Σελίδες

Πέμπτη 9 Μαΐου 2019

Συνείδηση και προσωρινή τύφλωση...


Το θέμα της συνείδησης είναι πολυσυζητημένο. Ολόκληρα βιβλία έχουν γραφτεί γι αυτήν, αλλά ακόμη παραμένει άγνωστη η ουσία της. Θεωρείται συνειδητός κάποιος, όταν κατανοεί, αντιλαμβάνεται αυτό που του συμβαίνει. Πόσο όμως αυτό είναι αποτέλεσμα της λειτουργίας και μόνον του εγκεφάλου; Παράγεται η συνείδηση σε αυτόν, ή απλά είναι ο εγκέφαλος το μέσον (το εργαλείο) με το  οποίο η συνείδηση που βρίσκεται εκτός του υλικού μας σώματος κατευθύνει τις λειτουργίες αυτού του σώματος;;;

Πολλοί, φιλόσοφοι και επιστήμονες καταθέτουν διαφορετικές απόψεις για το
θέμα. Κανείς δεν έχει απαντήσει με βεβαιότητα ακόμη.

Το θέμα με έκανε να το ξανασκεφτώ μία έρευνα που διάβασα πρόσφατα. Στην έρευνα αυτή, που έγινε πριν λίγα χρόνια σε πιθήκους, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι όταν το βλέμμα αλλάζει εστίαση, τα νευρικά κύτταρα του φλοιού του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνα για την όραση, σταματούν για ελάχιστο χρονικό διάστημα τη λειτουργία τους, μέχρι, δηλαδή, να εστιαστεί το βλέμμα στο επόμενο σημείο. Υπάρχει, δηλαδή, ένα κενό όρασης, ανάμεσα σε δύο διαφορετικές εστιάσεις του βλέμματος.

Παλαιότερα ερευνητές είχαν και πάλι διαπιστώσει αυτό το «κενό» λήψης σήματος από τον εγκέφαλο σε ανθρώπους, καθώς τα άτομα παρακολουθούσαν την ροή εικόνων. Αν, δηλαδή, μία δεύτερη εικόνα παρουσιάζεται μπροστά σε ένα άτομο με πολύ μικρή χρονική διαφορά από μία πρώτη, το άτομο δεν αντιλαμβάνεται την δεύτερη αυτή εικόνα. Το 2005 μάλιστα, οι ερευνητές είχαν διαπιστώσει πως το χρονικό αυτό διάστημα προσωρινής «τύφλωσης» γίνεται μεγαλύτερο όταν οι αρχικές εικόνες είναι ερωτικές ή περιέχουν βία, απ΄ότι όταν αυτές είναι ουδέτερες.

Μοιάζει δηλαδή ο εγκέφαλος να έχει κάποια περιορισμένη δυνατότητα στην ταχύτητα αλλαγής της μεταφοράς δεδομένων. Η εικόνα υπάρχει μπροστά του, αλλά εκείνος δεν την βλέπει και αργεί τόσο περισσότερο να την δει, όσο περισσότερο συναισθηματικά φορτισμένη είναι η πρώτη εικόνα…
Γιατί άραγε; Μήπως τον κρατάει εκεί η συνείδηση; Μήπως τον αναγκάζει αυτή να ασχοληθεί με την παραγωγή ορμονών και άλλων ουσιών που σχετίζονται με τα συναισθήματα, με αποτέλεσμα να χάνει αυτός την αντίληψη της επόμενης εικόνας;

Ερωτήματα που θα χρειαστούν χρόνο για να απαντηθούν…
Άλυτο, προς το παρόν, το θέμα της συνείδησης.

Μελετώντας αυτές τις τόσο ενδιαφέρουσες έρευνες, σκέφτομαι πως αυτός ο εγκέφαλος, που έχει θεοποιήσει η επιστήμη μέχρι τώρα, δεν είναι παρά ένα όργανο, όπως όλα τα άλλα όργανα του σώματος. Ούτε καλύτερο, ούτε σοφότερο, ούτε δυνατότερο. Απλά ένα όργανο με διαφορετική, όπως και όλα τα υπόλοιπα, λειτουργία.
Τεράστιο το έργο της επιστήμης, να κατανοήσει τη λειτουργία αυτού του μαγικού ανθρώπινου οργανισμού!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου