Οι γιατροί δεν γνωρίζουν τη διαχείριση του στρες!

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Είναι αρκετά πια τα χρόνια που μιλάω και γράφω για το στρες. Δίδαξα, μάλιστα παλαιότερα, επί έξι χρόνια την σωστή διαχείριση του στρες, στο μεταπτυχιακό για τον πόνο που διοργάνωνε η ιατρική σχολή του πανεπιστημίου των Ιωαννίνων. Αρκετοί επιστήμονες υγείας με άκουσαν εκεί τότε, αλλά το πράγμα δεν είχε συνέχεια, δυστυχώς.

Δεν έχει αυτό το θέμα του ρόλου του στρες στην υγεία και τη ζωή προβληθεί όπως θα έπρεπε και οι ασχολούμενοι με την υγεία επιστήμονες, μη έχοντας
διδαχθεί κάτι γι αυτό στο πανεπιστήμιο και  με πολύ λίγο διαθέσιμο χρόνο για μελέτη και ενημέρωση λόγω του φόρτου εργασίας τους, δεν  έχουν δυστυχώς κατανοήσει και εκτιμήσει όσο θα έπρεπε  το θέμα  της σωστής διαχείρισης του στρες και τη σημασία που αυτό έχει τόσο για την υγεία όσο και για τη ζωή γενικότερα.

Έτσι η σωστή διαχείριση του στρες, παρ΄ότι είναι η βάση βελτίωσης κάθε νόσου, δεν αναφέρεται στους ασθενείς από τους θεράποντες γιατρούς τους ενώ συγχρόνως, η άγνοια γι αυτό το ζήτημα οδηγεί τους ίδιους τους γιατρούς σε εργασιακή καταπόνηση, κατάθλιψη και ασθένειες…

Πρόσφατα διάβασα μία Αμερικανική έρευνα που δείχνει ότι  το ποσοστό των γιατρών που εμφανίζουν  εργασιακή εξουθένωση (το γνωστό burn out) αυξάνει κάθε χρόνο και έχει φτάσει το 44% στην Αμερική, ενώ συγχρόνως, ένα 11% νιώθουν πεσμένοι και λυπημένοι και ένα 4% είναι καταθλιπτικοί. Όπως αναφέρουν οι ερευνητές, ο αριθμός των αυτοκτονιών ανάμεσα στους γιατρούς είναι ο μεγαλύτερος από κάθε άλλο επάγγελμα…

Το φαινόμενο δεν είναι μόνο Αμερικανικό, βέβαια. Δείχνει όμως, πόση άγνοια έχουν οι γιατροί για το στρες και τη σωστή του διαχείριση. Δεν μπορούν να βοηθήσουν τους ίδιους  τους εαυτούς τους. Πώς, λοιπόν, να βοηθήσουν τους ασθενείς τους, σε αυτόν τον τομέα;

Όταν ρωτήθηκαν οι γιατροί που πήραν μέρος στην έρευνα πως αντιμετωπίζουν την εργασιακή τους εξουθένωση, απάντησαν με άσκηση (48%), κουβέντα με φίλους και την οικογένεια (43%) και με απομόνωση (41%).

Κανείς τους, όπως βλέπετε, δεν γνώριζε τη σωστή και ολοκληρωμένη διαχείριση του στρες! Και αυτό στην Αμερική, όπου οι σχετικές έρευνες είναι πια πολλές, και «βουίζει ο κόσμος» από τις νέες ανακαλύψεις σχετικά με τον ρόλο των συναισθημάτων και της ενεργειακής κατάστασης του οργανισμού στην υγεία…

Όταν, όμως,  η εκπαίδευση καθοδηγείται από οικονομικά συμφέροντα (όπως αυτά των φαρμακευτικών εταιρειών που σχετίζονται με την ιατρική) δεν μπορεί να περιμένει κανείς τίποτα περισσότερο, δυστυχώς. 

Μένει σε κάποιους από εμάς, να προσπαθούμε να φωνάζουμε συνεχώς,  με πείσμα, πασχίζοντας να ακουστεί η μικρή φωνή μας όσο γίνεται πιο μακριά.

Προσωπικά, είμαι αποφασισμένη να το κάνω, όσο οι αντοχές μου θα μου το επιτρέπουν.

Πηγή: https://www.medscape.com/viewarticle/907834?nlid=127203_4561&src=wnl_dne_190118_mscpedit&uac=101389ST&impID=1863024&faf=1