε πριν κάποια χρόνια να μου ζητήσει να κάνω στο σχολείο της μία ομιλία για το στρες στα παιδιά και τους γονείς. Πήγα και μίλησα σε όλους, όσο πιο απλά μπορούσα για το θέμα του στρες και τη διαχείρισή του. Το αποτέλεσμα ήταν 12 παιδιά να εγγραφούν σε μετασχολικό μάθημα αντιμετώπισης του στρες που αποφάσισε να κάνει η ίδια, ανιδιοτελώς, μία φορά την εβδομάδα, από τότε και μετά. Αριθμός που στη συνέχεια μειώθηκε στα 9 παιδιά…Η καθηγήτρια όμως δεν απογοητεύτηκε και συνέχισε μέχρι το τέλος της χρονιάς να εκπαιδεύει τα 9 αυτά παιδιά…Το αποτέλεσμα ήταν την επόμενη χρονιά, τα παιδιά του μαθήματος αυτού να γίνουν 25 και την τρίτη χρονιά (εφέτος) 45!

Όπως μου είπε πριν λίγες ημέρες, και καθηγήτριες του σχολείου της έχουν ζητήσει τώρα να παρακολουθήσουν το μετασχολικό αυτό μάθημα που κάνει εκείνη στα παιδιά… 

Ενθουσιασμένη η ίδια, με ανεξάντλητη διάθεση για προσφορά βοήθειας, μου ζήτησε σχετικά βίντεο βιολογίας και φυσικής που θα βοηθήσουν περισσότερο στο έργο της και της τα έδωσα, φυσικά, με πολλή χαρά. Σε επόμενο ταξίδι μου στην Αθήνα θα φροντίσω να δω και η ίδια τα παιδιά αυτά και να μιλήσω μαζί τους. Θα μάθω τι νιώθουν πως έχουν κερδίσει από αυτή την εκπαίδευση στην διαχείριση του στρες και θα σας ενημερώσω.

Μία ακόμη νεαρή γυναίκα, εκπαιδευμένη στο ΕΛ.ΙΝ.Α.Σ επί διετία για δικό της πρόβλημα υγείας, δασκάλα εικαστικών σε δημοτικό σχολείο, αρχίζει να προσφέρει παρόμοιο έργο μέσα από τον τρόπο διδασκαλίας του μαθήματός της εδώ στην Κέρκυρα. Τυχερά τα παιδιά που βρίσκονται κοντά της!

Χρειάζεται ο κόσμος τέτοιους ανθρώπους για να πάει μπροστά! Χρειάζεται εμπνευσμένους εκπαιδευτικούς! Εύχομαι αυτοί να γίνονται όλο και περισσότεροι γύρω μας!