Μανιτάρια πλευρώτους πανέ

Χρόνια πολλά και καλά σε όλες και όλους!
Σήμερα, Κυριακή του Πάσχα, δεν έφαγα το πατροπαράδοτο αρνί της σούβλας. Αυτή η εικόνα του αρνιού που σιγοψήνεται στη σούβλα είναι κάτι που μου χάλαγε τη διάθεση από παιδί και ποτέ δεν απόλαυσα τη γεύση του ψημένου αρνιού, όσο και αν φαίνεται παράξενο σε πολλούς. Μου άρεσε, όμως, πολύ το κοκορέτσι...
Εγώ πάντως, δοκίμασα σήμερα μία συνταγή με μανιτάρια πλευρώτους, που έγιναν πολύ νόστιμα. Μου θύμισαν κάτι μυαλά πανέ, που έτρωγα στα νιάτα μου, αλλά σε πολύ νοστιμότερη έκδοση... Δοκιμάστε τα, αξίζει τον κόπο.

ΟΙ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΜΟΥ 

Μανιτάρια πλευρώτους πανέ

Λαχανικά

Μανιτάρια πλευρώτους πανέ

Υλικά μαρινάτας: 
Μουστάρδα
Λάδι
Λεμόνι
Σκόρδο λιωμένο
Μίγμα μπαχαρικών για μπάρμπεκιου
Μπούκοβο καυτερό
Αλάτι, πιπέρι

Υλικά για το πανάρισμα:
Αυγό και παξιμάδια τριμμένα 

Ανακατεύω τα υλικά της μαρινάτας (να έχει αρκετή μουστάρδα, ώστε να μην είναι πολύ νερουλή η μαρινάτα) και αλείφω με το μείγμα τα μανιτάρια. Τα αφήνω 1-2 ώρες να μαριναριστούν. Στη συνέχεια τα βουτάω στο χτυπημένο αυγό και μετά στο παξιμάδι (να σκεπαστούν καλά) και τα τηγανίζω σε λάδι που έχει κάψει, μαζί με λίγο φρέσκο βούτυρο. 

Συνοδευτικό: πουρές από πατάτα και κόκκινη γλυκοπατάτα στον ατμό, ανακατεμένος με ψιλοκομμένο κρεμμύδι που έχω αφήσει για λίγα λεπτά σε καυτό νερό με λίγο ξύδι και μετά το έχω στύψει καλά, μαϊντανό, αλάτι, πιπέρι, λεμόνι, λάδι.

Καλή σας όρεξη

Ο συμβολισμός του Πάσχα με λίγα λόγια...

Το Πάσχα, είναι η μεγαλύτερη γιορτή της Χριστιανοσύνης, γιατί κρύβει στον συμβολισμό του την ταλαιπωρία της κάθε ανθρώπινης ζωής πάνω στη γη:

Ο Ιησούς Χριστός (Αγάπη, πνευματική φύση του ανθρώπου) προδίδεται από τον Ιούδα (υλική φύση του ανθρώπου) και οδηγείται έτσι στην σταύρωση… Στο σταυρό (ταλαιπωρία στην οποία τον οδήγησε η υλική του φύση) ο Ιησούς ξεχνάει την πνευματική του φύση και αναρωτιέται αν έχει αποκοπεί τελικά από το Όλο (Ηλί, Ηλί, λαμά σαβαχθανί)… Η απόφαση όμως να συγχωρέσει τους εχθρούς του (άφες αυτοίς ου γαρ οίδασι τι ποιούσι), τον οδηγεί και πάλι στην πνευματικότητα (Χριστός, Αγάπη) χάνει την υλική του υπόσταση (θάνατος) και Ανασταίνεται (ένωση και πάλι με το Όλο)…

Καλή Ανάσταση, λοιπόν, σε όλες και όλους!

Το ξέρετε ότι... (131)

Η μέτρηση κορτιζόλης σε τρίχες των μαλλιών μας είναι ένας καλός δείκτης του στρες του οργανισμού και έχει χρησιμοποιηθεί για την διαπίστωση παιδικού τραύματος (κακοποίησης) σε ασθενείς με σχιζοφρένεια και διπολική διαταραχή;

*οι ασθενείς με ιστορικό παιδικού τραύματος είχαν μεγαλύτερη στάθμη κορτιζόλης στις τρίχες των μαλλιών τους

Πηγή: 

https://www.medscape.com/viewarticle/911917?nlid=129357_5203&src=wnl_dne_190418_mscpedit&uac=101389ST&impID=1940328&faf=1

Η ελεύθερη βούληση...

Είναι η ελεύθερη βούληση ιδιότητα μόνον του ανθρώπου;

Ρώτησα το πρωί το ταπεινό αγριόχορτο που φύτρωσε επάνω στην μάντρα μου και χάλασε με τις ρίζες του το τσιμέντο που ενώνει τις πέτρες της : 

-Γιατί αγάπη μου, μου χαλάς την μάντρα; ολόκληρος κήπος υπάρχει μπροστά από αυτή τη μάντρα. Γιατί δεν πας να φυτρώσεις εκεί, που έχει και αφράτο χώμα για τις ρίζες σου;

-Γιατί εδώ θέλω να ζήσω... μου απάντησε

Σκέψεις επάνω στα παιδικά τραύματα

Είναι γεγονός, φίλες και φίλοι μου, πως είμαστε όλοι ανεξαιρέτως με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, άλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο, κακοποιημένα παιδιά.

