Σταματώντας την κριτική, μειώνουμε το στρες

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Υπάρχει άραγε σωστό και λάθος, όπως οι περισσότεροι νομίζουμε;

Όλα αλλάζουν συνεχώς, ανάλογα με τις συνθήκες και την χρονική περίοδο.  Αυτό που έχει αξία κάθε στιγμή είναι, αν κάτι λειτουργεί ή όχι. Βοηθάει σε κάτι ή όχι.

Αυτό που ήταν σωστό για κάποιους παλαιότερα μπορεί να μην είναι σωστό για εμάς σήμερα. Η προσκόλληση στα «πρέπει» που μας έχουν διδάξει, όσο μεγαλώναμε, γονείς, δάσκαλοι, ιερείς και γενικότερα η κοινωνία, που έχουν άμεση σχέση με τα «σωστά» και τα «λάθη», όπως εκείνοι τα πίστευαν, είναι
μεγάλο πρόβλημα για την καλή δίχως στρες ζωή.

Πολλά από αυτά τα «σωστά» γίνονται αιτίες ψυχικού στρες για εμάς στην εποχή μας. Αυτό που βοηθάει πολύ περισσότερο από την συνεχή κατάταξη των πραγμάτων σε «σωστά» και «λάθη» είναι, το να κάνει καθένας ότι καλύτερο μπορεί για τον εαυτό του και για τους άλλους. Αυτή είναι μία από τις σοφές “4 συμφωνίες” του Μεξικανού γιατρού Miguel Ruiz.

Δεν βοηθάει το να είσαι καλός με όλους τους άλλους, αν ταλαιπωρείς με αυτόν τον τρόπο τον εαυτό σου. Την ίδια ευθύνη που έχουμε για τα παιδιά μας, τους γονείς μας κ.λπ έχουμε και για τον εαυτό μας. Χωρίς τον εαυτό μας, ο κόσμος μας δεν θα υπήρχε, αφού αυτός ο εαυτός με τις δικές του αισθήσεις δημιουργεί την πραγματικότητά του…

Η συνεχής κριτική των πράξεων των άλλων και των δικών μας σε σωστές και λάθος, η κατάταξη των καταστάσεων που ζούμε σε καλές και κακές, άλλο δεν κάνουν από το να καταναλώνουν την ενέργειά μας και να μας αφήνουν αδύναμους, επιρρεπείς σε ασθένειες.  

Σε όποια κατάσταση και αν βρισκόμαστε, αν το μέλημά μας είναι να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε, από τη μεριά μας, για τον εαυτό μας και τους άλλους, χωρίς συνεχείς κριτικές και κατατάξεις, τότε, τόσο η υγεία όσο και η ζωή μας θα βελτιώνονται.

Όσοι  προσπαθήσουν να ζήσουν για λίγο, χωρίς τις συνηθισμένες κατατάξεις και κριτικές,  θα νιώσουν  αμέσως την διαφορά. Πιστέψτε με.

Με αγάπη