Όλοι οι άνθρωποι βιώνουν ψυχικά τραύματα στην παιδική τους ηλικία. Και αυτά δεν είναι πάντα αποτέλεσμα κάποιας πραγματικής κακοποίησης, αλλά πολλές φορές, αποτέλεσμα των σκέψεων που κάποια κατάσταση δημιουργεί στο παιδί, ώστε να θεωρεί τον εαυτό του κακοποιημένο.

Μπορεί να θεωρεί πως η μητέρα του το εγκατέλειψε, π.χ., εάν αυτή για λόγους αντικειμενικούς έπρεπε να λείψει για λίγο καιρό από κοντά του. Ή να θεωρεί πως οι γονείς του αγαπούν περισσότερο τον αδερφό ή την αδερφή του αν το ίδιο

Το ενυδρείο του κορμιού μας

Τα κύτταρά μας έχουν στην εξωτερική τους επιφάνεια μικρές κεραίες που αποτελούνται από πρωτεΐνες. Οι κεραίες αυτές λέγονται "υποδοχείς". Βρίσκονται στην εξωτερική επιφάνεια κάθε κυττάρου για να το ενημερώνουν για τις ουσίες που υπάρχουν γύρω του. Είναι κατά κάποιο τρόπο αυτές, τα αισθητήρια όργανα του κυττάρου.

Ο οργανισμός μας μοιάζει με ένα μεγάλο ενυδρείο. Τα κύτταρά μας κολυμπούν μέσα σε υγρό που λέγεται μεσοκυττάριο υγρό. Σε αυτό το υγρό φτάνουν με το αίμα μας όλες οι ουσίες που μπαίνουν στον οργανισμό μας ή παράγονται σε αυτόν. Τα κύτταρά

Μικρόβια του εντέρου και αυτισμός

Μικρόβια του εντέρου

Τα ότι στο έντερό μας κρύβεται ένας εγκέφαλος, το έχουμε πει πολλές φορές. Νευρικά κύτταρα όμοια ακριβώς με αυτά του εγκεφάλου που υπάρχει στο κρανίο μας υπάρχουν στον πεπτικό μας σωλήνα και παράγουν όλες σχεδόν τις ορμόνες και πολλές από τις χημικές ουσίες που παράγει και εκείνος που βρίσκεται εκεί ψηλά. Έχουμε πει πολλές φορές πως η περισσότερη ποσότητα της ορμόνης σεροτονίνης, που έχει συσχετισθεί  με την κατάθλιψη, παράγεται στα τοιχώματα του εντέρου μας.

Η ύπαρξη αυτού του νευρικού συστήματος είναι απαραίτητη στον σωλήνα του

Αγάπη και Ανάσταση

Φίλες και φίλοι μου

Η αντίδραση του στρες που έχει δημιουργηθεί στα θηλαστικά κάθε φορά που κάτι τα φοβίζει, είναι η αντίδραση που τους προσφέρει ενέργεια για να ζήσουν και να δημιουργήσουν καινούργια πράγματα, να παλέψουν με τους εχθρούς τους ή να τρέξουν μακριά τους να γλυτώσουν.

Δίχως την ενέργεια που παράγεται στον οργανισμό από τις ορμόνες και τις άλλες χημικές ουσίες που εκκρίνονται κατά την αντίδραση αυτή, δεν έχει δύναμη το κάθε ζώο να δημιουργήσει κάτι, ανάλογα με τις ιδιαίτερες ικανότητές του και να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις που κρύβει η ζωή.

Αυτό που βλάπτει τον κάθε οργανισμό δεν είναι η ίδια η αντίδραση του στρες,

Μήπως υποφέρετε από κάποια αλλεργία;

Τι κρίμα να μην εκπαιδεύονται ακόμη στην ιατρική σχολή οι φοιτητές στο τόσο σοβαρό θέμα του στρες και της συμμετοχής του στις ασθένειες…

Άκουσα πρόσφατα σε τηλεοπτική εκπομπή, αλλεργιολόγο, σε ερώτηση που τέθηκε από την τηλεπαρουσιάστρια «τι είναι αυτό που προκαλεί τις αλλεργίες στα καλά καθούμενα, ενώ πιο πριν ο άνθρωπος αυτός δεν είχε πρόβλημα» ο γιατρός απάντησε :  είναι γονιδιακό το θέμα, αλλά δεν ξέρουμε τι ακριβώς το προκαλεί…

Η αλήθεια είναι πως ξέρουμε και πολύ καλά μάλιστα. Απλώς δεν μας το έχουν μάθει στην ιατρική σχολή…

Η εξήγηση, όσο πιο απλά μπορεί να ειπωθεί, είναι η εξής: